سه شنبه ۴ تير
|
|
|
|
به یادِ خاکِ ایران خاکریزش
به یادِ تانک و پوتین سینه خیزش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من نمی دانم چه موقع یا کجا
هستی ما یابد آنجا انتها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
انکه چون ابلیس دم از عشق هرجا می زند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با تو بارانم سخاوتمند و ناب
بی تو یک پرسش که مانده بی جواب
باتو چو رودی خروشانم پر از حس وجود
بی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در حضورم این چنین مرگی سزاست
مُردن تن بهتر از مرگ حیاست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باش تا باور کنم دنیا هنوزم دیدنیست
گل خشک اولین دیدار هم بوییدنیست
باش تا شعر سکوتم شعر آوازم شود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غرق دریای جنونم باورم زخمی شده
انتظار رفتنت کابوس بیرحمی شده
مانده ام در برزخ دلواپسی های مدام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به نام وطــن، کـیش و آیین من
نباشد به جز مـهر او دین مـن...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امده ام که در زنم گرچه مرا تو رانده ای
اه دریغ واشک چشم گرچه به دل نشانده ای
گر چه مرا تورانده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مُلك مرغان مرغكي زيرك ببود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آسمانی تر از همیشه، پیِ پروازم
من خانه دلم را برای تو می سازم
هرچه هست مال تو، ناقابلم، می دانم
ا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عملکردی اگر بر گفته استاد
برایم بود دوری از بلا باد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دعای عید فطر در قالب مثنوی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
والی ما می رود دشتِ جنون
تا شود غوّاص در دریای خون
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو یه بچه بودی با یه قلب دریایی
نداری ایندهای بدون فردایی
میدونم تو اون سینت کلی درد داری
ه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در یک شب سرد تا سپیده
بر صفحۀ دل به آب دیده
صد نقطه و خط ریز چیدم
تا صورتِ کودکی کشیدم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سواری بیامد بر اسپ سیاه ....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حس شادی نقش یک لبخند نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه حجّت میان حق و باطل تمیز
گرایش به حق کن ز باطل گریز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با خدا بود و در خدا گم بود
او همیشه به فکر مردم بود
جنس سجاده‌اش، رهایی بود
عطر پیراهنش خدایی‌بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اگر تازی ابر قدرت مثال است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بسازید به اندازه ی یم مغاک ......
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نظر بر قُدس کن قدسی بیندیش
فلسطینی برابر دشمنی بیش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خدا تا کی بسوزم من، حدودش را نمی دانم
که اندر آتش قهرت، به لب خواهد رسد جانم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
علی عین خدا ،اما خدا نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حال کوفه یارِ بی یاور شده
نخل و چاهش در غمِ داور شده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به روی گور خالی هرشبی را زار میگریم
برای بودنت چون نیستی هربار میگریم
شب از عاقل شدن بیزار و در
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تقدیم به یاران مظلوم عالم امام علی علیه السلام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زِ قـــدرِ شب قــدر ، شب قـدر یافت....
مقــام شـب از قـــدر او صـدر یافت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ناگه به رنگین خونِ خود شد غرق مولا
با تیغ شیطان گشته پاره فرق مولا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مــنــــم زاده ی نســـــل آزادگــــــان
ســرایــی پــراز عشــق و دلــــدادان
که بــردنـــد آزا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گفت مولی فزتُ ربُ الکعبه را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آه شب از دردی بزرگ،چون گردبادی می وزد
آثار بغض ساکتش،بر صورتم نم می زند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به شهد نوش نسازم که در حجاز و یمن
کسی به حسرت نانی شده اسیرِ دَمَن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جز تو من را نیست غمخواری اگر
کن مرا شرمنده با کاری دگر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از تو می خواهم توای آرا مشم
بر شکوه و بر جلالت ، خواهشم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قلم در دست می گیرم ،نگارین مرغ رویا را
برای گفتنت،وصفت،بیانت ،سفتنت بابا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عادلان گیتی ولایت خواستار
منتظر مهدی به عشقش بیقرار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عشق کبریتست و ما دنبال نور
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آخه هیچ جا به خدا، خونه ی آدم نمی شه!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
همیشه پرسشی بی جواب بود برایم
گفتم آن را در غالب شعری سرایم
عشق چیست که این همه از آن دم میزنند
آ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فاجعه طغیان سیل و مرگ نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
علی اکبر کجا اصغر پدر جان
کجا مسلم دگر یاران بگو هان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جامه ی دم سردیت ،بر بند جان آویختی
طعم تلخ انزجار ،با روزگار ،آمیختی..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به صحت دین خدا و محمد شکی نیست
در اعتقادِ توحیدی شما صدقی نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زمانی من دلم را داده بودم
میان عشق تو افتاده بودم
دوباره آن هوایت بر سرم زد
تبر بر نیمه جان پیک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خُرد است به دیده این جهانی
چونان که بهشت در نهانی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دور حریم خورشید بی تاج و برج و بارو
با سایه ها کشیدند دیوار مرگ آهو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روی شِن نشانِ آب / بی اِراده می دوَد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درگهت را می زنم در باز کن
لحظه ای با من به نجوا راز کن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تونگار بی مثالی همه هستی ام فدایت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پر از نور اخلاص، نیت کنیم
جهان را پر از معنویت کنیم
مباداشودسست تصمیم‌ها
نبازیم‌خودرابه‌تحریم‌ها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روزهای بی تفاوت، روز وشب درحجم تنگی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برای کُشت4 و نابودی ،بیارم غیرت5 زر را
برای زحمت نیکان ، نمایم خدمت خر را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اول دفتر کنم ، یادِ خدا
اوست یارِ ب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بوی رمضان آید همی از چپ و راست
همه در حال تضرع هر آنکه اعمالش چپ و راست
رمضان ماه امید است و سفر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وطن یعنی کمی آب و کمی خاک
ولی آن را رساندن تا به افلاک
وطن یعنی حدیث درد بودن
به هنگام نیازش م
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مثنوي (باد صبا) مجموعه ايست شامل...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خطبه 87 نهج البلاغه مؤلای متّقیان علی بن ابیطالب ( ع )
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با ریش زدی تیشه با تیشه زدی بر جان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یاد دارم از زمان کودکی ام تا به حال
درس خواندم روز و شب ها بی شمار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روزی به هنگام سفر، ازقلعه ای کردم گذر
با برج و بارویی بلند ، اما پراز زخم وگزند
ازخصم وآزار زمان ،
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هجمه های بی کسی ،عمری به ایوانم نشست
وهم بیرحم قفس، درهای صد کاشانه بست..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به یادت هست روزی را که با دنیای احساسم به سویت آمدم؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گر بخواهد جای کس باشد بهشت
بستگی دارد در این دنیا چه ک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای که رویت خوشتر از قرص قمر
ای که حور از پرتوِ تو مستَتَر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو باران بودی و من یک وَجب خاک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گویند جوانی بهترین مجال عمر است
آبستن شکوفه‌های بهار عمر است
در جوانی انسان شود دلشاد و شاداب
مزه
|
|
|
|
|
| مجموع ۲۵۲۱ پست فعال در ۳۲ صفحه |
در ریاضی مبحثی داریم بنام حدّ یا 
وحید سلیمی بنی
