شنبه ۲۹ شهريور
شعر حماسی
|
|
|
|
موهایت را به آسمان نشان ده
گر چه آخرین همراهی باد باشد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تا آن نَفَسی که جانِ منْ تَنْ دارد
*** خاکسترِ دلْ آتشِ میهنْ دارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خانه‌هامان خراب بدبختی‌است
شهرهامان مکان آشوب است
پس چرا از نگاه مجلسیان
حال‌مان خوب و وضع مطلوب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چنان مکاری و فتنه
به چشم خویشتن دیدم
دگر حیله مرا راغب
به این میدان نخواهد کرد
گذشت عمری به نا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیدی؟ تو عقابی که پرش ریخته باشد
یک زن که ز داغی جگرش سوخته باشد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سه قطره خون( هابیل و قابیل)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به زنان و دخترانِ سرزمینم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ایران، ای مادرم ای سرزمین...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سال 1532 تبری،
فرخنده باد!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این انتها و مقصدِ ما نیست...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فرزند اوردن در نظام تبعیض و ریا ، ظلم در حق فرزندان اینده ی ایران زمین است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روزی استادی از شاگرد سوال پرسید چرا دیر سر کلاس حاضر شدی؟ مگر خوابت برد؟
شاگرد گفت استاد من فکر کرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تن تن تن سه اصل ساخت ،تو در من وطن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای که خوابی به وقتِ بیداری...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آتشکده آذر جو
پی نوشت:
بر پایه روایت مروج‌الذهب مسعودی این آتشکده به دستور اشو زرتشت بنا شده‌است.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گفتم عقیل که یاد برادر کند طرف
تمثیل سنگ و آینه باور کند طرف
وقتی گداخت دست برادر برای عدل!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من پاسدار دينم ، بر دين حق مُبينم
خدمتگزار خلقم ، از جنبه ي يقينم
من امر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خلاصه اینکه خیلی چیزای با ارزش تری تو اتش تدبیر این سیاسیون ما سوخته و جنگل های بلوط زاگروس زیاد به
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دارابگرد
این شعاع کهنه چون نوری به دوران گشته است
صخره های زرد منشوری که تابان گشته است
خندق گود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دو رباعی در مورد رومینا اشرفی .. امیدوارم رومینا مرا ببخشد که فقط همین کار را می توانم برایش انجام د
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این وعده حق است وچنین خواهدشد
اسرائیل محو می شود از عالم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آتلانتیس سرزمین گمشده
آتلانتیس (به یونانی: Ἀτλαντὶς νῆσος) به معنای «جزیره‌ی اطلس»، جزیره‌ای خیال
|
|
|
|
|
|
|
|
|
و می شنیدم که عضلات تو
آرد می پاشیدند
روی محکمه ی سلول های تنهایی !
و چه کسی دوچرخه اش را رک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بگویید این راز بر ارنواز
نگردیده پایت بدین کومه باز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما آن قلندرانیم ما را ریا نباشد
چون چشمه ی زلالیم هرگز خفا نباشد
فارغ زهر قبیله ما ملتی واحدیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
استودان سنگی شعریست بانگاهی فرا سرزمینی به زادگاهم باتلفیقی از حضور اقوام پاسارگادیان و میهنی درکنار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه طور باید سرانگشت حقیقت را به زیر شعله ی سرد فروزان و هوای خاطرات زندگی آورد؟
...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در گلويم سخت شد فريادها.....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ایران زیبای من به گِل نشسته است
مثل زمان جنگ به خون غلطیده است
این بار در کوچه ها حجله ای روشن نیس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باز هم قلم و دفتر
و تمرد حرف برتر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مقایسه ای کوتاه بین تمدن 2500ساله ی مردمان کشور پارس با پیشینه ی سایر ملل متمدن امروز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از آنجا که علمِ باستان ازآن ماست
برون شو ز جهل و باز آی به آیین راست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از خفتگان دوریم چون بیدار می میریم !
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خداوند دانا خداوند جان
بشر را نمود در ید امتحان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گرچه از چشمان ما امروز علمدار ایران میرود
ما علمداران قاسم او علم را دست ماها میدهد(شعریکه روز دفن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حقّ مطلب را ادا کردی شهید
جان شیرین را فدا کردی شهید
وقتی از ناموس، حرف آمد میان
مستِ غیرت، خون
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سیَلک ای کُهن کُومه ی روزگار
که در سینه ات حرفها داشتی...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در سحرگاه شب آدینه
خبری می پیچد
خبری تلخ و پر از سوز و گداز
خبری دل آزار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گر که خواهی شوی سرو و بلند
هیچ مکن بر دگری ظلم و ستم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گوسفند رمه هستیم که از وحشت گرگ
توی صف منتظر منقل چوپان مانده
که هنوز عشق به رویای مصدق داریم
گ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بینِ اخباری احادیث این خبر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من نه كفتارم ، نه مكاري چو روباهم!
درنده ذات و بي مكرم
ندارم چشم سيري از پيِ قدرت ، پيِ غارت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چو گل از خاک پاکی سر برآری
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این گربه را از خوابِ خوش بیدار کن لطفاً
تا پنجه اش زخمی کند پیشانیِ غم را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گرچه در قفس نشسته اند
اما از همه پرندگان
رهاتر اند...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عالم به خود لرزید تا ما یاعلی گفتیم...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رفته ست تا بی انتهای نا کجا ، بهمن
میدان ،خیابان ، پا به پای کوچه ها ، بهمن
پشت ستون سرد ش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رنگ سرخیست نشاندار ز مستانه عشق
خون پاکی که زمین ریخت و شد خانه عشق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غروب دلتنگی
در غروبی خسته و دلتنگ
خسته از دنیای پرآشوب و پرنیرنگ
نا امید از مردمان آن مردگان زنده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من و تو دست به دست هم
داریم فردا رو میسازیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یکصد و هفتاد و شش انسان که یکسرسوختند
نخبه های یک جهان بودندو پرپرسوختند
بالهای باز ِ ققنوسند؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صدای برگ های خشک در آغوش ِ پاییزان
صدای ریشه و خاک است ، دست افشان و گل ریزان
صدا نزدیک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به یک شیوه، حسینی وار
به شیوه ی قاسم سلیمانی!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما وارثان کوروش و یعقوب لیثیم و کنون
در شوکران حاکمان شهداد را گم کرده ایم ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما نسلِ ابراهیم های بت شکن هستیم
از دودمان رستم و سهراب و آهنگر
آرش نشانانی کمان بر دوش و جان بر ک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صحرا(1)
ازصحرا به صحرای دگر
ببستم بارسفررا
واسه دیدن تو ..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سردار انتقام ، شعله ی خاموش می شود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تقدیم به روح مطهر سید شهیدان مقاومت سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو ای دشمن خاک ایران زمین
که در سر نداری به‌جز خشم و کین
شب و روز آتش به‌پا میکنی
چرا دشمنی با
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شهيــدان زنــده انــد ، الله و اكبــر
ره حـق جـوينـده انـد ، الله و
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باید که تماشا کنی از کاخِ سیاهت...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از خون شهيدان ، شده گلگون وطن ما
آن جامه ي5 رزمي شده همچون كفن ما
اين جامه ي
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چشمهامان اگر چه بارانیست
بغضهامان اگر چه زندانیست
لشکر قهر ملت ایران
پی یک انتقام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
همیشه تنشه ی جنگ است
نفس از چنگ او تنگ است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به مناسب شهادت سردار سلیمانی عزیز .. 🇮🇷🖤
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیشب شهادتنامه‌‌ات شد مهر و امضا
آتش زدی با رفتنت دیشب به دلها
سردار دل قاسم سلیمانی کجایی؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شبیه برگ ِ خشکی رفته در گرداب ، می پیچید
و در رقص ِ غریب و ممتدی بی تاب ، می پیچید
و چون نیلوف
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چنارکهن دیار من
ای چنار کهنه زان دوران دور
ای شکوه جاده های بی عبور
بر تنت زخم تبرها مانده است
|
|
|
|
|
| مجموع ۲۸۱ پست فعال در ۴ صفحه |
حسین راستگو
امیررضا خانلاری (وکیل الشعرا)
مهدی محمدی
عیسی نصراللهی ( سپیدار )
بهرام معینی (داریان) 
