چهارشنبه ۱۰ ارديبهشت
اشعار دفتر شعرِ شعرهای آئینی شاعر سید علی کهنگی (واسع)
|
|
|
|
در مسجد کوفه تا علی می آید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بر عرصه‌ی هستی گل یکتاست محمّد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باشد سر نی در خون هفتاد و دو سر اینجا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جمعه یعنی یک سبد یاس حضور
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میلاد امام علی علیه السلام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای اهل زمین وقت سرور آمده است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بمناسبت شهادت حضرت زهرا علیه سلام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نا خدای کشتی دریای حکمت حیدر است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با عشقت ای حسین ز رضوان گذشته اند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آسمان،شال عزا بر سر عالم انداز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مژده ای مستان سر خم باز شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مژده ای یاران که میلاد امام انس و جان است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با عشقت ای حسین ز رضوان گذشته اند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه کردی با دل ما ابن ملجم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یا علی گرچه لوای تو برافراخته ایم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خوش آمدی به خانه ی زهرا تو یا حسن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یا رب گزیده ام ز دو عالم تو را رفیق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با آینه و آب چه نسبت داری
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای خوشا آنکس که نوشد می ز مینای حسین
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باب الحوائجی و مرامت محمّدی است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آفتاب بی غروب صبر و ایمان زینب است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به غیر از علی عشق معنا ندارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نگین خلقت پروردگار فاطمه است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نگین خلقت پروردگار ، فاطمه است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شور هستی عشق را کم داشت زهرا خلق شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گر چه در قاموس مولا هست بی معنا،شکست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قرآن به روی سر چه فراوان گرفته اند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما را به سوگ حضرت زهرا نشانده اند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه پایان تلخی سفر داشت با خود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شاید برایت سخت باشد باورش ،امّا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از چشم خمار و تیغ ابرو گفتیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کاروان رفت ولی صاحب و سالار نداشت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عرش از غم مرتضی سیه پوش شده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با عشقت ای حسین ز رضوان گذشته اند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سپاس از خداوند حیّ قدیر
که مولای ما شد علی در غدیر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما غریبان می شناسیم آشنا را خوب خوب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما غلام آل طاها بوده ایم از ابتدا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه پایان تلخی سفر داشت با خود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کاروان رفت ولی صاحب و سالار نداشت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یا علی گرچه لوای تو برافراخته ایم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
همه ی حجتم از مکتب قرآن حسن است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عاشقان موسم سرود آمد
فصل آواز و بانگ رود آمد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما را به داغ حضرت زهرا نشانده اند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با عشقت ای حسین ز رضوان گذشته اند
آنان که در رکاب تو از جان گذشته اند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عشق یعنی ساختن تا سوختن
روز و شب خورشید وش افروختن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سپاس از خداوند حیّ قدیر
که مولای ما شد علی در غدیر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به غیر از علی عشق معنا ندارد
غزال سخن نقش زیبا ندارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خانه ی موسی بن جعفر را معطّر کرده ای
عرشیان را میهمان پور حیدر کرده ای
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از خاطر کوفه حق فراموش شدست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما غریبان می شناسیم آشنا را خوب خوب
زاده ی خیرالنسا یعنی رضا را خوب خوب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما غلام آل طاها بوده ایم از ابتدا
در رکاب عشق بودیم از نجف تا کربلا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خدایا بجز تو پناهی ندارم
بجز کوی تو هیچ راهی ندارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خورشید زیر سایه ی خود ماه دارد
منظومه ی عشّاق خاطر خواه دارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یا علی گرچه لوای تو برافراخته ایم
شب قدر است ولی قدر تو نشناخته ایم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
همه ی حجتم از مکتب قرآن حسن است
پیشوای ادب و مظهر ایمان حسن است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مژده ای عاشقان که یار آمد
فصل پایان انتظار آمد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عاشقان موسم سرود آمد
فصل آواز و بانگ رود آمد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای علی ای آفتاب بی بدیل
ای حقیقت را دلیل اندر دلیل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شور هستی عشق را کم داشت،زهرا خلق شد
چهره ی مولای ما غم داشت ،زهرا خلق شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما را به سوگ حضرت زهرا نشانده اند
آنان که در سکوت ، علی را نشانده اند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دنیا به سوی ظلمتی دلگیر می رفت
وقتی که مولا در غل و زنجیر می رفت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آفتاب بی غروب صبر و ایمان زینب است
جلوه ی عشف الهی زین گلستان زینب است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای اهل جهان وقت سرور آمده است
ایّام غزل خوانی و شور آمده است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
الا ای عاشقان امشب من آوای حزین دارم
درون سینه غوغایی به پاس اربعین دارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کهکشان تا کهکشان عشق و صفا داری رضا
آسمانها مهربانی از خدا داری رضا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ساغری گر از شراب حبّ مولایت دهند
در حریم امن انوار خدا جایت دهند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عاشقان را در عزایت پیر کردی یا حسین
عشق را در کوی خود زنجیر کردی یا حسین
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عرش و کرسی در عزای زاده ی زهرا گریست
آدم و نوح و خلیل و موسی و عیسی گریست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما به پابوسی سلطان سخا آمده ایم
بی کسانیم و به رضوان رضا آمده ایم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به غیر از علی عشق معنا ندارد
غزال سخن نقش زیبا ندارد
|
|
|
|
|
| مجموع ۱۴۱ پست فعال در ۲ صفحه |
محمدرضا آزادبخت
سیاوش آزاد
زیباست و
پژمان خلیلی 
مریم کاسیانی 
افسانه پنام (مولد) 
