چهارشنبه ۱۴ آذر
شعر عاشقانه
|
|
|
|
نصیحت چنین کردزاغی به جوجه اش زپیش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من پدر یک دوم زمین را کشته ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
توبیخ نکن این دل شیدا شده ت را تقدیر چنین خواست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیخودم و مست هو در طلب کوی او
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به تاریخ که نگاه می کنم
بهمن در خونم فواره می زند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کفتر تیز پرم ، از قفس آزاد نشد
مفسدِ شهرِ دلم ، عاقبت اعدام نشد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو پاییزی و خوش نقشی به برگ و باد می‌مانی
تو آن نوری که در شب‌ها چراغِ خانه افشانی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ببخشید فضا کم بود
برای آرایش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
منم مجنون،تو کم لیلا
منم دلخون،توٲم حاشا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در این روزگار فانی تا می‌توانی دلش را بدست آور…
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عمل را مکا فات .. رو زی فرا می رسد
چو بد کرده ای چشم بخشش زمردم مدار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرغ عشقم بی تو تنها کنج زندانم نرو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلم میل بیابان کرده امشب
هوای باد و باران کرده امشب
ضمانت کن مرا آقای خوبم
دلم قصد خراسان کرده ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
و لبخندی که ترک بر می دارد دیوار ، لبخندت عاشقانه بود.
چشمهایم لبخندت را دید ولی دیو نابود گر عشق ر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دور کن ...؟
گفتم ای دل سادگی رادرخوت محصورکن
ازجدایی دم مزن؛ کمتر مرا مغرور کن
باخبر باش عمر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رفت اما عطر او جا مانده در این واژه ها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تا زلفِ بید در کف ِ بادِ خزانی است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به میلادم که نزدیکم دوباره
اگه پاییزه غرقِ خون بزاره
جهان آبستن ققنوس می‌شم
قضاوت کن، دلم بی‌تو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دستهای من غربت را نمی شناسند...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نخواهم من دگر گنج دو دنیا را
سرای پر گهر ، کنج مصفا را
مرا بس آتشی در ظلمت و سرما
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شد دفترم سیاه به مشق نستعلیق عشق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تمامم تمنا و خواهش به طرز عجیبی
زتو در وجودم گرایش به طرز عجیبی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عُمرِ بَد با کوله بارِ بَدتَرَش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گره افتاد بر زلف نگارم گشاینده گره هانم کجاست
صبر من لب ریز شد طوطی باغ بهارانم کجاست
کوچ غربت کرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای شعر، بیا که دل نگران است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دفتر نقاشی‌ام را
پر از خورشید کرده‌ام
شاید که شب تمام شود!
رها_فلاحی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حالا،،،
خوب فهمیدم آه
من؛
قابی فراموش شده‌ای بودم برایش،
حلق آویزِ اتاقی متروکه!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من دلۆپێ بارانم
هورم
بادم
باخ و گولانم
چاوه رێتم
تاوی خۆری چاوەکانت
له سه‌ر دامه بتوانی.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو در تمام واژه‌هایم جاری هستی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بنشین لحظه ای ببین تاریک میشود جهان / به خانه ی ویران شده در لحظه هایم بازگرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آمدی خزانِ من را تو زمستانی کنی
چَشم‌های خسته‌ام را، خیس و بارانی کنی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دوری ودلتنگی وحسرت فراوان داشت صبح
بییقراری، حس و حال هرچه آبان داشت صبح
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گریه کرد
زنی که می سوخت از حسرت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هرگز نمی یابم تو را جانم کجایی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دست غدار به خون دل ما آغشته _
گوشه ی چشم نما تا که ورق برگردد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کجا بودی آن روز
که تنهایی ام
کپسول اکسیژن م بود
در اوج بی نفسی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خوشا احوال آنهایی که دلها شاد کردند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کویر می نگرد قطره قطره باران را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لیلا دِگر از آه و از نفرین نمی گویم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هرچه دارم نذر برکتِ قدمهات
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گام‌هایی خسته و پیوسته
می‌رسم آیا به روز آغاز؟
هوا چه سرد است اینجا
ابر می‌گرید و می‌ماند نالان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جوهرِ دلدادگی در دانه ی تسبیح نیست ..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دو غزل و یک رباعی از مهدی ملکی الف
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عشق یعنیْ پَرسه می زدْ تا پَرَستَد خالِقَش
یارْ آمَد گفتْ پس مُصَفّاستْ این خالِقَش
هر که از خود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
📌 ترانه
م.مدهوش♥️
🎤دکلمه: هستی احمدی🍃
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با من بمان،با من بخوان،ویرانم عشقم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تلخی نکن ای بی خبر از عشق از عشق چه دانی
دوری زجنون بی هنر از عشق از عشق چه دانی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
...تاریکی قدمتی طولانی دارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پژمان به اتفاق بگو که ما
افتاده ایم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گودالهای روی گونه ات، کنار لب، خلیج فارس...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من و تو قرن هاست
به هم نامحرمیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ال چکمم ایستگیمدن تا کام آلینجا سندن
یا یاره تن یئتیررم یا جان چئخاربدندن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیشبم تا به سحر در جان بُدی...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خورشید خودنمایی می‌کند
من هنوز
رویایِ با تو بودن را
زیرِ نورِ ماه در آغوش
گرفته ام.
آگرین_یوسف
|
|
|
|
|
|
|
|
|
.....چشمان سیر.....
چقدر زود دیر میشود
چشمانت سبزت سیر میشود
موهای سپیده در دم صبح
با باد بهار د
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آمدم دیدم تو رفتی سینه‌ام آتش گرفت
شوق پروازم به دل ماند،پیله‌ام آتش گرفت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عشق دیرینه پروانه وشعله شمع
|
|
|
|
|
| مجموع ۷۸۲۷۰ پست فعال در ۹۷۹ صفحه |
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
درود برشما استاد بزرگوارم 
محمد شریف صادقی
هادی ساور
پژمان بدری
علی نظری سرمازه
نادر امینی (امین) 
مرتضی میرزادوست 
