سه شنبه ۴ تير
|
|
|
|
عشق
یعنی در حریم اطلسی های پر از پیراهنت
مرداد باشم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کاش میشد چیزی ننوشت
از عشقی که هوس بود و زرشک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هرچه مرا درد بود همه اش سرد . .. . .
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کبلا رضا برو
دیگر نکن تلاش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
راضیم به رضای خدا یعنی چه؟
یعنی سرمان را خم کنیم جلوی هر طاغوت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کاغذهای من را باد، تا کابوس فندک میبرد هرشب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شاید آن روز آید
بارش آسمان ابری دو نرگس سیاهم گیرد پایان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آسمان
دوست بی‌رنگی من
چه بد است تنهایی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من بی تو ..من بی تو
شدم محکوم این زندان
که نامش زندگی خوانند
به هر ساعت و هر آنی
هزار اندوه وصد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زندگانی تشنه ام، جرعه ای آبم بده
من مجنون را به آغوش گرمت، دعوت بده
زندگانی پیر شدم از بغض های در
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو همانی که فروریخته در سمفونی پچ پچ سنگی وسط رود خروشان دلم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دور دستها ،
می بینم که آسمان
با دل پُر می آید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زندگی را می توان فشرد
در طعمی گرم
در یک قرص نان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه شد آن شب سهراب
که سحر بستی بار
رفتی و دور شدی از شهرش
رفتی از دشت فراخ ، کوه هایی چه بلند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پیرهنی ،آویخته در باد
عطر تن،لخت خاطره ای
پیچیده در کوچه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وه چه آشوبی بر این دل می زند...
این سکوت و خلوت آرام شب....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلم اندرهوایت اوج می گیرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سلام ای اشنا شیرین لقا،شه دخت شهرواژگان ناب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خود کوه بودم و بر پیکرم صد ها هزاران تیشه ی غم تاخته در همه عمرم اوج فریادم کم از بشکستنم بود گر کسی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو برو ای چشم من فکر ندیدن های من را تو نکن...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خداوندا مگر شرط خدا بودن عدالت نیست؟؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صل الله علیک یا مرتضی علی ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اندیشه های سبز
فواره های صبح
دروازه های روشن مهر و فروغ نو ....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در استغاثه ی مهتاب
در استغاثه ی خورشید
ستارگانِ جنوبی گریه می کردند
بر سفره ای که بسته شد
و تو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چو شوکران بوده اگر
یه وقتایی همچو عسل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کز دیدن روی ماهت عقل شوریده گشت
سهر زیتون دو چشمانت فریبم داد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من پرنده ای دارم که ازاین شهر رفته است....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تا که او بیند مرا
کمی لایق
ولی عاشق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در اینجا ندانستن موضوع درس است...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دل سوخته سرشار ز ناگفته هاست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلِ قمری برای جوجه هایش رفت...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کوله باری خواهم بست
سفری خواهم رفت...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جنگلی‌آسوده از غبار
و
کلبه ی مخروب قدیمی،
سرگذشت غمبار ،
و دردی جانکاه
تنهایی مفرد معشوق
رهایی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ابر شوق گریه دارد
وقت باران شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می روم در دل دشت ، کنار مزرعه ای
هیچکس اینجا نیست
یک مترسک آنجاست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
داستان تلخ جدایی در خیابان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مه تابان ، رنگ رخسار، درد بی درمان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
که فردا چو زند چشمه ی خورشید ....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خلیج فارس ای سیمین کمر بر گرد ایرانم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خارِ عاشق باز کرده/ بستری آرام بر گل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در پشت نقاب شب،
تیک‌تاک‌ساعت
ملحفه ای‌سپید
وتختی کنارپنجره
ومرور یک رویا
تک فشنگ،اسحله ی د
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ز پُشتِ شیشه ی صافِ اُتاقِ من/ ستاره می زند چشمک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نبض شب را بشماریم
به امید سحر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اقتدا کن به خدایت ؛نه کسی
مثلت آورده بسی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در میان زخم های کهنه ام
خنجری پر از کنایه بود
آب دیده با
زهر کینه ها
بغض بی امانی از ح
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پسر پائیزم
روزگاری دارم
سردتر از فصل خزان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
معلم آنکه نَفَسش گرم
چهره ام پیشش پر از شرم
معلم عزتی بس سترگ دارد
و در قلب های ما
کاشانه ای ب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چشم در راه تو ام
می فرستم ز دلم قاصدکی در پی تو
تا بیارد خبری از دلِ من
دل بی حوصله و خسته ی من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به خودم می گویم:زندگی یعنی چه؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
و شب با این همه مهمان/ فقط تو.../ تو را کم دارد ای باران!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گوییا پر وا نه ها هم عاشقند...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آری از چشم تو انگار مرا...حس یک عشق عجیبی جاریست...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با صبح چشمهای تو آغاز می شوم ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سلام ای مهدی غائب
سلام ای یوسف موعود
بیا ای وعدهء حق
تا که جان دهیم به راهت
وگر از تو ما ببینیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فریاد قلب را
نشنیده میگیرم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چگونه فراموشت کنم؟
خیالت میان روز و شب هایم
چنان آونگ
بی مهابا به خاطر میزند ضربه
من و این روح س
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یاد تو بیداد میکرد در شهر احساسات من ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برمن شبی گذشت
پایاتر از یلدا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آهای
نشسته در سرم هوای باد
یکی خبر بیاورد که های و هوی چیست
شاید آن صدای بوم یأس
بر فراز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از چه گویم، ماه با زیبائیش....غبطه بر آن صورت ماهت خورَد.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کتاب روزگار من فقط درس ریاضی بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با یاد سربازان شبی...
مویم تراشیدم که آرامم کند...
صوت حزین مرگ موهای فر بی جان و سر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ی کاش میشد ارام شود این جانم....
افسوس و دریغی که مرا باشد...
اغوش او ارامم...
|
|
|
|
|
| مجموع ۳۳۱۵ پست فعال در ۴۲ صفحه |
در ریاضی مبحثی داریم بنام حدّ یا 
وحید سلیمی بنی
