شنبه ۲۹ شهريور
شعر دوبیتی
|
|
|
|
چون شهریارِ عاشق، کی دیده‌ای طبیبی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دست تو بده ب یاد اون روزا ک رفتن
ب یاد خیلی چیزا ک سر شده سر من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
همچو دیوانِ غزل، میلِ بغل دارد دلم
لیلیِ مجنون شده‌ست این دخترِ حسّاسِ دل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دست از سر این قلب شکسته بردار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شبم بی وصل روی تو سحر شد
درخت آرزویم بی ثمر شد
از آن لحظه که تو رفتی زِ پیشم
تمام لحظه هایم پُر ز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بعد از عمری انتظار در آرزوی وصل یار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در دلم آشوب است، آشوبی که باید پنهانش کنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو مقامت بَس بلند باشد رفیق
جایگاهت در فلک باشد رفیق
هرچه در وصف تو میگویم چرا
وصف تو بی انتها با
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو هستی مادرم سلطان غم ها
رفیق سختیِ روزها و شب ها
همه عالم فدای خاک پایت
که من تنها تو را دارم ز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در دلم ریشه زده مِهر تو از روز ازل...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آغوشِ تو چون ساقی به پیمانه ی جان است
آلامِ تو تن پوشم و رام از تو ، روان است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در قفس بودم همچون تنها
آمدی " مهناز" من غم شد انتها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مادرم رفتی و این رفتنت حیرانم کرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اگر دانی که من دارم رفیقی
برای من رفیق است و شفیقی
بُوَد نامش "سهراب سپهری"
نباشد مثل او در کُل گ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ب سلامت یادت فردام
خوش باشی خوشی همرام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چرا خواهی به ذلّت تن دهم من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلار امروز چون اسبی چموش است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
طلوع بی غروب شعر "فروغ" است
که در سرتاسر شعرش نُبوغ است
بُوَد او مادر شعر نو پارس
که هرکس غیر این
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شکستند دل و بردند قلمم را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دوباره دلم بی تو سرد و خموش است
دوباره لبم در پی لعل نوش است
دوباره قسم میخورم از ته دل
که از.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دو چشمت می درخشد مثل الماس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
۰۰امروز ، عاشوراست، عطش بیداد می کند
حسین ، از قید و بند زندگی، خود را آزاد می کند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من در قفس عشق تو زندان شده ام
غمگین ترین آدم دنیا شده ام
تو همدم تنهایی شب های منی
از دوری تو چقد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سفرخوب است بامن همسفرباش...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مژده آورد که بر ما نظری خواهی کرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من بهار خزان زده بر دوش زمستانی سردم
نفسی حبس شده در سینه ای پر دردم
مشق عشقم را نوشتم در پی سرمشق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلم کرده هوایِ کوی یاران
که با یاران روم در زیر باران
بخوانیم از سرود زندگانی
بخندیم بر همه غم ها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
افسوس که یک بار ٬ حضورت نرسیدم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باید از نو نوشت، سرآغاز جمله را
باید از نو کشید، غروب جمعه را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو نگاهت را زِ من کم میکنی
عشق من را از دلت رَد میکنی
گر تو میخواهی باشد میروم
میروم آنگاه یادم م
|
|
|
|
|
|
|
|
|
انگار شبیه نور یک فانوسی
در وسعت بیکرانِ اقیانوسی
از سختی راه خود نشو مأیوسی
وارد نشود در دل تو ا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عاشق شدم اما اشتباه شد که شدم
مثل ی جاده، ی طرف بود از خودم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سر بی تن،.قد چون سرو..کوگم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شدم تنها که تا تنها بمیرم
شوم گم گشته ، نا پیدا بمیرم
بیا یی از تو دارم یک تمنا
بزن تیراز کمانت ت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از آن سوی دنیا خبر میرسد
که پایان جنگ و خطر میرسد
حسین_قالیباف
تابان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دِگر میلت به بوسه در خفا نیست
مرامت خالی از جور و جفا نیست
چُنان پُر شد دلت از تیرگی ها
که در آن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو زیبایی و افسونگر فریبا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
توشه راهی را فراهم با قلم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می شود در نفس ثانیه فهمید تو را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دریغا هرچه گفتم بی ثمر شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به یادت من شبی در زیر باران
سخن گفتم زِ تو در جمع یاران
همه گفتند: اگر او پیش ما بود
به آخر می رس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یا امیرالمؤمنین ای سرور اهل یقین
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چشم من بر رخ آن ابروکمان افتاده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برای عشق،همراز آفریدند
گل زهراست،با ناز آفریدند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در این دنیا دگر هیچ نمیخواهم...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
الا ای عشقِ روزافزون کجایی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عشقت درون قلبم
آتش زدی به قلبم
ای بی وفا چه کردی؟
شد پاره پاره قلبم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بشر خاکی به عبرت کن نگاهی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سرمه دانت را پر از شب کرده بر چشمت زدم
"چشم بد دور از رخت" گفتم، خودم چشمت زدم!
چون سیاهیِ دو چش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دم زان مزن سم بدان من
دهر بدو گر بر خودت نباشی نباشد تورا سهم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلا بنگر که دنیا را وفا نیست
به هر جا میروی غیر از جفا نیست
شدی دلخوش به همراهان و دیدی
که همراهی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خدایا نیازی ب بخشش ندارم
گناه کارم، دل خوشی ندارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حقیقت را بکاو ای دل ، اگر فائق شدی خوش باش
به دنیا اعتمادی نیست اگرعاشق شدی خوش باش
نقاب توبه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امـان از دسـتِ نامـردانِ امـروز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دگر در قلبم حس عاشقی نمانده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بارالها موسم حجّ است و من حیرانی ات
|
|
|
|
|
|
|
|
|
همان قلبی که حاکم بر جهان است
به سودای تو چون عشقی نهان است
شدی شیرین به کام تلخ دنیا
چو حلوایی ک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من تنها نبودم در انتظار بودم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با خودم عهد کرده بودم دگر عاشق نشوم
|
|
|
|
|
| مجموع ۲۹۷۲ پست فعال در ۳۸ صفحه |
حسین راستگو
امیررضا خانلاری (وکیل الشعرا)
مهدی محمدی
عیسی نصراللهی ( سپیدار )
بهرام معینی (داریان) 
نسرین حسینی 
