پنجشنبه ۳ تير
شعر آزاد
|
|
|
|
شاید دلت بسوزه
بحال خستگی هام
بحال این صدایی
که میگه بی تو تنهام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از این دنیا برای من چه مانده ؟
جز اتفاقی ساده
لحظه ، سجده ، انابه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میروم وسط کوچه ی قلبها مینشینم
تا پاک کنم همه ی آن خاطرات درهم را :)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لحظه ای رخت غم تنهایی ام...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه عطری به خود گرفته ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حالتی میان خواب و بیداری
نه این و نه آن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Find my heart with your breath, with the scent of spring flowers
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Take this plate. Wish whatever you want.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سوختیم در این مهلکه هرچند کسی آب نشد
ای زندگی این بَطنِ پر از خونِ توسیراب نشد؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من و نخجیر سیاست ؟؟
هرگز !!!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
منم که ، بهشتِ خودم را میسازم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خون جاری شده در رگهایم
همانند شوکران تلخ
در گلویم ریخته می شود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آتش به جانم افکند
یاد نگاه جانان
از زندگی چه مانَد
جز خاک زیر باران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گر تو دانی شبی بی نانی
باز شکر خدایت می خوانی؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من جرقه بودم
آتش همه دنیایم سوخت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من
انحنای خسته ی این طاق بسته ام
بیدار شو
به روح تن سرد من
بتاز
امرزو هم برای تو تکرار میش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یه علمی در ثریا بود ، من رفتم به سویش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کل دنیایش شده بود یک کویر و،
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برف می بارد از دهان گرم تو ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اینکه دل میرود ز من ، بسوی تو
چونکه دل ات ، خالقِ صد نثارهاست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عطر بجامانده از بودنت
را روانه مشامم کن
شاید که ؛
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وقتی آید روزِ مرگم
همان روز که ز پیله ام درآیم و،
شَوَم شاپرکی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نظم اعضای قشنگِ صورتت
بانی است بر من و این ،
حالِ دل و بی تابی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بی تو ندارم آرزو در لا به لای زندگی...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در این دُور و زمونه
اگر شیرینی بود ،
شک هم نمیکرد ،
به انتخابِ بینِ دو رقیب ،
خسرو و فرهاد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در این راه دور، رسیدن مرا امید نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حالتِ سرگشتگی ،
درمن هویدا گشته است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دریایی ز نفت ، زیرِ زمین و،
در روی زمین
مردمان در،
دریایی زمشکلاتِ پیش آمده دست وپا زنان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اگر شهزاده ی عشق ،
میمانْد دراین خانه ی دل
دیو به این خانه دگر طمع نمیکرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جایی که دل شکست دگر اعتبار نیست
این دردهای خفته که صوت هزار نیست
جز اعتبار عشق طلب نیست در دلم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیدم دلبری را اتفاقی سر راهم و شدم دل باخته
باخته دل به او که لشکرش را با نگاهش سوی قلبم تاخته
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نهان گشتی به خاک و ابرا زارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فردا ابری است وبارانی
وگل های خشکیده
در باغچه ودر گلدان
اب خواهند خورد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چو ایران نباشد تن من مباد
بدین بوم بر زنده یک تن مباد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
راه عاشقانه ی، شیرینِ آن فرهادِ مجنون میروم
غرق شدن، به راه مجنونانه ی شیرین برایم آرزوست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
همه عالم زِ دَرون است و بـــُرون آدمـــها
دَم بِه دَم فارغ از این باشی و اینجا تنها
تو از این عـــ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دگر حوصله م سررفت ، از اینهمه ،
وعده و وعید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عیش باید نه این که کار کنیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بر لب جام و روی گل
هیچ کجا ندیدمش
توبه شکن تر از تو لب
توبه شکن تر از تو چشم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سرزمینم ایران را ، چقدر من دوست دارم
سرزمینِ سنت های شیرین
سرزمینِ سنت های مجنون
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من که روزی ، صاف و صادق
ردی داشتم ، از همه زلال ها
چرا اینگونه عجیب ، ته نشین شدم ؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من بسوی ، آسمانهای خدا
پرواز کردم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هزار نسخه نوشتیم و
درد تکراریست
و این صدای عجیبِ
حضور بیماریست
تشعشات پر از رنگهای ناموزون
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گفتی : دلِ سرسپرده میخواهم
دل که هیچ ،
به محضرت
سرِ دلسپرده بخشیدم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صد هاقصه اغشته بخون داری
باز گو برمن
تمام غم و غصه هایت را!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نکته ای بشنو بگیری چون فرا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اردی بهشت بود
و باران دل نواز
رنگ سیاهی و نفرت را
از شهر می زدود ...
|
|
|
|
|
| مجموع ۴۰۶۷ پست فعال در ۵۱ صفحه |
محمد قنبرپور(مازیار)
اميرحسين علاميان(اعتراض)
زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس)
سپاس از اشتراک 
وحید سلیمی بنی
مهدی محمدی
ابراهیم آروین 
بهروز عسکرزاده 
