سه شنبه ۱۹ اسفند
شعر عاشقانه
|
|
وقتی از نگاه زنی می اُفتد!
|
|
|
|
|
خیر بر ره ماندم و اشکی به چشمانم نبود
|
|
|
|
|
حرف دل گفتن چو گندم خوردن است
کار دل هر لحظه هاخون خوردن است
|
|
|
|
|
با آینه گفتم که دلش سنگ شده
|
|
|
|
|
اي يار اگر تو گُلرخ1 خود را بـبيني اش
لذت بري چو روبروي آن بـشيني اش
|
|
|
|
|
اینجابهار،آن جابهار،دردشت دربستان بهار
درباغ غوغاشدبه پا،مستان ودست افشان بهار
امروزمان نوروزشد،نو
|
|
|
|
|
اینجابهار،آنجابهار،دردشت دربستان بهار
درباغ غوغاشدبه پا،مستان ودست افشان بهار
امروزمان نوروزشد،فرد
|
|
|
|
|
شب مُرور داستانی طولانیست.....
|
|
|
|
|
تنم آبستن شعر و شعرم نام تو را پا به ماه
|
|
|
|
|
در دل دیوانه نیست صبر و قراری
دل زمن و من ز دل،هردو فراری
...
|
|
|
|
|
دلم تنگ میشه
برای خنده های بی بهانه
|
|
|
|
|
به تعداد قلب هایی که می شکنید...
|
|
|
|
|
دلم سیر است،از این ورطه نالایقی!!!!
|
|
|
|
|
چون قصه شیرین اگر , فرهاد می خواهی منم
در خواب غفلت مدعی , هوشیار می خواهی منم
|
|
|
|
|
چون پنجره ای حبس شده بر تن دیوار....
|
|
|
|
|
هيچكس مثل تو نيست، همزمان پاك و پليد
بُغــض تنهايي و مرگ، هم پُر از شـور و امـــيد
مُحك
|
|
|
|
|
باعثِ
دلتنگی هایم فقط تویی
تو که میدونی عاشق
نمیشه با این کارهاش عاشق
باعثِ
دلتنگی هایم فقط تو
|
|
|
|
|
در رویــایـی تـریـن شـب هـای مـهـتـابـی ...
|
|
|
|
|
باتو ای جان و جهانم منم و شرح خیال
|
|
|
|
|
زیبا شدهای تا که پریشان تو باشم
|
|
|
|
|
لبم خندان ، دلم گریان ، سرم هیرام
چقدر سخت است این روزای سرگردان
|
|
|
|
|
ترسیدم شبی بدهم تو را از دست
|
|
|
|
|
تو را می شنوم چون کمانچه ای که بر زورق ابرها می نوازد
|
|
|
|
|
شوق دیدار تو از چشمم جدا نیست
|
|
|
|
|
قلب من با هر تپش بر عشق خود اقرار کرد
چشم تو دیدش ولی،عشق مرا انکار کرد
...
|
|
|
|
|
در خیالم با تو زیر سقف یک خانه فقط...
روز و شب با این تصورها مدارا میکنم...
|
|
|
|
|
به یاد رفت عشق ورزی به دردی این زمانه
که لطف پنها شد ز درد دشواری این زمانه
دگر ایام به کام دل ن
|
|
|
|
|
ای به جا مانده از آن حادثه ی رویایی
حسرتی مانده به دل در پسِ هر فردایی
|
|
|
|
|
در شبی یلداتر از شبهای سختِ انتظار
ناامید از دیدنِ، خورشیدِ فردا مانده است
|
|
|
|
|
مرا همراه شو تا ره گذاریم
طواف کعبة دل حج گذاریم
|
|
|
|
|
ما رطب شناسان بامیه چشیده ی رمضانیم ،
|
|
|
|
|
برای زخم های کهنه ام جز مرگ دارویی نمی بینم
|
|
|
|
|
لە نێوانی ئەوێنی تۆ
هەموو کەس بوون بە شاعر،
ـ آییی "لەیلا"
رۆژگارێک مەوڵە
|
|
|
|
|
من هزار قصهام
با هزارسال
درون یک ورق!
که در حروف آن
بازهم، هزار قصه است!
بگو به این نگاه
کد
|
|
|
|
|
بوی خوش یعنی تمام عطر گِل
|
|
|
|
|
گــل واژه و سبـزه واژه و آب واژه
از بهر غـزل شدن چی بیتـاب واژه
|
|
|
|
|
آن روی چو ماهش
آن زلف پر ...
|
|
|
|
|
گریه کن تو پیش روم گریه کن تو وقت گفتگو
گریه کن تو شبای سرد گریه کن پیش دل پر درد
گریه کن تو وقت ن
|
|
|
|
|
خورشید نگاهت، گُل رخشان دل است
یاقوت برازنده ی دستان دل است
|
|
|
|
|
او نقش زند بوم زندگی
سبز و آبی و زرد بندگی
در بند بوم شده جمله نقوش
از بند نیست ره
|
|
|
|
|
"به ساحل اعتبارم نیست "
سراپا غرق حیرت
سراپا غرق اندوهم
در این ماتم سرا
دیریست
با احساس میک
|
|
|
|
|
حزین لاهیجی
سیدمحمدرضا لاهیجی
|
|
|
|
|
توکل میکنیم بر انکه ما را ا فرید ه است
|
|
|
|
|
تو معنای خوشِ بکری
که درمن جان گرفتی
|
|
|
|
|
خیالت خیانت به دل راحته
خدا میگیره انتقام پا به پاش
|
|
|
|
|
پندارها شكسته كي ميدهي عصا را
|
|
|
|
|
داغ آن بوسهاولتوبدان پابرجاست
تا ابد حسرتم این است که یارمنشدی
|
|
|
|
|
برای پادشاهی منتخب گشتم ولی بر خاک..
|
|
|
|
|
دختری غمگین در کنج تنهایی اش
کسی که هیچکس نکرده همراهی اش
|
|
|
|
|
آمــدے مـعجــزه ای تـــازه نــشـــانم دادے
بعـــد دوری و بــلا ؛ عـشـــــق نــهانم دادے
|
|
|
|
|
سروش هایی
از جناب عزیز سنگین
(تاجیکستان)
|
|
|
|
|
"مَبادا" ، روز نحسی گشته در "تقویم ِ عاشق ها"...
"همین حالا" بیا "پیشم " ، "همین حالای" ویروسی!!!
|
|
|
|
|
امشب
بیا و مرا باخودت ببر...
|
|
|
|
|
خنده بر لب های زیبایت نشست
شیشه غم را ز لبخندت شکست
|
|
|
|
|
از زمان و از زمین می ترسد این دیوانه دل
از نگاه آخرین می ترسد این دیوانه دل
|
|
|
|
|
تا که وادار کند بندگیِ عشق کنم
طاقِ ابروی تو را چون خمِ محراب کشید
|
|
|
|
|
ای که بوی عطرت ماندگار بوی عطرت غم زدایی میکند
|
|
|
|
|
با من قدم بزن له له زدن با من
|
|
|
|
|
با تو این شب شاعرانه مهتاب میشود...........
...................................
|
|
|
|
|
نبودنت را بدین شکل _____________
|
|
|
|
|
خنده هایت کمتر از گیرایی مشروب نیست
|
|
|
مجموع ۵۶۱۱۵ پست فعال در ۷۰۲ صفحه |