سه شنبه ۴ تير
|
|
|
|
با‌من‌تو‌بمان‌وشکوه‌آغازنکن
ماپیرشدیم‌پس‌دگرنازنکن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با دیدنِ زلفت آبشاری شده ام
از سبزِ نگاهِ تو بهاری شده ام
بوسیدی و رَد شدی ، ولی باور کن
از بوسه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بابوسه‌گرم‌خودنمک‌گیرم‌کن
درپای‌جفای‌خودمراپیرم‌کن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بی تاب شدآفتاب ازدوری راه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک بوسه به اِنتحار جان می اَرزد...!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روزگاری در کنار سنگِ من
زمزمه شاید کُنی آهنگِ من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در چشمه که شست روی زیبایش را
بخشید به آب هرم سیمایش را
با عقربه ها تمام شب را چرخید
تا هدیه کند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تکرارمشوکه بس ملال است دراو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
الطاف تو را فقط ، تمنا بکنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آتش عشقی که اینک در دل و جان من است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
افتادم وازشکستنم بانگ بخاست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برجسم وجان از غم تنیده شد دمادم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
طوفان دل و زندگی ات را به جهان کاری نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این جسم عزیز من اگر خاک کنید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عشق زمینی خوب است ،آنکه خدایی باشد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من به‌راه‌عشق‌تودیدی
که جان را باختم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک عمر پر از واژهء حرمان هستیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گفتند که رویت شده ای،شایعه بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رو سوی جنوب میکنم می‌دانم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مغرور به اسب خود دواندن بودی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پرسيدم روزي ز پيري من از مرگ ....... .
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تقصیر مرا بر من گمراه ببخش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جانا شعرهایمان چگونه باید اثر کند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
و تو را عشق روان میفهمم ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عمریست که در فاصله‌ها گم شده‌ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تا مهر شود تقدس آزادی ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جمعه ها دور از تو من درگیر غمهای توام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میشه آدم باشی تا من حوا شم
تو دستای پر از مهرت رها شم
بریم با هم تا اوج آسمونا
بازم اون بنده ی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
طی شد باعشق وشور گام اول
با خون دل و صبور گام اول
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گوید بخور تو شیر و خرما ، ماما
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سرسبز تنت شمال ِ مرطوب تویی...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
(1)تو عارف مسلکی ، من میگسارم
تو در بندی ولی من رهسپارم
تو هر شب با خدا درگیر و من هم
خودم را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
انقدر که مجنون حسینت بودم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ماخسته ز یکسال گناهیم امشب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وقت آن است که لبت را به لبم بسپاری!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک بار دیگر من شکستم از درونم نازنینم
در خلوتی من مینشینم در جنونم نازنینم
گفتی رهایم میکنی یک دله
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هشت کوتاه کلاسیک (رباعی و دوبیت)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در هر رمضان ماه رخ یار خوش است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از عمقِ وجودِ خود سخن میگوییم
کوچک وَ بزرگ، مرد و زن میگوییم
سرتاسر شهر ما طلا خواهد شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رباعی اول:
لبیک به چشمان گرانبار شما
آوخ ز گلستان پر از خار شما
پاسوز تو ای دوست، چه بسیارانند
ف
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دل داده ام و به عشق افطار لبت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باز آوردم به درگاهت پریشانی و آه ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سنگیم که از قله سرازیر شدیم ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای نقش جهان بر رخ تو خوب ترین
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جان از رمق و نَفس،خدایا خالیست!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این غمِ جانسوزِ خود را با که تقسیم کنم؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گفتم که نرو، رفتی و اما ماندی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صبر از پیمانه بگذشت و مجال ما نداد ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دوباره وقتِ افطار است و داری چشم ِ خُرمایی...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دستان رباعی ام کمی کِش آمد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تردید مکن جهان دیگر حق است ** بی شک همه گفتۀ پیمبر حق است ** دلبستۀ این جهان مشو می گذرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فواره شبیه دختری زیبا بود
اندام ِ کشیده اش عجب رعنا بود ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پروانه وار ز شوق رهیدن می رفت ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رباعی(ما منتظریم ای ماه)
عمریست گرفتار تباهی هستیم
در حیطه ی گرداب سیاهی هستیم
هرچند که پوشانده ش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جای پای یار را باید پسندیدش زیاد ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بس به آزارِ من او با دلِ سنگ آمده است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک روز که من به نازخوابی بودم ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چون بچّه که ازدستِ پدر خورده کتک...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زندگی زنگ قمار است و تو تکخال منی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از چشم سیاه ابر تا باریدم
بر شانه ی صخره ها فرو غلطیدم
پوشید لباس گِل خیابان، انگار
سیلاب شدم وش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در خانه ی سیلاب نشاید جا کرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در حالِ نبرد کسبِ یک لقمه ی نان...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از هر چه به غیر دوست پالوده شدیم
خوش بود اگر به عشق آلوده شدیم
آنقدر به نام زندگی جان کندیم
تا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عاشق شدم آب از سر من رد بشود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سرگشته ترین لیلی خاموش زمانم
|
|
|
|
|
| مجموع ۱۶۸۶ پست فعال در ۲۲ صفحه |
در ریاضی مبحثی داریم بنام حدّ یا 
وحید سلیمی بنی
اعظم قارلقی
فاطمه غیبی پور 
