يکشنبه ۲۹ فروردين
شعر چرخه زندگی
|
|
|
|
رفع تحریم اگر گشت مهیا ، چه شود؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
منظومه ی تاریخ
هیج دختری را پیامبر نزاد ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دوره گردی روز از ره میگذشت
چشم روشن کرد ،آب و کوه و دشت
خانه ی پیری شبی مأمن گزید
مهربلنی کرد با
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شعر را برای کسر بودجه میسراید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از خوش نشینان،همدمی
آیا به دادم می رسد؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در فنجان قهوه ام
چايخانه هاي تهران
ته نشين ميشوند!!!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در خیالت ما یَلی روئین تنیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این روزها می ترسم از خودم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فریادها..529
فریاد
پرنده ها
فراموش نکنید
پروازرا،
پرواز
در هر سپیده دم
درآسمان آبی
باشب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چون که براتش پریدن کار هر پروانه نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درد است قلم مركب شيطان شده باشد
یا حیله گری باور انسان شده باشد
از درد نگوید ، غم ما را ننویسد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در تلاطم زمین
ره به کجا جویم
به هنگام رفتن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هنگامه ی تنهایی ، ما در پی یار آییم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شعبده کرد و خام تردیدم
ریشه ام کند و من نفهمیدم
روزی آن مرد با تبر پی زد
غصه ها ماند و قصه لنگید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برف پیری بنشست بار دگر بر سر من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اين روزها سقف آسمان
كوتاه و گچي ست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای یاران
دریایی شددلم،
میدانم كه آسان دست برنمی دارد
ولی
باد وطوفان است در دریا
دگر بر نمی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آوای درد از در و دیوار می رسد...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مغز خود را بشکن, قالب نو بنا کن...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من اهل حاشیه نیستم
اهل قافیه هستم
من.......
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما را پدري بود ، من از نسل وي هستـم
گر جنت و فردوس1 برون كرد ز دستـ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نو بهاران بچمن جمله یاران..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خارها را خوار میبینند خوار ها را گل
تا که گل میکشد خمیازه میدرند و میبرند
سگ هاشان با وفا خود بی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به تاریخ: ۲/ ۱/ ۰۰
برای تاریخ: ۲۲/ ۱۱/ ..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حال که قرن کهنه ای ساز عبور می زند ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
(خشکسالی)
بهار آمد چرا پس نیست شوری این حوالی را
صدای خنده ی دریا،وَ آن باد شمالی را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گاهی کلام را باید با گوش خواند ،،،
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ایهالناس شتابید که عرضی دارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اي يار بيا ، پنـد مرا دَمـي بكن گوش
تا من به تو پندي بـدهم ، بدون سرپوش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر بار که نسیم سحری بوی ترا می آورددست و پایم را گم می کردم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در هوایی سوزان و تبدار خالی از ظن و گمان و شک
نمایشی جدید ، از کمدی درام عشق در نگاهی تک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نسيـم صبحدم از گلشـن آمـد
زِ جعـد كاكـل يـار من آمـد
به كو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بهار درپس لحظه هایمان پیداست...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شکفته است شکوفه ای بر سخن شیرین عشق
آمد بهار عاشقی آمد بهار سر نوشت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باز نو می‌شود از رقص نسیم
پیچ و تاب و خم گیسوی بهار
باز از نم باران تب نو می روید
باز در تازگی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پرواز آرزوست در جسمِ خسته‌ام...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو را من دوست دارم صبح رویش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چیست این داستان زندگی..........
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دنیا همه هیچ است،بدان دل بستی؟
سرمایه خود را نده برهر دستی
....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کمی خورشید می خواهد
برای صبح فردایش!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خوابیم پشت جبهه ی خندان زندگی
درمان نکرده خیریه پرداز بردگی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شرمنده که شعرم به شما عرضه گران شد!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اگر گلهای زیبا و جدیدی ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر ناله مستانه ،پیام آور درد است
در کوله من بار غم آلوده مرد است
این عطر که بویش به تن و
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مَنِ مَن
من در خلوت این چند روزه
مرا ساختم نه یک بلکه ده تن
و دوری از این مردم رویاروی
نسازد ل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من ابراهیمم ولی تبر ندارم
تو از بت سنگ تری من خبر ندارم
واسه هر کی خودتو میگیری
نگیر حداقل برا من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای زرمه‌بل!
گفتم که هردو نامت عزیز است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با من بگو چه دشمنی ها داری....
مگر بدخواهم که با من ناسازگاری...
مرا بگذاشتی کنج کاشانه ی غم....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پرواز به قلب آسمان میخواهم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک عدّه به دربند گروهی در بند
اکرام و مرام و معرفت کیلو چند
با نام خدا برای خود نان بستند
تحر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نکشید اره به جانم،که منم جان دارم
نرسیدست به کس تا به کنون آزارم
....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من آن درخت خزان زده ام که برگ و بارم نیست
میان گلشن و باغ ،چون گذشته اعتبارم نیست
...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از پس سرمای سخت،میرسد اینک بهار
زد شکوفه بر سر،هر درخت و شاخسار
مادر سرما برفت،از دیار ما کنون
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شبی در این خیابان سرد
به دنبال دِلی اَبری بودم
گشتم و گشتم ولی پیدا نشد
چون آن دل ابری،خود بودم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما سبز می شویم باز ،به سر خاکتان کنید
فکری به حال این خس و خاشاکتان کنید
شرمنده !!خوابهای پریشان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گهی شنگول ومنگولم گهی اشفته ولولم گهی شاخ وگهی اخم وگه زارو پشیمانم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غنچه کن شاخه ،که گلخانه شدن را بلدی
پیله کن دل،توکه پروانه شدن را بلدی
مست کن داد بزن ،پاره کن ا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زندگی تصنیف شادی و غم است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نیست رد و نشانی از آن شادیِ بی پایاب
|
|
|
|
|
| مجموع ۴۳۰۰ پست فعال در ۵۴ صفحه |
ابراهیم هداوند
گلاله ناصری
محبوبه امیری
محمد رضا خوشرو 
غلامرضا مهدوی (مهدوی) 
حسن لطفی 
