جمعه ۲۱ ارديبهشت
|
|
|
|
نه چون فرهاد کندم که این کوه مداوا را
نه چون حافظ بخشم سمرقند و بخارا را
نه چون خسرو باشم سپهبد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غبار ماتمت ای جان نشسته بر جانم
منم مریض و علیل و تویی تو درمانم
شروع با تو جهانم شده و قطعا هم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روزی از عشق تو دیوانه خواهم شد........
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دل گرو آدم است که بودن ونبودنش دل بخواهیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بادبان بر باد رفت و کشتی ام در گل ، بماند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
منبع مهر و عطوفت، مادر است
چشمه ی فیاض رحمت مادر است
گر بخواهی سمبلی از لطف حق
برترین الگوی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شعرامام زمان
وقتی تونیستی
باید به کشتی یونانی بروم
وجاده غروب کیش
رادیو ها هم خسته اند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پیشتر زندگی چه زیبا بود...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیماری ناشناخته‌ای ست
نگاه ات
چال می کند مرا
در سیاه چاله‌ی اشک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یوسفِ زیبا رخِ نیکو خِصال
بعدِ مدّت ها شده وقتِ وصال
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گشته ام دیوانه در زندان عشق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به آیینه نگاه می‌کنم و تو را می‌بینم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اربعین ست و همه در تب و تاب
همه اند منتظران نور ناب
این چنین شوق دل اهل دلا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مقطوع النسل
کردند
زیر ساطور
جلادی
بنام
((زن ،زندگی ،آزادی ))
دخترانی
را که مادران
فرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تنها غزلم نیست روانی گشته
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صنما ز پرده در آ
صنما ز پرده در آ، بشکن توغصهها را
بده مژدهی رهایی، دل دردمند ما را
دل ما ا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیدِها بسته گشته از حی یَل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای شعر جلد من هر جا که پریده ای
هر گوشه ی حزین که بی من خزیده ای
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خوشه های انگور،
همچون لوستْرهایی ،
خودنمایی میکرد ،
به گوشه های آن گور
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گفتی بزن به سیم بی خیالی
زدم نشد
مغزم دمی رها
ز کهنگی طاق و طاغیان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
.....کشتگان کوی منا.......
آنقدر گرد
شمع گشت
تا
بالش بسوخت
آتشی در جانش
آتش می‌فروخت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای چشم من از دوری ات ، گریان شود پر آب تر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از زمین و از هــــــوا دل می بری
ازدل وازدلبــــــــرا دل می بری
هرکسی بینــــد تورا دل می دهد
ا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
✍🏻در این نیزار غم هر نی رادیدم فغان وناله ای دارد،
به ایزد می رسید از دست دل این آه و فریادم،،
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مانند خودم تشنه‌ی بوسیدن باش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ماه در میخانه می تابید گفتم یاحسین
روی دلها نور می پاشید گفتم یاحسین
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نوشته‌ام از زلفی سیاه و چشمانی
چون شب
شب‌زنده‌دار شده‌ام هرشب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلم از دست عالم گشته پر درد
زمان هر لحظه اش بر من جفا کرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بر بستری از عطر نمناک شب و بیشه
در اتصال خاک و تن، از قلب تا ریشه
در انحنای جاذبه، از عمق اندیشه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با حیله و ترفند مخِ شاهم زد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درکم نکنی خودت که دلداده نبودی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
❗️یک
خیابان رفت و آمدها را حساب نکرد
خانه خراب / کوچه ها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حراسان سم ستاند سرزد نهالِ دیوِ مردافکن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اگرچه اشک مرا بی دلیل در آورد.....
مرا زِ آب و گِلم بی بدیل در آورد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آن عقل که با عشق در افتاد ، بر افتاد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو اِی ساقی دوران سیاه مست
از وقتی تو ازمعشوق گفتی ،
آن حالِ سیاه مست با من هست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تهی گشتم از شعر و ترانه
از خیال و خواب و
شب‌های بی بهانه
از صدای باران
وقتی که می‌بارد
از طلو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حسرتی هست فقط بر دل من تکراری...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سپرده ام به درد
به غم به غصه
نایم را
بریده اند
هر سه اهریمن
به جان صدایم را
من آن شاعره ی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سوگند به آن خوشه که از خاک بر آید
در خرمن هستی سبک و خوار چو کاهیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
....دیش لمبو......
یک گوشه دنج
مثل خونه
مشتی حسن
که
کلاهش
پس معرکه بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اربعین آمد و غوغا است بیا تا برویم
موکب عشق مهیا است بیا تا برویم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وعده گاه پوچ دادی، این وعده دیداررا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نافله آغاز شد قرب حق دیدار شد
حال با روی صفا جان و تن بیدار شد
نافله گشته شعور شعر گویم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قرص کَنکُو نه ، کُنکُور می خورم
حرص نبود کار با مُول می خورم....
هی وول و سر در گول می کنم....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می‌روم
تنها سوی این جاده ی بی انتها؛
مانند برگ، روی آبی روان
از دشت ها و باغ ها گذرمی کنم
چون آه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در مکتب ما آنچه روا هست... چرا نیست؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جنس کفشم شور عشق ، من با هرچه که داشتم
می دویدم ، می دویدم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چون خودروی نـیسانـم و بار یَـدکـم " رنـج "
هــردم کِــشَـم هــمــراه خـودم بـار یـدک را ..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حال من، حال و روز خوبی نیست
آه اما سکوت باید کرد
مثل تنها درخت این خانه
دستها را قنوت باید کرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فنجان‌م
بر لبم
بوسه‌ی فال می‌زند
قهوه‌ی خیال‌ت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می وزد و باد و می کشد باران
سرمه در چشم دختر پاییز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خدایا احتیاج هر کس و ناکس مکن ما را
به غیر خویش دیگر هرزه‌ی اقدس مکن ما را
بدهی از خوان نعمات خودت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گفته ای جایی که «لابی» میوه ای از هند هست!
دیده ام من در هتل! هم، از سیاست گپ بزن
|
|
|
|
|
| مجموع ۱۲۳۹۸۰ پست فعال در ۱۵۵۰ صفحه |
بهروز عسکرزاده
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
بانام ویادخداوندبزرگ🌹ودرودبرشما جناب کی
یاسر کریمی 
مریم عادلی 
ساسان نجفی(سراب) 
