چهارشنبه ۱۵ تير
شعر غزل مثنوی
|
|
|
|
دنباله چشمش مژه دارد یا ستاره
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حالا که رخم زرد شد از داغ جدایی...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امشب منم و ماه ومی یادتو ای یار قشنگم
هرگز نتوان کرد برون از دل تنگم
امشب تویی و ساز و نی و شور
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سلام ای آفتابِ ملکِ ایمان!
رسولِ خوبِ دینِ پاکِ یزدان!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با عشق اگر قلم بتواند قرین شود
بر جانِ اهرمن شرری آتشین شود
گوش فلک ز نالِ ستمدیده کر کند
بر جو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چگونه آرامشی یابم وچیزی یادم نیارم
وقتی میخواهند اصالتم را باذلت به فراموشی بسپارم
گرایشم را به فر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به آن شب که میگذرد با جلوه نور
میدوزم نگهم را به آن پهنه دور
با آن آرزوی تکراری و پراز مرور
مینش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تلخی روزگار دلم را به سجاده عشق کشانده
بغض زخمها پیشانیم را برمهرنمازم سجانده
تلخی وبغض این روزگار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وای بر شعر؛ اگر خرج کسی جز تو شود
شعر در وصف کسی غیر شما بی جان است
شعر من ارگ قشنگی شده اما آقا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شعر شرح حال یک شاعر دلشکسته از زندگی را بیان می دارد که چرا چنین غمگنانه داد دل خود را در عین سادگی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای دریغ از نام عاشق بر کسان
هموطن دنیا پر است از ناکسان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
انتظارِسبز
مهدیه
ولادت باسعادت منجی عالم بشریت، حضرت ولی عصر(عج)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میلادیه حضرت علی اکبر علیه السّلام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
.
اقرا بسم ربّک الّذی خلَق
خلَق الانسانَ مِن عَلَق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اعتراضی به گویش های متضاد با ادب پارسی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گفته بودی مهربانی می کنی
بادل من هم نوایی می کنی
گفته بودی تو امیدم می شوی
اندرین مکتب مریدم م
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ذکر نامت چو به تسبیح بچرخد با عشق
مست گردند از این آینه گردانی ها
پرچم دین تو بر قله ی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اربعین دغدغه ست؛ لقلقه نیست
درک آن با دل است یا به زبان؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بعدازاین با بیدلان خواهم نشست
عاشق وشیدای عالم، مستِ مست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شعر موجی درخَمِ آلاله ها ....
درمیانِ یاس ولادن ،لاله ها....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در الفبای کلامِ "یاحسین" /
رمزِو رازی آمده با شور وشین
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سی بیت غزل مثنوی تقدیم به
غریب سامرا امام هادی(ع)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نبودی ببینی دلم شورداشت...
تپشهای بی نظم وناجورداشت....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چون جوان بودم پُرازشورونشاط
شادوخندان درخیابان وحیاط
|
|
|
|
|
|
|
|
|
واعظی در جمع یاران، خود ستایی می نمود
چون کرامت، هر عمل را ماورایی می نمود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صبح است و همی با دگران نیز خموشی...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یار می دانی؟(برگرفته از کتاب آوای هجران)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من کی ام؟ خود را چرا گم کرده ام؟
من کجا ؟ اینجا کجا؟ کی مرده ام؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گفتم عقیل که یاد برادر کند طرف
تمثیل سنگ و آینه باور کند طرف
وقتی گداخت دست برادر برای عدل!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
....................................................................
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عشق یعنی یک بَغَل آوارگی
عشق یعنی در رَهَ ش دلدادگی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به اسم و به نام و به شکرت درود
که شکر شاکر شد از تو در یادبود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلتنگی یعنی ، بغض حرم گلوتومیگیره
عکس حرم برات چه دلگیره، دلگیره
دلتنگی یعنی ،نون ونمک خور
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک ملاقاتِ خصوصی بینِ من با گردنَت
آخرین دعوای من با دُکمه ی پیراهنت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای برادر، ای یهودای ِ وفا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تقدیم به مدافعان سلامت ایران
دیدیم مهرِ دست های آشنا را
بر زینب کبری تماما اقتدا را
جنگ مقدس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من خمیدم قامت غم خم نشد...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دست من ، امشب بزن آهسته برتنبور درد
................
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تقدیم به
استاد بزرگوارم
سیدفکری احمدی زاده..............
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من همان مرغ سیه بال و پرم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بـروم چـنـد قـــــــــدم دور تـر از خـاطـره ها
بـه همان جا کـه در آن یاد تو را گم کردم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چوبدیدم رخ تو دل من عاشق شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای ناخدا محکم بکش این بادبان را
آتش گرفته عرصه های کهکشان را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تک درختِ باغِ دل را ارتشِ سیلاب برد!
سیبِ دارِ آرزو از سنگِ خارا تیر خورد!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چون آسمان دل ،من رنگ آبیم
من در کنار تو،آدم حسابی ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دوباره هفتم ذی‌الحجه داغِ روی دل است
به یاد حضرت باقر مدینه مشتعل است
کسی که نور دو چشم امام سجاد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شهید، مظهر توحید، برترین بنیاد
شهید وحی و امامت، شهید، عدل و معاد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عشق یعنی تشنه دنبال سراب
عاشقی مرگ است با تصویر ناب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای دل من پرده پرگار تو
ای دل من عاشق بیمار تو
ای که زمهرو رخ ابروی ماه
شا م شبم سا یه ا ن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گفت به لبخند برو نوش باد/آنچه که ازعشق به هم داده ایم
مَکر فلک بود،نه تقصیر من /دور چنین گر زهم اف
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای معلّم عشق و شوری...مشعلی از جنس نوری...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هوس در پیکر مردی به دل گفت
که اتش گیر یارت در برت خفت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای که چشمانت فروغ تیره ی شب های من
بیت حول حالنا! ای بوسه بر لب های من....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با خودت هیچ نگفتی که غلامی داری
بی خریدار نشسته سر بازار عزیـــــز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سراپرده جان
این دل من طاقت دردش کجاست
درد بی درمان علاجش با خداست
آن خدایی که محبت آفرید
پرده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آن لحظه ای که شاعر بیچاره خسته بود
آن لحظه ای که فاجعه ای نا خجسته بود
آن لحظه ای که رشته ی خلقت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در خواب های خسته ی این دخت بندری
|
|
|
|
|
|
|
|
|
..................................................
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با اینکه می دانی بَدَم , در را نمی بَندی /// اینگونه در آغوش می گیری و می خَندی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه میدانی تو از دردی که می آید هَر اَز گاهی
گلو میسوزد از بُغضی و حِیرانی چه می خواهی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
"خواهم که پس از این به تو از درد بگویم"
از چشم پر از آب و رخ زرد بگویم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مـــن کجا دامن پاکم به نگاهــــت گره خورد
شعله افـــتاد وغم عشق در این کنگره خورد
که درآن گـــــ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اي مهر پرتابان من اي جان جانانم حسین
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کولی ترم از غربت کوچ پرستوها
آرام تر از چشم شهر آشوب آهوها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک جوان مرگ شاعر تنها/درمیان خودش گرفتار است....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درد به جانم زدو
عشق امانم برید
خدایا وای خدایا وای خدایا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آنچه که از عشق بیان کرده ای/زیره به کرمان من آورده ای
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با تو یک لحظه دلخوشی کافیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خورشید هراسان شده از نام خراسان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما زاده های کوروش و یوتاب بودیم
ما باده ی انگور های ناب بودیم
ما رنگ شب را در میان قصه خواندیم
|
|
|
|
|
| مجموع ۱۳۹ پست فعال در ۲ صفحه |
اميرحسين علاميان(اعتراض)
اشعار
مهرداد عزیزیان بی تخلص
زی
محمد قنبرپور(مازیار)
م فریاد(محمدرضا زارع) 
