محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
پنجشنبه 17 آذر 1401
16 جمادى الأولى 1444
Thursday 8 Dec 2022
بنویس تا زنده بمانی ،هر که نوشت پادشاه می شود. فکری احمدی زاده(ملحق)
پنجشنبه ۱۷ آذر
شعر چرخه زندگی
یک پند بگویمت خودت خوب بسنج
اخلاق خوش و مهر و محبت هم گنج
کوتاه و بلند عمر همه می گذرد
در این گذر
چنان افتاده ام از چشم مردم....
زخم میکند واژه هایم را
چنگال وحشی حوصله ام درشعر
ما نسل سال پنجاه تا اولای شصتیم
یاد دارم سفره خانه ما
بوی سنت می داد
باغچه‌ام نقش‌های قالی‌هاست
لااقل بگذاراینجا باخودم
کنج این دفتر رجزخوانی کنم!
داشتم می رفتم پنج انگشت دنبالم نکرد
هریک چشم براه نیم بندی نگاهم نکرد
زخم دل بشنیدن از نا بس
یه روز ته یه کوچه نه موش بودش نه جوجه
هندز فری، تو هرگوش همه چی بود
یکی بود که هر روز هدیه میداد، یکی هم بود که هر روز سیلی میزد
یه روز یکی هدیه نداد، اون یکی هم سیلی
7الآن ساعت 02:24بامداد دوشنبه مورخ 1401/08/30،خونه ام و مامان و آقاجان خوابیدن. 10 دقیقه پیش.
پی
بارها می شنیدم
عمر سخت وآسان می گذرد
اما زمان بر نمی گردد عقب
حال فاضل
حالاچرا؟
بدان قدر کسی را هست امروز
که شاید او نباشد دیگری روز
مرغ دل گرچه حبس در قفس است سوی شیراز رفتنم هوس است
حیف نه نویسنده شدم نه شاعر
کارِ خودمان است فقط، کارِ خدا نیست
بی شک قلم شکسته‌ام بار دگر پای بگیرد
درهر قدمم معجزه‌های یسطرون میریزم
چکش است این روزگار پر ملال
میزند بر ما به رسم روزگار
گه ز ما آ
با سلام ! یه سپید سیاهی نوشتم برای حال خوب دل های شما
فصل قبرستان است...
بوی یک فاتحه از قبله دور می آید....
آسیابان بیدار...
آسیاب آماده....
آب در
گفتم
باتو نیستم
این همه بدو بی راه نگو
چشم دل را تیغ نزن
گربرق خوابت پرید
ارزش ماست مالی ن
یارب این دنیا چه دنیای بدیست
هرکسی گیرو سراغ جفت خیش
کاشک میشد بی بهانه پرکشید
یاسواربال رویا ها
حرف هایش را در
سکوت زد
فریادی که
بلند تر از
آزادی نشد
سنگ سخت.
قطره سرسخت تر...
گفتی نگران دربه درِ لقمهٔ نانی
نانی که به خونِ دلی آلوده نباشد
احمدصیفوری
در وصف نهایت ها از روز نخست آمد
آن نسخه ی دیرینم پیوستِ جهانم زد
فصل پاییز آمد و معشوق در خانه نشست
دست سرد باد از روزن به کاشانه نشست
شعله‌ی شاخ درختان رو
خسته ایم از سال ها پاییز
از بلاهای بزرگ و ضربهٔ یکریز
ازدل بخوان ومعناببخش به واژه ها....
زندگی، زندانی است
پیچ در پیچ
و به تعبیری هیچ...
بسان برگ پائیزی بهر سو می کشانندم
حالم گرفته صبری نمونده
غم زمونه قلبم سوزونده
غمی در سینه دارد کودک کار
دلی بی کینه دارد کودک کار
الهی بخت ما پیروز گردد
شب و اندوه هجران روز گردد
زندگی زمانیست برای زیستن
تجربه کردن و به کار بستن
زندگی فرصتی است بی تکرار
زمانی است بر مبنای یک
یکی گفت از تن جدا شد روان
دگرگونه‌تر آید اندر جهان
تو خوشبخت باشی در آن زندگی
گزارند مردم تو را
با گندم می‌پزیم نانِ خود را
ایرج از منبر بیا پایین و بس کن موعظه
وارونگی واژگان در دنیای هنر
اگر تاوان بودن در مسیر زندگی، زجر است و پوسیدن
تو چون آفت زده داری، نباشد میوه ای از تو ثمر چیدن
قرارمان پاییز
به زیر غفلت باران
تا ز مرز ایران دفاعی ای جوان
آهای مشتی ماشاا... تو صدامو داری یا نه ؟
با توام مشتی ماشاا...
صبح جهان رخصت دیدن کجا
قامت خود رقص و کشیدن کجا
سه سپید کوتاه + یک تک بیت
زمستان بود و ما تب داشتیم
من از چشمان تنگ آشنا ترسم
من از وجدان سنگ بی وفا ترسم
پاییزخود درکوله اش غم داشت..
بشنو این زمزمه گوش خراش
بشنو این راز دل خسته من
مست تکرار شدن هست دلم
بشنو این سوز دل بسته من
رنـج و غــم ها،یـک شب بـه اتمام میرسد
عوعوی سگ هایتان اخر به پایان میرسد
مجموع ۵۱۲۲ پست فعال در ۶۵ صفحه
محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
عباسعلی استکی(چشمه)
ضمن احترام به تمام عزیرانی 
حسین احسانی فر(منتظر لنگرودی)
مهدي حسنلو
سید هادی محمدی
میلاد عبیدی 
ابراهیم آروین 
منیژه قشقایی 
طوبی آهنگران 
