يکشنبه ۲۲ مهر
اشعار دفتر شعرِ آسمانی فکر کن شاعر شاهین زراعتی رضایی (آرمان)
|
|
|
|
ناگه از بین این همه آبی
پَری قصّه گو رَهید و جَهید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جهان باغ خداوند است
و مردم از همه رنگ و نژاد و خوی و فرهنگی
نهالانی شگفت انگیز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گر بُوَد آبادِ آباد
گر شود ویرانِ ویران
عاقبت فرجام می یابد به دست مادر فردا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به کویِ خاطره تا صبح شبگرد ست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باور یار اگر زیبا شد
همنشینی زیباست
و ندارد پایان
لحظه های خوش با هم بودن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در شب تیره و تار
یک چراغ روغنی دارم ز دوران کهن
روغنش از جنس کمیابِ جواب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یاد دارم سفره خانه ما
بوی سنت می داد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
و زمان در گذر صبح به شام
لحظه لحظه انتخاب
لحظه لحظه امتیاز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
و گاه رو به آسمان
نجواکنان
یادت بخیر مسافر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عجب جایی ست زمین
برای دل بریدن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رسم تقدیر این است
گاه پایی گیرد
تا که بالی بدهد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کوه به کوه، آدم به آدم، برسند یا نرسند...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیشب آمد باز هم
گفت در گوشم نرم
بازیگوش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به زودی کشف خواهی کرد
جهانی سر به سر رویا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ماهی تنگ بلور
راه به دریا داشت
صبح می رفت غروب بر می گشت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جد من در گیلان
خانه ای داشت ز گِل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زندگی زنجیری ست
حلقه حلقه، پیچ پیچ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من نمی دانم چرا اول
شده ویران و حال باید ساخت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من مترسکی هستم
که کلاغ ها را هم می خندانم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عصر حاضر
عصر اوج ابلهی ست
نسلی ویرانگر به دنیا آمده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تقدیر همیشه جاریست
در رودخانه زمان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درس عشق از مبحث دلدادگی
نکته ای داشت شگرف
|
|
|
|
|
|
|
|
|
همه عمر
استدلال کرده ام احساسم را
|
|
|
|
|
سید هادی محمدی
آلاله سرخ(سیده لاله رحیم زاده)
ابراهیم هداوند
احمدی زاده(ملحق)
مرضیه قنواتی نژاد 
منوچهربابایی 
