پنجشنبه ۱۹ تير
شعر مثنوی
|
|
|
|
سیاسی نیستم و منتقدم و نجوایم فقط با اوست...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر كه را از بشريت ، به همانس خبري
پيروي مي كند از دانش و علم بشري
هر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای که جامِ تلخِ سیگارت به آخر می رسد/
درعلفزاری میفکن تا زند آتش برآن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خاطراتِ خُفته یِ دورانِ دور /
طعمِ شیرین و گَسِ آلویِ شور /
مادرِ خوبم بیا من را بِبَر
پیشِ آ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بوسه مگر چیست؟تو را داشتن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تقدیم به چشمه ی جان "عباسعلی استکی"
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بند پ پیمانه فرمانبر است
پ دوم پیمانه پشیمان آور است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بی تو بیچاره ترین شاعر شهرم...برگرد!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رنجِ نان و رنجِ آب و رنجِ مزد /
فصل فصلِ اختلاس و شهرِ دزد/
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گرگ این مزرعه اس به خونخواری
تو در این مزرعه گرفتاری
گرگ آن را ندیده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خداوندا ، تو گـر آزرده1 بودي
زِ من آزردگـي را مي زُدودي2
وجودت سالم و
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این شعر داستان سایه ی دو تا عاشق هستند که چون عاشقان قصد جدایی می کنند سایه ها نیز سوکوارند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای دل چه کنم زمان زمان دیگر است
هرجا نگرم تمام کس در به در است
بیدارباش که جهان تمام رهگذر است
آن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیافاتح توبرگو این چه سان است
چرا این گل فرقش با دیگران است
چرادنیای دیگردرجهان است
چراروی زم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای که هر نیکی ،برای کار نیکان کرده ای
در حقیقت بوده ای،از حق دفاع ها کرده ای
در ره
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای دختر من روح و روانم
روییده شده غنچه تو از دل و جانم
دارم ز تو سودای فراوان
تا گل شوی و لایق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تن تنهازده در برزخ تن ها زدگی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای آنکه غیر از این نَبُود آرزوی تو
از دشمنان دین ، نکنم روبروی تو
کفر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ولادت حضرت معصومه(س) و روز دختر مبارک باد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پرواز کن با آن بال رقصانت تا بینم بر آسمان نشانت
ای زیبا قلبت با من میماند تا دستت آن نامه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رفتنت از دل من فاجعه ای بیش نبود
عارف متصلت فاحشه ای بیش نبود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ساعت قلب من لرزان لرزان می‌زد
خیلی نیکی کاشتم اما ارزان می‌زد
فاصله بود زیاد مثل بدان می‌زد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نەوادەێ ماد و ساسان
ميرخاسِ هووزِ خاسان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مقدس دل مابین کشت خوبی ها شده
زجفای زمانه اما درو کینه ها شده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مجازی میروی پس با کلیدش
برو دنبال چیزهای مفیدش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من خودم دیدم که داری در تَنم قَد می کِشی
آنقَدَر که بینِ من با خنده ام سَد می کِشی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فکری مرا بس پیش برد
فکر دگر در خویش خورد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خدا را كي توان ديدن، توان با عقل فهميدن
كز اول اينچنين بودس، همه با عقل خود ديد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نه من آن گرگم که تو دانی ......و نه آن طعمه که تو خواهی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک سوال ساده از او داشتم ، من کیستی؟
ای لباس خضر را پوشیده بر تن کیستی ؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خدا را در غلط کاری ، نـشاید متهّم کردن
غلط در هر زمان کردن، نفوس آن زمان کردن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تکیه زدم به مهرتو ، تازه شدم به سِحر تو
هر نفسم مراقبم دل ندهم به غیر تو
ویرانه کردی جانم و گنج خ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گفتم تو را دوست می دارم مرا آغوش باز کن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نیست مرا راهی به جز دوریِ از تو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عده ای در کار سودای بهشت و باغ و حور
دستشان در کیسه جاهل..بدون کار و زور
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دل ما را به دست داری،که می باشم ز توگریان
اگر سوز دلم بینی، ز سوزش می شوی گریان
ه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه خوش ست غم دشمن خویشم
که خوش بود از غم خویشم
نگر بدین دل آکنده از گناهم
که پر شد فزو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دختری قربانی احساس شد
قاتلش خشم پدر با داس شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امیددار که ایام غم نماند هرگز......
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلم از ضربت دستت ،شده دیوانه و حیران1
به حیرانی فرو رفت و شده ویلان2و سرگردان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
والعصر..سوگند به زمانی که..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من پاسدار دينم ، بر دين حق مُبينم
خدمتگزار خلقم ، از جنبه ي يقينم
من امر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با خدا رازونیاز می کنم ،رازونیازم همه از بهر توست
روبه من آورکه همه سختی وبدبختی من قهر توست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شیرینی و فرهادم،دل بردی و دل دادم
این بود چه دردی که،از چشم تو افتادم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خلاصه اینکه خیلی چیزای با ارزش تری تو اتش تدبیر این سیاسیون ما سوخته و جنگل های بلوط زاگروس زیاد به
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درويش كه بينـا بُوَد ، انـدر ره يزدان
الهام به گوشش رسـد از قادر سبح
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دزدکی زنده مانده ام انگار
لهجه ی مرگ دارد این اشعار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در عرصه ی بی تابی
هر واژه ی من در بند
آن طبعِ شکیبا را
این فاصله ها کشتند...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گـفـته‌اندم نیـمه‌شـب بس ناگهان، وقـت خواب مردمان این جهان، غربتی افـتد مـیان سـینه‌ات، که بسـوزاند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دایره شعر تویی، ما همه رقصان تو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تشکر از اهل قلم: نویسندگان، شاعران، مترجمان، ناشران و...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سنایی را کنم یادی که شد یار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تاکی از تاریکی یِ تدبیرها
جهل ها عنوان شود تقدیر ها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خـدا نام تو مي گويم ، طريق راه تو جويم
كه بي نامت نمي شايد، طريق راه خود جو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بو د مردی در زمانهای قدیم
عاقل و دانا ، توانمند و فهی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شنیدم هر چه از او بازگویی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تکان نخورد که گنجشک دانه بر دارد
که دید واهمه از لحظه ی خطر دارد
گرفت سفت کت رنگ رفته اش با دست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خدا مي داند آن خلقي كه من آن را نمی دانم
همي دانم كه خلقي هستم و خود را نمی دانم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دوش دیدم آن خدا رو که زِ گهوار تِ گور
بود مراقب هرشب زِ این تن خسته و کور
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بنام عشق ، زیبایی هستی
که هوشیارم کند هنگام مستی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دوش دیدم که امیری ز سر تنهایی...
مرد گشته و تن نداد به هر رسوایی...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تکه چوبی پاره بر آب روان در گذر بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صد سال شد از مال كسي لقمه نخوردم
خون بدنم خوردم و از خلق نخوردم
عمري
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ماهِ من! آه چرا؟! غُصّه تمام می شود ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خدا را هر زمانی سجده کردم
شفائی عاجل1 آمد ، بهر دردم
نه من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با دل خندان بیا محفل ما بزم ماست جمله خندان دلان همدل و همرزم ماست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
محفلی بر پا شبی در این جهان
با حضور عالمان و مردمان
محفلی آکنده از حرص و طمع
کر به گفت حق و پر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ببار تو ای ابر بهار، اشک شفا بخش بر این درد زمین
بنال تو ای آسمان، به حرمت تمام این اصحاب یمین
مکث
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیا ای هنـر پیشه ی راه عشق
مرا پیش بـر ، تا به درگاه عشق
بی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای بیکران اندوه " در امتداد لبخند/
تن وارهٔ فرشته" بیتا و بی همانند /
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بگویید این راز بر ارنواز
نگردیده پایت بدین کومه باز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
محو میشد وسط پیرهنت کل جهان
جنگ در جنگ میان لب و آغوش و دهان
|
|
|
|
|
| مجموع ۳۰۰۴ پست فعال در ۳۸ صفحه |
امیررضا خانلاری (وکیل الشعرا)
باید تراشیدزن
علیرضا حسن شاهی
محمد علی سلیمانی مقدم
