پنجشنبه ۱۳ آذر
شعر تقدیمی
|
|
|
|
پس از شهادت ناجوانمردانه و غم انگیز سردار علمی و هسته ای کشور، بر خود واجب دانستم تا ابیاتی را به ره
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تقدیم به کادر خستگی ناپذیر درمان ؛
|
|
|
|
|
|
|
|
|
..................
.................
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مشق شب؛ ده ورق؛ پر از بابا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لسان الغیب شهر سبزواری
(برای استاد اقتداری)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای بی خبر بیدار شو فرصت ز دستت می رود
کوته زمان زندگی در خواب غفلت می رود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هرکه در ظاهر ادعای رحم و مروت می کند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پاییز دارد می رود از باغ خوشرنگش
با برگ وبار وقمری وشعر ونماهنگش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درون قاب زندانم کشیدم نقش آزادی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من ضعیف شکستم به ضربه های هوس
دگر به هیچ نیرزم ، شکسته شد چینی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سیب، تو را سجده و /بِه، به دلت ملتمس/جامه‌ی گل‌های ما/در نظرت مندرس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آن خدای جانان در عرض نوش کند عالم را
در زهره و کیهان و زمین نوش کند جانم را
--
او سر به پای
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سلام ما به شما که نماد ایمانید
به اوج همّت و در قلّه های وجدانید
به سینه های کویریِ خشک و ت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گفته بودی که با کوچ پرستو ها خواهی رفت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در دایرة عشق که ما جمله شعاعیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کوچک‌تر که بودم
شانه‌های نحیفم را جمع می‌کردم
در آغوشت پهن می‌شدم
و مثل رودی که به دریا راه می
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تنم به طی قرون زیر تازیانه کبود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نه جاها جاي ماندن استُ
نه پاها پاي رفتن!
جوهر قلمها خشك استُ
انگار بايد خوني از نو ريخته شود!!!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من جز تو را نخواستم از خدا رفیق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
که بایادت
سحرکردم غروبم را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باورم نیست هنوز...صبح شده
صدای مؤذّنِ شهرپراکنده شده ازمسجد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیا ای دوست مهمانت کنم من
بیا تا جان به قربانت کنم من
بیا از شَهد شیرین لبانت
زِ جان پُر بوسه بار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مثل ياس كبود شده اى در لباسى به رنگ پاك سپيد
چشم هامان غم تو را ديدند قلب هامان ولى نمى فهميد
كو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این همان ناخفتة وجدان توست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سال ها یاور و غمخوار این مردم بوده‌ای
با نوای ربنا حالم بدادی بارها ،
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به روی نگارم سلامی دوباره
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با اشک می نویسم در حسرت بهاران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما روزه ی سکوت داریم سال هاست .. افطار می کنیم فقط ربنا بخوان !
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ظلم ستمگران كشد بى تو مرا به خاك و خون
ناله ى مرغك سحر، من ز جهان شنيده ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به: درویشِ ترم چهارم
به شعله تا نزدی: "سوختم، مذاب شدم"
مگو که:" ناسِره در من نماند و ناب شدم"
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باخودت تکرارکن...
گربخواهی دست یاری برضعیفان برنهی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اتش نشان شعله عشقت که جاودان
پر می کشد زبانه مهرت بسوی فرشتگان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آنچه بر من لاجرم میراث گشته از پدر،
نیست لازم تا شود ارثیه‌ام بهر پسر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لطف بود ومهر بودوامید
در اطرافش
همراه با ایثار گرانی از نوع سپید!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرحبا بر شما که درس عشق را بر تارک تقویم وطن حک کردید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زِ شوقِ دیدار روی یاران
خرامان می رود در زیر باران
چنان او گشته خُرم دل که انگار
به پایانش رسید ا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تقدیم به شاعرانی که به رسالت ، از قلم مبعوث شدند به مناسبت سالروز تولدم و روز شعر و بزرگداشت استاد ش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
الها یک دو روزی مهلتم ده
تو که بخشنده ای زان دولتم ده
گلی پژمرده ام در روضه ی عشق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
۲۷ شهریور ماه، روز شعر و ادب پارسی و بزرگ‌داشتِ استاد شهریار، بر ادیبان و ادب‌دوستان گرامی باد!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غلاف کن تفنگ را.... دگرزمانِ جنگ نیست ....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روز شعر و ادب فارسی بر تمامی اهالی ادب و هنر ایران زمین فرخنده باد.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سبز بودم، سبز هستی، سبز می مانیم ما
ساکن کوی خزان اما بهارانیم ما
باوجود تندباد وحشیِ گستاخ و سر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو مقامت بَس بلند باشد رفیق
جایگاهت در فلک باشد رفیق
هرچه در وصف تو میگویم چرا
وصف تو بی انتها با
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روزگاریست خواب می بینم
شبِ تار،آفتاب می بینم...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تقدیم به مادران چشم انتظار...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو هستی مادرم سلطان غم ها
رفیق سختیِ روزها و شب ها
همه عالم فدای خاک پایت
که من تنها تو را دارم ز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من از بُتخانه می آیم تُراچه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سلام
احوال شریف؟ عالیم من
پاخورده،وسط، چو قالیم من
پرسی تو ز من نشانیت چیست؟
یک دوست در این حوال
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من نوایی ام که زیبایی را از یاد برده ام..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گنج حکمت..انسان شناسی واجتماعی
یکی را خدا سیم و زر داده بود
ز رنج و تعب بی خبر زاده بو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اگر دانی که من دارم رفیقی
برای من رفیق است و شفیقی
بُوَد نامش "سهراب سپهری"
نباشد مثل او در کُل گ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شعر موجی درخَمِ آلاله ها ....
درمیانِ یاس ولادن ،لاله ها....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
طلوع بی غروب شعر "فروغ" است
که در سرتاسر شعرش نُبوغ است
بُوَد او مادر شعر نو پارس
که هرکس غیر این
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلم کرده هوایِ کوی یاران
که با یاران روم در زیر باران
بخوانیم از سرود زندگانی
بخندیم بر همه غم ها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ازاین لحظه به بعد...
دلنوشته هایم را
روی سنگهامی نویسم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من ز شهر بافق می گویم سخن...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سکوتم پرزفریاداست
وفریادم خموش اما۰۰۰
|
|
|
|
|
|
|
|
|
(این اثر با یاد و خاطره شهید والامقام محسن حُجَجی در سومین سالگرد عروج ملکوتی اش تدوین گردیده و خطا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شعرهایم چه عالمی دارند
وقتی از شورِ عشق می‌گویند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ناخدای باخدای بحرِعشق/
کشتی نوحِ نبی یعنی علی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تقدیم به ساحت مقدس مولای متقیان امام علی علیه السلام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جانم نشود سیر ازالطاف تو ای دوست/
جان مایه و اکسیر و دوا هدیه نمودی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فرشتۀ سلامت است پرستار
در اوج استقامت است پرستار
قلۀ صبر، امید و مهربانی
پُر از عشق و شهامت است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قدم زدم در کنار ساحل عشق تو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دوره کردم زندگیمو تا تورودرک کنم...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اون قدیمان خانمان مهمان دبه
باهارو پاییز و زمستان دبه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غزلی برای سلطان حسین منزوی، که وقتی پشت تریبون برای شعرخوانی حاضر می شد، کوچولوهای صدرنشین، جلسه را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
🌱🌼🌱🌈💦❤💧💧❤💦🌈🌱🌼🌱🌱🌼🌱🌈💦❤💧💧❤️
برای مادرمان
مادرِ نازکتر از برگ گلم
ای که یادت ساکن کُنج د
|
|
|
|
|
| مجموع ۲۰۱۳ پست فعال در ۲۶ صفحه |
سید حاج احمدی زاده(ملحق)
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
درودبرشما شاعر فرهیخته 
سعید صادقی (بیدل)
طاهره حسین زاده (کوهواره) 
سینا خواجه زاده 
سیدحسن خزایی 
