چهارشنبه ۱۴ آذر
شعر حماسی
|
|
|
|
بیا تا از دماوند جوز جیحون را زنیم
بیا تا از نشابور قلب پر خون را زنیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ایـرانیـــانِ مهــربـان
ایــرانِ زیـبــا
ای سـرزمیـنِ جـاودان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
🌷بیست و پنجم ز ماه آبان شد🌷
🌷روز ایثار اصفهانی ها🌷
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میان آن سکوت گُرگرفته اش ،
رنج سخت عطش بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سگِ "دست آموزِ" شیطانِ بزرگ_کافرِ صهیون، دَدِ همسانِ گرگ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پرتویی تابید و قرص ماه شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به نام خداوند گرز و کمند
خداوند فایق در این راه حق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شیار 143
شدم گریان در آغوشم تورا،
بوسیده ام.
لاله ام را بر خدای دشت ها،
بخشیده ام.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مائیم همیشه ایستاده تو بحران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کربلا افسانه‌ای غمبار نیست
کربلا تاریخ بی تکرار نیست
کربلا در هر زمان و هر مکان
میشود پیغمبرِ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خوشبوی‌تر از لاله و ریحان بودی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من آن لر زاده ی برنو به دوشم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درودِ جاویـد و پایـه بر کسی که دلبنـدِ میهن است
بگیرمش از شـرف طلا هر آنکه فرزنـدِ میهن است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این شعر برای دو پهلوان افسانه ای ( رستم و سهراب )کشور عزیزمان ایران سروده شده است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ماه از شب های این دیار روی گردانده
کوهستان بر روزهایش سایه افکنده
پرندگانش آواز نمی‌دانند
چمن های
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در دل آن شب انگار روز عاشورا بود
به دل پروریده آرزویی و شب آرزوها بود
آنشب لشکرِکفر وتباهی آتشی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بگُذارید بهارمان ترو تازه شود
نامِ شهدایمان پُر آوازه شود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ئەمن ئاڵایکی بێ‌وەڵاتم،
ئەتۆ وەڵاتیکی بێ‌سەربەخۆیی!
بڵا لە کەش و کۆشی هاڤ تنراو بێم
وەکۆ هه‌ڵه‌ب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مردان خدا میلِ شهادت بستانند
از دست بریده ، تنِ آن مشکِ دریده
یاران ابوالفضل و حسین باک ندارند
چو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خوشا دمی که به غیرت غرور برخیزد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هشدار که آرامشِ ما را نخراشی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شخصیت های خاکستری داستانهایم...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با ما چه می کند غم ویرانی وطن
با خون دل به فصل خزان ایستاده ایم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این اشک من است و غزه‌ی آزاده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شعر تویی چشم و چراغ بهار
کشتهٔ گم‌گشتهٔ قایق‌سوار
شعر بلندی تو به بالای روز
شمع شبی، شعله‌ور و غر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من زادهِ سرزمینِ بی سامانم
خاکی که گرفته گوشه ی دامانم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بُرون شو از عبثِ «مازِ» گربه رقصان ها
نَرَقص با طربِ سازِ گربه رقصان ها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
1
چون نیلوفری از دل مرداب
به هوای تازه و خورشید سر کشید
که حلاجش گفتند.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من همه پل‌های پشت سر دگر ویران کنم
خانه از کفتار خالی بیشه ی شیران کنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در غروبی تاریک نشسته بودم.
غرق در افکار.
دلشکسته از گذشته،
دلخوش به آینده.
تکیه کرده به سرو تنها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می‌گذشتم از کنار آتشکده‌ی خاک خورده،
از این زیگورات اجدادی،
یادآور شکوه باستانی،
از میان دریاچه خ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ذهن‌ها درگیر دامی ،خوب جان اندیشه کن
فکر فردایی نباشی زیر لاک کشوری
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کنم یاد ز خاطرات خاکریز
بیاد شهیدان لور عزیز
بیاد مردان دلیر و سترگ
مردان مرد ایلات بزرگ
بیا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آژیر های سرخ برای تو خاطره‌ست!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دوش‌دیدم جبهه‌رااز حمله برکفارمَست
خِیل‌ِگُردان‌مَست‌بودن‌آن جلوسردارمَست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من اگر دغدغه ام مردم شام و یمن است...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خاک و خون هوای پر از غبار
توپ تانک صدای رگبار
گناه کودک مظلوم من چیست؟
کودکان جای بازی مشغول سنگ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر روز خبر میرسد از نوار غزه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای سلیمان رو نمایان کن که مُلک
باز جولانگاه شیطان ها شده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وطن یعنی غرور یعنی شکوه آریایی
وطن یعنی اقوام، یعنی کورد، یعنی بختیاری
وطن یعنی بلوچ یعنی خراسان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رزق جاری چاق و مستم کرده است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سید علی خامنه‌ای رهبر ایران
فرمود که نابود شود لشکر شیطان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کار رسانه تحریف حقیقته/جهان بازم تو بدترین وضعیته
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو دنیایی که محدوده چطور میگی که آزادیم؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آزاده باش بجنگ مثل فلسطین
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در حمایت از مردم مظلوم غزّه و فلسطین و محکوم کردن صهیونیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من خروش بلند فریادم
نعره بر جان هر چه بیدادم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آزمایشگاه دنیا را ببین
مدّعی در این میان رسوا شده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بوی خون کل دنیا را گرفته
کفتار هاری که دنبال طفلی افتاده
صدای مظلومیت در دنیا طنین انداز
و چشمهای
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای مسلمان‌ها به پا خیزید باهم یکصدا
جمله با اذن خدا
می‌کنیم آخر سرِ ضحّاک را از تن جدا
جمله با اذ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تاریخچه ی فلسطین از ابتدا تا کنون، در این شعر به اختصار بیان شده است.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
....توپ افطار.....
مادرم
مگر اذان شده است
گویا ماه رمضان شده است
بابا که صبحانه سیری خورد
مگ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این شعر پیرامون مهین عزیزمان ایران است.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روشنی آتش از بلندی ز بلندای دگر مقاومت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درج کنید نام مرا در صف اول حروف...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قیام شقایق سرخ
بر پیکر خصم
زخم کاری ست
وطن وادی عشق
نی .....
جای بی بند و باری ست
نهراسیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سالیان سال دید دشمن
درونمان برکه ای
محبوس را
کشت حسرت
پیشترفت هایمان
کل اقیانوس را
عزمی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای شاه شعر نغز در دیوان افلاک !
سر دفتر کُل جهانِ آفرینش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به روزگار پر از جنگ مردمان مجاور...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وطن ای مام من
تو مادری فداکاری
افتخار است که نامی چو ایران داری
در دل خاکت فرزندان با ایمان دا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گذر ایام است ره خوبان تقدیم گل ،رسم دلیران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بار دیگر همصدا شدن زنگ ها با مرگ
ماه رفت و باز آرزوی پلنگ ها با مرگ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مردمان به داد رسید دیوانه ی حیدر شدم
تشنه ی زیارت پادشه نجف شدم
گر بپرسند این علی کیست که دیوانه ش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
همسفردلزده ام تاب توبی تاب من است
|
|
|
|
|
| مجموع ۵۵۲ پست فعال در ۷ صفحه |
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
درود برشما استاد بزرگوارم 
محمد شریف صادقی
هادی ساور
محمدرضا آزادبخت
پژمان بدری
علی نظری سرمازه
منوچهربابایی 
