پنجشنبه ۳ تير
شعر ادبیات کُردی
|
|
|
|
باوڕت پێم نییە؟
پرسە لە ھاوین
چەن شەوانی
ڕێگەی کۆڵانەکانی ئەم شارەم پێواوە
باوڕت پێم نییە؟
پرسە
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کەسەم،دیدەم،دڵەم،یارەم، دیدەو تۆن وام مدۆ مانگێ
کەسەو ئی بێکەسی تۆنی،کەسەم ناز و ئەدام پەی چێش؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خوشه ویستیت گوڵێ بوو
له سەر یەکەیەکەێ لەق و پۆێ داری تەمنم
بە قووڵایی چارەنوس دەرکەوت;
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کاتێک که س من به یاری خۆی نازانی
منیش مجبور دەبم شێعرێک بنوسم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ژەنەڕاڵەکان
ئۆرکێستێری ترسن و
لە ترسی بیرچوونەوە
دەیژەنن سەمفۆنیای مەرگ
لە سەر جەستەی بێگیانی ش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نەوادەێ ماد و ساسان
ميرخاسِ هووزِ خاسان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گەر لە دیتنی چاوت بێ بەش بم
سوێند بێ بۆ عەشقت دایم لە هەش بم
تۆ بەس لە لام بە بینایی چاوم
قەینا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ئاوا دڵدوورینێ درۆینە
دڵپەرۆشمی کردووە
ئێستە دڵڕەقی لەم زستانە باریوە
ڕۆژێ شێعرێک دەبارێ و زەوین
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روژی کهِ تِگِر بُوواری اَلَم
اَ وییرِم نیچوْ
کِزَکِزَلَه،شووَه گِرتَلَه
زورووِل گِرِنْ تِفَه ن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خوزگه ده متوانی تۆ له ژێر خاکی ژیانیشم بسڕمه وه
تا بو په یا کردنی تۆ
روژی سه د جار
هه ڵی نه که نم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کرماشانه گه م.. زه رده رخسارد
وه له رزه ده رچید سیل که فته شاند
زلزله و لافاو ..گام به عدی چه س؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خوشه ویستی یه که دتوانه توله بسته نه به لام غروری وک چنار بلندی مه ربانی هل دبژه ره
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ئه من خاکم ئه من ئاوم
من ده ریام و له خه م خنکاوم
تۆ هه موشتے تۆ ئاسمانے
تۆ واتایی ژیان بۆچی نازا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هیچ کات ئەمن مەترسێنە
لە میلەی ساردی بەندیخانە و
تاریکی ژووری نماوی .....
هرگز مرا نترسان
از می
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لەو شاعیرە
کە خۆشەویستەکەی
لە تەقنی دونیا داچووە و
ئەو غەزەڵ ، غەزەڵ
ئاشقانە دەهۆنێتەوە دەترسم..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کورد خائین نییە
کورد بێکەس و کورد بێ خاوەن نییە
حەق خۆی سێنێ کورد خائین نییە
کورد ڕیشە دیری و
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ڕۆژێک
کاتم دەبێ
کە دیسان خۆشم بوێی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جه رگم سزیایه خوای بانی سه ر
وه داخی منال چاوم بیوه ته ر
له بوک و زاوا بیوچگ و گورا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ره نگی سووری لیوه کانت
ده ردی منی ئاواره یه
بویه جوانی که م بووه
زوربه ی لای تو شاراوه یه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امشب ماه
بی اختیار در چشم ستارگان
لخت وعریان
در برکه ای شنامی کرد
صالح بیچار
ترجمە: خالد بای
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باران پنج حروف است
به تعداد انسانها
داستان دارد !
شعر: صالح بیچار
ترجمە: خالد بایزیدی (دلیر)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ه غييري بيه وه ناو به خت وئيقبالم
حه لي په يدا که تو ئه ري ئيشکالم
مه گه ر نازانيت ک ئه منيش ئا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دي وه سه ر ها تيه ئينتزار من
که ي گره واز که ي تو له کار من
دلد نا سوزيد هيچ وه حال زار م
|
|
|
|
|
|
|
|
|
يه کي خا موش کرد چراي ما لـدان
ئه جه ل سه ر بري هه ردو ئيا لـدان
که سي نه يو برسي وه نا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
همه شاعران وطن پژمرده شده اند ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سینه شرم کن/حال خویش/شرح مکن/روح تکه/ریش خیستر/میزند بر ما نیشتر/تر شده/ایقه/سوراخ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بر گردان :
عروس بهار
بیت اول :
نسیم به پاخیز بیا تماشا کن ...... دختر خورشید زلف گره می
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ت نیه زانی
وه ختی نه و گه د
له وایه سوو وسان
جه نگ منو ژیانه
می دانی؟
وقتی نبا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پس از سوختن جنگل
کوهستان عریان
سر خجلت را ، همچو کودکی یتیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خوانی نیوه روژ
کاتی نیوه روژ ، که روژی جوان ، ده روه یشته نیوه راستی ئاسمان و باله نده له سیب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چهارشعراز:لطیف هلمت(شاعرمعاصرکورد)
ترجمه از:خالدبایزیدی(دلیر)
1-
تنهاازدوچیز
کینه دارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شعری از:حمیدمصدق
ترجمه:خالدبایزیدی(دلیر)
توبه من پیکه نی و
نه ت ئه زانی
من به چ مه ترسی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
له دیوویت نیه
داخ چگنت له هیوور خسه م
له کوو فیرت بکه م، شون پادیش نیه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شیعر:خالیدبایه زیدی(دلیر)
هه لو
شاهین
باش له بیرمه
|
|
|
|
|
محمد قنبرپور(مازیار)
اميرحسين علاميان(اعتراض)
زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس)
سپاس از اشتراک 
وحید سلیمی بنی
مهدی محمدی
ابراهیم آروین 
بهروز عسکرزاده 
