سه شنبه ۲۹ مرداد
شعر قصیده
|
|
|
|
کاش میشد دل من تنگ نبود
کاش من با خودم در جنگ نبود ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قلم در دست حق رقصید و نقشِ گُل معطّر زد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در مرحله اول كه بشر ، جانب حج رفت
آيا چه سبب شد،كه دگر باره به كج رفت
با صدق و صف
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آدم عاقل کند کوته سخن
تا که درپاسخ نگردددرمحن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در راه كعبه تا كه بلندس، صداي ما
تجديد عهد مي كند ، آن خداي ما
عهدي است ميكن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تنها قدرت عالم هستی خداست و با توکل به او و فقط به او هر روزمان زیباتر می شود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آنكه سازنده و خلاق جميع بشر است
دست غيبش همه جا بهربشر جلوه گر است
اجتماعات
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای برادرخواب بودیم خواب ناب
گشت در فرهنگ ما واژه سراب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این چنین عشق نیاموخته بودم ز کسی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عاشقی به میخانه بانگ عشق سر داده
وای از دل دیوانه وای از می و از باده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ناشيِ2 حق ناشناسي،كُشت حقوق و حق ما
ناشي حق ناشناس،نـشناسد حقوق وحق ما
از اول جوان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سپاس بي حد و بي مَر2 ،يگانه سبحان را
هدايتي به طريق، زِ پيمبر نمود انسان را
هر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلواپس آن سفره ها هستم که هرشب
در حسرت یک لقمه نان دلشوره دارند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حالا كه كسي داغ دلم را نديده است
از مردم در حال تماشا بريده ام
با خنجر خود هنجر خود را كت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در مرحله اول كه بشر ، جانب حج رفت
آيا چه سبب شد، كه بشر در ره كج رفت
اين كجروي
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عشقم به نيكي بشر ، بي شمار نيست
جز بر نكويي تو اَش ، آن انتظار نيست
عشقم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چون روزگار بر احدی1 ، پایدار نیست
از نیک ، بهتری به جهان يادگار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تا زِ ارسال حقيقت،رُخ5 شمس و قمر6 است
به حقيقت كه دغلكاري ما ، پرده در است
اي
|
|
|
|
|
|
|
|
|
طمع1 به خرمن مردم،كه نكته داني نيست
مگر تو را به سرت ،عقل با معاني نيست
هر آنكه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تر دماغي6 من از علت خودكامي نيست
سرخي روي من از ، منشأ سر حالي نيست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خودكفايي من ازانجم وكيهان،نيست كه نيست
جنبه ي كار خدايي، به جهان نيست كه نيست
نام ان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر که در راه طلب ، پُر هنر و پر دل نیست
بی دلی لایق راهِ در هر منزل نیست
ه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر که در مدت عمرش ، پي مِهر دل نیست
بی دلی لایق هر منزل و هر محفل نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلم بی تو چه تنها بود ، وبا تو شد چه تنهاتر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امروزه رسم ايران ، محتاج پند كس نيست
رسمش به رسم كبر است،بر پند دسترس نيست
پند و
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تا كه در تابش خورشيد جهان يك اثر است
در تمامي نباتات جهـان جلوه گر است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وای بر من رفت و من تنها شدم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ياوران از راستگويي مجازي، يار ما خشنود نيست
زآنكه هر حرف مجازي ،نزد حق بهبود نيست
ي
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چند کوتاهه ی در بلندجایگاهِ سروش(قالب شعری سروش)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آنکه شوقی زِ تعلق5،به جهان داد به ما
آن اجازت نـدهد ، طبق همین
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این عددِ بی زبان، شیر کند گربه را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شاکرم زیرا علی(ع) مارا امامی رهبر است
فاطمه(س) بنت محمّد(ص) همچنانش همسراست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برادرا به خودسري مرو ، بيا كنار ما
بـسنج كار نيك و بد ، زِ گفتگوي
|
|
|
|
|
|
|
|
|
افتاده در آغوشش تا صبح بیاسایم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای که چشمانت فروغ تیره ی شب های من
بیت حول حالنا! بوسه زنِ لب های من
ای که لبخندت شکوه سبزه‌ی س
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای وطن مهرت به سینه ماندنی
خاک تو پاینده با ایران زمین
|
|
|
|
|
|
|
|
|
كسي كه ضد ما بُوَد ،چو دشمنس به كار ما
به سطح علم و معرفت ، ندارد اعتبار ما
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بگزار ساده گويم تو را من سخن .....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
يك عمر دويديم تا بگيريم صفت تفضيلي.. ..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر آن كسي به جهان،راه و رسم آن بگرفت
زِ نيكويي بـكند طاعتي و جان بگرفت
زمين كه خ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عجب طرزي حكومت كرده داور
چه حكمي كرده در هر بحر و هر بـر
حكومت دادِ2 مظلوم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اذانی از علی(ع) امشب، به گوش کس نمی آید
علی رأسش که مجروح است،صدایش برنمی آید
علی رأ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ز دشمن تو گیر پند و اندرز ها
علومی که دارد فرا گیر بجا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صبرایوب
درخبراست که ابلیس برخداپرستی ایوب حسدبرد
لذا به درگاه خدا عرض کرد،اگر مرا به مال و فرزندان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دل اگر عبد مسلمان حسن بوده و بس
معرفت جو پی عرفان حسن بوده و بس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ببين آن حكمت خلاق جان را
طراز حكمت آن مهربان را
همين حكمت كز آن او
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برگو تو حسن،خود چه كني اين سخنم را
غافل نـنشين غصب نـمايند سخنم را
من با ت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در جنگ با کسی که تعدی کند به ما__چون طفل شیر خورده ز پستان خنجریم__با دشمنان خویش ، چنان گر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بيا اي مرد دانا دل ، شنـو حرف پيمبـر را
ستايش واجبـس بر ما ، خداي بنده پرو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پاشیده زهم فرو اروپا/
چون ازمنه قرون وسطی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خطكش از دستم بِدر رفته اس، نمي دانم چرا
خط خود را كج كشيدم، وان نمي دانم چرا
ر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
علــم و دانـــش ارث بــــابـــای شــماست
ای که دانـشــــگاه هــا جــای شــماســت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زين زندگانـي ، پروردگارا
مُردن برايم ، باشـد گوارا
رحمي نيامد ، از تو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مانند آن طبیبان ، اول بجو دوا را
وانگه طبابتش کن ، بر درد مبتلا ر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ترکیده اند عده ای، از بس که خورده اند--هر چند نان، برای تو با جان معادل است!
پوسانده است حرص
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غزل غزل شده وقفت برای یک بوسه.
شروع شعر من از ابتدای یک بوسه.
اگرچه دفتر شعرم به انتها برسد.
قسم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو که بیکاری و کارت بجز الافی نیست
جای اینترنت و چت روم برو کار بگیر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امـروز روز اول ، مـاه صیـام2 شد
خوردن به طول روز، بر آدم ح
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ياران چه مي توان ديد، اين روزگار ما را
ما در كجا بـجوئيم دربار آن خدا را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وفا زِ چرخ مجو ، چرخ كينه كردار است
زِ كينه جويي خود، چرا روي پرگار3 است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیا جانا نصیحت در بهار است
نصیحت در مدار ما شعار است
نصیحت با دو صد معیار و
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اي كه بر وِرد1 زبان،صحبت نيكت بُوَدت
نيكي از دست مَده،تا كه سعادت بُوَدت2
پيرو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آنانکه غرق،نعمت و مالَند و تخت و بخت
دورانشان سرآید و زین جا برند رخت
فکری نمی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در کویر آرزو ها مانده بودم تشنه لب
خوش گوارا شربتی بر روح نافرمان شدم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اي عندليب2 گلشن توحيد ما بيـا
گلشن خوش است وفصل بهار،اي صفا بيـا
اي غايب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اي آنكه تو در عالم ، بـپوئيدي به معنايي
بـر گردش اين عالم ، دانايي
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بر ضد آرزو ، همه دنیا به گردش است
انسان میان این همه ، اندر کشاکش است
دنیا و
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خداوند دانا ، كه نامش خوش است
صفاتـش همه نيكي و بخشش است
تو را نيـرو و
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گفتی به هر کجا که روم آسمان یکی است
خورشیـد هم برای همه خاکیـان یکی است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خداوندا غمم بـر غم ، فزون شد
دلم از جور دنياي تو ، خون شد
نهال ص
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اي خلق خدا ، من به كجا رو بگذرام
عهـدي بـگرفتنـد و بِـبُردنـد قرارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گر دهر دني ره دهدم ، سوي يارم
از خاك رهش ،گرد به چشمم بگذارم
از فُر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بَـه چه با شكوه آمـد هفـده ربيع اولا
با شكوه و تـر گرديد ، روز مبعـث مولا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عید مبعوث محمد (ص)،عید هر انسانی است
عید مبعوثش برون از جهل و از نادانی است
مر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مشکل اینه که مافقط بلدیم دعا کنیم
نه تفکر و نه اندیشه و نه حرکت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در ذات خدا نـتوان، يك حرف بد و لغوي1
از ما به بُروز2 آيد ،يا از كس بي مغزي
در
|
|
|
|
|
| مجموع ۷۱۶ پست فعال در ۹ صفحه |
سید حاج فکری احمدی زاده(ملحق)
زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس)
علیرضاوالیزاده
رحمان رامفر(مهدیار) 
فاطمه فقیه زاده(فقیرزاده) 
