پنجشنبه ۳ تير
شعر رباعی
|
|
|
|
آن شب به نگاهی تو خرابم کردی. نه؟!
اشاره به آن جام شرابم کردی. نه؟!
گفتی دَرِ مستی گشا رامین مَنگی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آنجا که زمین چشمه ی فردا باشد
همبستر آسمان مینا باشد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو خاست من بخواستی و خواستنم نخواستی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تا نگذری از خود به خواهان نرسی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آن لحن خشن، وهن منافات من است
و ان فال خرافات، اضافات من است
من تکیه به آن خرقه ی سالوس بلا و . .
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با طبیعت باش دور از اجتماع
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای خنده ی تو نسخه ی درمان دلم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این چنگ چه عاشقانه سوزی دارد
از زخمه وزخم گونه خون می بارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چون زُل زده تصوير تو در آب به من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بین من اویی به مایی کن نگاه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سرگشته ترین لیلی خاموش زمانم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با يادِ تو در غربتِ تهران چه گذشت؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سر در دل برف و تکیه بر باد کنید ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مجنون سر خاک یار قامت بشکست
باران صفای دیده بر گونه نشست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شاعر شدم و شعر سرودم، دیشب
حرف از دهن یار شنودم، دیشب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لبخند دچارسوءپیشینه شده است
زندانی صد بغض نهادینه شده است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به مناسبت شهادت شیخ الائمه امام جعفر صادق (علیه السلام)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نوشیده مرا خاطره ای آشفته
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در باورشان دیو خدائی می کرد ....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چشمی توبه هم زدی هلاکم کردی
بی عشق مرا به زیرخاکم کردی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بی طاقتم ، از نگاه سیرابم کن
با قصّه ی بی غصّه مرا خوابم کن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای وای دلم به چاه غم زندان است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در شهر شما عشق حرامست،افسوس
دیوانه شدن جرم تمامست،افسوس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خوشحال که آفریدمان در هپروت ....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غم پشت سر هم ردیفست در دل من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شکوه عشق
صبح است بیا زمزمه آغاز کنیم
تا اوج شکوه عشق پرواز کنیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عمـریـست چـو من در اختـیارت بـوده
اکنـون خــودم را بـه خــودم بـاز بــده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گرچه پیرم گشته ام مانوس با برنا و شاب
دل شده از دوری روی تو هر ساعت کباب
سایه ای گر داشتم از تابش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باید غزل از زلفِ پریشانِ تو گفت
در دفتر تاریخ ز هجرانِ تو گفت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دافعه بی جاذبه تنهایی است...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیهوده چرا نقش مقابل شده ام
در معرکه ات، عاطل و باطل شده ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
طرّه
از طرّه ی تاب دار تو می ترسم
زان چشم عتاب دار تو می ترسم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حيف است به پايان برسد ماه خدا
خاموش شود مشعل اين راه خدا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فکرت مرا آشفته میکند
شراب است مرا آلوده میکند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عاشقم و مجنون نام من است...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حاکمی بودم نه اجرا حکم را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سیمـرغ بـه درد نمی‌خورد تا وقتی :
پـرواز ؛ خــودش بـال شـکسـته دارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عمریست زمین به دور خود می چرخد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به مناسبت ولادت کریم اهل بیت امام حسن مجتبی(ع) سروده شده است.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گویند که شهری بَرِ شهرت به چه سود؟!
حاجی پلوئی کشمشِ بهرت به چه سود؟!
آن سفره ی رنگین و پر از رنگ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وقـتی کـه زیـان دیـده جـهـان از آدم
از شــرّ بـشــر داد و امــان از آدم ..!
خواهی نشوی جریحه دار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عمریست من وپنجره وماه. . چشم به راه تپش نبض بهاریم .
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک رباعی از کتاب دل‌گویه‌های بانوی احساس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیــمار و مـریض شـدم ولیـکن ناخـواه
بــردنــد مــرا بــه بهـتــریـن درمـانــگاه
راز مــرضـم را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صاحب آن اندیشه گشتی ای رها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من اسیر غم چشمان خمارت شده ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آن عشـقِ زمین بـوده که سیـب افـتادش
آمــد نیــوتــن جــاذبــه نـامـش دادش !!
خـودکـار بـخـود ج
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رمضان می گذرد باز همانم که همانم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رمضان آمد و بستند در میکده ها
در ببستند و گشادند در زهد و ریا
زینهارت کنم از محتسب و زاهد و شیخ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نیت عشق بود پاک تر از قطره اشک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این دفتر شعر دست در جیبش کرد...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تاریخ دوباره زنده شد ناخلفان ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سکوت تلخ و عجیبی ست پایتخت درونم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گر جان بدهی دل ندهی کار خراب است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مسیر زندگی از معبر شهیدان است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای خانه نشین از دل تنها خبرت هست؟
در گوشه این شهر غم از ما خبرت هست؟
ای آن که به هر لحظه ای از
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من زاده گلبرگ گل و فصل بهارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چشمان ترم بار دگر خواب ندارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جان خود ایثار بر فرزند خویش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برف پیری بنشست بار دگر بر سر من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بس‌چلچله‌ها‌که‌بی‌سبب‌جان‌دادند
این‌بی‌‌وطنان‌وطن‌چه‌ارزان‌دادند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر روز ظهور میکنی ما خوابیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیتابم و عشق تو سامان من است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
علی مقصود یزدان در زمین است
|
|
|
|
|
| مجموع ۲۴۵۸ پست فعال در ۳۱ صفحه |
محمد قنبرپور(مازیار)
اميرحسين علاميان(اعتراض)
زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس)
سپاس از اشتراک 
وحید سلیمی بنی
مهدی محمدی
ابراهیم آروین 
بهروز عسکرزاده 
