يکشنبه ۲۸ مهر
شعر آزاد
|
|
|
|
... باد ها،
حریف یاد ها نمی شوند!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک روز می آیم به پیش ات ، کاش توعاقل نباشی ، یک دیوانه باشی
یک روز می آیم به نزدت ، کاش تو بوسه نب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دریای شبان ز بهر تو صیادی می کند - غافل ز عوام این خیال آبادی می کند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دروجودم دیوانگی هم عالیست...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کفر و ایمان ، باز رو در رو شدند ،
بهر جنگی بی امان حالا صف آرایی شدند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جانا درمانم تویی
عشق تویی
رویا تویی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
معشوق توأم لیک بدان عاشق ِ خویشم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه گویم ای زمانه، سخت مبهوتم ز دوران
یکی بشکافته سر در بین محراب
یکی هم سرفراز است بر نوک نی سوی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دل من باز گرفت
خنده از لبهایم ، افتاد شکست
چرا اینجوری شدم؟
چرا حالم بد شد؟
دلم حتی برای ،
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سن قانونی ، سن حساسیست
قبلِ آن، یک زندگی ، رویایِ بی فکری و خامی هاست
بعدِ آن ، بیداری محضی ست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تا ز قبل تو بس فراوان تنهایم معنا داشت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باز من بودم و تنهائی
تنهائی ام گفت : بهمن ! خسته شدیم ، لااقل سرگرم بازی شیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آدمی گر آدمیت نَبوَدَش
شر بوَد او جملگی خلقتش
آدمی را حسن ظاهر نیست تنها امتیاز
عقلُ فهمش باشد ا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گل صحرا به کویر نشست........
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بيا و دردم باش ، زخمي نزن نگذر
من استخوانِ غم ، در زخمِ تو هستم....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو بستی راه حسرت را به دنیای غریبِ من .
|
|
|
|
|
|
|
|
|
همه راه ها به تاریکی رسید، تنها ره زیبای توست که روشنیهای پُر از رنگ و پُر از افسون و دل دارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با خطاهای تو کم کم بینِ ما دیوار شد
من تورا صد بار بخشیدم ولی تکرار شد
بازهم میبخشمت با این تفاوت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زندگیم را فدایه تو کنم،دلبرم
خوب و بدم گرو لبخنده تو شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می خواهم از تو بسرایم/ امّا تو در وصفم نیایی
می مانم از تو چه بگویم/ زیبای من از من جدایی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صد سال گذشت و ما همانیم که بودیم
یک سیرتِ خشک و بی تحمل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مادربزرگ بی پدربزرگ، تنها شد وگرنه مَنَمُ یه مُشت خاطره...!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وقتی به هوش آمد کنارش بود ، خیره ماند ، از هیبتش ترسید
زمانی را که او را مرده یافت ، دیگر نترسید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آبروداری کن ای نفس
شاه عالم در تماشاست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من نگران، تو نگران، ما نگران، تا به کِی؟
غصه ویترین شده بر اکثر رخساره ها،
حالت وارفته ی بی شکرخدا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
و گریزانند از معرکه
تنها سایه شان پایبند به زندگی
آنطرف تر قلبم میسوخت از تشنگی
که تشنگی خود هلا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
" شعر " نه به تخت است،
نه به - رخت - استادی!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قربان پای سبوشکن لیلی
قربان لحظه‌های حضور ناپیداش
قلبم درحصار استخوان سینه زندانیست
ورنه پرمیکشید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
in the ocean of emotion
flow
the loud of legendary lute
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شکرگویم خالقی را که قسم...می خورد او بر قلم...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میان ماه من با من، بقدر بی نهایت فاصله ست
اما،
غروری نیست در ماهم، که با من همنوا گردد
که با من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خسته و داغون و افسرده مرا بردند در سیرکی
که حالم خوب تر گردد ،
|
|
|
|
|
|
|
|
|
كاري كن عشق را به هر زباني گفتند توِ را ترجمه كنم
گر نماني ، من را ديوانگي تا ابد تلقی کنند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پرده ی گوش هایم دیگر بدهکار هیچ
همهمه ای نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سادگی دلنشینی داشت ، به مانند گل مریم
در تمامیه عمر زناشوئی ، هیچوقت ندیدم او دورو باشد
چیزی که
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در لحظه ای سعید ، مولا دلش طپید.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از زوایا
به درون میخزند
سایه های تباهی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اشعار اربعین و زائران حسینی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو ز من دوری و اما که بگیرد جایت؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آیدم مهروئی ز غبار می.........
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زندگی بی روح و سرد است بعدِ تو مادر
مُردنیست فرسایشی، پُر غم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خواب دیدم ......
تکه ابری بود تنها
در آسمان خدا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اگه یه روز یه وقتی
حال کسی بد بشه
زنگ میزنیم به اورژانس
تا که بیاد آمبولانس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میدانم برای من قلبت تبدیل به متروکه ای شده
اما بدان تا زنده ام خاطراتم همیشه قدم زنان از آنجا عبور
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای یار ای یار ای مونس وغمخوار
ای دوست ای دوست ای داغ نهاده شده بر پوست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رنگ به رنگ بر این بیابان خدا
عاشق یک رنگ هوادار کیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلباخته ای محبوس ، می دید به خواب، کابوس
" دل ربایش را که می گریَد "
خواست آرام کند او را
بوس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شهادت حضرت ابا عبد الله الحسین ع
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گوش کن ... آنجا
شنیدی ؟
صدای هق هق گریه ست
چه جانخراش می آید
سکوت طلق گون شب ز آنسوتر، تَرَک برد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آه که هیچوقت نخواهی فهمید
صبح جمعه را با سیگار ، روشن کردن یعنی چه
آه که نمیفهمی
تنهایی..
عجب مز
|
|
|
|
|
| مجموع ۲۳۰۱ پست فعال در ۲۹ صفحه |
محمد علی سلیمانی مقدم
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
زیباوبااحساسبازبانی صمیمی 
سپاس از دعوتتون برای خ
مجتبی شفیعی (شاهرخ)
منوچهر فتیان پور 
کبری یوسفی 
وهب رنجبرکلیبی 
