سه شنبه ۳ خرداد
شعر دوبیتی
|
|
|
|
بهـار مـا نمي آيد در اين اوضاع يخبندان
به كام ما بـُوَد زهري همه اينها در اين قندان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اي پسر اَر تو را بـُوَد دانش و عقل و شعور
غرق شقاوت ببين حرف صلاح وحرف زور
جمله حر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بيدار دلان را غـم بر عيش و طرب نيست
غم خوردن آنها به قيامت كه عجب نيست
پوينــد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حسن كار خدا گفتي و ابر و باد و بارانــش
كز اول تا الي آخر همه باشند به فرمانــش
به
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بيدار دلان را اثـر از لهـو و لعـب نيسـت
آن بـي اثـر از عالـم اسرار و ادب نيست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شب قــدر است و دارم ايــن نـظــاره
كـه فيــض حق رســد بــر من دوبــاره
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در این آشوب ورداورد دل مست
ز عطر دلبر نیکو سرشت است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اول خــدا كه علـم طبابـت قــرار داد
لقمـان بگفت و علم خـدا را انتشــار داد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
..........................
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در میان من و ما فاصله ها میرقصند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اگر گاوی رود در کاخ شاهی
از او نیست انتظار پادشاهی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پايمال گمرهـان شد،فردي كه خودسر آمـد
از خودسري خود بود،همــراه گمــره آمـد
هـر فـرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جناب حضرت عشق فرموده اند :
من که از آتش دل چون خم می در جوشم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درد پنهانی
باز امشب دل من در بند نگاهت زندانی است
دریای آرام وشب زیبای دلم طوفانی است
ه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ياران تفكر يـار ، هِـي دَمبـدَم بـر آمـد
الهام فكـر آن يـار باز هم بر اين سـر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مـــن مـا لــــك مُـــلـك خــــودم
كــي مـا لــــك مُـــلـك تـــ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زنها نه فرشته اند
نه ضعیفه
بلکه...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اي برادر در جوانـي علم و دانش را بيـار
علم و دانش درجواني نيك و تَر آيد به كار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مادرفرشته هستی خدا به احترامت جهان آفرید
آنقدر کم بود پیش مهرت بهشت جاودان آفرید
از آن لحظه آف
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هـدايــت گريــهاي حــق را نگـــر
هدايـــت كنـــد آدم از يـــكديـــگر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
راه خدا پرسـتــي ،فقر است و تنگ دستـــي
در راه خود نمايي، نـتوان خــدا پرستـــي
اي
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دوستان بوته شمشاد خریدند ولی من به یک شاخه گل یاس کفایت کردم
🌹🌹🌹🌹❤️❤️❤️🤍💐💐💐💐
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بـُوَد ديــن حـق ،بــــهتر از انگبـيـــن
چـه شيـرين و باشـد بــر اين مـسلـمـيـ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پــدر تـربـيـــت گر نـمايـــد پـســـر
هـدايــت گــري مي بُـوَد ، آن پـ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پــســر گــر لجـاجـت كنـــد بـا پـــدر
بـه هــر جــا رَوَد مي شــود دربـ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بر سر سفره ی خالی نان خالی می زنیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جانـا بيــا به نظم و نظام جهـان بكوش
زآن نظم و زآن نظام ، لباس هنـر بـپوش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من از روز ازل ياران ، به راه اين جهان بودم
هرآن راهي كه پيمودم نديدم ازجهان سودم
تما
|
|
|
|
|
|
|
|
|
معلم آیه ای از جنس نور است
درون سینه اش آواز شور است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ياران تـراز عدل خدايي بـرابر است
هركس عدالتش نَـبُـوَد ، مثل كافر است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دعا کن بر زمین سامان بیاید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من كه از نيكو صفاتي نزد مردم رو سپيدم
عيب خود را گر بديدم عيب مردم را نديدم
عيب جو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باور کس، از بدش بدتر کنم
خاطر تو، این دلم پر پر کنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اگر ز روی مروت گذشتی از...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روزه از کبر و غرور و حرص و آز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مهمانیِ مـاهِ خـدا آمـد به پایان - گردید عیدِ مسلمین و جشنِ ایمـان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هــر نـفــري را كـه نــكــو سـاخـتـــش
تــا كــه دگــر بــاره نـــپرداخـتـــ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بـه دنيـــا كـار اگــر آلــوده مـي بـود
بـه عـقـبـــي كـار گـردد رو بـه بـهـب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گر عمر من و چرخ كهن سرنگون شــود
كي بينم آن خداي كه بر من عيـان شــود
گر من عمل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گر تو را دوست بدارم نه عجب از دل مست
به جهان وحدت موجود ز عشقست که هست
اگر از ذره بپرسی یا که کر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مَـشـــو گـويـنـــده حـرف دروغـــي
اگــر دانـــا دل و روشـــن فـروغـــي
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مُلک دنیا برود دخمه گورت بنهند
رفته آن یار نکو، همدم مورت بنهند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در دايـره دنيــا هـر قدر كـه گرديـــدم
علـم وادب و دانـش تا ديـدم و بـرچيـــدم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رفـيـقـــان بـشـنـويــد و حـق مـگويـيـــد
ره حـق را در اين دنيــا مـجـويـيـــ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سرچشمه ی نگاه تو فانوس راه شد
قلب شکسته با سخنت رو به راه شد
خورشید تابناک جهانی معلمم
هر کس گر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زِ مهـر خـود ، به عهــد حـق وفــا كُــن
بـه عهــد حـق ،خـودت را آشنــا كــن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تورا من شکر گویم روزه دارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رو به فلك مـي رويـم ،مـا به تولـي دوست
رفتــن مـا همــره صحبـت اعلاي اوست
كوشش م
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هـر آدمـي كه ظلم نـمي بوده بـر سـرش
هـر كـه بـبيند آن ، بـشود ظلـم باورش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نصيحتي كنم ات ، اي بـرادرا بِـپسنـد
كه مرگ در پس اين گردنت نهاده كمند
برا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دَمَـت خورد بر دَمَـم ؛ همدم دمت گرم
دلـم را شُـستـی از مـاتـم ؛ دمـت گـرم
نــوشــتــم ..؛ روی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شبِ قـدر و فیوضاتش فراوان - نهیم بر سر، دهیم دل را به قرآن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هرعاشق بي دانش خواهد زِخود كاري كند
اما حساب اينجا بودكزدانش آن كاري كند
دانش به مغ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خانوم هستی قاسمیان از شعرای معاصر در همین سایت , شعری را با عنوان ( نمی دانم کجایی ) را سروده اند با
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تا كه نجواي علل ازكج رَوي دركارتوست
بيهوده با ديگران آن تهمت و گفتار توست
هر علل از
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بـي خـبران را بگــو،مـن خبـر آورده ام
هـر بـد و هـر نيـك را در نظـر آورده ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بارهـا دل طلب جام جـم از مـا بُــوَدش
آنچه درخـود بُــوَدش ، پيرو معني بُــوَدش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هـر كه بيند عاشقي بي دل ، فـريبا مي شود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آمد نسيم آن گُل مشكيـن عذار دوست
آن باد خوش نسيم ،زِ دشت و ديار دوست
تا مـي
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وقت است که گل دهی اگر خارایی
حیف است که گل دهی ز کف خار، آیی
از سنگ دمیده سبزه و صدها گل
وقت ا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آمـدم تا که سلامی بدهیم و برویم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خــداونــدا تـو بـر مُـلـكـــت اميـــري
تــو هــر افتــاده اي را دسـتـگيـ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اگـر بــر خلــق حــق ،آتــش فــروزي
تــو هـم بايـد در آن آتـــش بــســـوزي
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شمع دیوانه شد ، شعله را چو دید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غمـــي دايـم دلــم را مي فشـــارد
غــم از دوران بــراي مـن بيــ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هـر كـس بـه دانـــش پـيـــرو اســت
در راه دانـــش رهــرو اســ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
يا للعجب چه چــاره كنــم من به روزگـار
بـر من ستـم نـموده به يك عمــر بيشـمـار
بـر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تا خلـق هـر زمانـه نـترسـنــد از خــدا
كــي مي كنند به عهد خداوند خود وفــا
|
|
|
|
|
| مجموع ۳۹۵۴ پست فعال در ۵۰ صفحه |
امیدوارم در پناه امن 
یلدا جاوید
مسعود آزادبخت
سیاوش آزاد
تاراناصری راد (خاطره)
حوریا.د (شاهزاده خانوم) 
سپاسگزارم از حضور و لطف و
تکتم حسین زاده 
