محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
پنجشنبه 17 آذر 1401
16 جمادى الأولى 1444
Thursday 8 Dec 2022
بنویس تا زنده بمانی ،هر که نوشت پادشاه می شود. فکری احمدی زاده(ملحق)
پنجشنبه ۱۷ آذر
شعر متن ادبی
تو مدام بمن گوشزد کن که....
دگر نه حالی مانده
و نه احوالی برای نوشتن
دروجودم دو حوالی،
دونگاه از دو جدائی،
سفت و دگیرِکمندی زعنادش
برهوایی خوش مستانه و طوفان وجود
بی سبب نیست که صدای ناقوس هستی
مرا صدا می‌کند
خدا را کُشتیدیاکاشتید،...
استغفرالله
کسی هم نبود چرا به من نگاه می کرد
ما...
همان پایان قصه ی تلخ پاییزیم....
که همیشه....
به حکم تنهایی و رنج....
عصرهای جمعه را....
عزیز من،از من میپرسی اهل کجایم!؟
تولد عشق
در کوهستان و قندیل های سر به فلک کشیده قلبم،دراعماق زمهریر و یخبندان سروده های لرزان عشقم،
و شراره هایِ آتشینی که از داغیِ خون هایِ به ناحق بر زمین ریخته،...
پاییز آمده که مرا مبتلا کند؟!
حالا دیگر، سالهاست که کار از ابتلا گذشته.
دیگر، مسئله بغرنج تر از ای
کاش فقط یک گلدان سفالی زشت بودم...
و حالا
و اینک
و درست در این بُرهه از بی زمان ترین زمانِ ممکن
و
بی مکان ترین مکانِ ممکن
...
قطع به یقین
نه نیوتن کاشف بود، نه گالیله، نه... و نه...
کاشف کسی ست که عمقِ نگاهت را بِکاوَد
و تو ماندی و خاطراتی دور و خیابان های تکراری و روزهای تکراری .....
و یک دلتنگی از روزهایی که گذشت
می بینی؟!
خوب نگاهشان کن،
ببین که چگونه دارند قد می کشند!
درست برعکسِ درختان که پاییز ...
جمعه ای دیگر آمد و پایان یافت و من ساعتها در خلوت دلگیرش نوشتم و ساعتها هر چه نوشتم را خط زدم
چرا
تو را پیش تر از اینها می شناخته ام.
خیلی خیلی پیش تر.
قبل از هُبوطَم.
قبل از هُبوطَت.
هر زمان که
این، منم که
هر شب را
با تو صبح می کند
ای ناآشناترین آشنایِ من...
_ انگار
دیوانه ای در سَرَم دف می زند!
+ تو سَرِ منم یکی تنبک می زند
_ خخخخ
...
آه کشیدم، حس نکردی
....
رفتی
و حالا تنها از من مانده یک هیچ
قرارمان این بود که؛
انگشتم را اسیر حلقه ات کنی نامهربان
اما باز هم،...
پدر بزرگ عزیزم با اینکه من در زمان شهادتت دو سال بیشتر نداشتم اما چنان در دلم جای داری که هر لحظه ب
تنگی شدیدی رو توی ریه هام حس میکردم، هوا برام کم بود، نفس برام کم بود، خفگی با اون دوتا دست زمخت هیو
آمد و شد روز را می بینم
رهگذران نیمه راه را
می خواهم حلال معادله ای دوسویه شویم
تنگ در آغوشم گیری و تنگ در آغوشت گیرم...
و طنین بیفتد در تن کا
روزی ز سرِ سنگ عقابی به هوا خاست
ناگه به زمین خورد به سر با همه درخواست
از بیگ بنگ تا ابرنواخترهای ویران کننده
تن پوش احرام تو دائم
هدیه ی عرشیانی ست
که روزی در کنارشان بودی
گاهی می اندیشم به دوردست ها
به سرکردن با آسمان غروب پر از مه
بلبل عاشق گل شد
و ستاره عاشق ماه
اما چشم باز کردم
هر چه دیدم رفتن بود
بازگشتم
بعد از وقفه ای چند ماهه
شاهد خدا ،شهید شدمت اما مشهود بود که شهد مشهدت با دگران است
پروانه اما ز شوق عشق 🌿 .....
روزی رسد که مدام دلت برای من تنگ می شود
راست و دروغ مشرک نا معلوم و اعمالش بر ضد مظلوم
تو در این باغ چگونه خندیدی ☉🌿......
تقدیم به پیشگاه مقدس پیامبر اسلام (ص)
رهاترین ذره بعددیدار روی تو
آنکس که زچشم افتاد دگر رفت از دست
سلام.میدونم از تمام نامه هایی که داخل بطری گذاشته شد
برای حضور لحظه ای هم کافیست
تو را سپاس که منت نهادی بر چشم دل
که کردی در این بیتوته منزل
به نام او
آغاز شد مشکل در میان
گفتم که بدانی نه من آنم که تو دیدی
نه تو آنی که ز من اینگونه رمیدی
بوسه سرخ بده تا که مرالاله کنی
من اگر پیر شوم طفلک ده ساله کنی
شب یلدای سر زلف برویم بشگایی
تا به شوخی بکشم موی تورا ناله کنی
چیست سهمم زان همه رنج و تلاش
ای دریغ از آن همه حسرت و کاش
مجموع ۱۸۴ پست فعال در ۳ صفحه
محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
عباسعلی استکی(چشمه)
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
ضمن احترام به تمام عزیرانی 
حسین احسانی فر(منتظر لنگرودی)
مهدي حسنلو
سید هادی محمدی
میلاد عبیدی 
ابراهیم آروین 
منیژه قشقایی 
طوبی آهنگران 
