چهارشنبه ۲ مهر
شعر شعرناب
|
|
|
|
(کرونا)
دلنوشته_اهورایی
از زبان یک بیمار کرونایی در حال مرگ
سُرفه ها ، تک سرفه ها ، خاموش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ضربه ها پی در پی، زندگی اجباری...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو چه می دانی چه دردی میکشد برگ محض افتادن زچشم درخت..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نسل من و تو اوج ستمکاری بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وقتی شعله ی آتش با موسیقی شب
در پی دلتنگی ی ماه
نقشه ی خاموش سفر میریزد
وقتی طنین پیچنده ی واژه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به حال ِخراب هم میتوان خندید
به بغض ِنفس گیر هم میتوان خندید
به شاعر با واژه درگیر هم میتوان خ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بگو از خود سخنی با من
سخنی که بیان درد و آه ت باشد
سخن از دلتنگی و انتظارها در غربت
از سوختن و دم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آنقَدَر
زدم گره
خواستنم
به خواستنت،
که هزارم ثانیه ها
هم نرسد
به دوست داشتنت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کجایی تا ببینی این اشک و ناله من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در مکتب عشاق که پر بوده حکایت ،
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سپاه عشق برامد به فتح ملک وجود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گفتی که عاشقی تو و ، هرگز نشد عیان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سال 1532 تبری،
فرخنده باد!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اینجا سنندج است
مرکز توحید
یادت همیشه جاریست
میان بخش قلب مردان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حال من حال کبوتر بی اشیانه است
حال من حال بیابان بی بارانیست که
در انتظار یک قطره اب عاشق ابرشد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کاشکی می‌تاخت بر شطرنجِ دل، شبدیزِ مهر
مات می‌شد بانوی دل، با دمِ پرویزِ مهر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در پاسخ به شعر خسته ام
از جناب یاغی تبار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آن زمان که در سکوتم با تو صحبت میکنم
دوست تر میدارمت...
دورم از جنجال با عکس تو خلوت میکنم
دوست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می ترسم از روزی که، خون در رگ های من ثابت شود
(برگرفته از کتاب آوای هجران)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
راستش
من نمی خواهم که از عشق،تو سیرابم کنی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هنگام دعا موسی ابن عمران به خدا گفت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نام عشقم با الف آغاز شد....(برگرفته از کتاب آوای هجران)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تکبر، فرومایه را پر کند.....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شمس و القمری صاحب این دل توهستی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من از آینده میترسم ...
من از چشمان دریایی
من از قلب قسم خورده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو باید از خدا ، یک من بخواهی
و من هم از خدا یک تو ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زندگی حس قشنگیست که درلحظه ی اکنون داری..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلم آرامشی را جستجویش مینماید
که از حرف و حدیث مردم دون
نگردد خسته و نالان و غمگین
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرا نگر...(برگرفته از کتاب آوای هجران)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من دلم قرص است ،قلبت با من است
و نگاهت سوی چشمان من‌است
و دلت همراز و همراه من است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در این روز و در این باران
در این الطاف بی پایان
شدم غرق و نمیدانم
چگونه شکر آن گویم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خانه ات ویران ای که ، خانه ام ویران کردی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
!! تکبر(حسد یا ضعف درون؟)!!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خنده دوست ،می نشیند بر دل
چون نسیمِ خنک تابستان
در شبانگاهِ درخشیدن ِ ماه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من در اوج غصه میخندم نمیدانم چرا ؟
در میان گریه میخندم ، نمیدانم چرا؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جیب شمشیر شد آخر جان تو
حلاوت شهادت را چشید جان تو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای عشق بخند خوش باش این شب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حالم بد است ز روزگار...خواهم روم ز روزگار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شاید که خدایی نیست بیهوده تلاش کردیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر گاه دیدی اهل عالم همه قدری ارزش ندارند
پس بدان که کل عالم با اهل خویش دگر ارزش ندارند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک ماهه بود و ز دست داد پدر
با غم بی پدری بزرگ شد پسر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روزهای تکراری
لبخند اجباری
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دنیا بزرگ است.....
یکی خواب و یکی هم بیدار....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شبی در کنج این خانه گرفتم تیر بر دستم
بگفتا این دل نامرد که آری آنچنان مستم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو مقدس ترین مریم پاکم هستی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فرود آمدند نسل پیغمبران...(برگرفته از کتاب ترانه های خیال)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کس نیست در این پهنه ی گیتی...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در زمستان هر دانه ای که روید، خشک شود در خاک
چه کُشتنی است، به جرم طنازی باد، ریختن شکوفه ها...!
ا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
((واجب فراموش شده))
آمر معروف و ناهی گر شوی از منکرات
چون دعایی میکنی مانع نداری درنجات
گر م
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جنس را گران قلب را ارزان میدهیم..
نان یکدیگر بریم اما گنجشک نان میدهیم...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شاد و دل کوکم چو گلها از بهاران وام دارم
من همان روییده در باغ بهشت ، یاقوت سرخ نامدارم
پرم از ط
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زخم کهنه ایست بر این دل که دمادم می شکند
این بغض حلقه بسته بر چشمان خمار و میخانه گم کرده را..!
له
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو چه میدانی ز من؟!
در پس مرد شدنم، هزار مردن بود
هزار سوختن!
تو چه میدانی ز من؟!
در پس این لبخن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تویی رحمان...
تویی رحیم..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای دختر زیبای مازنی
چشم های غزالت، به غزل می کشاند
شعر سپیدم را
و
زیبایی چشمانت، وسعتیست به اندا
|
|
|
|
|
| مجموع ۶۲۱ پست فعال در ۸ صفحه |
سلمان مولایی 
حسین راستگو
عیسی نصراللهی ( سپیدار )
موسی ظهوری آرام(آرام)
جلیل میاحی 
پیر
محمد قنبرپور(مازیار) 
