پنجشنبه ۱۷ آذر
شعر شعرناب
|
|
|
|
گفت بلند شود آنکس که عاشق است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این روز ها
فراموش شده ام
عریانم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
داستان یک جوان عاشق که درشعر عاشقانه هایش را نمایش مید هد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دخترِ احساس من! همواره در حسّ دلم،
دوستت دارم؛ عزیزم! نازنینم! مهربان!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مانده ام بی یار و کس نامهربان
هم دمم شد خار و خس نامهربان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر بار که احساس می خوابید
و معایب بروز می کرد
آن مرد با آن موعظه ها
برای دوباره جو حاضر بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
«دانشگاه صنعتی شریف، پرچم‌دار بیداری و تفکّر علمی کشور.»
|
|
|
|
|
|
|
|
|
راز گویم بر شما، چون هست ثواب، زندگی تنها خیالی هست به خواب...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خدا داده است به ما عقل و تفکر ، مبادا که کنیم خلقی تمسخر...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بسی غیبت کند، مخلوق بدگو، که کم عقلان کند با خویش همسو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر انسانی به خالق دارد ایمان، نمیگردد ز مخلوقان هراسان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آینه دستی کشید بر صورتم
بی رمق گفت چرا افسرده ای؟
حس و حال دیدنم را برده ای
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حس یک پروانه در عمق چراغ
مست در گرمای سوزان شراب
دست در دست نگاهت
می سپردم لحظه هایم را به باد..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دُور می زنی
دور تر می شوی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گاه چنان دفن می شوی
زیر حجم خاطرات
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هیچکس نیست به اندازه من درتشویش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دست در دست هم
دل ها می شود رها زِ غم..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بگو
این نزدیک
چقدر فاصله است ..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این روز ها
به باران هم شک دارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اکنون که این افکار
تَرکم نکرده اند
من را تُهی
از رَگِ غیرتِ تُرکم نکرده اند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک نوع مستی دیگری هم است از عرق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جانا
جوان آی
که جور دیگری
جوینده ی تو نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من مرد ماسه ای کنار ساحلم
بی دست و پا ، فرو رفته در زمین
قبل از آنی که در زیر سُم اسبان ساحلی
یا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گل های آسمان
که باز می شوند..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این بینوایان از صدقه روزی می خورند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میان دیوارهای دردمند شهر
شب سر می‌کشد مرا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پس کک اش کی میگزد این مردک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دل دیوانه مست و تب دار است
بغض وامانده در گلو گرفتار است
"وقت عصیان و اشک و سیگار است"
غصه ها در
|
|
|
|
|
|
|
|
|
.. اما آنکه دیوانه کرده ام
که بار ها می کوبم و
باز پروانه می مانم..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سکوت بر لب می گذاری
سیب را زیبا می کنی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لب دریا نشستی
دهانش بسته شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لب دریا
با خودت نشسته ای
بی آنکه لبی داشته باشد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
..خانه ای می ساختند
به نام خانه ی دردمندان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می سازی
می نوازی
می رقصانی
اما
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر روز
به هوایی
دام ات را پهن کن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مکتب ادبی نورگرایی
شعر پیشرو
شعر سروش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حال فکر کن، چند
هزار هزار چهره ی نا معلوم!
پشت چهره ی مظلوم
معلوم می شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ده کوتاه‌کلاسیک از کتاب دل‌گویه‌های بانوی احساس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ابراهیم
نفس را قربانی می کرد
ترس را
یا اسماعیل را!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پناه می برم به تو
از این جان
این نیمه ی جان..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نا گفته ها را
در بغضی فرو بردیم..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بوسه ی تو را
از بوسه باران هستی گرفتم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این بار
حلقه ی اتصال
آویز گوش های توست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یا خدای احوال
نزدیکترم کن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خوزستان یعنی قدم بر روی خار
خوزستان یعنی نرفتن زیر بار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هنوز حرمت ها را حلال نکرده ایم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دل را به صورتی
رُخی زِ صورتی گُشایی
دنیای صورت تو باشد!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیتابتم بر من بتاب
محتاج دستای توام
عالم شود حیران تو
من چون نگهبان توام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مکتب ادبی نورگرایی،
شعر پیشرو،
شعر سروش
|
|
|
|
|
| مجموع ۹۶۱ پست فعال در ۱۳ صفحه |
عباسعلی استکی(چشمه)
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
ضمن احترام به تمام عزیرانی 
حسین احسانی فر(منتظر لنگرودی)
مهدي حسنلو
میلاد عبیدی 
ابراهیم آروین 
منیژه قشقایی 
طوبی آهنگران 
