محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
پنجشنبه 7 فروردين 1404
28 رمضان 1446
Thursday 27 Mar 2025
تمام پلیدیها در خانه ای قرارداده شده و کلید ان دروغگویی است. امام حسن عسكري(ع)
پنجشنبه ۷ فروردين
شعر زمان و عمر
به زیبایی هرچه تمام تر با جهان سخن گفتیم
بارش فکری زمان را همچون بارانی به زمین دوختیم
آدمی چیست ؟ به جز توده ی درد
بگردان جام را افسانه ای خرسند باز آور
سخن از عشق و از افسانه ممنوع
سخن از شمع و از پروانه ممنوع
برای هر کسی که یک ستاره هم در اسمان ندارد
با تو هستم، ای که تنها، سر به بالا می‌روی
اندکی آهسته‌تر، زان سو شتابان می‌روی
شب است و ساحل پرتی و در دلم غوغا است
سکوت غرق تماشای ظلمت دریا است
به تازگی همه را مست میبینم به تازگی همه را پست میبینم به تازگی همه را خصم میبینم
مرد تنها مرگ را دید و بگفت
تو کجا اینجا کجا راز نهفت
گول دنیا را نخور، هرچند عادت می شود
چون به حس خود ببالی، هم خجالت می شود
این جهان سست عنصر گرچه دا
زمن دریغ کرده زمان تمام دلخوشی ها را
خدا را من طلب کردم طلوع صبح فردا را
میرسدپیری‌توراهم‌ای‌جوان
هم‌بهارت‌باشدای‌گل،هم‌خزان
ایستگاه بعدی
صفر تن هایی ست...
کی به پایان می رسد
این عصر سرد زندگی!
بیشمار از نیش این دوره زمانه خسته ایم
محض زخم کاری اش دل را به عزلت بسته ایم
کمی باهم مدارا میکنیم ای دل
مشو غمگین ،
چه افزون کاخ ها ویرانه افتاد
زمان
زمان در عبور، چون نوری بی‌پایان
لحظه‌ها می‌رقصند، در فضای گران‌سنگ
قصه‌های کهن را با خ
گاه گاهی خلوتِ خود را پریشان میکمم
به هرجا می روی آنجا کسی یادش نمی ماند
غصه ریزان است وچترپاره ای دردستمان!
باز پاییزو کمی سرمایش
آمده با همه دردهایش
سپرده میشود
به صندوقچه خاطرات
روزهای پاییزی زیبا
تا آغاز شود
دلتنگی های زمستانی
در شب طولا
اَمان از آدمی در فکرِ فردا
سحر تا شامگاهش پیِ رویا
نسل ما زائده ی تف شده روی علف زائد این باغچه بود
این تک بیت شعر در مورد شکوفایی است که بخشی از یک غزل بلند است.
پشتش شکست و درد اسمش حکمت و تقدیر شد...
وقتی که فقر حاکمِ بغداد میشود
هردم ویار سیگار، سیگار پشت سیگار
گَه نعشه گاهی خمار، سیگار پشت سیگار
........پیرمردی را میبینم که در سپیده‌دم سرد زمستانی، با قامتی خمیده و دستانی لرزان، کارتن‌های باطل
دوره گردی می‌کنم در کوچه‌های خاطرات
مادرم بر درد من هر لحظه درمان بودو رفت
آفرینش را وجودش بهرِ برهان بودو رفت
به تلخکامی بسیار روزگار گذشت
تمام زندگی ما بر این قرار گذشت
چند بیتی می سرایم، در مقام اهل دل
روزگاری می رسد، منزل شود آوار گِل
ای منتقم منتظران جان حسینت برگرد
مرا با عشق و عرفان آشنا کن
مرا از کج خیالی‌ها جدا کن
به تنگ آمد دلم از شهرتِ پوچ
...
در کودکی ام حال جهان رنگ طرب داشت
ایام چه شیرینو مرا طعم رطب داشت
بزرگتر که می شوی می فهمی
چه نماد بجا و زیرکانه ایست شمع تولد
من خودم نیستم، من°دیگری ام!
نخل های صبور بی چلچراغ ماه
نماز آخر دریا را می خوانند ...
توو مرز خواب و بیدارم
گمم آشفته ام زارم
نکند ما برویم دنیا گلستان بشود...
این همه رنج و عذاب یکدفعه پایان بشود..
خوش آن دمی که گویند، مردم بر مزارم
مستی در این ضیافت، خواب از سرش پریده
هنوز هم به کسی دل نبسته‌ام، برگرد...
درد آهش تا ثریا رفته است!
سپیدگشت موی درره دلداروانتظار طِرفی نبستم ازاین ره جزآه وان
خشکیده درما چشمه های روشن احساس!
در کوچه ها مَردی زِ درد بیکسی
قدم های خسته را به خاک میکشید
رَبِّ ٱشْرَحْ لِي صَدْرِي
لَا حَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ
همونیم که حقوقش پای مال شد
....
صدای خش خش برگ درختان به گوش می رسد
درب باز کنید صدای حضرت پاییز می رسد
امده است که مرا هوشیار
هرچند که مهر آمد و آبان نرسیده است
طومار بهارم به زمستان نرسیده است
دم کرده هوا،باغچه خشکیده شبیه
شکست هیبتِ گرمای سختِ تابستان
هوای سردِ خزان گرمِ جان فِشانی شد
کاش درختی بود در باغ وحش ...نگه داری پاندا ها
تو از صف مرگ پروا می کنی دائم ولی اما
باید از ورطه ی تردید و معما و امید
بی هوا آن طرف چینه ی ابهام پرید
دست های خسته ام را روی قلبم می‌گذارم ..
مجموع ۱۸۱۰ پست فعال در ۲۳ صفحه
محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
سیاوش آزاد
به نام خدا 
مسعود مدهوش( یامور)
مهدی انصاریان نصما 
ابراهیم کریمی (ایبو) 
