جمعه ۱۷ آذر
شعر ادبیات لری و لکی
|
|
|
|
کر وری غصه نخه نل غصه غمگینت کنه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لحظه لحظه بی کلومی و وسط نصف وابیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با دو چشم تر آمد کنارم باز ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یکی نی من ای دنیا که حال منه خوش بی گپ بفهمه ؟!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اخر شو زم در رهت و کوه
هرچه امشو ایشنفی سی کس مگو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لج دنیا کرده پیرم فکر مردن ایکنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بوتا گری جامون عوض کیمن چطوره
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مال و مالداریم کل و خرت بو
و سیکه سری وژت و کرت بو
بزران بزران بزران قیری
قدیم دوسکم دیر دوسم ن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تَش و تُنگ.
تَش و تُنگی بِزنی و بِنشینی بَرِ چاله
بچه وابی، بو دلت خوش،بکنی هی هرگاله
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چش و دلم شو انتظار ا آشنا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لری همراه با متن فارسی
ای کر مو روله مو
ای پسرم من فرزنده من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با صدای بلند میگویم من لرم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیورازی بگوم سیت ای براروم
که با ای کارخوم دنگ ای دراروم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شهر من
قیما خونه هامون رونقی داشت
میون حیاطاش میز و صندلی داشت
جمعه ها دور هم د خونمون جمع
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کِلهَ‌شیرو همه حُفتینَه اِمشو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شعر لکی...
گور اَی په ره آئم اَ پیا بی اَرا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آیینِ مو آیینِ انتظارهِ
....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حَضِراتِ اَهل شعر
ای مِجالِ تون وِ خیر
گوش کُنیت سی ....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیکاری مهم‌ترین معضل لرستان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سازنه سازت بزه که سوز ساز تو خوشه
صدای سازت غم داره ولی غمان موکوشه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گورهای پر از آدم(گورهای دسته جمعی) پیدا شد چرا...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مولرم باای تفاوتهای خو زنده ای مو ایکنم باگفتگو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
توسـی چه بامونشینـی وخـودایااِکُنی همه شوٌدردِدلِ خینومه حاشااِکُنی
موکه هی زارایزنم درپیِ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این شعر به زبان لری سروده شده است
گیژه بادیه، وریسایه، اوره سی داره میا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چی رزی زیرِ چِلُم وا بُرگِ تو چوو زیدنه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بورا دَمی ای دلمَه بِلاوِنا
بورا که و آرزو و گور بِردیِم نوین
(برگرد و کمی دلم را آرام کن
برگرد ک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بهار اوماه جومش رنگینه
(بهار در حالی که پیراهن رنگینی به تن دارد از راه رسیده است)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عشق اِیَر مِن سینمون جا خَش کنه
ای دل صاب مردنَه مث لَش کنه
ایکنیم داد و هوار کای آسمون
چیکنه ای
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بهار موسمِ، زِنَه بی یِنَه
فصل رستاخیزِ، مُرده دیی یِنَه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تاوْوِسوْ فصلِ، اَفتاوْ وْ گرما
فصلِ مهمونیِ، دار وْ درختیا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فصلِ بَلْگ ریزوْ اوْما وِ نَوَرَد
پائیز رَسِسَه، وا رخساره زرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زِمِسوْ فصلِ، یخ و یخ بَنوْ
دَ بَن نِمُوْوَه، دِنوْ ریی دِنوْ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کُریا ایی دوره، سی چی چنینَن؟
مِی شوْ چی چوله و جوجه تیغی یَن!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بعضی دخترو، چَنِی خود سَرَن!
پِتْیان موْوِرَن، مِری عنترن!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دِ دَسِ جورِ ایی فلک، داد مِی یارِم وِ آسِمو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خدا آیِمِن، خلق کِرد، دِ خَرَّه
ناوْوِنِم؛ دونِس، آخِرِش شَرَّه؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می ها وا یِه گَل، بُوْوِم وِ هوْم را
وا یِه گروهی، روْوِم وِ صحرا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جِفتِی تفنگ کَل، خدا وِت بِه یَه
کهنه و کارکِرده، دَ گَن تِر نِه یَه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هرکس گَپ ناره، گَپِیْ بَخَرَه
ایْما شوْنیاموْن، بی ریْم دِ خَرَه!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خوْشال وِ قدیم وْ چادرنشینی
نه آپارتمان وْ کرانشینی!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گُذرِم اوْفتا، وِ کوْه وْ کَمَر
بُری گُنج دیی یِم، رنج شو بی ثمر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خوْتِن بَکُشی وْ سی یِت توْوْ نَکَن
تُف کوْ وِ دَسیات، که بی نِمَکَن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کِرا نشینی؛ تف دِ مرامت!
کِرانشینی؟ سگ نُوُ وِ حالت!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اگرخدا نِزیکَه، چی رگِ گردن؟
سی چی وِ دورِ، کعبه می گردن؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مِیْها سیْت بوْوِم، سابقه دُوُوْوِن
هر چی دِش موْوَن، همه دِرُوُوِن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرض جدیدی، دچار موْ بِی یَه
چِنی نِهاتی، بشر نِهْ ایی یَه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مَغَلی داشتم، زرنگ و زبل
همیشه گُل بی، وا تَشِ اِزْگِل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یِه روز پائیزی، رَتِم وِ مرغزار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بدان دیروز در گوشم خدا گفت که از یادت نرود هر جا که بروی من هستم.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
و گرمی تاوسو نمیمه داسه – دیم اِ رو در نمای تیکه هناسه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلم رنگ تنو یش رنگ خاکه *** بیمه ژار دنگت پس مه هنا که
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دِ ویرِت رَتِمَ دیَ رو دِ ویرِم
بِهیلم تا دِ تنیایی بمیرم
بییَ دار غمی دِ رونَ ح
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چند روزه دلم سی زیتر وتنگه
دلم اخو صدامه درارم چی فشنگه
دلم اخه مالمو بکنه کوچ
بوینم صدای بره
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دِلِم بیمارَه=دلم بیمار است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غزلی لری بختیاری تقدیم به روح سیاوش وارانه ی شهرام محمدی که با زدن به دل آتش جانش را تقدیم کرد برای
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بختیاری
بختیاری خیلی ممون نوازه....بختیاری هی در حال آوازه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دِل اَرینِت نیمه مَرگه وَ خیــــــــالِت گیونَه مِه
زورِ بی سامونِ عشقِت قور دِل نیشونَه مِه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در سرزمین من هنوز " نِرخ بوس دخترو نرخ زعفرونه "
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شُو شَمَکیم سازِ علیسونه بی
اَر اَسِـــرِم ریخت نه هَلمونه بی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صحاوه باغم و سي ميوه داغم
د چن اول هلارو بيه باغم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وَه کِه گوت عاشقی خو نی ، درو نی
دِرو نَگوت ، ولــــــــــی وِه حَرفِ اُو نی
*
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیَه نومْجا سی چِلَه قَــــوَه وَرِمْ گُم بیَه
نَه سَرمَه مِه نَه کُولاو تاجِ سَرم گُم بیَه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مِـه سینَه سِتی سیر اِی گیونیکِم
دو بــــــــــیتی وَشِ لَـــکی زِونیکِم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بِــــــــــــــناری بالات کِپو نِمَسه
چراخ چــــیمِیلِت سِزونِمَسه
*
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چیملِت چــوی جوم شراون
داریِ دَردیل مِــــــنِ خراون
*
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مَچِم اِی سینَم اِی رازَه مَمینی
اَرینم داخِ تـــُـــ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چِیمِت کولا دلِ ژارِم رِمونی
غَمِ عشقت هَتو شارِم شیونی
***
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چوی اَرگِ بَمِمْ، ویــــــــــرونِ ویرون
شویْنْ مِنَه مَکَنْ تمـــــــــومِ اِیرون
***
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای خدا دنگ ندرار ، دی نیترم نفس کشم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هام د شهری که وش گوون دیلرو
دوسش دارم مه وا دل و وا جو
به لی تا یه کم بووم سی شمو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دوس دارم بمونی و هیچ نوئی دم دیر
ری لوئت خنه با و هیچ نوئی دلگیر
|
|
|
|
|
بهروز عسکرزاده
سید هادی محمدی
محمد رضا خوشرو (مریخ)
از عزیزان ت
سعید صادقی (بینا) 
مهرداد عزیزیان 
علی نظری سرمازه 
شاهزاده خانوم 
