يکشنبه ۳ مهر
شعر ترکیبی
|
|
|
|
کودکی بود و در خرد سالی
رنج میکشید جای نقاشی
سالها گذشت با خود گفت
تمام می شود اگر صبور باشی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خونه مادربزرگ دیگه شادی نداره
دیگه شور و خنده ای مثل قدیم نداره
|
|
|
|
|
|
|
|
|
و چه عاشق را تمنّانه نیاز است اُمید ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من توانم برسانم که رسانم به خویش *** گر چه نرساندن هم نیست عیبی بیش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
احساس من در واژه نیست در جمله یا یک نامه نیست
در قلب من موج می زند جز عشق علی امید به ادامه نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فکر بد را دور کن از خود ،نابودت کند
در زمین و آسمان حاکم ،محکومت کند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مستی عیان شد و چندان گریستم
ای جلوه گاه حسن عیان کن که کیستم
از خود بر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با فراموشی تو بیگانه ام
شمع یادت در دل من روشن است...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تا رسیدم به بیت پایانی ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک روز اگر دیدی سوارِ اسبِ چوبی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کمی یاد تو را باز تماشا بکنم ..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کجاست آرامش و عشق حقیقی؟
یه لبخند و یه پیمان صمیمی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به دور از غیبت و تهمت تو ای ایران من ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من از عشقی که میخونند.
رنج هاشو فقط دیدم
دیدم خودمو توی دام.
دیوانگی هامو میبینم
ا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ورس ۱
/ ازت دورم اما هنوزم دلم /
/ برا بودنت غرق این خواهش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زین سو و آن سو پریدم و خاموش شدم
تکه چوبی نماند با او هم آغوش شوم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در آن سوی زمان رفتی و پنهان کرده ای خودرا
بدون ساحل و ماهی چه معنی میدهد دریا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بی تو ترانه هایم بی رنگ است / بی تو ساز هایم بی صداست
درها به رویم بسته اند / کوچه ها به انتها ر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خواهر خوب و نازم من با تو سرفرازم
خواهر مهربونم قدر تو من میدونم
با شوخی و با خنده شعرت رو من میخ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آنجا که دلت رَمیده شد ز این زمان
آنجا که نومید گشتی ز خلق این جهان
آنجا تو را طریقتی آیدت پیشِ روی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رازآ بهِ راز رَزارآ نمی خوری
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آنکه بر چشمِ دلش عینک زد
لاجرم پیر نشد چشمانش ، بلکه عاشق شد
آنکه عاشق گشت همی می داند
که افسار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
I come from a valley called blue ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو را فارس و کرد و لر و ترک،
بلوچ و عرب ترکمن های!
می‌ستایم که برخاک ایران گزینید جای
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بی گمان فلک سهیلی نیز به تو تشبیه شده...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درونم حرف ها بسیار و در قلبم پر از درد است
کسی که دوسش دارم سکوتی خانه ولگرد است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من به ازای هر بار ندیدنت مردم..!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک ویروس ملحک با قلبی زشت و سیاه
امد و ریشه انداخت دور دنیا
پزشک و پرستار ها کمک میکردند برای شفای
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اشک از صورت نمایان می‌شود
چهره با اشک سوزان می‌شود
اشک درد و اشک غم فرقی بود
اشک غم بهتر بود از
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مردمان از چه به این گونه خرامان شده اید
راهی آتش و دوزخ چه شتابان شده اید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
« ستاره های عزیز
ستاره های مقوایی عزیز » ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نه ملکی از سلیمان زیروبرشد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در پاندمی اندوه
امّید رفته از هوش...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عــاشــق شــدمــو پــے عــشــق مــیــگــردمــ
در بــیــابــان غــم ها پــے عــشــق مــیــگــشــتـ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عشقم از روی هوا بود؟ تو بگو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آینده ، گذشته ی فراموش شده ست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آرزویی حقیقی و رویایی بیاد ماندنی از خاطرات سالهای نه چندان دور ... از راهی ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حال من، دیگر بس است عشق زمین
عشق من ، عشقم خدا هست و همین
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یکی بود یکی نبود
غیر از کسی هیچکس نبود
داستان جنگل سیگار و دود
گویمت تا که شود لبها کبود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نطفه ای بودم از نجاست پاک
گفته اند که آمدم از دل خاک
نطفه ای بودم به فکر آزادی
از دل خون گوهر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در عراق و، دست و پا و سر ز تن افراشته
گام آخر را چنین تا کربلا برداشته ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خار و خاشاک و این دل من ????
عشق ناپاک و این دل من?????
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تاریک شد و هیچ شد است مرگ عزیز است
دود است و غلیظ و است در این ذهن مریض است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پائیز و باران و درختی زرد
شب گریه های سرخ بی پیگرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امشب شب معشوقه ی دریا بشود
ماه است چو ماهی که هویدا بشود
آهویی و کرشمه تو به چشم آوردی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کاش درد نامردی مسکن داشت
این درد از رو شونه بر میداشت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گر شرابی بر ترابی تشنه ی دریا ندیدی
بگذر اما قطره ای دریا بدان از ما بریدی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این عشق چو زهر است همین زهر هلاهل
زهر است و کند سرد دلم ای دل غافل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو انقلابی ترین،حماسه ای در جان من
رخ دهد جنگی در این،دل شود میدان جنگ
این جنگ ناتمام،با حضورِ ت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من از تفسیر چشمان تو
ز اعماق نگاه تو
ز شِکوای سفیر تو
من از خونین لبان تو
از آن سرو حریر تو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من همان شبگرد بودم در میان کوچه ها
تا تو را دیدم ز خود بی خود شدم
کوچه بر کوچه بگشتم تا تو را پی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو بیا چشمک بزن بوسی بده بانوی من
ای الهی خم شود در نزد تو زانوی من
من به زانوی خمم در نزد تو تعظی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برگرد
دل من آرزوی دیدنتو داره
برگرد
شب من شد خالی از ستاره
توهمونی
که میگفتی بی تو هرگز نمیشه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اگر بودی...
پاییز برایم سبز می شد حیف
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کاروان ای کاروان وقت عزیمت گشته است
کوله بارت پُر ز غم، رنج و مصیبت گشته است
...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه کنم باز دلم دلزده و غمگین است
غم دوری ز دلدار بسی سنگین است
|
|
|
|
|
| مجموع ۱۴۱ پست فعال در ۲ صفحه |
احسان فلاح رمضانی
مجتبی شفیعی (شاهرخ)
م فریاد(محمدرضا زارع)
مقاله ی خوبی بود :30
سینا خواجه زاده
علیرضا حاجی پوری باسمنج راوی عشق 
فاطمه شایگان(هیراب) 
منصور فرزادی 
