يکشنبه ۲۴ آذر
شعر تک بیتی
|
|
|
|
این‌شوروشوقم
هم‌برای‌دیدن‌توست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من و تو "ما" شده بودیم بی بهانه و شک
در آستینِ محبت اگر که مار نبود...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
منعِ ما هرگز مکن از کج روی هایِ مدام
فیلِ ما،در جبرِ شطرنج اینچنین کج میرود!
مهسا_امیریان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از دست لجبازی تو ، اندیشه ام لجباز شد
ای اختر طالع چه شد با ما تو بد تا می کنی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شانه ات مایهء افراطِ غرورم شده است
صاحبِ ملکِ گرانم ، به مِی ات مستم کن
سعیده تفضّلی نیک
بار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گریه‌های‌پیرمرد
درسالمندان‌دیدنیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یار قسم خورده ی من ,منتظر مرگ منست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مثل آن بیتی که در داغ زلیخا گفته اند
بودنت عین عذاب و دوریت هم اضطراب...
ر_ع
رهگذر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با‌دعاهای‌پدر
آزاد گشتم‌ازقفس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من اتفاق تلخ خزانم... که تیره بود و گذشت
تو اتفاق سبز بهاری....که باید از تو نوشت...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چَشمِ من بعدِ تو دریایِ غم است میدانی
هر دم از حالِ بدم ، مأمنِ تو بارانی ست
سعیده تفضّلے نیک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شده غارت شده باشی و دلت باز شبیخون بزند ؟
دین و دل برده ای و فکر تو اینجاست هنوز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مجنون ببین‌دعای
دلت مستجاب شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در نگاه خود ز من یک فرد عاقل ساخته
ای دریغا او مـــــــــــــــــــنِ دیوانه را نشناخته
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من به آغوش غریبانه عشق تو پناه آوردم ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
همه گویند که این حالِ پریشان از چیست ؟!
دلبر از ماه که زیبا بشود سر به هوایی حتمی ست
سعیده تف
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گره‌ای‌گرتوزکار
دگران باز‌کنی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از دردهای زمانه که بگذریم
آری خزان فصل عاشقانه هاست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
راز دل با در و دیوار بگویی بهتر است
آدمی محرم اسراری و غم خواری نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در میان حرمین لبیک گویم یا حسین
رازِ دل با شیر مردِ کربلا گویم یا حسین
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مشگلات‌زندگی‌یک‌راه‌حل
دارد فقط
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دل به موی تو اسیر و نبرد فکر فرار
باخبر باش اسارت وطن امن، مراست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ببین‌زدوری‌رویت
چقدر بیتابم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دوستت دارمِ تو گرچه دروغ است ولے
کاش این مصلحت هر روز ، مکرر باشد
سعیده تفضّلے نیک
باران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تا نقشِ تو در آینه ی چشمِ من افتاد
عشق آمد و با کلِّ سپاهَش بغلم کرد!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
محرابِ دو اَبرویِ تورا دیدم و کافر شده ام
ای بسوزد عمرِ زاهد که تورا دید و مسلمان مانده
سعیده تف
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گفتم که عمری در پی ات عاشق و شیدا شده ام
گفت عزیز دیر آمدی ، آخرِ صف اینجا نیست ...
سعیده تفض
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رد شدم از خاطرت در خاطرم جا مانده اي
باختم تا دل سپردم خوب دستم خوانده ای
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به پرستاری چشمانِ تو مشغول شدم
چشمِ بیمار تو ای دوست گرفتارم کرد..!
مهسا_امیریان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هرگز نبرم ، حسرت خورشید دلی را
بر شام سیاهم رخ زیبای تو کافیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بی‌وفایی‌تا‌به‌کی‌عبرت
نمی گیری چرا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چَشمِ تو جانم ستاند و بر سرِ راهت نهاد
ترکِ عادت میکنم ، این معضلِ مغرور را ...
سعیده تفضّلے نیک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ترسم این است زِ دستت نرسد کار طبیب؛
آن زمانی که دگر کارِ دل از کار گذشت..!
مهسا_امیریان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گرچه در قصه ی من آه زیادست ولی
تو به آه من دیوانه گرفتار آیی...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نکند زلفِ تو را شانه کند غیر از من
من به این خوابِ پر از ترس دچارم هر شب
سعیده تفضّلے نیک
بارا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
راه منزل چون کند حالی که هوش از سر پرید
گر تو بر خود واگذاری مست و راه ِ خانه را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای که دریا شده ای ، قصر شنی را تو چه کار؟
هرچه سیلی زده ای پس زده ام ، صخره منم!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلِ تنگم فقط یك چیز خواهد
و آن هم دیدن و دیدارِ یار است ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شاعری‌یعنی‌که‌درد
سوختن راحس کنی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما ز مستی از لبانت بار ِ این تن چون بریم؟
وای اگر بر خود گذاری کار ِ این دیوانه را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شماره ای که ندارم ز تو خودت برگرد
ببین چقدر شکستم ببین که پیر شدم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به مهر می خوانی ام یک دم, دمی دیگر گریزانی ....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گریه‌های‌پیرمرددر
سالمندان دیدنیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شبیه کوفیان ؛ گرگی درون جامه ی چوپان
نباشیم این چنین ، وقتی که "مهدی" می رسد از راه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بارالهی
تو که در معرکه سجده شیطان بر من قافیه را می بازی...
چه توقع ز من بنده ناچیز کنی؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پناه میبرم از شرِّ دوریت هرشب
به خاطراتِ گذشته، امیدِ اینده...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مجنون‌تر از آن‌است که لیلی بشناسد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلت خوش است به آرامش درونیِ من
که بمب ساعتی ام گرچه سر به زیر شدم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آنچه حوا طلبیده است زِ آدم عشق است
ورنه یک خوشه ی گندم که مجازات نداشت!
مهسا_امیریان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دست خالی می روم میدان بدون اسلحه
جنگ با چشمان تو اینقدرها دشوار نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
موج میراند و من با تو شناور
بهتر چه شود حال از این خانه خرابی؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شرح عرفان اسلامی بر بیت عاشورایی ( شهریار )
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بامن بسازشیشه
عمرم‌به‌دست‌توست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یعقوب بی یوسف کور باشد بهتر است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ملالی نیست گر دشمن به من تیری رها سازد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فریاد؛ که از دل بجز آوار نمانده
با اینکه‌دلم ارگ تکان خورده‌ی بم نیست
⬜⬜⬜⬜⬜⬜⬜⬜
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پدرم گاه صدا میزندم شعر سپید
بس که اشفته و رنجور و پریشان حالم
|
|
|
|
|
| مجموع ۹۳۳ پست فعال در ۱۲ صفحه |
چقدر زیبا و مصوّر 
سید حاج فکری احمدی زاده(ملحق)
پژمان بدری
لیلا امریاس(پریسا) 
