يکشنبه ۲۵ آبان
شعر عاشقانه
|
|
|
|
برگهای پاییز
روی درختان خشک شد
وقتی اولین بار دیدمت.
و ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نسیم سحر به نوازش تو آیم
کمین عشقت به نوازش من آیی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بر پیشانیِ افق
آنجا که میزبانِ ماه می شوی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آسمان قهری مگر باران پاییزت کجاست؟
آن هوای پر مه و ناب دل انگیزت کجاست؟
بلبلانت را ببین آواز غم سر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بوی تو را می شنوم از خاک......
عطر استخوانهای تو را دارد.....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شهدختِ رزها بوسه ات از زخمِ لبهایِ غزل / سرخ است همچون اعتراف بر مرگِ بانویِ جنون
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قانون شده مشروط به امضای مدیران
خود ناقض قانون و شرایط همه موجود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چشم بهاری آری، پس چون پی ات فتاده؟
خلقی چه برگ پاییز، با صَیف ِمن چه کردی؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر جا زنیست، روشنیِ خانه زنده است
خورشیدِ مهر، در آن کاشانه زنده است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو بگو از قفس فکر من امروز
پریدی به کجا؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زیر چشمی با نگاهم
می پرم در راه تو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تشنه ی نگاهی ام
که فرصت سبز شدن نداد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از سیاهیهای شب
راهم به در شد
به در صبح رسیدم
فصل هم صحبتی ماه به سر شد
همه روزم گذر کوی تو ب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بس غافلی تـو زاهد از آن دلستان ما
ای بی خبر ز عشقبازی اندر نهان ما
|
|
|
|
|
|
|
|
|
✍️ ترانه سرا: م. مدهوش(یامور)🕊️
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خداوندا ترحم کن زفضلت بر دل ما
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گوشهی پنجرهی کنج اتاق
سبدی بود پر از یاس سپید
همه هم نام تو بودند
و صدا میکردند نام تو را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک شبے دیدم رُخت را در میان برڪه ای
خیره بر چشمان تو بر لب نشاندم خنده ای
دیدمت این دل ز دیدارت شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از این دوران جز از حسرت، خیالی خوب نمانده
ز یادِ نیکمردان، زنهار! آن نشان رفته نمانده
ز نسلِ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یارب این شام سیه فام به سر کی آید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من تورا مینویسم
نه با حرف
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فرستادم برایت یا کریمِ عشق را
دو بالِ خونی ام دیده، حریمِ عشق را
مگر روزی به میلِ آفتابِ خوبی ات
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میوهی ِ قرمز ِ لبهای ِ تو خوردن دارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چنان گردان و چرخانم ، بسان دور پرگارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
🌿
آنقدر عطر یاد تو پر کرده خواب را
کز یاد بردهام من مسکین گلاب را
ترسم که آفتاب دَوَد در
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرا جامی ز جم باید که غمهایم به سر آرد
که خواند راز دنیا را و افسونش به در آرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با تو از غم فرار خواهم کرد
بی تو ترک قرار خواهم کرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نزدِ اغیار که دیدم به تو حیران ماندم
عمق چشمانِ تو را خوانده پریشان ماندم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو دیوانه ترین بیگانه ای ، با عشق کارت چیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
که جز به نام علی درد ها دوا نشود ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بوسهای تعارفم نکردهاست آفتاب.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لحظه ی ديدار تو من/ عقل و دلم رفت کلّا
هوش و حواسمم نیز/ بردی تو با خود عزیز
یاد من رفت کارام/ سس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غرق بودم در شب،
که تو از راه رسیدی
زیر سوسوی چراغ.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با بلیتی چروک
درایستگاه تنها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برخورد نگاهی به نگاهم ، که نگاهش به نگاهم بنگاهید....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خستهام از خانه...
از دیوارهایی که بغض را پس میزنند
از سقفی که
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دل رو بردی با نگاهی تو آسون/ دوسِت دارم با دل و جون فراوون
از تو بهتر عشقی پیدا نمیشه/ جسم و روحم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آبی چشمانت نگاهی داد یادم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عرصهی دنیا شده جولانگهِ شیطان و دیو
رو مگردان لحظه ای احساس وحشت می کنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اوره گیم چوخ سیخیلیر تاپمیر شفا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بی تو شادی گشته با این سینه بیگانه پدر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نشاید که مهرت ز جانم رود...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک غزل، یک ترانه و یک رباعی از مهدی ملکی الف
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خانه ی آباد دل بی تو اگر ویران شود
سرنوشت حکم عشق من اگر زندان شود
چهار شنبه
ساعت: ۲۳:۳۷
تا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تا چشم کار میکند
عرق از پیشانی ام می چکد
که در بیداری آفتاب
چشمان خمارم
قلب بامداد را بلرزاند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خودرو
ترمز عطسه می کرد
گاز خوابش می برد
گاهی چرت می زد
گاهی می پرید از خواب.
کلاچ بیچاره هم د
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شادی بیا...
شادی بیا غم را ببر از رنج دوران خسته ایم
از وعدهٔ پوشالی امروز و فردا خسته ایم
ای
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میتوانیم عشق راباورکنیم
یک طلوعی از ره خاور کنیم
قصه ها راخوب تعبیرش کنیم
دل اگربشکست تعمیر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
《عاشــــــــــــق و دلــــــــــــبر》
باران نرم و بیصدا روی برگها میرقصید و رودخانهای از نقره
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چشمک زنان
ستاره هستی و صد آسمان نگاه از من
خدای ناز و ادا هستی و گناه از من
فضای لایتناهی و خاک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آخرین نایِ نگاهِ خواهشم....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یار زیر سایه ی مهرش پناهم داده بود
چترِ آرامش به جان و تکیه گاهم داده بود
یار زیر سایه ی مهرش پناه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بازیچه بازیگری از جنسِ انسان می شوم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از بین غزل های من ای یار گذشتی
هر بیت مرا پاره کنی رمد غزالی
بی عشق اگر بوسه بگیرم ز تو انگار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دف عشق ، دل انگیز و خوش نوا
چشمان دو گرد ، رضوان خوش لقاء
رسم عاشق ، پیشه به دیوانگی است
تعبیر ع
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چون برگ، رها به دامن بادم
عمری است که همرکاب فریادم
با شومترین ترانه خو کردم
با زلزلههای خانه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سینه ی در تا ابد در خون شناور میشود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گریه دارد بی رخ خوب تو این خندیدنم
می خراشد اندرونم خسته از جان و تنم
دوست دارم تا بگویم دوستت دار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در مَحضَرِ دل سوال مَرموز نَکُن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای آفتابِ جان
این جسمِ خواب رفته ی تهی
|
|
|
|
|
| مجموع ۸۲۹۰۷ پست فعال در ۱۰۳۷ صفحه |
محمد رضا خوشرو (مریخ)
فرشید به گزین 
مجتبی رنجبری احمد آبادی 
شاهزاده خانوم 
نرگس زند (آرامش) 
