شنبه ۸ ارديبهشت
شعر چرخه زندگی
|
|
|
|
چون که شیطان با منش هم راز شد
مکر و تزویر و ریا هم ساز شد
این چنین کار جهان بی ما یه شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرنج آنچه شد بر تو منع ای رفیق
ارادت بدان آن منیر شفیق
فروغ وبصر نیست در هر سبب
برو دیده ور ،
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چرا گلایه می‌کنی ؟ عزیز و نازنینِ من
همیشه شادمان بمان، قشنگ و بهترینِ من
شکوفه‌ي بهار شو ، هوايِ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عمریست لنگ می‌زنم از خار در سکوت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
"اما" های ما بسیار و" برای"های آنها خیلی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هاااای
زندگـــــی
جَبرِ بد سیرت ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جهان بی‌حس انسان جان ندارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میتوان از شعر یک فریاد ساخت
یا که با آن کودکان را شاد ساخت
میتوان با چشم دل اینگونه دید
گل ، کنار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این همه راهست برای کسب هوش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اینگونه که بر چهره‌ی خود قاب زدید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تقدیم به شهدای سرباز میهن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلتنگی های ذهن
قلم بشکست و دل دلتنگ جان شد
چه بگذارم هر انچه بود عیان شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای عجب از کار دنیا ، بی هدَف / می کِشد محتاج هر نانی به صَف
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غم داشت نقاب شادمانی زده بود
پیری که خودش را به جوانی زده بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هدیه سکوت ، محتکر ، فرنگستان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
راست را دیدم به زنجیر و نگاهم کشته شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چهار دهه دهان کژی های
بدسگالان به نیکخواهی مردم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما حاصلِ دوتا غزلِ نصفه کاره ایم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زندگی ای دوستان رنج و عذابی بیش نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هرجا که باشم، یادِ تو در قلب، جاریست
با بودنت، دنیای من، شاد و بهاریست
دنیای من، دنیای رنگینی‌ست ا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه راحت موی مان جوگندمی شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گر خواری و گر گوهر در خاک روی آخر/گر خادم و گر سرور در خاک روی آخر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لبِ ماهی به خون آغشته با قلّابِ داد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اضمحلال در زیستن و کوششی منفک!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پا نهادم از عدم تا بر قدم
بال پروازم شد انسانی ز دم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لحظه‌به‌لحظه بی‌امان خواهی بود...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیا که یاد تو هر شب به خواب سنجاق است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غم اگر هر شب به من سر می زند
بهرِ نابودیِ دل در می زند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با من که یک ژن برترم بی رحم باشی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صدایم را در راه کشتند
در آن هنگام که می آمد
بسوی همیشه شدن!
در ثانیه ای که رویید،
در ساحتی که م
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مغرور ولی تابع هر حرف حسابیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لطفا بیاوباخودت شادی بیاور...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مپرس از چه مسیری به من بهار رسیده ست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عید تنها یادگار کودکیست
آشنایِ روز های کوچکیست
حیف طی شد آن بهاران رفت و مرد
خاطرش بر یادگاری
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برخیز که طوفان شده است
زندگی دچار بحران شده است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جسد هستم ، به گوری در بیابان می‌‌شناسی؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
۱- ماهی قرمز. ۲- آن وصلت ها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برخیز بیا یکسره فریاد شویم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سال نو شد خانه نو شد جامه نو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باور یار اگر زیبا شد
همنشینی زیباست
و ندارد پایان
لحظه های خوش با هم بودن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آنکه رفت از پیش تو او را نجو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای خدای بخشش و روزی، خدای مهربان
ای خدای مهر و کیهان و زمین و آسمان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
( بی سبب نیست بهارا که چه زیبا شده ای )
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گردید عیان در بدن مرتضی خدا
پس اتحاد آخرت عشق و عاشقیست...
امین زمانیان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلا عیدست ولی خوشحال نیستم...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
داره کم کم بوی سبزه ها میاد
داره کم کم بوی سنبلا میاد
داره کم کم رخ زیبای بهار
از میان کوه پر ز ب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امروزه به دایناسور
دایی ناسِر می گویند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دارم به حال فشفشه ها غبطه میخورم
یلدا برای شادی خاکسترم بس است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دفتری بر روی میز افتاده در خاک و نَزار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه فایده ماندنِ دونفر زیر یک سقف؟!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
راه و رسمِ «پاچه بازی» ساده است
پاچه خواری، پاچه مالی با حریر!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سوگواری رسم است به بهاری که ندارد خورشید...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مِهر خونین در کفن ، داغِ جگر تعریف شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سؤال و جواب؛
سؤال:
غزل با جواب نـــو
پیوست خواهد شد...
در کارگه هستی، سرگشته ی یک رازم
ا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جواب غزل، نــــــو
پاسخ خدا به شکوائیه! ✓
بشنو ای بندهٔ من
بشنو ای بندهٔ من
من خدایت هستم...
|
|
|
|
|
| مجموع ۵۸۵۴ پست فعال در ۷۴ صفحه |
محمدرضا آزادبخت
سید هادی محمدی
سیاوش آزاد
بانام ویادخدا ودرودبرشما 
نرگس زند (آرامش) 
جواد مهدی پور 
ساسان نجفی(سراب) 
