پنجشنبه ۱۷ آذر
شعر آئینی
|
|
|
|
کیستم حرفی زنم این قول قول صائب است
قهرمان عشق بر گردنفرازان غالب است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کعبه علی، صفاست علیّ و منا علی
هم از خدا علیست و هم با خدا علی
او در غدیر، دستِ خودش را گرفته بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
همدلی آن عشق پاک و پایدار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یاد سرداران این سامان بخیر یاد قاسم ، همت و یاران بخیر
یاد مهدی ها و پاکان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نذر عمل برای او جانب قم روانه کن
چون حرم کریمه چون صحن و سرای مادر است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زلال آب می بزم غمگساران باش
کویر تشنه لبان را چو آب باران باش
پی شکفتن گلهای باغ خرسندی
نسیم صب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه پایان تلخی سفر داشت با خود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به هنگام نبرد چون شیر غران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شاید برایت سخت باشد باورش ،امّا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ننگ است که سر دارم و سردار ندارم
عار است که مجنونم و دلدار ندارم
ای وای ز من دیده به رخسار ندارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
السلام علیک یا علی بن موسی الرضا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رفت یک دم شتری را به زمین زد برگشت
که جمل زاده بداند ژنرال‌ست حسن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قطار قطار نفرت می برد ریل نگاه خورشید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کاروان رفت ولی صاحب و سالار نداشت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آری خلیفه شد دگری بی جواز حق
بدعت حیات دین امامان کاذب است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این غریبی هست ارث جد او چون یار نیست
مثل بابایش علی با چاه خلوت می‌کند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فریاد از این غوغای سرخ و زرد ِ پاییزی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زخم ما گر مرهمی دارد به دست دشمنان
خوب باشد زخم ما مرهم فدای فاطمه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
معجزه می‌کند یلی درب کند علی ولی
آن که علی کند علی هست مرا خدا همان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از دیده اگر مست نگشتی نشدی مست
ایوان نجف بین که مستی مدام است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در شهر قم مراد ز نعمت کریمه است
از نسل مجتبی است کرامت کریمه است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گر به دور از حب سلطانی نمازت را بنه چون
در فرادی می‌کند شیطان نمازت را جماعت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نیست این چهره ی شهری که چنین گشت خراب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گفت سعدی به عمل کار برآید و نگفت
در ترازوی عمل واحد مقدار علیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عرش از غم مرتضی سیه پوش شده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رهبر عمار ، هاشم ، مالک اشتر ، علیست
از علی گویم سخن زیرا فقط سنگر علیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پایدارم شده بازار ثبات آلوده
دشمنش پاک نشد چون شده ذات آلوده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با عشقت ای حسین ز رضوان گذشته اند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سپاس از خداوند حیّ قدیر
که مولای ما شد علی در غدیر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ماه شب ها روشن است اما تو نور مطلقی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تقدیم به پیامبر عشق و ایمان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رسید از بلبلِ باغِ کهن برما بشارت - دو گـُل گشته شکوفا از گلستانِ طهارت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سلام ای آفتابِ ملکِ ایمان!
رسولِ خوبِ دینِ پاکِ یزدان!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شعرهای من همه نذر چشمان تو باد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کنم دفتر شروع با نام الله
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما زِ بَدعهدیِ نا اَهلان بسی، رنجِ فراوان برده ایم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سوگند میخورم که شهیدان راه عشق
با دست بسته هم گره از خلق وا کنند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما غریبان می شناسیم آشنا را خوب خوب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما غلام آل طاها بوده ایم از ابتدا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گنبد و گلدسته و،
رقص کبوترا و،
غوغای ناقاره
دارن میگن ،
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من بودم و یک رود خروشان
در بستری از رگ های جوشان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در ماتم ِ فخر ِجهان _با دو امام ِ شیعیان _اهل ِزمین وآسـمان _در سه مکان دارند عزا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه پایان تلخی سفر داشت با خود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کاروان رفت ولی صاحب و سالار نداشت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آن کس که جایی زیر این پرچم گرفته
بی شک مقام یاور و محرم گرفته
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلم چقدر تو را صاف و ساده می خواهد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
داریم با حسین حسین پیر میشویم
خوشحال از این جوانی از دست داده ایم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به صف! عریان جاودانگان دل من
قلمرو سیاهچاله‌ی تابان دل من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شعری در قالب چهارپاره با مضمون آیینی که ارتباط و تشابه قضایای مدینه کربلا و شام را نشان میدهد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آوای فاخته مرا برد ،
به رؤیای باغی ،
پُر از گلهای محمدی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلهای عاشق در مسیر کربلای نور ....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یا علی گرچه لوای تو برافراخته ایم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
همه ی حجتم از مکتب قرآن حسن است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می خورم سوگند به جانم ای فدای تو سرم
تا که هستم دور باشد دست دشمن از حرم
بسته ام پیمان سرخ از دل و
|
|
|
|
|
|
|
|
|
السّلام ای خدیجة الغرّا
مادر با فضیلت زهرا....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به عشقِ دوست با رویِ گشاده - رَوَم سویِ حَــرَم پای پیاده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما بچه های مؤمن و مسلمان
همیشه بوده ایم کنارِ قرآن
خدا رو دوست داریم ما از تهِ دل
قدم نمی‌ذاریم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تا سیر بنگرد رخ زیبای یار چشم
ای کاش بود جای دوچشمم هزار چشم ....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر که دور افتاده از مامِ وطن گشته غریب - دردِ غربت سخت، امّا بر غریبِ در وطن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از آهِ جانسوزِ رقیّه که بغَل کرده، سَرِ پدر - ارض و سماء، عزایِ خامِسِ آلِ عبا گرفته است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عاشقان موسم سرود آمد
فصل آواز و بانگ رود آمد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اگه اربعین نیام کرببلات می میرم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه خوب است جای هر درگیری و جنگ
با هم صحبت کنیم راجع به فرهنگ
|
|
|
|
|
| مجموع ۳۵۸۰ پست فعال در ۴۵ صفحه |
عباسعلی استکی(چشمه)
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
ضمن احترام به تمام عزیرانی 
مهدي حسنلو
سید هادی محمدی
میلاد عبیدی 
ابراهیم آروین 
منیژه قشقایی 
طوبی آهنگران 
