دوشنبه ۱۰ مهر
شعر دوبیتی
|
|
درود ای ادیبانِ ایران زمین_سفیرانِ فرهنگِ ناب و وَزین
|
|
|
|
|
پیله و زندان شده عادات ما
رهزن خوشحالی و احوال ما
این چنین زندان شدن در هر عمل
میستاند
|
|
|
|
|
مرغکی شیرین سخن اندر قفس
خوش صدا و خوش نوا و خوش نفس
خواند از پشت قفس این نغمه را
ای تو رحمان و
|
|
|
|
|
ینه اوره گیم ده بیر قوش اوچور
|
|
|
|
|
.....لحظه ناب....
ساقیا باده نیار که باده آت خراب است
امید من مست همین لحظه ناب است
گر صد باده
|
|
|
|
|
خدا دردا که دردم را نداند
همان محبوب کل انتخابات
سوادش را ندارد یا که هرگز
نمیخواند کتابی از کتاب
|
|
|
|
|
بی فایـــــــــِـــــده باشد
|
|
|
|
|
دل به عشقِ کویِ اربابم حسین آکنده ام_جان نثارم در طریقش تا به دنیا زنده ام
|
|
|
|
|
آسمان پر ستاره در شب است
چون که روز اید ستاره کمتر است
حال و کسب مردمان هم به شود
|
|
|
|
|
حجاب
کمال هر زنی حفظ حجابست
|
|
|
|
|
دوبیتــــی دلبــــر از قدرت الله حاجی پور.............. درون تنـــــــگ چشمــــــت ماهــــی عشق.....
|
|
|
|
|
اربعین آمد و عالَم همه در شور و نوا_تازه شد ماتم عاشور و، غمِ کرب و بلا
|
|
|
|
|
اربعین ست و همه در تب و تاب
همه اند منتظران نور ناب
این چنین شوق دل اهل دلا
|
|
|
|
|
حسرتی هست فقط بر دل من تکراری...
|
|
|
|
|
یک تو ز میان کائنات ما را بس
|
|
|
|
|
ماییم و غمی کز او به یادْگار داریم..
|
|
|
|
|
به دوش هر مسلمانی، دِینی است_جهاد از بهر دین واجب عینی است
|
|
|
|
|
اربعین ست و همه در تب و تاب
همه اند منتظران نور ناب
این چنین شوق د
|
|
|
|
|
چون که باشد مرغکی اندر قفس
باز نتواند بر او آزار رس
گر چه آزادی گران آید به کس
لیک
|
|
|
|
|
دوبیتـــــــــــی گنــــــــــــاه از قدرت الله حاجـــــی پور
گنــــــــــاه ار بـــــار مــــا ر
|
|
|
|
|
پیروِ حق، در جهان آزاده است_بهرِ این آزادگی، دلداده است
|
|
|
|
|
خروسان جای طاوس رنگشان ناس
|
|
|
|
|
دوبیتی نیرنگ
زمان تنگ و زمین دلتنگ و دل تنگ............ اسیر جامه ی عریان شده جنگ
|
|
|
|
|
عاشق نشوید هرگز در این دریای طوفانی
|
|
|
|
|
تو غزل چهار پاره منی
اشوب نگاه بی اشاره منی
داستان یوسف در چاهی
همچو شعر بی استعاره منی
|
|
|
|
|
تو را چون جان شیرین دوست دارم..
|
|
|
|
|
دوبیتی نفس از قدرت الله حاجی پور
دلـــــی را ســــرشکــــســــتن اشـــتــبـــاه اســـــت...........
|
|
|
|
|
مثل داری که سحر, منتظر زندانیست
|
|
|
|
|
چو آفتاب پرست هر روز به یکرنگ ...
|
|
|
|
|
حبِّ علی(ع) و آل او در سینه دارم_با عشقِ مولا اُلفتی دیرینه دارم
|
|
|
|
|
دگران را همه امید به دنیا باشد
|
|
|
|
|
بسم الله الرحمن الرحیم
دوبیتی چشم زخم با دیدگاه طنز به روایت مادران پرداخته و از گروهی اندک و عده ا
|
|
|
|
|
قلب تو تا ابد به نام من است
|
|
|
|
|
متن تئاتر زندگیست ،
برف و بوران و گلهای سرخ
|
|
|
|
|
ماتاقیامت در "عزایِ" ماتمِ تو_در سوگ بنشینیم به هیئت، در غمِ تو
|
|
|
|
|
کوی محبت روم از بی خبری
تو ز من گاه گاه هم خبری
زان پس وجود عشق تنهایی
فدایت حسین که سراسر خبری
|
|
|
|
|
زین باده بنوشیم و شویم مست الست
مارا نبود خوشتر از این لحن خجست
"مَن مَن" به کناری بنهیم و "ما" شو
|
|
|
|
|
زِ بی رحمی و ظلمِ خصمِ ملعون-ببارد جایِ اشک از دیده ها خون
|
|
|
|
|
تو در اندیشه من خانه کردی
ولی آن خانه را ویرانه کردی
درخت از عشق واحساسم شکستی
مرا یک مرغک بی لان
|
|
|
|
|
بسم الله الرحمن الرحیم خنده بر هر درد بی درمان دواست و آدمی چه نیک است انرژی مقبت بدهد و بگیرد و هم
|
|
|
|
|
•••°°°•••
ماه روی تو اگر گشته نهان باکی نیست
|
|
|
|
|
"خوشا آن دل که دلدارَش حسین است"
همیشه بر لب اذکارَش حسین است
به دنیا باحسین یار است اگر
|
|
|
|
|
هوائی شدم در هوایت حسین_همه هستیِ من فدایت حسین
|
|
|
|
|
در آن لحظه دیدار من و تو
قشنگ ست برق چشمان تو دیدن
|
|
|
|
|
می پوسد حقیقت در تکه های زمان
چیست حال صحرایی که ندارد باران ؟
|
|
|
|
|
عده ای در لوای ظلم گرفتارند...
|
|
|
|
|
دوبیتی نور علی نور از قدرت الله حاجــــی پـــور
در وصف مادران سرزمینم
ملائک نام و همچون حوریان
|
|
|
|
|
میگذرد روز و شب میگذرند فصلها
|
|
|
|
|
در دام افسون تو با دنیا غریبم من...
|
|
|
|
|
گل و خاریم پر از عشق و پُر از بوی بهار
|
|
|
|
|
این سیه پوشیِ هر کون و مکان_دارد از یک ماتمِ عظمی نشان
|
|
|
|
|
دوبیتی
جمال یار من مهد بهار است .....نکوها این رفاقت ماندگار است
|
|
|
|
|
پری رویان همی بردار می بین
|
|
|
|
|
دلی در حبس تنهایی اسیر و...
|
|
|
مجموع ۴۶۳۸ پست فعال در ۵۸ صفحه |