يکشنبه ۲۵ آبان
شعر متن ادبی
|
|
|
|
درد امانتی ست شخصی ، نه ارثی که نسل به نسل بگردد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عشق، تنها زمانی ماندگار است که ستون هایش با احترام ساخته شود.🌿 عشق، وقتی زنده میماند که احترام نفس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بانوی کهن ای فروغ تاریخ
ای آینهدار کاخ زرمیخ
در دامن خاک تیره خفته
وز تابش نور ماه و مریخ
خوا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فصل تابستان فرا رسید و...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با جان آمیختهست آن دوستی که نه از نیاز، که از نذرِ معنا زاده شده؛
رفیق، آینهایست که در تاریکیِ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شاه ماهی برای تو مینویسم
اما دلیلش مجهول میماند...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ترسناک تر از همه اینها خداست ... !
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با تندی و اهانت ارزش های تو را خورد میکنند و خود را پاک و تو را نجس جلوه میکنند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وطن همچون مادر و مردمان مثاله فرزندان آنند
کدام فرزندی یارای تحمل تجاوز به مادر دارد؟
کور باد چشم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سالهاست که ریشه هایمان راه می رویم.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به راستی دروازه دل جز برای محبوب
روا نباشد گشودنش
چه آنکه دل به مهر یار معنا یابد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کودک شیطان و بازیگوش عشق
چشم خود را بست و تیر از زه کشید
لامروّت چشم خود را وا نکرد
حاضرین، در با
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گاهی فکر میکنم حسادت حس قشنگیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سرود عجیبی است
زمزمه گرگهای وحشی
در طلوع شب سرد؛
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گوودن ئیره یول آزمیش ملک دیر یوخسا اورا هارا بیراهارا ⚘ترا چون هست لایق بهترینها
چرا راضی شوی بر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نشسته ام برلب چشمه ای
که بوی بارانِ شبنم ازآذر زمین دارد و...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
العجب! میغات سٌلکی در ثنآیم یا که نه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نمیدانم خوشحالی کجایی؟خوشحالی مگر خانه ما چقدر دور است که مدت هاست سری نمیزنی؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
همان نگاه،همان صدا،همان لبخند همیشگی...
نه
من تورا حتی زمانی که با موهای سفید و تنی خمیده،به خودم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از آدمها خستهام...
از شادیهای تصنعیشان،
از غمهایی که بوی دروغ میدهد.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تا التیام پذیرد زخم های خشمگین که خون بی مهری میفشاند
جراحاتِ پر شمار که دهان باز کرده تا فریاد اس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خزانِ که آخرین پیامش ، پیرهن خونین چکاوک است بر شاخهء بریدهء بریده، که حکایت دارد از ستمگری های فصل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به نام خدایی که برای انسان عقل آفرید
به نام خدایی که به انسان قدرت تعقل بخشید
مانند لی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خبر میرسد از رمیده سر کاروان
شـده بر هـمه جـمع راه زن روان
رسیده به من دزدی ، یاران! کمک!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با تو رفتم من هم انگاری...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در اولِ کـلام؛
معصـومـهٔ معصـومـه ام سـلام.
همسـر گُلـم،
مـاه رویِ هَمـدلـم؛
حـال و احـوالْ،
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کسی که هوای حوایش را ندارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
...مضراب و زخمه ی خویش...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
"بهاي أدمی بهشت است، ارزان نفروشیم"
هبوط به بهای از کف رفتنِ بهشت،واقع گشت،
چنانکه جنابان حوا و آد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امشب دیوانه میشوم و التماست میکنم!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پرسیدم: هنوز به او فکر میکنی؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باران.
ماه ها بود که دلم برای باران و صدای نازکش بیتابی میکرد و همینطور چترهایم که هر دم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گفت: «پنجره را باز کن...»
...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گفتم: راز یا آواز؟
گفت: هر آواز رازی در خود دارد...
...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گفت: کدام را بیشتر دوست داری؟ آوای آبها یا نغمهی پرندهها؟
....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گفت: «پرنده نیستم، اما پرواز میکنم...»
...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گفتم: آفتاب و باران...
گفت: هر دو جلوهای از عشقند...
....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گل و گلدان گفتگو میکردند...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
موج و دریا گفتگو میکردند...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برگ و باد گفتگو میکردند...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هوای ابری، هوای زندگی است. هوای لبخند گل رز و بغض گل غنچه است. گاهی به ابرها تاج عزت می بخشد؛ و گاهی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در دیار عاشقان بر سر بعد مسافت ، جنگ نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آینه و پنجره با هم گفتگو میکردند...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پنجره اتاق را که به انتظار برف های نشسته در کُنج حیاط کنار می زدم...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چند روزیست وقتی جلوی آیینه می ایستم، خودم را در آن نمیبینم!
نمی دانم آیینه خراب شده است یا من!
|
|
|
|
|
| مجموع ۳۶۹ پست فعال در ۵ صفحه |
محمد رضا خوشرو (مریخ)
مسعود مدهوش( یامور)
مهرداد عزیزیان
شاهزاده خانوم 
میکائیل نجفی(سراب ) 
فرشید به گزین 
مجتبی رنجبری احمد آبادی 
