شنبه ۲۱ تير
شعر سپید
|
|
|
|
ای خدا..330
دلگیرم در این شبهای طولانی
در این شبهای سرد و خالی از احساس
در این شبهای غمگین و
ب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما در شهر سیاه عشق
در شبهایی که سایه
مزاحم نوشیدن شراب چشمهایمان بود
عیش کردیم
خسوفی که
سحر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برای رسیدن به دریا
باید ازخواب پل گذشت
ما
درکرانه چادرزده ایم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
...و من می‌اندیشم به رد لب هر بوسه‌ای!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در سرزمین خیال که باغی از وجود توست ،عاشقانه زیستن هم گناهی نابخشودنی است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پیدایم کنید
لابلای نامی که
پر کرده است
شیار ۳۶ را ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شلاقت خواهم زد
به جرم، ناکرده‌هایت!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بعد از تو
نه خورشیدی ماند و نه ماهی
و ستاره های اشک
یکی یکی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اسم این شعر "باروت"
رد شدن از من هم "آتش"
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به خودم آمدم!
دل‌در گم
طغیان‌گر
سرخورده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من از آسیب، عبرت نگرفته‌ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ابد ، آفرینش، آدمیان، ازل ، سرزمین، طلسم ، تیر خلاصی ، برهوت ، شب ، قطره ، رستاخیز، صبح، ابر ، باران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلتنگی
یعنی
هجا
به هجای تنت
را نفس کشیدن
میان تاریکی..
آنجا که
سکوت چاره ساز
سپیده دم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سرعت و جاده
قتل‌عام پروانه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کارگر،،،
شعر نمی خواند،
کتاب هم!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اشیا در اتاق غرق می شوند
آسمان در حیاط
و ماهی در رود خانه
و کفشی در جاده
....
افتادن برگی
برگ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شاید ،
که چون ببندم چشمم را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بازی قایم باشک را دوست ندارم!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هنوز
صدایی بگوش می رسد
درفریب سایه ها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برگ‌درختان انار را به آغوش بگیر
از زندگی پیراهنی بساز به رنگ شکوفه های گیلاس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
........
آری
فهم هنوز حادثه
بیش و کم دشوار است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
موهایم را که می بافم
دستی از پشت
گره ای کوچک انتهایشان میزند...
میبینی ...
لشکر خیالت چگونه بر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دنیا
ریاضی دان بی رحمی بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غیر ممکن ها را ممکن ساخت
خانه ای از مهر برایم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سوگند می خورم به چشمان تیره ات.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من،،،
مترسکی هستم،
در جالیزاری دور وُ،
متروک!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هم نام تو
صدایش میکنم
هم نام تو
نامش میکنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
انارها
باید برسند
که برسد دستها من به تو
امسال
یلدا را
در طولانی ترین آغوش تو
جشن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اشک ها و دعاها
تو را به من نمی رساند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
معجزه ی تازه‌ی سیبِ لبت
بریدنِ دلم از
هر دو جهان بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
...اگر ردپای عشقت
بر گورستان منجمد قلبم، نمی‌تابید!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زمستان، آمده است
من؛
و گنجشک‌های ایوان،
چشم به راهیم!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رفتنت،
بل فاجعه بود
اتفاق که نه!
مثل خشکسالی‌های ممتد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با من کمی بخند...
لحظه ای یار باش
ذره ای رسوا..
من لحظه های خندیدن
با تورا به عمری
رسوایی تاخت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برای ذرّه‌ای نور،
دالانها را پیمودم.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
و خداوند ناخرسند، اشک می‌ریخت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از تو
تا شعرهایم
راهی نیست ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از کاهگل کوچه های خاطراتت
عطر شکوفه های گیلاس را می چینم
نقب می زنم
به همه چشمانت
ک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برفها جای تورا
به زمستانِ پر از وسوسه لو میدادند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آری من هستم آشپز
میمزم گاهی آش
و در آن میریزم هر چه دارم از ادویه احساس.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فصلِ وصلت را
در آیینه‌ی چشم و جان
می جویم
گیسوی بلند خیال را
بغل گرفته ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چشمهایت حالت مهربان خوبی دارد
از هر چیز خوبی یکی نه دو چندان دارد
در بحبوحه ی این جنگ روانی و این
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آخرش
تو
خوشبخت شدی
و من !
شاعر...
معامله ی
خوبی
بود.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیقرارند عاشقانت ای وطن.
عهد بستم محکم از آنان شدم..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عکس تو عمر مرا خواهد سوخت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چشم دوخته ام
به افق
قدم بگذار بر پلکم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلتنگی ...
واژه ی واگیر داریست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک شب دیر
یک شب تیره و دور
ناگهان،
از پنجره
اندوه تو را باد آورد!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این است جامعه‌ی نژاد آریایی
اصلاح‌شده .
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک هزارم از یاد تو
در تمام وسعت من
پادشاهی میکند !
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ببار ای ابر!
شاید با باران های بعد از این
جوانه ای بزند سر
باغبان غلاف کن تبر را
تا وقت دیگر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ژەنەڕاڵەکان
ئۆرکێستێری ترسن و
لە ترسی بیرچوونەوە
دەیژەنن سەمفۆنیای مەرگ
لە سەر جەستەی بێگیانی ش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گم گشتہ در تنگناے قافیہ ها....
|
|
|
|
|
| مجموع ۱۳۴۱۲ پست فعال در ۱۶۸ صفحه |
سلمان مولایی 
امیررضا خانلاری (وکیل الشعرا)
باید تراشیدزن
علیرضا حسن شاهی
