پنجشنبه ۶ آذر
شعر قصیده
|
|
|
|
آن مِهـر كه ورزيدم ، از همت يارم بود
آن يار جهانگردم ، هميشه كنارم بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اسير حُسن1 يارم من ، نمي شايد فرار آخر
نباشد چاره اي بر من ، بجز تسليم يار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اينها كه بخواهم گفت:از فرقت يارم بود
آن درد فراق1 يار ، راز دل زارم بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلا در راه الله ايي ، خدا را ياد دار آخر
كه بر ياد خدا بودن ، به دل آ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از مجموعه اشعار وارونه
(شوخی با ایرج میرزا)
من پرایدی که گرفتم شده ام مثل اسیر
من خریدم تون
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرا تركيب تن باشد ،نه در دست من است آخر
كه تركيب من است اين تن،نه از من است آخر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هـر آن فـردي ، عزيز مادرش بود
یقیناً خاک عالم ، بـر سـرش بود
هـر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کی قامت زردشت کم از شخص دیگر بود
از جانب یزدان ، ره علمش به هنر بود
پيغمبر ز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خداوندا ، تويـي داناي وافـر1
چرا خلقت نـمي باشند برابر
خدايا ، زين
|
|
|
|
|
|
|
|
|
------------------ تا هنوز -----------------
زخمی ام، از درد های کهنه می نالم هنوز
نازنین، بر ز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بـر نعمت تسلطت ، اي حيّ1 كردگار
رحمي بكن، به جوركش دور روزگار
عطري ز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر آن فردي كه با من،كينه ور بود
تلاش و كوشـش آن ، بي ثمر بود
كه من از خودكفايي
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خدا زآن صفاتش که شد کردگار
برای بشر ، باشد آمرزگار
خدا بهر آسا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر آن فردي كه بر من ، پُـر ضرر بود
يقيناً از همان افـراد ، شـر بود
م
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جلاد شهر کلمات درهمم توی سرم
با حکم قلم به محکمه میبرم
دفترم شده قربان گاه واژه های الکی
در م
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ديد بشر ، مي بُوَد از كردگار
تا نـگرد ، قدرت پروردگار
گر زِ خدا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جان من تكيه گهي نيست به دنيا ، نه قرار
مسأله كشتي نوح(ع) است،نه نوحس سر كا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
يكي اسم سيمرغ ، معيار بود
كه در منطق الطير1 عطار بود
كسي جسم سيمرغ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تا زِ ميراث ادب ، نام و نشان خواهد بود
با ادب را به جهان ، بخت جوان خواه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در این هوای بارانی
چرا مرا از خود می رانی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از آن روزی که اینترنت بنا شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای آنکه به دستور خدا کرده ای اقرار
از بهر خدا ، خلق خدا را تو میازا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خداکی با بَدان بد بود،بدان را می دهدشان سود
کز اول قدرت دنیـا ، به دست مردم بد ب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حسن آنگه مدبّرشد،که از حق حرف حق گوید
وگر نه بي سوادي را،نه حق باشد نه مي گويد
حس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
معشوق اگر نباشد ، عاشق كجا توان بود
چيزي اگر نباشد ، كي پي بر آن بن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شما اي عاشقان ،يكجا برقصيد
قشنگ و خوشگل و زيبا برقصيد
هرآنكس عاشقس،ديوانه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آنها که حکمرانـی و امر خدای را دانند
طرز سخنـوري و رضای خدای را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گر آدم حق بيني ، چشم از همه كس بر بند
هر كس كه بحق دل بست،دل از ديگران بركَند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تلنگر
در عبور لحظه های ناب عشق
رفته بود از یاد سردی آوار عشق
زد تلنگر بر دلم
چرخش چشمان او
لرزش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تا در آغوش من آن ، يار دل آرا برسيد
بوي مُشك ختن1 خود ،به مشامم بكشيد
آه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آب در کوزه و ما گرد جهان می گشتیم
یار در خانه ی دل کرده شهیدم ای عشق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دادم از این دلم بُوَد ، روی به من نمی کند
سود زِ من ربوده است، سود به من نم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صحبت حافظ به راه حق، چو برآيد
هر كه شنيد است وخواند، با خبر آيد
اهل نظـر رو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اي خالق ، اين بشر كه سخن گفتني كند
صحبت زِ نيست خود و زِ تو ماندني كند
حكمت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برای اربعینی که گذشت و نوایی که در دل ها باقی است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صانع و قاضي وحاكم،به همه حكم وجود
صانع جمله بشر، حاكم هر غيب و شهود
خالق منبع
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مگر مرگ رخصت میخواهد !
ملک الموت ندا میخواهد !
او کیست که در زنان می‌آید !
از زینب اذن دخول میخ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لعنت بر آن كسي، كه به من رهزني كند
يا ذره اي به من ضرر آوردني كند
ب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مددي1 تازه ديگر بار ، به من يار نمود
صحبت تازه تـري ، آن به من اظهار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بر من برادر آنکه ، غمم خوردنی کند
کی می تواند ، آنکه دلم آزردنی کند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر عاشق بي دانشي،خواهد نكو كاري كند
اما حساب اينجا بُوَد،از دانش آن كاري كند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما روزه ی سکوت داریم سال هاست .. افطار می کنیم فقط ربنا بخوان !
|
|
|
|
|
|
|
|
|
"اُمُّ المَـصـائـِب" ؛ آفتـابِ کـربــلایِ در اســارت/
هر لحظه ی فریادِ دشمن کوبِ او صد مرحبا داشت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرد سرکش را ، هوسبازي زن رامش کند
از هوسبازی شیرین ، زهـر بـر جامش کند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روزگار بدی شده است صد افسوس
که حتی خدا هم دیگر پناهم نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرازاین پس تاب جهان میدهی? ...دل بر کوی دلبرو جانان میدهی?
دلاعازمم دگر سوی اقبال ازبکها ...چوپاییز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از غم عشق تو هر كس ،كه دلي شاد كند
آن دل خسته ي خود را، زِ غم آزاد كند
زهر و
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خالق آدميان ، تا كه زِ ما ياد كند
اين دل خسته ي پُر غم ، زِ غم آزاد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلبر جان،این هفته ها با تو که نه
من هر هفته با غروب دلگیر جمعه قرار دارم
دلبر جان،شکایت از بی وفای
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر كه بر روي زمين ، منزلـش آباد كند
بهتر است ، منزل عقباي خود آباد كند
ك
|
|
|
|
|
|
|
|
|
.................................................
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خسته ام مثل بغض گلویی که آه شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آن كو كه شكر نعمت حق ،را اداء1 كند
آن كو2 كه عهد بندگي اش را وفا كند
صوت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تنها غروب جمعه می‌داند چرا من
در لاک تنهایی فرو رفتم عزیزم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اگر هر بدي را ، به جايش كنند
بدي آن نـباشد ، بدش نـشمرند
نـبيني كسي را ،
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اي خدا كار ايران چه مي شِد1
هر كه رزمنده شد، كشته مي شِد
جنگ با توپ و ج
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صاحب نظران ، پـرده ي پندار دريدند
تا بـر اثـر پرده ي دلـدار رسيد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آنها كه به تزوير و دغل معتقد هستند
اين سلسه از مُلك حقيقت عقب هستند
با
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آنها که به درياي طبيعت بـنشستند
از کوی حقیقت ، به یقین بهره نـجستند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آنها كه دل و ديده ، بـر اين خاك نـبستند
امـروز مـرا ديـدن و آن عهـد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به نُه بار جستم ز مرگ
دهم بار چه کس تواند که جست ؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رسم ديار ما را ، با خودسري شكستند
رسم ديانت و دين ، بـر روي ما ب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از خودم از وطنم سخت فراری هستم
من رکوردار غم و مصرف چایی هستم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درد در من خانه دارد درد در من استوار است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خلق زمانـه ، صورت ظاهـر بـديده اند
انجام كار و معنـي آن را نـديده اند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قول میدیه بهروز دیگه اسمت تره داد نزنه
اگه یه تیکه کوچیک ابرو بجنبانی ته
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حزبم از روز ازل ، ساکن میدان من اند
سر به تسلیم من وگوی به چوگان من اند
حزب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سلام می کنم و در جواب می گویم
چگونه ای تو و اصلا چرا تو بیداری؟
جواب می دهد او، آن که سومین شخص ا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کی دهر دنی1، در صدد2 سود من آمد
کی در صدد خاطر بهبود من آمد
ای
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این آفت خرمن ، زِ چه از بهر من آمد
با نیروی محکم بُد و نیرو شکن آمد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرا ياران چه فكري در سـر آمد
چه فكر روشنـم ، اندر بـر آمد
ورود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حل میکنم شیرینی ات را در وجودم
گم‌می شوی در من ، میان من نهانی
|
|
|
|
|
| مجموع ۱۰۰۸ پست فعال در ۱۳ صفحه |
حدیث عبدلی (یارا)
مهدی محمدی
مهرداد مانا
