پنجشنبه ۳ تير
شعر عاشقانه
|
|
|
|
نمی خواهم کلمه ی غمگینی در پایان شعرهایت باشم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یکی از پنجره ها میخندد
باز هم باد بهاریست
و غوغا کرده
عید تبدار
رسیدن به تو را
هوس انگیز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آن شب به نگاهی تو خرابم کردی. نه؟!
اشاره به آن جام شرابم کردی. نه؟!
گفتی دَرِ مستی گشا رامین مَنگی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خوب می‌دانم!
بدون "تو"،،،
--ارزنی نمی‌ارزم!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از شاعری پرسیدند شعر چیست گفت:شعر همچو عشقی بی پایان در قلب جهانیان است.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با تو میشد همت پرواز کرد
چون کلیم دل سخن آغاز کرد
نغمه ای زیبا چون از شور عشق
در زمین و آسمان ها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من ساقة خشکم تو چنان پیک بهاری
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در هر طرفم صورت معصوم تو باشد
چشمم هدف تیر تماشای تو باشد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای یار اشنا که بی خبر از این دل منی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلم برای قدوم تو تنگ می شود بانو
عشقْ فرشِ خیابان سینه ام از توست
به طول آشناییمان قسم....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آیا روزی ملتی وجود خواهد داشت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نفس تویی به شعر من رها شو از قفس بیا!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
داشتنت را به استخاره نشستم
گفت: نباشد نیستی...!!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شاید دلت بسوزه
بحال خستگی هام
بحال این صدایی
که میگه بی تو تنهام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به هنگام پریشانی
دلی آسوده میخواهم
به دنبال بهانه ای برای عاشقی هایم
دلا فکر مرا کردی
چو هنگام غ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ضامن آهوترین غم های عالم
میلاد امام رضا ع
طاق ایوانی طلانی می کند خورشید را
صحن زیبایی هوائی می ک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نفس گیر "
از من چی مونده غیر تنهایی
غیر یه مشت عکسای تکراری
قایم شدم پشت یه لبخند و
این رو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آنجا که زمین چشمه ی فردا باشد
همبستر آسمان مینا باشد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نکن این جوری با قلبم
دوست دارم از ته قلبم
نکن این عشقو داغون
بمون تا باشیم دو تا مون
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نگاهت را که می‌بینم غزل خوان می‌شوم ای عشق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این روزها عاشقانه نشسته ام
و این زخم های کهنه ام را
خراشی می دهم
بی آنکه بدانم..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تاب و توانم رفت با پروانه ها قهرم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آنجا که آسمان آفتابی است
ابرم
و آن جا که بارانی
سقف
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سحر بسته به گیسوی تو سوگند
مریض قندِ بسیارم ،ز زیبایی لبخند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از بس نخوانده جانب مکتب روان شدم
دیگر به جای مرثیه آوازه خوان شدم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میروم وسط کوچه ی قلبها مینشینم
تا پاک کنم همه ی آن خاطرات درهم را :)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در خیابانِ غزل، اسمِ تو معنا میشود؛
کوچه‌باغِ عاشقی، با مهر، پیدا میشود!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باز دیدم من، قطاری بی تو گذشت...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در دنیای تو
هر ساعت
ثانیه ای چند؟
هر آدم چند؟
هر آدم با دلش یکجا چند؟
....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چشم کوچک کرده دائم نور بالا می زنی
چنگ بر قلب ضعیف و نفله ی ما می زنی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آرزوی "من" بود،
اما "او"،،،
دنبال آرزوهای خودش رفت!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تقدیم به ساحت مقدس خورشید خراسان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خدا همان نگاه در چشم بشر بود خدا آهنگ ساز لحظه در زمان بود
خدا روشن تر از نور در ظلمت کده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
موهای پریشونت عین حال دل منه...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رفتی ز غمت
****
رفتی زغمت، خود ندانی چون شد
از آن غم سنگین و، دردی چون کوه
بس دیده گریست، دل پر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چو عشقت همچو گل ! بر قلبم اهدا میشود
با محبت ، کاخ عشقم پر ز رؤیا میشود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لحظه ای رخت غم تنهایی ام...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نزدیکشان می شوی سکوت می کنند...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می‌تراود نور خورشید از حصار بوته ها
گرم می‌تابد به روی گونه ام بی ادعا
می نشیند شوق شعر بر ذهن من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ز درد کهنه ما فسانه خوان افسوس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در مسلخ عشق خون پاکان دیدم
چه دلها که شکسته بر سر دار دیدم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تا نگذری از خود به خواهان نرسی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شهدا جام شرابند بنویسید زجهان
صلواتی ز بهشتی بفرستید ز زمان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لا اقل کاش دمی شکرگزارت بودم
من از این لال زبانی به خدا خسته شدم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آنها که پیش پای تو تعظیم کرده اند /
ما را به دشمنان تو تسلیم کرده اند /
کنعانیان به حضرت یعقوب گ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نه عکس‌هایت خاطره شد،
نه حرف هایت!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
استخوانهایم گِز گِز می کند
از بافتن هر روزه ی دروغ های تازه اش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سوز می آید ز بستان خزان
عطر مویت هدف باد وزان
سوی من می آرد او پیغام تو
نم نم باران فدای نام تو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه شبان بی شماری که به یاد چشم مستت
شده خواب از سر شوق ز دیده ام فراری
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امشب با خیال دیدنش در خواب ، می خوابم تا سراغم را بگیرد
لطفی کند شاید که در خواب ، دستانش بیاید نبض
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دستها، گنجینه ی پر رمز و راز خاطراتند♡
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای شقایق ...در این فقر عشق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حالتم بسته به حالیست که حالا داری
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عاشق مستی کوی می فروشان می روی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حرفی شبیه دلهره ی قاصدک بزن
من را تهی کن از این صبح ناگزیر
من ........
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دستهایم امشب
عجیب بوی ستاره می دهند
بوی همان
ستاره ی دنباله دار مهاجری
که شبی از کوی من گذر کر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نصیب تو
درختهای انجیر سیاه وسفید که پیوند خورده
تا پایین تر از چینه های گلی باغچه
که روی آن بو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میون من و تو عزیز هزاران کوه و دره
واسه دیدنت عزیز دلم شده یه ذره
یه عمریه نازنین در انتظار حضورتم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
...The head line was tonight and
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باید که با غزل غم خود تازه تر کنم
تیری فرو به سرخی خون جگر کنم
از لا به لای سینه ی مجروح واژه ا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بوی گندم می‌دهد
--شانه‌هایت!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلم تنگ است و در سر شوق دیدار دگر دارم!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گر ز شوق وصل توشب با ستاره راه شیری طی
کنم
|
|
|
|
|
| مجموع ۵۸۳۸۶ پست فعال در ۷۳۰ صفحه |
محمد قنبرپور(مازیار)
اميرحسين علاميان(اعتراض)
سپاس از اشتراک 
وحید سلیمی بنی
ابراهیم آروین 
بهروز عسکرزاده 
