پنجشنبه ۱۷ آذر
شعر ترکیب بند
|
|
|
|
وطن هسی مه روح و جان و ایمون
ته کوه و جنگل و دشت و بیابون
ته سبزی و ته سرخی و سفیدی
دیار پهلوانون
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وقتی پیام خون خدا، بر زمین رسید
آوازِ رنج و تشنگی از یاسمین رسید
وقتی به ضربِ تیغ عدم،
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خالق گفت که مهدی حاظر است
چشم و دل را بشور او ناظر است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر کجا پا می گذارد سنگ ها دُر می شود
در زمین با بودنش .. جایِ خدا پُر می شود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
استقبال ناچیزی از شعر استاد شهریار!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گهی این‌جا ترا گشتم گهی آن‌جا ترا گشتم
برای دیدنِ رویت زمین را تا سما گشتم
غریب و بی نوا گشتم فن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بغض، ناگه، گلوی ِ من را کُشت/پنجه‌ها هم، پیروهَن را کُشت/آمدم تا به خود که فهمیدم/زنده‌ام نموده، مَن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
او بود و مَنَم بود در این بود نبودم
بودی که بُوَد بود و من بود نبودم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دوستان این دلِ سوزانِ مرا یار شوید
بر غمم یا جگرِ سوخته غمخوار شوید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جان دادن پسر در روی دستان پدر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یسعوب المومنین: عشقم امام علی(ع)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تقدیم به ولی امر مسلمین جهان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در انتظار ظهور صاحب الزمان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دین مبین اسلام و مبارزه با امپریالیسم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شاه ملک و ملکوت : امام علی (ع)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رژی پنهان، رگی لرزان، تاج به سر
سری سودا، دلی غوغا، کوی یار
باد به راهو دل به یارو غنچه سبز
قر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جریان ما نخل جمیرای نگاهت بود
بغض نود نه ساله ی چشم سیاهت بود
تو مالک چاه زمینت هم نخواهی شد
این
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شب نشینم امشبم با دردوغم خواهد گذشت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خستگی از در و دیوارِ دلم می‌بارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مظهر عدالت سید ابراهیم رییسی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
"خار بلا"
دامن کشیدی از من وبیگانه با این دل شدی
گرم رقیبان گشتی واز حال دل غافل شدی
ظاهر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صبح پائیزی غم انگیزی
بود و انگار سنگ می بارید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چشم بر هم زده و روز تمام است ببین
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلم گرفته ازین دارِ غم نشان
ازین جماعتِ بی عارِ بی نشان
ازین تقلّب و جهل و جمودشان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اگر چه حکم، زِ رَبِّ جلیل آمده بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای کاش میشد اندکی هم ذات ِ باران بود
بر تشنگی ها ی جهانی چشمه ساران بود
ای کاش در قرن ِ گناه آلو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گله از اهل جهان نه!گله از یار به بیداد من است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از عشق به عادت گفت
از عمق جراحت گفت
تصمیم جدایی شد
نامرد چه راحت گفت
برگشتم و دیدم نیست
هی گشتم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کمان عشق بازتابی از
حالات حقیقت درون و
شعر و شور و شعور جوانی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دنیای آدما ، دنیای رنگ هاست
افسون شیشه ها ، پرخاش سنگ هاست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تركيب بند
سيدمحمدطباطبايي/ مسكين تهراني
توبه كردم كه دگر محو جمالت نشوم
من اسير تو و آن چشم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
كار ما دلشدگان بند به آن گيسو بود
دل ما بافته در سلسلهء آن مو بود
طرّهء زلف پريشان شده در
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رفتی ک بی تو من عاشقی کردم
خاطرتو تو خودم زندگی کردم
من موندم و این شب و غصه هام
تو رفتی و من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گفتم نرو دلم تو تنهاییش شکست
گفتی برو عشق ما مث یه خاطرس(ت)
گفتی برو ک دلم ازت خسته شد
ندید ک م
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بر شیر پرده جان بده دم را به هم بریز.
بالاتر از مسیح عدم را به هم بریز.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هنر به چشم عداوت! عِیب است اگر..؟
گر نباشد حُبِّ هُنَر را، در نِگَر
بی هنر یا که هنروَر
چه فرقی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چون که درمانم کنی دردم فزون
سربلندم می کند این ازمون
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلم یک حوض میخواهد
نَمایَش باشد از کاشی
پُر از پولک، پُر از ماهی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سروده اى به مناسبت شهادت حضرت أميرالمؤمنين عليه السلام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میخانه ی مَلک شده چشمِ خمارِ تو
ساقی شدی که باده شود بی قرار تو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای نسل جگر سوخته ی حضرت آدم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
راه منزلگه جانان ، به ره عزت نیست
جز به غم خوردن و آوارگی و ذلت ن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فصل شعری سیاه می بینم
حس و حالی تباه می بینم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اي كه در ميدان ، يلي1 را فارِس2 ميدان تويي
تيزتـر جنگ آورِ بر تازي و تركان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هست مولانا علی جبریل را آموزگار
لا فتی الا علی لا سیف الا ذوالفقار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بشنويد از من كلامي،عاقبت مرگ است، مرگ
بر همه پير و جواني ،عاقبت مرگ است ،مرگ
گر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه جشنی شده امشب،کجایی که ببینی ؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بوسه اش بو سه جانِ تازه مرا
بوسه هایی که بی اجازه مرا
عشق داغی چنان گدازه مرا
چشمهای
|
|
|
|
|
|
|
|
|
.
جانم علی غوغای عالم گیر امکان
بر مُلک هفتاد و دو ملت میر و سلطان
.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لحظه ی ناب سال تحویل است...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
«شعر‌هايم شدَه ست ماشيني
اي روانِ بلند! مي‌بيني؟»
تا به سوي اضافه كار شدم
آمد الهام و
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مادر پیاله ات ز می افزون بیش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چو آذر انتهای برگ ریزان
نگاهی خسته دارم بر زمستان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
.
دل ز فراق قدسیان سوختن از چهل گذشت
شعله‌ی شمع و ماتم افروختن از چهل گذشت
.
|
|
|
|
|
| مجموع ۱۳۵ پست فعال در ۲ صفحه |
عباسعلی استکی(چشمه)
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
ضمن احترام به تمام عزیرانی 
حسین احسانی فر(منتظر لنگرودی)
مهدي حسنلو
سید هادی محمدی
میلاد عبیدی 
ابراهیم آروین 
منیژه قشقایی 
طوبی آهنگران 
