يکشنبه ۲۸ مهر
شعر سپید
|
|
|
|
نفس که در سينه دمد
همچو خاريست;
مي سايد هردم سوز و درد
بر ميله هاي اين قفس تنگ و نمور
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرا شادي تو تسکين بود
تو اگر نه غمگيني و نه شاد
من اما هرگز نخواهم خنديد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلم باد های تند پاییز را میخواهد
برگ های رقصان زرد و نارنجی
و قرمز شدن نوک دماغم از سرما
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برای که بگویم
دل تنگی هایم را
اکنون
که رژه می روند
...............
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مردی که روزهایش خورشید نداشت...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زبان فرو خور
لبانت به کلاف سکوت بدوز
سخن خاموش کن و آتش دل بميران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای درخت تنومندی هنوز
شاخ وبرگ داری سبز رنگی هنوز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چشمانت
عشقم را به باد سپردم
و من ، این عشق را
با تو تقسیم می کنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
انتهای دلبستگی هایم من مانده ام ویک دل سیرحرفهای ناگفته...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روژی کهِ تِگِر بُوواری اَلَم
اَ وییرِم نیچوْ
کِزَکِزَلَه،شووَه گِرتَلَه
زورووِل گِرِنْ تِفَه ن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آنان که بر طبل جنگ می کوبند
هیچگاه جنگ را
جبهه را
ندیدند
زخمی بر نداشتند
ترکشی از حاشیه قلبشان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ساز دل بی تـو دلنـواز نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می خواهم ...
که باز گردم .
چه کنم که شکسته اند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گوش سپرده ام
به ردپای عقربه های کور
بر زنگار زمان...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خدایا...564
وقتی
دل ها پر از درده
چهره ها افسرده
شکم ها گرسنه
باشد
که ناگفته ها
وسعت پندار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برایم غصه ای میخوردی ای کاش
کمی باران رحمت داشتی ای کاش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اسارتی برای من نوشته می شود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شاید فصل ما هم برسد
و در بهار پروانه وار به هم خیره بمانیم
و دست در دست
آب شویم
حال اگر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از من روی می گردانی
و مرا رها می کنی تنها و تُهی
در انبوه خیالات غریب
پریشان تر از کابوس های ش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از رنج های رفتن از مرز کبود
با نسترن های بی گلدان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یادت می آید
یک شب بارانی/کافه ای سرد/و/دو آدم با حرف های یخ زده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من زاده ی مهرم
ماه مهربانی ها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برگ ھای خشکيده و رنگی خاطرات
|
|
|
|
|
|
|
|
|
الهه ها زمین را دوست می دارند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حذف می شوم از نفسهایم
و پایان می یابد این قداست ناپاک
پهن می شوم
با ریشه هایم
در زیر هزاران وصله
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Name:how is happens
New happen
In the end
What
How
You
Went
So as wind
Replay to us
In th
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روزگاریست
کرکس ها در لباسِ شاهانه
لاشه هایِ متعفن را
سر میزِ عقاب ها
تقسیم می کنند .
روزگا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این که می گویم برایت قصه نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شاید ما فریب خورده ایم !!
فریب شیطنکی دروغین که بر مناره های بی ثبوتِ ثبوت ..
سرود خدایان بی سرود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پاییز
بی بهانه
بهانه ات را گرفته
برگرد
تا به برگ های زرد و خسته بگویم
چه عاشقانه رفتی!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر روز
پرنده ی کوچک عشق
کنج خالی پنجره ای
می نشیند
و
حواس دلم را
به سوی خ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو دل انگیز ترین وسوسه ی پائیزی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با من مدارا کن
من از نسل حوام
همان که خدا
با تشری از خود راند
بوقت دلتنگی با هزاران پیامبر خوان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جلوۀ دریا، چه بیکران است
آبیِ دریا ، از آسمان است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به آنان که از نام شهید می ترسند..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آواز قناری دخترانه ات از باد هراسی نلرزد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دوست عزیز این اخرین اثری است که درسایت از شما منتشر می شود چنانچه نام و فامیلی خود یا مستعار کاملتانرا ثبت نکنید. مدیریت سایت!!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خوشا بحال حافظ
که در هجوم غمهایی به بی رحمی مغول
وقت سحر نجاتش دادند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با هر پرندهای که به خیال تو می پرد
شاخه داده ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شعرهایم را به باران سپرده ام
|
|
|
|
|
| مجموع ۱۲۲۲۵ پست فعال در ۱۵۳ صفحه |
محمد علی سلیمانی مقدم
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
زیباوبااحساسبازبانی صمیمی 
سپاس از دعوتتون برای خ
مجتبی شفیعی (شاهرخ)
کبری یوسفی 
وهب رنجبرکلیبی 
