يکشنبه ۲۵ آبان
شعر آئینی
|
|
|
|
دختر است یارِ پدر، بعدِ کوچِ مادر
فاطمه اما بود مادری بهر پدر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قبل از این سجده کنان بوده زمانی کعبه
سجده میکرد خود از قسمت داخل به علی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بی تو الحق مردی از مردانگی کم میشود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بازمانده ای به نام بومادران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گاهی باید گریه کرد تا
خنده ای دلچسب داشت،
و گاهی بی رحم تا مهربان
بودنت به چشم بیاید(نوریان)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
معبودکه خود ناظر این مرزو کیانست
خود حافظ ایرانِ کُهن ، شیر ژیانست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رباعی درباره حضرت زینب (ع)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مثل آن قطره که در حسرت دریا مانده
شوق دیدار تو در این دل شیدا مانده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دل،چون رودی سبک بار،ازشک به یقین میگذردوباروشنایی عقل ایمان به دریای حقیقت می رسد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
افتادهام به خاک تو و مسجد الحرام!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک تکه ز عرش، در زمین جا مانده
در غربت و صبر خویش، تنها مانده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ابر و باد و مه و خورشید تویی
بهترین راه به توحید تویی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در سینه همیشه شوق جانان داریم
خوشبخت جهانیم که ایمان داریم
مدیون شهید اردهالیم هنوز
سر بر در آستا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بگذار دلم درھوس یار فریباسخن بازکند
بگذار که در بند دلش وعده دیدارسرآغازکند
بگذار دلم درھمه جاجارت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گو تو بسم الله الرحمن الرحیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شعر درباره امامزاده شاهچراغ (ع)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می سرایم از بودن و اما ندانم که درفرودم کیستم
می سرایم از نبودن و اما ندانم که در وجودم چیستم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در پناهگاه ماندن ترس نیست
آهسته آهسته نگاه کردن به جرم خصم می نگرم
وقت تلف کردن زمان اتلاف
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از غيبتت اي ملكا جهان شده واژگون
از پس پرده برون آی زمین شود لاله گون
درسایه سارت بنشینیم وطرب ز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من از تبارِ آفتابم،
از همان نیمهشبهای آرام
که علی نان را میان یتیمان تقسیم میکرد،
و از همان رو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سلامم بر رئوفِ آلِ طاها_غریبِ طوس آن محبوبِ دلها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به نام ایزَد منان و ناظر
درود بیکران بر جمع حاضر
به لطف پرتو زیبای یک شمع
گل و پروانه و بلبل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عطر ناب تربتت، آرامش ما در نماز_در پناه مکتبت، آزاده ایم و، سرفراز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امشب مدینه داغدارِ خاتمِ پیغمبران است_زهرای مرضیه عزادار پدر با پسـران است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درعشق تو من تنیدم چه جفاهاکه کشیدم
اگر زعشقت ای دلربایم به بام فلک پرکشیدم
دمی نظر به سرایم که ب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رسولِ رحمت خدا، غریب و بیپناه شد
مدینه از غمِ فراق، چو کربلا سیاه شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بکش دستت،وضو داری؟رها کن برگهء قرآن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خون ما جاری شود در عاشقی
در زلالش جرعه ای خوناب نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من سکوت حسن وفریادعلی درچاهم.......
من خون حسینم،شمشیربران علی(ع)........
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من که ناچار از بهشت کربلا دل می کنم
غمگسارانه مقیم دائم این گلشنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ندارم جز توای مولا عشق بی تاب ودلی مالامال از غم هجران
کنون یک آیتی فرما براین بنده که تاروشن کن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به کربلا که رسیدیم، مقصدی گم شد
نوای خنجر و شمشیر، در غمی گم شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در وصف علی هر چه بگویم زیباست
ذکر ( یاعلی) در همه حالم نجواست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آه از غمی که تازه شود با غمی دگر
جز همدلی نباشدمان مرهمی دگر
.
.
.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چون شب به خانه های کوفه خزید......
ماه ازآسمان به زیرزین افتاد.....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یکی الماس می کاوید یکی گوهر می افشاند در دامن ودشت
من از الماس وآن گوهر پسندیدم دل گمگشته ات را
یک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
او خدا بوده خدا هم مانَد او
چون حیاتم آن مَماتم رانَد او
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آب در کرببلا مدیون طفلانت حسین
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باز هم با یار خود نامه نگاری می کنم
واژه واژه در هوایش بی قراری می کنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خسته ام مثل صدایی که توانش رفته است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بی تو ابر غم تمام آسمانم را گرفت
ناشکیبی آمد و روح و روانم را گرفت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فرزندِ پارسگانْ پند چیست ز دیرزمان؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در حوالی ما ادعا ممنوع
.
.
.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چشم ما صبحدمان شیوه شبنم دارد..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سلام ای مهربان مولای از سر تن جدایم
سلام ای آفتاب دشت سرخ کربلایم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به نام خداوند ماه و سهیل
بخوانم هم اینک دعای کمیل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غدیر وادی عرفان به عالم بالا است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دل به دریا زده سیراب کند دریا را
در زلالِ رخ خود غرق کند دنیا را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
🌿 به یاد دختری که سنگ مزار نمیخواهد، چون در دلها دفن شده است.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من کجا؟ و افتخار گریه با زهرا کجا ؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کَس نیست از امید خبر داشته باشد؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سر بر سنان، خطبهی خون، سورهی جهاد
بر نیزه، آیهای شد و گردون، به پایِ باد
با چشم بسته، با لبِ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
السّلام ای دشت خون،دشت جنون
الـسّـلام ای لالــههــای واژگــون
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گشت خاموش «العطش» تا «أین عمّی» شد بلند
خیمه بی عباس شد، قلب حرم بی تاب تر...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ناله از حلق عطش برخاسته
آب کرده سینه ی مهتاب را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سرو جوان من چرا ؛ ميل سخن نمی كند
در اين زمين پر بلا ؛ روی به من نمی کند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نمانده بین ابالفضل و شمریان صحبت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آسمان دل من ماه محرم دارد
ماه عشق است و فلک مجلس ماتم دارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کربلا هست و به عالم اضطراب افتاده..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قصه عشق حسین است برآید از دل
هر که گوید غزلش تازه و ناب است هنوز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هرچه دارم از تو دارم یا حسین (ع)
چون تویی دار و ندارم یا حسین
|
|
|
|
|
|
|
|
|
منم ایران که در جانم هزاران پهلوان دارم
میان خیل نامردان ،دو صد شیر ژیان دارم
منم ایران منم میرا
|
|
|
|
|
| مجموع ۴۳۱۶ پست فعال در ۵۴ صفحه |