يکشنبه ۳ مهر
شعر دوبیتی
|
|
|
|
يار دانا دل كه با علمش به ما درگفتگوست
هرچه آن گويدبگويم ،گفتنم ازحرف اوست
طوطي طبعـم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
يارب ترحمي كن لطف تو بس عظيم است
راهت به هرطرف هست اطراف آن نعيم است
علمـم اگر همين است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فرمان پدر بردن، بر هر پسري اصل است
طفل اَر بِـبَرد فرمان ،گويندكه با عقل است
اين
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای گل پر پر شده ای نسترن
ای که بودی گل به پیش انجمن
روح تو در نزد مردم زنده باد
از غم تو د
|
|
|
|
|
|
|
|
|
يارب نظري كن ،دل من رو به تو باز است
اين دل به اميد تو رهش،سوي حجاز است
آن كعبه ز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خداونـدا اگـر بيهـوده گفتـم
هميـن راز نـهانت را ش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آن باده كـه بر مسطبـه عشق ، فروشنــد
قومي بخرنـد باده و قومي بــفروشنــد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دانه ي بي خبـري را به تو گفتــم چه بُوَد
كار هــر بي خبري رو به خطرهــا كه بود
د
|
|
|
|
|
|
|
|
|
راننـده تو را اگر به سر، عقلت هست
با اين سر فرمان،كه در اين دستـت هست
سرعت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ياران اسير ظلمـم ،زين ظلم و جنگ سردا
يارب رهاييـم دِه ، زين گونه رنج و دردا
يا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کاش دل و زبان با هم یار بودند
. . .
|
|
|
|
|
|
|
|
|
يارب تو واقفـي كه منـم بر رضـاي تو
سر مي نهم به گرد سـر خاك پاي تو
گـ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صفحه شطرنج دلها جای مات و کیش نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تقدیم به مادر عزیزتر از جانم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
كاروان كارگر همراه تو بسيار بگشت
كار آنرا نـنمودي تو كه بيكار نشست
كار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در مجمع آن بيخردان ، بحث خدا نيست
درمجمع آن با خردان،سخن غيرخدا نيست
بحثي كه در
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرگ خوب است چوهمسایه شود
اه خوب است اگر ازدل بیگانه شود
تا که این است در آن کله او
همه اش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مُنعم به راه دور به غربت ، غريب نيست
چون شخص سالم ، عاجزعلم طبيب نيست
ثروت كه با
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شهر آشوبه ای
شهره به توست نام من
دل آشوبه ای
ز بی خبری توست به جان من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
طفل زِ روز اولش ، پيرو هرزه گردي است
بيخبر از نكات دين وز اثرات معني است
بيخبراس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اسم اعظم اثراتش به جهان، سر به سراست
در تمامي جهان بشري ، با اثـر است
بي
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اربعین ست و همه در تب و تاب
همه اند منتظران نور ناب
این چنین شوق د
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صبحی دگر و طلوع خورشیدی دگر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کدخدائی که به دزدان بدهد چوپانی
تا ابد ننگ به پیشانی او ارزانی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
...
این مکان از کِی چنین بُعدِ زمان را باخته است؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خداونـدا تـو مـعيارت ،چه رنگ است
كه هـر آهـو، شكار هـر پلنگ است
هـر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آفت جان بشـر ، آن جنبه شيطاني است
راحت جان بشر، آن جنبه سبحاني است
اي بشرچ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
كسي كه فكر نكو، بهر كارداني كرد
هـزار كار معيّـن ،كه در نهانـي كرد
ه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اشك آید همچو باران
از رخ دریای زخمی از شروران
ناسپاسان عاقبت گردند حیران
میشود دریا چو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غـم و درد دلـم صد باره مي پُـرس
جـوابش بشنــو از اين منطق غُرس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر كه مي پويد به راه و جنبه جسماني اش
خار پاي ملت است، آن فطرت ناداني اش
حضرت عي
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وقتی که برای تو شده گلدانی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
افراد دولت ما بـر مسنـد و سـريريد
در خود گمان مياريد بر مردمان دليريد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آدم به راه حرص و طمع ها كشيده شد
در راه حرص و رسم جهالت دويده شد
دردا كه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چو لبخند میزنی
بهار می شود
. . .
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گـر پسـر پند نكوي پدرش را نـشنيد
فيض وخيري نچشد هرچه به هرجا بدويد
اي پس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اگه اربعین نیام کرببلات می میرم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ياران نــظر كنيــد ، وفــاداري شــهيد
جانش فـداي امـر خدا شد ، بر اين اميــد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صاحب نظران ، رد شدن از پرده ي پندار
تا آنكه به رفتن به ره ، آن پرده نگهدار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روزی بار دگر
زین کوچه گذر خواهی کرد
. . .
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در بیابان میدوی مست و خراب
از پی آبی که می باشد سراب
ای دریغ دنیا همه گشته سراب
مردم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اي آنكه تو اين خواندن حق است به فالت
آسايش دنيـاست ،كه انگشت محالت
آن جور
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فرياد من بلند است ، ياران به هم بسازيد
از بهـر خود سريها ديگر به هم نـتازيد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حوا چه كرد همسر آن شوهرش كه بود
در آن خطا به شوهر خود همرهي نمود
آدم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حرف حق آشفته گرداند چو یار بی وفا
عاشقان را گو دراین وادی تبه گردد صفا
بیش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سایه هم از ما گریزان گشت و با خورشید نشست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بلبلی که چشم خود را وا نماید در قفس
نخلِ آزادی او از سمت سر گشته هَرس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در عقل نگنجد این همه نغمه و ساز
در وهم نیاید این صدا و آواز
گوش‌مانده و چشم مانده از این
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دوست دارم تا زنده ام از غم تو گریه کنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چون سحر آید طلوع صبحگاه
آید و گردد دل خفته به راه
گر که خوابت بیش از این سنگین شود
می‌شو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حد خود بشناس و بیش از آن مرو
گر چه دل گوید به تو این ره برو
غیر از آن اید پشیمانی به پیش
این
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آنها كه به ره حق ، به نكوتر هنر هستنـد
بر عاقبت كار بشـر خون جگر هستنـد
در
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چون که شصت رفت از سالم
این همه ظلم بود و بیدادم
گر چه گل بود و نسترن هم بود
نرود این مظالم از یاد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به سینه روضه ی غم دارم امشب
دلی در سوز و ماتم دارم امشب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک هفته است در شهرکرد آب نیست .
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فلک مطلا گشت از صیحه و نور
شب میلاد مَهی زیباست، چو حور
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اي خدا رزق من واين عمركه ازخوان توبود
خاك زاري سـرم بـر دَم ايوان تو بود
جم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بهر دل گویم سخن ای مستمع
وای بر این سلسله کردار ما
وای براین صندوق اسرار ما
کیست که گوید ز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به شعر تو نمی رسم ، هر چه کنم نگاه تو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بخش نوشته شده قسمتی ازشعر ..به صورت دوبیتی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این دل یه دریاست.دوبیتی شعر عارفان
تومی خواهی مرا نابود سازی
بدان این دل همیشه مست وبرپا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیشب شب او بود و امروز از او
روزم از او باشد و شبهم از او
آینده از او باشد و انجام ازاو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هنـر و علـم و ادب قـابل ارشاد بُـوَد
هركس اينها به ظهور آورَد استاد ب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فيض خـدا ، نصيحـت بر آدمـي بُـوَد
هر كس شنيـد ،نـزد خـدا آدمـي بُـوَد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در ره طوفان و سيل خانه كه ويران بُـوَد
خانه نشايد بساخت آب كه طوفان بُـوَد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر جامه ی مشکی که ندارد خبر از کرب و بلا
|
|
|
|
|
| مجموع ۴۱۷۸ پست فعال در ۵۳ صفحه |
احسان فلاح رمضانی
مجتبی شفیعی (شاهرخ)
م فریاد(محمدرضا زارع)
مقاله ی خوبی بود :30
سینا خواجه زاده
علیرضا حاجی پوری باسمنج راوی عشق 
فاطمه شایگان(هیراب) 
منصور فرزادی 
