سه شنبه ۱۲ اسفند
شعر آزاد
|
|
|
|
اندیشه ی تو حیله گرست و،
دل منهم ،
آزرده نمی شود که گول ات بخورَد
حال چه می شود ؟ بمانَد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
(تقدیم به روح والای هنرمند گرانقدر، بانو معصومه خرم بخش)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به چشم برهم زدنی ،
روح ، جدا شد از جسم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درصحن و سرای این حرم
هزارعشق است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فقیری جنگ تن برتن برای لقمه ای نان است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دختر دیوانه ی پیرهن گلی
ردی از خود مینشاند در جنگلی
مو بلند گیسو کمند ابرو کمان
حیف اما او نداش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من ابراهیمم ولی تبر ندارم
تو از بت سنگ تری من خبر ندارم
واسه هر کی خودتو میگیری
نگیر حداقل برا من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای صبورانه ترین شعرو غزل...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عابد پیشانی اش را
بر خاکِ معبدِ عشق
با یک خضوعِ زیبا
می گِریَد و می ساید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای شقایق ...در انتهای این سال غم آلوده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هرچه به تصویر کشیده است جهانِ دلم از عشق تویی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اینجا تهران است ساعت ۲ شب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هنوز گردوها همه ،
شبیهِ مغزست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
انریکو ماسیاس
مکاتب ادبی جهان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قُمریِ سرگشته ام !
دانه بریز، به کنارِ پنجره
دلم از تو، فقط یک محبتی می خواهد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من تخس بودم، تو بودی خیلی مغرور
وقتی تورو دیدم بودم پر از کمبود
مثل پروانه ای بودم که افتاده گیر ع
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در قعر جهنم همگی فکر بهشتیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کاش که زندگی ،
یک دکمه ی تکرار داشت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با ما، روزگار عجیب غریبی می کند!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پرسان پرسان ، دنبال خودم می گشتم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خسته ام...
عبور می خواهد،
روح یک رنگ بی آلایش...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شاهنامه فردوسی ،،، شاهکار ادبیات پارسی!!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
" دیگر، پژمرده شده بوسه به لبها "
دیگر، جان آمده از درد، به لبها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زیر سایه ی بید من و شهوت باد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صدات که میاد من آرومم
اگر نیاد من داغونم
بی تو من توی یه دنیای وارونه ام
دنیایی که اشک های من توش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خاطرت تخت و دلت گرم ای مه تابان من
از شراب عشق خوردن ، نه ! پشیمان نیستم...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نتایجِ پریدن ، رو سر و کول
چه بوده که دگر کاری نمی آید ز کس
حتی هرکول ؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کاش برگردی دوباره .......
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گر جان ستانی واز در برانیم
در جمع عاشقان
تشنه ذره ای محبتم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیا و با آمدنت ،
حال و روز بارانی ام را بند آور
به سرزمینِ عشقم طلوع کن !
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اگر دلبستگی ای بود ، من می ماندم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این غده ی جرثومه را،۰۰۰۰۰
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من صدایم پُرشده ، از لکنت
پُرست از دلواپسی
آنهمه ثانیه هایم پس کو ؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک خدا بود که درفضا ، نمی گنجید و،
یک فضا بود که درپوستِ خود، نمی گنجید و،
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کبیر شدم و گفتند جاهلم
ندانستم که تجربه میخواهد
دنیا ز تو اینده میخواهد
ادمک انگیزه ای بیش نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلنگران بودم از اینهمه بی نگرانی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ز یک دست گره ای باز نگردد
آدمی را همین محبت میسازد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زیر بارون خیس نمیشدم وقتی موهاتو چتری
ولی الان معلوم نیست چرا خونه این و اون چتری
تو بغل تو رام می
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صدای برخوردِ زخمه ، بر تار می آید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای شقایق ...قاب کن این دلتنگی ها را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اینجا که من هستم
صدای شکفتن ها را
می شنوم ،
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حال و هوای وحشی ام
آرام گیرد گر تو خوب
بار دگر ببخشی ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از عشق سفید نگویم من دگر
در زمانه ای که دارند همه بس
حروفی که شده بازیچه
برای گرگ پهن کرده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دل قوی دار !
دوره ی ظلمِ صیاد
بسر می آید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هیچگاه نفس راحتی نکشیدم به خاطرت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اینجا ، دگر جایم نیست
تو برایم چقدر،
بیگانه شدی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کیستی ای ماه ، پنهانی تو در افکار من
صبر ما را می ستانی ای نکو سردار من
غمزه هایت را به جانم م
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شمعدانی تا ابد اسیر گلدان و اشک‌هایش
روشنایی بخش حوض نقاشی
و نرگس این بنده در بند باغچه از عشق چه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اوَّلاً:تو عشق منی بیا در آغوش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
100ماه بود به جبهه
بجز رضای دلدار
چیز دیگر نمی خواست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باید به مرور، حک میشدم ازعشق
استحاله ناممکن بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عشق آن نیست که هر آبله پایی دارد
عشق آنست که در قلب تو جایی دارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه سنگ دل است شکم سیری....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جام جمشید
تو ای موزه ی سنگی ی جاودان
تو ای قصر ویرانه وخسته جان
چو تاج سر کاخهای جهان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برت می‌سازدم سرخوش
چنان روح مسیحایی
گرفتارم به زلفانت
چه خوش نخجیر زیبایی
به ساز چشم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وقتی صلح و صفا بود
همه بودند به فرمون
وقتی صلح و صفا رفت
کک افتاده به تنبون
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو از این نگار گفتی من از آن نگار
به خیال من نگاران همه بیخیال باشند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به دل نگیر خدا ...این روزها دنیایت اصلا قشنگ نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در جمع یاران
باهم خنده مستانه می زدیم
در دیار آشنا
وهردم در جستجو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو سراپا همه نازی به سر آغاز حضورم
ننوازی من مسکین ، چه کنم باز صبورم
به نگاهی شده غارت همه ی دا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
همه قدسیانِ عالم یکطرف
تو هم یکطرف ، بی بی
|
|
|
|
|
| مجموع ۳۷۴۸ پست فعال در ۴۷ صفحه |
محمد حسین اخباری
عیسی نصراللهی 
عليرضا حكيم
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
درودبرشما جناب مازیار 
