جمعه ۱۱ خرداد
|
|
|
|
طاقت این حادثه شد عاقبت کار، مرا
باز چه گویم که نکرد وعدهء دیدار، مرا
دور تویی زور توییی عاشق مغ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زیر آوار پریشان تو مدفون شده ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گهی ترس و گه شجاعت نما .که هر دو تورا کار آید جدا.مناسب به اوضاع تدبیر کن.گهی روبهی ،گه حمله چون شیر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرا روزی بود و روزگاری
غم هجران ....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خەیاڵەکانت ئەوندە باڵا کردونە
کە ڕۆژێ چەن جار دێنە سەر دانم،
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شکستی مرا،
مانند سازِ شکسته‌ام!
تعمیر هم بشوم،
با دلِ ناکوک چه می‌کنی؟!
لیلا_طیبی (رها)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
و خدایی کخ در این نزدیکیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما هنوز هم زنده ایم...
و این بهترین بهانه برای زندگی کردن بود.
(بداهه)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گفتا چو زنده ماندی، تا زنده ای دعا کن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اینجا صدای مردمان خوب ایران است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کاش کسی بیاید و از تو خبر بیاورد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جمله ادبی عاشورایی _ حضرت حر ریاحی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
و من تنها ساکن این خلوتگاهم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چوب خط پر شده و جای خطا نیست دِگر
منِ بی حوصله می مانم و دندان و جِگَر!
ع.موسوی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به نوش لعل لب هایت اسیرم
نبینم روی ماهت من بمیرم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آن روز که این فتنه درافتاد
دیدار رخ و چشم سیاهش خطر افتاد
پر شد ز شر فتنه تباهی
بر دل زده شد مهر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باران که می آید ،
اعدامی ها بخشیده
و زندانی ها آزاد می شوند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گرد و غبار فقر و قناعت نكوتـر است
زآن خودسري كه بر سرخلقي توانگر است
آن كيم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در نفیرِ این ناله های پُر زجر
حسِ شعفی ست
که فکر میکنم ز آنسوست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گر تو باشی دگرم هیچ نباشد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با یک تبسم از دو لب خون فشان تو
از راه خیال و شعر هم دست به سر شدم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خواب دیدم رفته ام نانوایی مَشتی حسن...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گر تاریخ زندگی را ورق زنم آمدم .....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیراهه روی سوای گشتی
از راه ویش جدای گشتی
چون امن ندارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
افسوس که عمر رفت و بار بست بهار. جوانی
بریخت. کاکل بلبل و طی شد همه زیبایی
چه کنم زنهار کجا ط
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یا چشم من معیوب و یا که شیشه بدذات است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو چرا سخت به تصمیم خودت پابندی؟!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باز از درد غم انگیز تو یک شهر گریست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مستانه آهنگی
میرقصاند
روح دیوانه را...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رنـگ آبـی بر تن پهنـاور دریــا خوش است
زنـده بودن در دم و بی غصـه فـردا خوش است
گر نبـاشد این جه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شمعم به دلم آتش عشق تو فروزان
گر جرم من عشق است بسوزان بسوزان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
که عاصی‌ام و
چه می‌فهمند
“عقربه‌های مدور گیج”
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غزل : پرواز
داروغه ها در هفت شهرِ عاشقان خوابند
تر کن لبت را تا در آغوشم شبی را سِیر...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سردار دلها
سردارگرفت از پس تردیدها یقینش را
رفت و بر گزید در این کار بهترینش را
شکفته غنچه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من عاشق طبیعت و کوه قله ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلِ قَلَمت نَگیرد!!
جانِ قَلَمت نَسوزد!!
نوکِ قَلَمت نَشکَند!!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شبیه ابر بهاری ببار همسایه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من نام کوچک دلتنگی های توام...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درودِ خـالقِ سبحانِ سَرمَـد - به فرزندی زنسل پاکِ احمد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زیباتری از ماه تو بی شک مه نازم
چیزی که عیان است چه حاجت به بیان است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می کنی آن روی زیبا را ز من پنهان چرا
منکه در پای تو دادم جمله ی ایمان چرا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وبوی هم اغوشی
با زمین
در باغچه پوشیده
از علف و برگ های خزان زده زیر پای مان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلتنگی‌ام را کاش طولانی نمی‌کردی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شب است و سوز بادی سرد
رسیده از میان ساقه و برگ
به گوش مضطرب آلاله ها
خمیده درختان، بحال مرگ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تشبیه موانع انسان و رستگاری به عشق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من کتابم .علمی .اجتماعی
غرق دانش می کنم ذهن تو را
من برایت دُر و گوهر می شوم
واژه ها را می برم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لە ناو مندا کوێستانێک هەیە
کوێستانی وشک، تینو،بێ گۆڵ....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تا خِرد بر ما نگردد چیرِگی
تا زما دوری نگردد تیرِگی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دوری از چشم ظاهر بین دنیا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من واویک انسان معمولی نبودیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اي دل به هرزه گويي هر قدر اگر بپويي
نتوان كه راه حق را ، در هـر قدم بـپويي
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درمیان اینهمه وارونگیِ هوا و،
اینهمه وارونگیِ اعمال
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رسم تقدیر این است
گاه پایی گیرد
تا که بالی بدهد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دوستی قدیمی بمن گفت که ای دوست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هیچ توفیری ندارد
چه رو به آهن و سیمان باز شود
چه رو به درخت و دریا
من از بسته بودن پنجره‌ها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بە فرمێسک
زەوی چاوەڕوانی تێرئاو کردم.
درونی کەید
وادەی ژوانمان.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر بار که تا یک قدمی تو رسیدم
با اخم تو سوی غم عشق تو پریدم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با دیو صفت همچو خودش جنگ نما.بر روی سرش بارشی از سنگ نما.با نرمش ومهر،منتظر طغیان باش.کشتی چو به دری
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عربی با عجمی دوست شدی در وطنی
آنچنان یار که روح است یکی در دو تنی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عاشق الفطره مرا پی زده دستگاهِ قَذر
تا شود خون دل و حسرتِ من دردِ حجر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
"رشته ی تسبیح اگر بگستت معذورم بدار"
قامت خود را تصور کرده ام بالای دار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تروریسم است که از چشم تو صادر شده است...
|
|
|
|
|
| مجموع ۱۲۴۴۴۳ پست فعال در ۱۵۵۶ صفحه |
مهرداد مانا
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
درودمجددبرافسانه ی عزیزم 
احمدی زاده(ملحق)
مهدي حسنلو
شاهزاده خانوم 
جواد کاظمی نیک 
