يکشنبه ۲۲ مهر
شعر دوبیتی
|
|
|
|
شعر دو بیتی با عنوان زیباترین لیلی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بداهه تقدیمی ناقابل به استاد احمدی زاده عزیز و گرامی و سایر دوستان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلم پاییز می‌خواهد فراوان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با مَقدَمش عالَم دگرگون شد
رحمت میان خَلق افزون شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حکم حجرم را گرفتی از عسس
کردیم آزاد از بند و قفس
گشتم آزاد و رها از ماجرا
چون تماشاگر شدم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلم غمگین و حیران است یارا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برگو به جهان و بر جهانیان بشارت_بنشسته به بامِتان همائی زِسعادت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیدم که جهان عرصه خوبی و بدیهاست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اگر ان طور که شیرازی به داد ان ترک شیرازی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دهنت را به چه تشبیه کنم چای بریز
تشنه را چگونه توجیه کنم چای بریز
نُقل گلبرگ گل محمدی چشیده ای؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلا نمانده دگر چاره ای و تدبیری
به حکم حبس ابد در قفس به زنجیری
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دوبیتی/ابوالقاسم کریمی/167
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در چاه سرد چشمت با گریه غوغا میکنم ..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زندگی را زندگی کردن شعاری بیش نیست
ارزش انسانیت، شال و کلاه و ریش نیست
آنچه عزت می دهد بر هر تن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مژده ای دل که دگر قفل قرنطینه شکست
دور کن غصه، رها کن غم سنگین شکست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سهم من از زندگانی را ببین یک نقطه شد...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در وصف نگاهت ز دلم آه کشیدم
از درد غم و دوری تو آه کشیدم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درآخر نیش خود زد مار موذی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرا دیدی گذر کردی،نماندی
به قلبم رد عشقت را کشاندی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غزل مَس دِ شِراوِ چَشّیاتَه
(غزل مست از شراب چشمهایت)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خواجه در بند سر زلف نگار بود آن شب
گرم تدبیر شکار دل یار بود آن شب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مال دنیا شده زهر جان‌ها
شد هوا وهوس زخم و زیان‌ها
آگهی گم شد بر بی گانه ها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خدایا! هیچ چشمی کور نباشه_همی بینا، لیکن " شور" نباشه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من آن لر زاده ی برنو به دوشم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چنان این دوستت دارم قشنگ است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زدستم رفتی و من رفتم از دست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آمدم رنگ زنم چینی تنهایی تو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زندگی آیینه ی تکرارهاست ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیخود از خود اعترافی سینه راز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بهشت در زیر پای مادران است
که هر یک مادری از جنس جان است
که کن تو افتخار ای زن تو جانی
که جان را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سایه از من نهراس راه یکیست
مقصد جاهل و آگاه یکیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رقصِ شمشیر بلد بود و دلش را قمه زد !
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هوا گَرم است اما خوردن چای
کنار تو برایَم یک بهانه ست
کنار تو تمام لحظه هایم
پُر از حال و هوای عا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سینه از درد فراغت ، پر ز آه و ناله شد/دیده همچون رنگ سرخ ارغوان و لاله شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اگر صخره،اگر رودم
اگر آتش،اگر دودم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سر نشد بی تو شبی سر کنم و سر نروم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دوبیتی مرده شوی
قدرت الله حاجی پور خوشابی
الا ای مرده شوی آرامتر شوی
مدارا کن به جسمم چ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غریبی زِجمع غریبانِ خاکِ بقیع_همی نورِ پاک خدا، با مقام رفیع
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به تکرار در این چرخه ی تکرار گرفتار شدم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه زیبا گفته اند، فقر را نباشد قید و شرطی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از آن روزی که رفتی از کنارم
نوایِ بی نوایی کرده خوارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
و من و انسان و یک زندگی عُقده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سَلَامٌ عَلَى إِبْرَاهِيمَ درود بر ابراهيم ﴿۱۰۹﴾
كَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ نيكوكاران را چن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به جز یاد تو دیگر من ندارم
هوای از تو دل کندن ندارم
من انسا نم به انسان بودن تو
توانِ از تو بب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اشک بر دامن غصه چون ریخت مرا
طرار دل یار بر انگیخت مرا
در سایه گل نشسته ام بر لب جوی
بوی سم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تیغی فشرده در میانه لبهایش ..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تلخ و شیرین، می‌رسد آخر وداع پنجره
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چون ظلم پذیرفتی
در دم ز جهان رفتی
جانت ز تن بیرون شد
چون م
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بر اهل ولایت و جهانیان بشارت _میلاد دو والاگهر از بیت طهارت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پدر آتش اگر در خرمن ماست
غم هجران تو در دامن ماست
در خانه هنوزم منتظر هست
سیاهی رنگ بر پیراهن م
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بابای‌پیرراتوچه‌تنهاگذاشتی
آخرچگونه‌روی دلش‌پاگذاشتی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می خراب و خم شراب
مستیش دل و دین داده به آب
روزگار پیری و معرکه گیری
شده باب حضرات بی ت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مِی و مُطرب همه جمع اند و برفتم از خویش
مِی زِ ما مَست و خلایق زِ جهان آزادند
هرچه از مستیِ چَش
|
|
|
|
|
| مجموع ۴۹۳۶ پست فعال در ۶۲ صفحه |
سید هادی محمدی
آلاله سرخ(سیده لاله رحیم زاده)
ابراهیم هداوند
احمدی زاده(ملحق)
منوچهربابایی 
