سه شنبه ۴ تير
|
|
|
|
می شویم ازعشق تودستان،عشق ات آلوده است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کاش میشد چیزی ننوشت
از عشقی که هوس بود و زرشک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شبی را من پرستارم به بالین ( غزلی تقدیم به کودکان سرزمینم)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هرچه مرا درد بود همه اش سرد . .. . .
|
|
|
|
|
|
|
|
|
همای سعادت
سالهاست
که از شانه چپ اسطوره ها
کوچ کرده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شادیه ما قصریه که دیواراش از پلاستیکه
کنار قصر شادیمون خونه ی سنگی غمه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در میان این همه جان در زمین
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گر رسد دستم به گرد سرنوشت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کبلا رضا برو
دیگر نکن تلاش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شروع سخن را شنیدی و رفتی...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بازشبی میرسدکاندراش آرام نیست
وصلت یاری که جزسرزنش اش کام نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای یاور مسکینان، در دهر پر از بیداد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من بی تو ..من بی تو
شدم محکوم این زندان
که نامش زندگی خوانند
به هر ساعت و هر آنی
هزار اندوه وصد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شدم وارونه در قسمت، میانِ خواب و بیداری
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بعد از این،شب‌تاسحر باغصه‌هابیدار...نه
چشم‌های منتظر، هی بر در و دیوار...نه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بعد از تو در بندِ سلیطه های ألوانم
دیگر درونِ سینه ام تقوا نخواهد بود...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عمری‌ست که در فاصله‌ها گم شده‌ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از بس که دویدیم و دویدیم و دویدیم ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از سفره ام،... هر روز دزدیدند نان را!
نان از میانِ سفره دزدیدن حلال است؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دخترک یک شب بی خبر ، زیر باران رفت
گفت پیشت میمونم تا ابد
ولی بی خبر ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وقتی بشوی عاشق و "وصلش نتوانی
قطعاً شده ای پیر، در آغازِ جوانی!
باید به دلت دانه ی حسرت بنشانی!
د
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شب روی شونه های مردی می‌افتد
که در حال دور شدن است ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این کاغذ شکسته دل، تا نمی‌خورد
رویای من به درد شماها نمی‌خورد
از مصر و نیل و حال خوش مردمش مگو
ای
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غرق تنهایی شدم اما دلم تنگ خداست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کاش می شد دوباره برگردی.....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اینقَدَر ناله نوشتیم به دل
آنقَدَر خاطره کُشتیم چه شد؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با بغض گلو و نفسِ تنگ نمیشد
از حالِ بدم در شبِ بعد از تو بگویم
هربار تو گفتی و نشد من یکم از خود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شمع خاموش غزلهای فراموش منم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چگونه است حال عابری پاییزی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وقتی
پدر، کوهِ صلابت، خاک شد!
قلبِ زمین از لرزه هایش چاک شد!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اردی‌به‌انتظار
انتظار یک لحظه دیدنت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شکوفه هایش زیبا بود
اما مزه تلخ میوه هایش
ثابت کرد که هر درختی
میوه اش بهشتی نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مستی ام اَفزای تا بینم رخ زیبای عشق
ربنا اَغفرلنا ما را کزین رویای عشق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رفته ایی از بین ما، ای ، شمع تابانم حسین.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک شهر بعد از مرگ رویاهام دیده ست
مادر شده تنها ستونِ پایداری
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درمان نشود خصلتِ روباه، به صد لطف!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این بار کمی مهر و وفا در که بجویم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صبر از پیمانه بگذشت و مجال ما نداد ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ماه رویایی من نیمه پدیدار شدی
نکند دل به کسی داده گرفتار شدی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آری خواهم مُرد و آن روز همه واقعا نگرانند...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دشت لوت از چاک های دست او شرمنده شد!
پس چرا مرهم ندارد زخمهای کارگر؟!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مارا بی آنکه بلد باشی قضاوت کردی...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به پایان میرسم هر روز ، در این محبس در این زندان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صورتش زیر نقاب، خوب پنهان کرده بود...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به دلم نیست قراری خبر داری نه؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در بین تشنگان کویر خلق، مشکی به دوش دارم و حیرانم؛ زان رو که جام ها همه سوراخند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مشکل از خودمان است!
که برای فراموش کردن یک انسان،به انسان دیگری تکیه کردیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خسته ازجورجهانم برهانید مرا
غرقه درحزن خزانم برهانید مرا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آواره خواب توام از من برون آ اندکی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دگر از کاغذ و خودکار بدم می آید
از تو و گریه ی تبدار بدم می آید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اگر چه دست و بازویی ندارد
گلویم را دو دستی می فشارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گویند جوانی بهترین مجال عمر است
آبستن شکوفه‌های بهار عمر است
در جوانی انسان شود دلشاد و شاداب
مزه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سرگردون
آیینه‌ها دلتنگ چشماتن
گلدونا از کویر پر می‌شن
این خونه بی تو مثل انباره
افکار من تو ذه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کجا خود شکر این نعمت گزارم، که خصمی این چنین دیوانه دارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اینجا کسی مانند من آلوده ی غم نیست
حتی تپش های دلم دیگر منظم نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فریاد قلب را
نشنیده میگیرم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چگونه فراموشت کنم؟
خیالت میان روز و شب هایم
چنان آونگ
بی مهابا به خاطر میزند ضربه
من و این روح س
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سیل در ایران نبود کم سابقه!!
این جزای مردمان غافل است😔
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ساقیا پرکن لبالب جام را...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شانه ای نیست که آرام کند قلبت را
تکیه دادی به لَبِ طاقچه ی دیواری!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هرچه از جانب من سمت تو آمد غم شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خداخدا چرا چنین شمال درد می کشد
وسیب روی شاخه ی ملال درد میکشد
میان حوض خانه ام سراسر آب وحشت اس
|
|
|
|
|
| مجموع ۲۶۱۴ پست فعال در ۳۳ صفحه |
در ریاضی مبحثی داریم بنام حدّ یا 
وحید سلیمی بنی
فاطمه غیبی پور 
