شنبه ۱۵ آذر
شعر عاشقانه
|
|
|
|
باز باران میزند بر بوم دل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حاصل‌عمرم‌فقط‌دیدم
که‌رنج‌ودردبود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صداى گام هاى آسمان بر خاك مى آمد
همان شب كه نگاهم سمت تو بى باك مى آمد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یار زیبا تو ندانی حال زارم...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
۵: چرا سرخوشی ام گناه و کفر است _ چرا مستی من زدین جرم است
۶: ذلف پریشان میکنم نزد مردم‌خطاست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شبها که می گیرد دلم رخت تورا تن می کنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خداوندا،کریما،ای الها ، من چه کردم؟
تمام خواسته ها و دردها را من چه کردم؟
همش ورد زبونم بود صبوری
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من با تمام قوت جان عاشقت شدم
بالاتر از بعد مکان عاشقت شدم
آنجا که عشق را به تظاهر کشیده اند
من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
همش جلوی چشممی
دیگه ندارم هیچ غمی
تورو دارم ، توو باورم تویی تمام جون من
فقط میخوام با تو باشم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیگر زمین،جای دیدن نیست،نور برای چه؟
کو دلداده که خدا،چراغ عشق بیفروزد،سور برای چه؟
می دانم مدتها،
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مینگریست چشمی عاشق شوکت شب مستانه وار
تا رسید بر جمیل گنبدی از فرخی افسانه ور
گفت با خود لشکر گوهر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کو خنجریکه نقش ستم را بخون کشم
آه از نهاد و ناله ز جان ها برون کشم
چون شعله ای که از تب سوز شرار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هرلحظه ی چشم من ابری زخیال توست
سیلاب شده دامن از فاصله گریانم
هر روز و شب عمرم با یاد تو طی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آدمی هرجا که باشد آخرش تنهاست، نیست؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ولی افسوس به هنگام وداع
یادِ من رفت تو را پاره ی تن
به خدا بسپارم ....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بر من دل بیرحمی صیاد نسوزد
از گریه اگر سبز کنم چوب قفس را..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلم تسخیر جادوی نگاهت
نگاهم خیره بر آن روی ماهت
برایم باز کن آغوش خود را
که هستم من فقط تنها پناه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باد سرکش در شبی خاموش به راه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مثل مجنون پی لیلای خودم می گردم
مثل بیمار نزاری شده ام، پر دردم
تا به کی دوری و تا کی غربت محبوبم؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سوار بر زورق شادی کنار شعله ی آتش
میان نوازش ماه و ستاره
با خنده ای مستانه گیسوی خود را رها کرده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک شبی از خاطرت با خاطراتت می‌روم
چون کبوتر از فراز آسمانت می‌روم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نگاه چشم تو عاشق ترم کرد
نمی دانم که بد یا بهترم کرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فاستقم ،ایستاده اند،چشم ورای او
چو آیه های عشقنددر نشیب وفراز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
انگار میخواهی دلم دیوانه باشد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
" عشق ِسرکش"
منم شعر چشمت که غرق ِسوالم
غمی خانه کرده در عمق خیالم
دلم غرقِ خواهش،دوای
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو ندیدی سرخیِ چشم ترم را
چیدی آخر بی سبب بال و پرم را
مجید_محمدی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روزگاریت تب باران دارم...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تجدید پیمان عاشقانه با معشوق...............
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک سو نی و سوی دگر آهنگ جدایی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گوییا آینه از بغض فرو خورده پر است
و زمین از نفس سایه افسرده پر است
از زمین خوردن و برخاستنم ش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هرجا که نگاه می کنم سوی به سوی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رخش شرور و شبهه ناک اندیشه
در چرای معطل
در چراگاه بی چرای کلمات
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شده دلتنگ کسی باشی و بی تاب شوی؟
چو قلندر به شب مرثیه بی خواب شوی؟
شده با نغمه ی آهنگ و تب خاطره ا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بازخیالت‌بامن‌است‌این‌نیمه‌شب‌هاراپری
از خیال سرکِشَت داری خبر آیا پری؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لطف نمودی شدم ذاکر دلدار من
کرم نما پس ببخش طبع روان سار من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تیر مژگانت به جانم چون فشنگ آید عزیز...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بخواب ای به سفر رفته ، جاودانه بخواب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مُلک دیگری ،
در چشمِ بارِ پراعجاز پرستوهاست
درپستوی نسیان مانده ولی ، در گذاره ها......
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بود قبله گه ام گیسوی مادر
قنوت و سجده ام بر روی مادر
ببخشا خالق هستی گناهم
که بی حد می پرستم خو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شده چشمان پُر از اَشک تو دریابشود؟
بِکشی با غَم دلتنگی خود،نقش چشمانش را؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آن دلبر جانانه ی سرمست کجاست؟
یک دلبر دیوانه از این دست کجاست؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وقتی از آسمانم باران غم می بارید
به رغم غروب
خاکم....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شاید شبی بمیرد.. ماهی که انگ دریاست
وقتی بفهمد آخر، ساحل پلنگ دریاست
یک عمر پرورانده در دل ولی ه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به اخلاصی سری داری نه رسوا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من از خاکم
روی خاک تعصب دارم
اگر چیزی را به او بخشیدی
در آغوش می پرورد
باهزاران قطره ی دیگر
می
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای شقایق ...باز هم تو ...بازهم هجوم این همه حجم نبودن ها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
توی سرگیجه ی فرصت ،لذت خاطره پیدا
نقش زندگی هنوزم ،عکس قو کنار دریا
همه باشن ،تو نباشی ،همه دن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ماه این ماهیست اما تور تور دیگریست
این که درقلاب می رقصد صبور دیگریست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شاید که او یاری کند
من باز گردم سوی خود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اگر که میجویی مرا بردگران نظرمکن
اگر که میخواهی مرا بدون من خطرمکن
خاطره های ناخوشی بدون من به سر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بزن باران، نوازش کن، خَمِ گیسوی یلدا را...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیا که بی تو هوای ترانه دلگیر است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
و امروز حالمان خوب است...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو را دیدم میان آب،ای ماه
که بودی چون طلای ناب،ای ماه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو میایی نه از یه شهر دور
از میون خاطراتِ سوت و کور
نه از فاصله های پر غرور
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از یار گذشتن هنرت بود، گذشتی
عاشق به هوای خبرت بود، گذشتی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چهره ی مسحورکننده اش
دلم را به بازی گرفت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برکش ز روی خویش مقنعه ی سیاه ریا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چون مرا رخصت به دیدار تو نیست
دل خوشم با یاد رویت در غیاب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بخون مادر برام امشب...
لالایی های تو درمون دردامه...
بخون لالا لالا لالا...
که خیلی وقته خواب حسر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گرتوخواهی روزگار برکام و اقبالت شود
مشگل از مردم گشایی شامل حالت شود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک نفر آمد غزل شد بر لبم قهرمان قصه هایم گشت زود
بود خالی پیش از او شهر دلم هیچکس غیر از خدا در
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کلبه‌ای دارم
خیس از خاطراتت!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سال‌هاست میخوام ازت دل بکَنم ولی نمی‌شه...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مگرحساب دل به سَرِعاشقان آید...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چشم های تو
تنهاهوایی است
که به من نفس میدهد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آنچه کردیم ما طلب از زندگی
طبق قول خواجه دشواری شده
|
|
|
|
|
| مجموع ۵۴۰۴۲ پست فعال در ۶۷۶ صفحه |
سید حاج احمدی زاده(ملحق)
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
درودبرشما شاعر فرهیخته 
محمد باقر انصاری دزفولی 
