چهارشنبه ۹ بهمن
شعر عرفانی
|
|
|
|
عاشقانه ای به خدای خودم...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
🌿🌿 تو امید آخر من بودی و هستی هنوز.
مرهم دردم وصال است ،ای خدا کاری بکن.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اشعاری در باب حضرت علی (ع)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بارالهااین دلم پرپرشده شورشی بازدردلم برپاشده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شعری درباره امیرالمؤمنین علی (ع)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اگرسازی‌بنازدبرسرخاک
صدایش‌غم‌بباردیاکه‌آواز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پنجرهء صبح دلت باز كن
راز مگو با سحر آغاز كن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بین در بر میخانه، هم پیر و جوان شیدا
از باده ی وصل او، پیمانه جان شیدا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مریم و خدایش
میدانی خدای زیبایم من تو را در میان دردهایم پیدا کرده ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر که را در عشقِ تو از دل نشانی می رسد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما مِی زده‌ی جامِ اهوراییِ عشقیم
مرغانِ هوایِ دلِ دریاییِ عشقیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نیست غیر از تو دگر هیچکسی یاور ما
لطف بسیار تو باشد همه وقت خاطر ما
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مهربانی را کجا باید بسازیم ما ز نو؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بر دست جهانی نَـبُوَد1 یک سر کارم
من كار جهان را ، همه بر دست بدارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رهایی و رهایی و رهایی
ازین انسانیت، از این معانی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جُدا از قوم و دین آدم بجوییم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دل زمن بردی تو دلبر من بقربانت شوم
بر دلم مهرت نشاندی تا که خواهانت شوم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خواهی که ملک گشته سبک بار شوی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با مدارا بینِ دشمن زندگی
با مروّت دوستانی ، آشنا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای دریغا از هنر چون خمره رنگی شده
هر شغال افتد در آن طاووس خوشرنگی شده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روزی ز تن جامه در آرم رها شوم ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باز در تکرار اندیشه گرفتار آمدم
در میان صد سوالِ بی‌جوابْ خام آمدم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بسم خداوند دانا و توانا
که دارم همه عمر از او تمنا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اگر ما را به سر عشقِ خدا بود
نگاه مهرِمان بر بی نوا بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دردِ دل را التیامی لحظه ای
از حوادث روزگاری ، دورها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از این حالِ جهانم شُد نفس تنگ
به تنگ آمد دلم از رنگ و نیرنگ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما مُغ‌بچگانیم که در دِیر رهاییم
در بازیِ نابیم که در بازیِ نابیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
يار اگر درك نـبخشد به كس ادراك زِ كيست
هركه را درك نـبخشد به وي ادراك كه نيست
علم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سحرگاه
ذکر بر لب
حب در دل
به نشان دوبار رکوع خضوع
98/9/18
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما را به سر شوری زَنَد گیسوی پر غوغای او
دل ها چه آسان میبرد رخساره مهسای او
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آنقدر مستم ندانم،می چه و مینا چه باشد؟
گل چه وبلبل چه باشد،سنبل وصحراچه باشد
جان من آتش گرفته،
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پلکی بزن این پنجره ها ، بسته ، اسیرند
مردم دگر از دیدن هر حادثه سیرند
بنگر که قفس پُر شده از
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای أَلَـسْـتُ.. ای أَلَـسْـتُ.. ای أَلَـسْـتُ.. ای أَلَـسْـتْ
تا به کِی سرگشتگی مابینِ این بالا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از روی تو و بوی تو و موی تو بلوا
وز حرف تو و وصف تو و طیف تو شیدا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در دَمِ عیسی یقین دارم نشان از باده بود
این کَرَم را لعلِ مِی در کامِ او بنهاده بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من به میخانه چُنان لولی و سرمست شدم
که ز خود رفته در آن محفلِ یک دست شدم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خوش نسیمی که بیاید ز سر کوی تو مارا
برساند بمشام عطر خوشی از شهدا را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای مردمان نیک بین،عالَم نباشد تکیه گاه
ارزش ندارد تا کنیم ،عمر گرانمایه تباه
اسب مرادی تاختن،ک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آدم اگر یافته ای ، گفتگو از راز بکن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قرعه بر آن شده کز منظرِ تو پای کشیدن باشد ..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سینه ام پیشان است در هوای طوفانی
می رود دل و دینم بی تو سوی ویرانی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شدم اسیر دو چشمی ؛ همیشه باشد باز
که صاحبش همه جا هست با همه دمساز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به مکتب آمد ند اما چه حاصل
ببین از عشق گریزانند به غافل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من
غرق کن یا رب مرا در بحر بی پایان خویش
تا رها گردم من از من های بی پایان خویش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پس بیا تا باهم ،
دست در دست دهیم ،
خاک روبی کنیم از سرای ذهن
وبزداییم غبار از ضریح دلمان !
|
|
|
|
|
|
|
|
|
والی بکوش ، گوشه نشینانِ دهر را
هان کن تفقّدی که دعا در گلوی توست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آنکس غبار کوی تورا توتیا کند
مشتاق میشود که خودش را فدا کند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما بي خبران را ،خبر از مُلك جهان نيست
آنرا كه خبر هست،در اينجا به مكان نيست
يك حكمت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حسن اين شعر گرانمايه كه در خورد تو نيست
ره به معناي ازل برده ،كه در بُرد7 تو نيست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وصل تورا به ارزش کیهان نمیدهم
ایمان خود به رهزن ایمان نمیدهم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نپرس از عشق، این قصّه دراز است
نشو داخل از این در، گرچه باز است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
همچو ابراهیم حق را رؤیتی
یاد شب افتم ،نگاهی بر سما
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای علی ای آفتاب بی دلیل
ای وجودت را دلیل اندر دلیل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سرگشته ی تشویشم رسوای جهانم کن
تا چهره بپوشانم در خویش رهایم کن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در مذهب رِندان ، خبر از غير خدا نيست
آنجا خبري هست ،كه جز امر خدا نيست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک چشمه ی نور است در این سوی بیائید...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گر غم بدهی وگر مرا شاد کنی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما راهروان رهِ عشقيم و اسيريم...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یارب دلم را پاک کن ازین آلودگی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ساغری گر از شراب حبّ مولایت دهند
در حریم امن انوار خدا جایت دهند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ققنوس پرنده ای افسانه
******
از رویش یک ققنوس پرنده ای افسانه
لحظه‌های قشنگش میشود جاودانه
..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کو همتی که کنم ترک این بلای عظیم
کو یاوری که دهد یاریم جز خدای رحیم
کو مرحمی که شفای دل غمین باشد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آتَشـی از زیر خاکستــر نمایان می شـود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با نـام خـداي فـرد ممتاز
اين نامه به ذكـر آن كنـم باز
نامـش ب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شنو ز راه طریقت شریعتی حاصل
تو را نسیم ، حقیقت دهد چرا نالی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پندِ پیر (همراه با فایل صوتی)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جوهر انسان بجز ادراک چیست؟
عشق جز اوج این ادراک نیست
درک بودن، داشتن یا ساختن
عاقبت هم، جملگی را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مهرت ز دل نمی رود
عشقم ز دل نمی رود
آهن شود ز مهر تو
چون آب ول نمی رود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یا رَب بِرسان چاهی
بَهرِ درد و دل، آهی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر بار وفا کردیم .. غم آمد و مهمان شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بر من صفير6 تا بزد آن مرغ كوي دوست
شيداي دوست گشتم وچشمم به سوي اوست
گفتم به خود ،ك
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چکش است این روزگار پر ملال
میزند بر ما به رسم روزگار
گه ز ما آتش همی آید برون
گه ز آتش داغ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ندیدم کس که همتای تو باشد
بلند بالا چو بالای تو باشد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در چنین روزی بود که سپردم بخدا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سودای وصال
سالها دل گرو ی زلف نگاری دادم
شامه اندر قدح عطر ویش بنهادم
همتم تاب نياورد بدان راه
|
|
|
|
|
| مجموع ۲۷۱۴ پست فعال در ۳۴ صفحه |
زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس)
عليرضا حكيم
اعظم قارلقی
عیسی نصراللهی ( سپیدار )
کبری یوسفی 
آذر جهانی 
