پنجشنبه ۳ تير
شعر مثنوی
|
|
|
|
نپرسیده کسی احوال مارا
گرفته روزگاران حال مارا
جدا گشتیم و هریک در مسیری
نشاط کودکی در شیب پیری
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می نبندم دل به دنیا، آه از این کردار چرخ
می نشینم سوی فردا میبرم خود را به عرش
خاک را شد حاصلم با
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میلاد امام رضا (ع) مبارکباد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای وطــن می خـواهمـت آبــادتـــر
هموطـــن را ای وطـن دلشـــادتــر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چشم هایم را به دنیا بسته ام
کن رهایم زندگانی ، خسته ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
و ما کاج های بلند ایران هستیم
برای وطن دستای سبزی تا خدا هستیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با موضوع:
من یک دختر موفق ایرانی هستم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درباره ولادت حضرت فاطمه معصومه(س) خواهر امام رضا(ع) که آرامگاه ایشان در شهر قم می باشد.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
الهی به زهاد پرهیز کار
به درد آشنایان شب زنده دار
به خورشید تاریک روشندلان
به سیمای غمگین بی حاصل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گفته بودم چو بیایی غمم از دل برود
ای که همه زیبایی خلقت در چهره توست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در شب دلدادگی‌های مدام
باز هم شور شرابی شد به جام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در همان لحظه ی دیدار من و دوست دلم
دل دلی کرد و کمی شد عاشقش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سردر گمی سوال قشنگی است بعد تو
تا مرگ احتمال قشنگی است بعد تو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امشب از من هرچقدر هم که...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با نگاهی ، زنده شد پروازها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بهرهر شعرشاعری، عالم می شویم
گاهیم مدهوش بی خود، می شویم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روزهای بی تفاوت، روز وشب درحجم تنگی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بهاری دامن این دشت را گل می افشاند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پیرمردی آزموده ، مهربان
زندگی می کرد با پورِ جوان
پورِاو را کودکی بود و زنی
خانه اش سرشار بود از
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه غریبانه تو را در دل این خاک نهادم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تقدیم به معشوقه طنّازم ، وطن عزیزم ایران زمین ...........
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به خوبی ، خوب را در بر بگیریم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آمدی در خواب من گفتی سلام ای آشنای درد من...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شب در نگاهِ تو زمین گیر و من در خیالِ ماهِ رویِ تو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای دل دگر یادی مکن از خاطرات زندگی!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من سراسر دیده گشتم تا که پیدایت کنم
از همه دنیا ببستم چشم که دیدارت کنم
من چنان امیدوار در خواب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چشمه ها را ما زنادانی به گل آلوده ایم
چَشم ها داریم، اما قومِ خواب آلوده ایم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من زنم اما درونم ذرّه ای احساس نیست ..
پشت گوشم گوشواره از دو تا گیلاس نیست!!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مُحَمّد مُصطَفی، قناتے از صفا/بیگانہ با جفا، آن معدن وفا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بگو ای خوش خبر دیدی تو یارم؟!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شب تا سحر خیره شدی بابا چرا به آسمون
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حاجتی خوا ای بشر حاجت رواست
چون‌که مولا مهمان پیش خداست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرثیه شهادت امیر المومنین علی ابن ابیطالب علیه السلام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گفت مولی فزتُ ربُ الکعبه را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لب تشنه ای لختی بمان ای یادگار مادرم!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عشق یعنی بی خود از با خود شدن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تا وارهم از ساحره و عجوزه‌ای نو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یا حسن ای من ز بهر تو غلام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ادامه بیان عاشقانه های تلخ به زبان شیرین طنز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این چه انسانی فریبد اجتماع
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قسمت پایانی روزهای بی بازگشت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تولد واژه‌هایی روی کاغذ..!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
راهی به من نشان ده، راهی به سوی فردا!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در وادی آوارگان گم کرده ره را
از بس که رفتی بی هوا افتادی از پا
سودای لیلی خون به رگهایت دوانده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در آن دور زرّین ، هخامنش
در آن سرزمین نیک خوی منش
در آن پارسیان ، در آن میهنم
در آن چشم و
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قسمت بیست و یکم از شعر روزهای بی بازگشت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آوای درد از در و دیوار می رسد...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما همه آئینه ی پیغمبریم
از همه آئینه ها ما سر تریم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بغل کردم خودم را تا بیابم بهتر از اینم
گذر کردم ز تهمت ها، گسستم عُقده کینم
گهی غرق خوشی هایم، گ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آید ز راهِ بادیه یک قافله نور و سُرور!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرثیه
چه آرام وچه خاموشست
نگاه وآن کلام شهر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بارِ دگر یادِ عزایِ تو شد!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
"که عشق آسان نمود اوّل"
ولی صعب است و لاینحل!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این روزهافقط نیازمند زیارتم...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رفع تحریم اگر گشت مهیا ، چه شود؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای ماهِ تابان یک زمان بر قلبِ خاموشم بِتاب!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غروب است و دلم هوس پرواز دارد
به عرش آسمان یار وفایی دارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گوبهره توچیست دراین دنیایت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من میرَوَم از شهرِ تو با کوله بارِ آرزو!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دوش مرا حال دگر داده اى
ديده ى حق بين و بصر داده اى
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قسمت بیستم از مجموعه شعر روزهای بی بازگشت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما بیدفاعیم بی سلاحیم بیصدا هرگز
دور از شما جنگیده ایم اما جدا هرگز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در به در رفتم به سویِ کوچه یِ تنهایی ام!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در خیالت ما یَلی روئین تنیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
كوس مرا با نفس اندازه كن
یک نفس اندازه خمیازه کن
|
|
|
|
|
| مجموع ۳۴۱۴ پست فعال در ۴۳ صفحه |
محمد قنبرپور(مازیار)
اميرحسين علاميان(اعتراض)
سپاس از اشتراک 
وحید سلیمی بنی
مهدی محمدی
بهروز عسکرزاده 
