چهارشنبه ۲ بهمن
شعر دوبیتی
|
|
|
|
از كوچه تنهايي من هر كه گذر کرد
دلمرده ز اندوه از این شهر سفر کرد
هر رهگذر خسته در این غمکده سر کر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
منم سرمستِ رویِ دختِ شیراز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جُدا از قوم و دین آدم بجوییم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خواهی که ملک گشته سبک بار شوی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روزی ز تن جامه در آرم رها شوم ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غم دنیا یک طرف
گریه معصوم تو یک طرف
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اگر ما را به سر عشقِ خدا بود
نگاه مهرِمان بر بی نوا بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
که خدا رفته از این کشور و ما بی خبریم ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از این حالِ جهانم شُد نفس تنگ
به تنگ آمد دلم از رنگ و نیرنگ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فراز ِ ابرها پرواز می کرد...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یدت یادم آورد عباس را
نگین بی دست کربلا را
مست شدم ز خود بیخود شدم
اشک ریزان شد بین احوال
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زندگی میگذرد
تو به هر مکتب و آیین هستی...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هرگز به سخن راز دل افشا نکنید ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می نویسم هر شب از عشقی که آتش زد مرا و باز ،پاکش می کنم
هی چموشی می کند این دل، خموشش می کنم در سی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نهان دارد دلم با دلبری راز
که با او دارمی احساس پرواز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ز ازل من به تو دل دادم و این کشت مرا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلم تنگ است و حتى با كمى هم آه مى گيرد
سراسر شور و شر باشد ولى گهگاه مى گيرد
اگر ديوانه اى سنگى به
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خدا عشق است و به یاد ماندنی
خدا باورِ دل است و جاودانی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نخر پسته که می خند به ریشت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پریشون زلف یلدای تو بر دوش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو خندیدی و لبخندت جهانم را به یغما برد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه نوشم از غم این دلسپردن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این بیابان که تو بینی همه باغی بودست
اندرش باغ گل و نقش و نگاری بودست
ابلهی آمده و وارد این باغ شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اخم در هم میکشد آهسته غر غر میکند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یازده دوبیتی از واگویه های احساسم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دو بیتی هایی در شمارش غم...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هشت کوتاهِ کلاسیک، از کتاب دل‌گویه‌های بانوی احساس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به دنیا بیا تا که دیبا شوی
خریدار زلف فریبا شوی
چو بینا بگردی بر احوال خود
رخ یار بینی و زی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چهارده کوتاهِ کلاسیک از کتابِ دل‌گویه‌های بانوی احساس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لبخند تو جذاب ترین نقش جهان است ....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما آمده ایم که اشتباهی بکنیم
از ماتم و درد ناله و آهی بکنیم
عبرت آموز شویم و قدحی بر گیریم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به آني بگذشت خرد و جـواني
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خدا عشق است و حقیقت دل
عاشق سوی معشوق رود با میل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیکاری مهم‌ترین معضل لرستان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای مدبّر گو مرا اندیشه زار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من‌زپا‌افتاده‌ام
چون‌توکنارم‌نیستی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اعتماد چو کاغذی ست شفاف
گر مچاله شود هرگز نشود صاف
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لب لعل و هوس بوسه ی ناب
سر زلف و
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه کسی گفته به چشمان تو عادت کردم
من خدا را به تماشای تو دعوت کردم
آن تبانیِ نگاهِ نافذت با جانِ م
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای دوست بدان ما مردگانیم ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
توتیای چشم تو, چه شاعرانه غزل می سراید
خال سمت چپ لبت ,بس عاشقانه دل می رباید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زیبای و متانت نماد زن باشد
اگر کمی در سر مرد عقل باشد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلخسته ام ، از این که می بینم تو با اغیار خرسندی
دلبسته ام، با آنکه می دانم ندارد هیچ پایان خوشایند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من با غم تو خانه خرابم
دیوانه نی ام ، عاشق بی حد و حسابم
. . .
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درسایه هندوی هدایت،رف دیوار
تاصبح به چشم شب بیمارنشستم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دنیا، دگر توانی ندارم و ازت هیچ نخواهم
جز من باشم در تنهایم و فقط اندکی سکوت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پر از مهر و ز خوبی بود،سرشار
گل خنده به رویش وقت دیدار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عهد کردم، نگذارم ، توقاتل جانم بشوی
گرچه وابسته منم، وابسته دیگر نشوی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از چه تو زلف پریشان را به هم تابیده‌ای
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رقابت کند آدمی را زِجمع دور
آفت رفاقت و چشم را کند کور
دائما می خواهد پیشی گیردزِ جمع
تا سرتر از
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قبل از تو این احساس مبهم،هیچ معنایی نداشت
در این دل دیوانه حتـی عشــق هم جایی نداشت
تنهایی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رفتی و در فراقِ تو سیلِ روانِ اشک...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هه اوسه که چشت تش زه درینم
مه گوتم عشقمی ای نازنینم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گفتا معشوق به عاشق روزی
تا به کی لب ز سخن میدوزی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلم را تکه ای از سنگ کردی
به مانند حصاری تنگ کردی
تمام لحظه رنگین کمان را
تو با رنگ سیاهی رنگ کرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من ز شوق تو شدم دیوانه
تو بشو شمع منم پروانه
. . .
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر شیری سرشتَش سلطان نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نقشی که من از عشق زدم نقش برآب است
این چشمه و زیبایی آن هر دو سراب است
من زود رسیدم به ته نقطه باو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ارتباط خاص زمانی مهیاست
دیدار خالق و مخلوق چه زیباست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سوختم از عشق او کم کم چو عود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دل را به عشق یار وصله کن
لذت دیدار یار هلهله کن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بلا سوزان، بلا بر جان الهی
که هر دم سینه ام سوزد ز آهی
|
|
|
|
|
| مجموع ۲۶۲۵ پست فعال در ۳۳ صفحه |
طاهره حسین زاده (کوهواره)
م فریاد(محمدرضا زارع)
مسعود میناآباد ( مسعود م )
پیمان اسماعیل وندی (کهخدا) 
