سه شنبه ۱ مهر
شعر آزاد
|
|
|
|
همه دنیای من این خانه ی ،
بی در و پیکرِ هنر باشد ، دگرهیچ
همین بیماریِ شیرینِ مُسری ،
ازجنسِ هوس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کریمانه همه گناه بی حد و حدودم
می بخشی ، تو اِی خوب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هنر است، گر سر از قله برآری در عشق...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دارم هوایِ باده وَز حالِ توبه ترس
وز بامِ بِه،به برزنِ بد،خزیده ام
کو گنجِ زهد و بِرِّ شیرین لِق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مغزِ پشیمون شده ،
عینهو دیوونه ها
با خودش حرف میزد و،
زیرلب گفت :
از اینهمه خاطره
چپیده درعمق ش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تحمل میکنم بالا .....صدات و میشنوم حالا.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اینجا حکم دل است
در میان ملتی که عکس فرمان رفتار میکنند
و ضیافتی دارند به قصد تکیده شدن دل ه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فطرتم بود ونبود/
دل من آینه بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کاش ازهمه ارزشهایت ، پُر میشدم و،
از همه بی‌ارزشی هایم ، خالی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غلاف کن تفنگ را.... دگرزمانِ جنگ نیست ....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وقتی تو هستی
من بکجا غم بکجا ،
چون که تویی در بر من ،
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای شقایق ...امروز هم برای تو می نویسم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چاقو نمی برد
چرم کلفت و بی شرافت صورتتان را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به یادت می خورم سوگند که درکنج شبی تیره چنان دلتنگ بودم که تا دوردست کشیدم صد هزاران جیغک ِپنهان ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درون چشمهایم
جای چهره ات خالی ست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عالیجنابان !
همه در کشاکشِ ظلمید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک فاخته ی کوکی
چند بارکوکو کرد
از دریچه ی دردارِ بالای ،
ساعت دیواریِ کوکی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای شب امشب با من ِتنها مدارا کن.....
قصه ام بشنو ولیکن مهربانی کن......
شب به صبح می سوزم و آتش ز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جنتلمنی رسید به شهرِ رسوایی ها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلم آنجاست که آنجا تو سرایی داری
راستی عزیزمن
عجب صفایی داری
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عریان بودن واژه هایم نشان می دهد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ببویم تورا سر نهم دامنت
کنار تو ارام گیرم دمی
بگویم برایت همی قصه ها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نشستم لب جویی که بنوشم آبی.....
پشه ای آمد وخونم بمکید.......
جرعه ی آب بریختم وپراندم پشه را....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مدتی ست ازدوستانم
حسابی دل زده ام
همانها که به آتشِ ریا
دامن زده اند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من محصول سالها
تجربه انسانی آمدم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فکر میکردم
میتونم دنیا رو عوض کنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برده‌ایم اما، بُردِ ما را بُرده آن بزدل‌صفت، آن که را بالا و پایین داده است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فکری ندارم
انباریست تاریک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلم بیتابی اش از حدش فزون شد
وقتی دیدم تو هم بیتابِ منی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به جاده ای بی انتهای الفبا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
و وقتی نیایم سراغت
درگوشه ای دنج دوتا چای دبش قند پهلو با گلایه های من وعصبانیت سرخ گونه های تو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وقتی عطر تو ...از پس کوچه های خیال من عبور می کند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من نمی دانم چطور معمار شدیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نمیدانی،که میدانم چه میپرسی که چون دانی؟!
در این سمتِ نگاهِ تو هزاران بوسه جا دارد
نگاهِ نرگسِ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلم را زدم به دریا
دریا پُر بود ، از یادِ پریا
پریِ دریایی که نفَس میکشید ،
درغرقنای عمقِ این
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گاهگاهی بنگر
به بلندای سپهر
و به سبزینگی پاک چمن
و به معصومیت قاصدکی
که به تنهایی یک ساز رهاست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مگر دراین دلِ پُرسوز
ولی باوفای ازجنسِ خزان
چیست ؟
که رخ ، رنگش زرد شد
ولی یک کلام ،
نیامد ب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می دوزم امشب کُت ِمردانه ای.......
در لباس دوختن ندارم حرفه ای......
خاطر توکه به ذهنم می رسد بهتر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به بلندای آسمانی فکر کن که در این نزدیکی ست
و گاهگاهی به چمن
و به ....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر اعتیادی ، خانه براندازست
روزمرگی هم اعتیادی ست
که شبیه خودپردازست
فقط یکریز پول میدهی و سهمی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
... هستی ام تمام،
یک عصاست...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کاش پای یاد من،
ردی گذارد در کویر قلب تو
کاش میشد یک غزل باشم
میان دفتر اشعارتو
کاش میشد اشک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
﴿ لطفاً یک نفس خوانده شود ﴾
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یه صاحبخانه ،
که چندروز، اجاره اش دیرشده بود
به جانشان افتاده بود
چون خوره
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نور زردی ز دل پنجره ی خونه ی ما به دل دفتر من رهگذر است.....
گویی رازی ز زمین می بارد.....
چه سکوت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گرگ و روباه و شغال و کفتار
شده‌اند حافظ جیب اغیار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک بوی عطرِ گیج
شامّه ی دخترک را نواخت
آنطرف تر
یک پسربچه داشت
به زیبایی ویولن می نواخت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بدوشم کوله پشتی انباشته از رنج وکر مان
بر تنم جامه ای اغشته از بوی دلاویزت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیابان شد همه غوغا
برای زینبم اینجا
مصیبت بود پیش چشم:
ولی زیبا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تیک تاکِ قبل از اذان
مرا برد
به حال وهوای خوبِ نماز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این روزها زبانم مثل لبه ی شمشیر است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امشب آرام و ساکتم ...شاید خفه شدم ...پشت سنگینی یک بغض
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یه دردی تو دلم دارم
که نه زبان بگفتایش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سردار سپاه عاشقی آمده است
عاشقترین عاشقِ خدا آمده است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آقای من..
نبود رزق در امر معاش ما..
نبود یاد تو است بیهوده است تلاش ما..
می گوییم ماهمه :عهدمن در
|
|
|
|
|
| مجموع ۳۳۷۶ پست فعال در ۴۳ صفحه |
عیسی نصراللهی ( سپیدار )
موسی ظهوری آرام(آرام)
فریبا غضنفری (آرام) 
غلامحسین جمعی 
