محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
سه شنبه 29 مرداد 1398
20 ذو الحجة 1440
Tuesday 20 Aug 2019
هر چه بیشتر به کسی عشق میورزیم ، بیشتر در اسرار هر چیز نفوذ می کنیم . مولانا
سه شنبه ۲۹ مرداد
شعر غزل مثنوی
دوباره هفتم ذی‌الحجه داغِ روی دل است
به یاد حضرت باقر مدینه مشتعل است
کسی که نور دو چشم امام سجاد
شهید، مظهر توحید، برترین بنیاد
شهید وحی و امامت، شهید، عدل و معاد
وای بر شعر؛ اگر خرج کسی جز تو شود
شعر در وصف کسی غیر شما بی جان است
شعر من ارگ قشنگی شده اما آقا
عشق یعنی تشنه دنبال سراب
عاشقی مرگ است با تصویر ناب
ای دل من پرده پرگار تو
ای دل من عاشق بیمار تو
ای که زمهرو رخ ابروی ماه
شا م شبم سا یه ا ن
گفت به لبخند برو نوش باد/آنچه که ازعشق به هم داده ایم
مَکر فلک بود،نه تقصیر من /دور چنین گر زهم اف
ای معلّم عشق و شوری...مشعلی از جنس نوری...
هوس در پیکر مردی به دل گفت
که اتش گیر یارت در برت خفت
ای که چشمانت فروغ تیره ی شب های من
بیت حول حالنا! ای بوسه بر لب های من....
با خودت هیچ نگفتی که غلامی داری
بی خریدار نشسته سر بازار عزیـــــز
سراپرده جان
این دل من طاقت دردش کجاست
درد بی درمان علاجش با خداست
آن خدایی که محبت آفرید
پرده
آن لحظه ای که شاعر بیچاره خسته بود
آن لحظه ای که فاجعه ای نا خجسته بود
آن لحظه ای که رشته ی خلقت
در خواب های خسته ی این دخت بندری
..................................................
ما وارثان بُغضیم با آیه های تَحریف
دَردا ازین دیانت ....
با اینکه می دانی بَدَم , در را نمی بَندی /// اینگونه در آغوش می گیری و می خَندی
چه میدانی تو از دردی که می آید هَر اَز گاهی
گلو میسوزد از بُغضی و حِیرانی چه می خواهی
"خواهم که پس از این به تو از درد بگویم"
از چشم پر از آب و رخ زرد بگویم
این روزا همه خدارو صدا میزنن⚘⚘
خب یکی ام پیداشه دست به دعا بزنه❤
دنیای ماهی ی تنگ شیشه🐬🐬⚘
دنیای پرنده ی قفس پر میله🕊🕊⚘
وقتی دریا شدم از تو غافل شدم
وقتی والا شدم عاشق ساحل شدم
مـــن کجا دامن پاکم به نگاهــــت گره خورد
شعله افـــتاد وغم عشق در این کنگره خورد
که درآن گـــــ
اي مهر پرتابان من اي جان جانانم حسین
کولی ترم از غربت کوچ پرستوها
آرام تر از چشم شهر آشوب آهوها
یک جوان مرگ شاعر تنها/درمیان خودش گرفتار است....
درد به جانم زدو
عشق امانم برید
خدایا وای خدایا وای خدایا
سلام ای آفتابِ ملکِ ایمان!
رسولِ خوبِ دینِ پاکِ یزدان!
آنچه که از عشق بیان کرده ای/زیره به کرمان من آورده ای
در الفبای کلامِ "یاحسین" /
رمزِو رازی آمده با شور وشین
با تو یک لحظه دلخوشی کافیست
خورشید هراسان شده از نام خراسان
ما زاده های کوروش و یوتاب بودیم
ما باده ی انگور های ناب بودیم
ما رنگ شب را در میان قصه خواندیم
خواستم غزلی رو شود وحرف دل را بزنم.زبان لال تر از سنگ شدشب نگذشت.غزل بخوانید
او هم همیشه مثل من درحبس مردم بود
"نسیم بهاری"
بامداد و بهار و کوه و میانِ سبزه ها
درمجلس انس مابامهربانان سری مستانه داریم
حسّ شیرینِ -تو- عاشق شدنی!
مثلِ حسّ خوبِ لایق شدنی!
وای بمن که غافلی زین همه های وهوی من
کاش شبی به سینه ات بگذردآرزوی من
خیزش زخمی تن فریادها.../دادستاننده زبیدادها...
رقص گیسویت به بادِ آه من را دیده ای!
تو حروف رمز قرآنی، علی!
باز امشب غرق سرگردانی ام
رهنورد جاده ی حیرانی ام
در تمام هستی
هست در این جمله معناهای عید کامله
«فاطمه یا فاطمه یا فاطمه یا فاطمه»
فاطمه یعنی غدیر و فاطمه یعن
مرا ببخش نازنین که لایقت نبوده ام
همسفر مناسب دقایقت نبوده ام
آری به ذکر یا علی حل می شود مشکل
با تو علی یکباره منحل می شود مشکل
آشفته ام از رنج هجران ، از غمی جانکاه
چون برکه ی گندیده آبی ، بی کس و همراه
تنها کسی که با من و
اؤندابیلدیم سئوگی سئومک یالاندی
درآن موقع دانستم که عشق وعاشقی دروغ است (عاشق شدن به بی وفا موجب نا
با ما کمی مدارا امشب که رفتم از دست
عمرم اگر گذارد فردا گه وداع است
تیغ حقیر تیشه کجا ، بیستون کجا
کابوس بی کسی کمر کوه را شکست ...
انتخاب دیگه ای ندارم یا تو یا مرگ
حالا طنابِ دار باشه یا انسدادِ رگ
دلم گرفتــــه برایـم ، ز دست تـو خاتون
منم! اسیـــر دو چشمان مست تـو خاتون
رها کن این گله ها را که بشکفد زنبق
که مانده عشق جنینی در ایستگاهِ عَلَق
در الفبای کلامِ «یاحسین»/
رمزِو رازی آمده با شور وشین
قافیه به قافیه نام تو را گم میکنم
باورم کن که تو را امشب فراموش میکنم
کربلا شعر بلندی است که هفتاد و دو بیت
هر یکی آمده بیت الغزلی سرخ نوشت
عشق به آیین خدایی رسید
بارقه ی لطف الهی رسید
بوی خدا م
نگاهم کن نگاهت می کنم تا
صدایم کن صدایت می کنم تا
قلعه ی عقل به تسخیر دلایل افتاد
بقعه ی عشق به زوار هلاهل افتاد
من دراین قلعه چرا حبس شدم
وچرا ه
تقدیم به
استاد بزرگوارم
سیدفکری احمدی زاده..............
من کی یم *موسی *یک شاعر شاد
بچه ناف محمد آباد
موقع کودکیم سخت نبود
زیر این گنبد زیبای کبود
چرا حال مرا کس با خبر نیست
در عالم یک خداو یک نعیم است
عَلیم است وحَلیم است عظیم است
وقتی که سازِ خاطره آهنگ می زند
من،قدمهایِ مردد،دو سه پیکی مشروب
ای عشق کجایی ؟ همان کعبه که گویند به جایی؟
در دل تو خدایی , تو خدایی , تو خدایی
نمی دانم چرا از بین این ها
تورا کردم مرام سفر دل
اگر سعدی افتد گذارت به کیش
بزنم توو دهـــــن زندگـــــی آرام شوم
...
رقص آتش را که داند ؟ بهتــر از موسی و من
آه دکتر دو سه روز است که میسوزم من
دارم به حال خودم گریه میکنم
این خنجری که می خورم از پشت ، آشناست
با نبض من عجیب هماهنگ می زند ...
از جاده های زندگی گورم رو گم کردم
سردرگمم دنبال یک بیراهه میگردم
در قبله ی ماه جنون پیوسته یاران غرق خون
آتش به عالم می کشند
من و این مشت ھای رو دیوار
من و نفرت از این ھمھ تکــرار
من و این شکل زندگیِ سگی
گذراِن دقیقھ ھا...
هرنَفَس در یاحسین آوای ماست
فکرو ذکرو باورو نجوای ماست
دل من غصه نخور....هوای اینجا ابریه
رنگ آسمون بازم ....تیره و خاکستریه
مجموع ۹۵ پست فعال در ۲ صفحه
محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
سید حاج فکری احمدی زاده(ملحق)
ابراهیم حاج محمدی
علیرضاوالیزاده
رحمان رامفر(مهدیار) 
فاطمه فقیه زاده(فقیرزاده) 
