محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
جمعه 17 آذر 1402
27 جمادى الأولى 1445
Friday 8 Dec 2023
بنویس تا زنده بمانی ،هر که نوشت پادشاه می شود. فکری احمدی زاده(ملحق)
جمعه ۱۷ آذر
شعر ترکیبی
به نسیم صبحگاهان به ترنم بهاران
به نگین آفتاب نخل‌های استوار ریگان
میدانی حاج قاسم که بود
در یک کلام او مرد بود
مرد جبهه مردجنگ
فارغ از حزب و نژاد و رنگ بود
گلایه دارد این دلم زسرنوشتم ای خدا
زشانس و اقبال بدم زروزگار بی وفا
جواب هر محبتم،هزار زخم از آد
آمدی
در فنجان من
حافظ شدی
ز اوزان بیگانه ام ، در وصف خود ، ناپخته ام
الا یا ایها الپاییزِ این شعر !
تویی بیتِ خیال انگیزِ این شعر
برایت شد دلم یک مولوی شور
بیا شم
الا یا ایها الساقی ...کجایی؟
بگو کی پرده از رخ می گشایی ؟!
نگو یک جمعه و یک جمعه و یک...
فقط
ا
قاتی کردم
هنوز دارم قافیه میبافم
وخیالی درست میکنم
درآن فقط توومن
فردا نصیب ما شهادت است
فردا نصیب ما در «آغوش خدا» خفتن است
نیکوتین روحت که تمام شود واژگان را دیوانه می کنی؛ در کوچه ها مست مست که راه می روی ؛مبادا عشق را ر
از کودکی ناله ام رو به هوا
آه که زمانه از دلم رو تباه
در کوچه های ماتمم غم چه رو براه
دلی آکنده
تا کی غم دوران سر این دیده کشیدن
ای بوسه ات آرامشِ شیرینِ لبانم !
کی می شود این حادثه را با تو بخوانم
شهر من ٬ ایوان ِ سرسبزم ! سلام
ای که با تو می زند نبضم ٬ سلام
به نگاهی که مرا عاشق خود کرده؛ قسم
باید امشب به غزلهای نگاهت برسم
به دَرک که بعدِ من چه می شود
ای مادرم وقتی که من تنها میشم
وقتی که تو این دنیا رو نیستی پیشم
تو بمون تو بمون تو بمون بالا سرم
یا حسین جانم فدایـت
کاشکـــه بودم کربلایـت
خـاک بـودم زیــر پــایــت
مثــــل یـــاران از بـرایـ
صِدای تُنبَکِ مَرگ از دَستانِ خَشم می آیید
رقاصِ مَستِ شَب با طَنابِ بَزم می آیید…
می خواهم دست های پینه بسته ی ماهیگیر، پر از رزق باشد
بنده منم خالق توای
رعیت منم شاه توای
خسته منم نالان منم
نور تویی تابان توای
تن گرفتار نان و آب
روح من اما مشتاق خواب
جام زرّینِ جوانی را چه کم نوشیدی ...
وقتی تب و تاب دلم از ریشه می‌جوشد...
گرچه دیدن شاید از منظرِ ما ..
در این جهان تشنگی،
باران که نه
اقیانوس باید شد!
....
تو چه میدانی ؟
از غُصه‌های عروسکی که
خنده هر گاه سرزده آمد نفس را چاق کن
بی مهابا در ره اش افسار خود را باز کن
خون می‌چکد از خنده‌ی گل‌ها!/
خون می‌چکد از بال پروانه!/
.......
آخر شبی سر میرسد دلتنگیِ شب ها و آه
رگبار بـوسه میـزنم روی تنـت در نور ماه
آنکه از دیوار مردم رفت بالا...
اکنون منم بیمار تو...تنها تویی درمان این دردهای من♡
خسته ام مثل غروب جمعه
که به خورشید نگاهت نرسید
کودکی بود و در خرد سالی
رنج میکشید جای نقاشی
سالها گذشت با خود گفت
تمام می شود اگر صبور باشی
خونه مادربزرگ دیگه شادی نداره
دیگه شور و خنده ای مثل قدیم نداره
و چه عاشق را تمنّانه نیاز است اُمید ...
من توانم برسانم که رسانم به خویش *** گر چه نرساندن هم نیست عیبی بیش
احساس من در واژه نیست در جمله یا یک نامه نیست
در قلب من موج می زند جز عشق علی امید به ادامه نیست
فکر بد را دور کن از خود ،نابودت کند
در زمین و آسمان حاکم ،محکومت کند
مستی عیان شد و چندان گریستم
ای جلوه گاه حسن عیان کن که کیستم
از خود بر
با فراموشی تو بیگانه ام
شمع یادت در دل من روشن است...
یک روز اگر دیدی سوارِ اسبِ چوبی
کمی یاد تو را باز تماشا بکنم ..
کجاست آرامش و عشق حقیقی؟
یه لبخند و یه پیمان صمیمی
به دور از غیبت و تهمت تو ای ایران من ...
من از عشقی که میخونند.
رنج هاشو فقط دیدم
دیدم خودمو توی دام.
دیوانگی هامو میبینم
ا
ورس ۱
/ ازت دورم اما هنوزم دلم /
/ برا بودنت غرق این خواهش
مجموع ۱۸۶ پست فعال در ۳ صفحه
محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
بهروز عسکرزاده
سید هادی محمدی
عليرضا حكيم
محمد رضا خوشرو (مریخ)
از عزیزان ت
محمدرضا آزادبخت 
سعید صادقی (بینا) 
مهرداد عزیزیان 
علی نظری سرمازه 
