محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
پنجشنبه 7 فروردين 1404
28 رمضان 1446
Thursday 27 Mar 2025
تمام پلیدیها در خانه ای قرارداده شده و کلید ان دروغگویی است. امام حسن عسكري(ع)
پنجشنبه ۷ فروردين
شعر آزاد
همایون و گرامی باد و بهـروز
فروزان جشنِ دیرینه ی نوروز
برف می بارد سیاوش چتر را کشتی
به سان تک در ختی یکه و تنها
آه ای وطن از خشکسالی در امان باش
پرگارهدف ،
به دُور یک دایره میچرخد
بسامد آه هایش …. صور اسرافیل بود ….که قلم قعید را خشکانیده بود …. در پنجشنبه روزی مکرر
عبور می‌کنم از لحظه‌های تکراری/
به سمت لحظه‌ی ناب همیشه‌ی جاری/
عبور می‌کنم از خاطرات پوسیده/
به
بکاریم به دلها ، در فصل سرد سپید - نهال...
آخرین روزهای اسفند است
بر سر سفره ی خدا هستیم
سال نو در مسیر آمدن و
محو آوای ربّنا هستیم
هر ثانیه مرغِ دلمان آمین است
انگار راهی نمانده ،
جز همان راه گاندی
چو او بیند مرا و من نبینم روی ماهش
دلم می‌گیرد آخر تا به کی دوری کنم سر
این بهار همره یک پاییز بود
مسجدها
با چلچراغ‌هایشان
غریبگی می‌کنند...
حتی وقتی دستی
بر صورت لامپ می‌کشد
نور، خیال می‌کند
بی خبر ازهمه جا ، در را بازکرد
گفتم هیس ! پام خوابیده
عمروعاص از روسیاهی ها ننال
این جماعت روسپیدت کرده اند
بر سر هر نیزه ای در هر کجا
آیه هایی نو پدید
در روزگاری بی مِهر
میان آدمهایی بی تفاوت
تندیسهایی بی چهر،
روزی قدیسی دیدم
ناکار بود فکرش
فکرم جایی در تپیدن داشت !
جایی در ورود وحشیانه ی من به پیله ی ظریف زندگی..
باران
این خنیاگر خوشخوان
از عمق وجودش می نوازد
و با خوش آوای خود
هر دلی را
به قرار دلداگی م
دگرنمیخواهم ادامه دهم چون ،
همسن مادرم شدم
او همچو درد دندان دائم مزاحمم بود
تصویر... ماه... چادرِ گل‌دار... نازها
من یه تابلو کشیدم
ازعنکبوت و تارعنکبوت
بگو صدای چه بود و چه ناگهان برخاست/
که مثل تاب و تب باد در جهان برخاست
...
دشمن میان خانه است و ما به سازش دلخوشیم
در زیر تیغ خنجریم و بر نوازش دلخوشیم
یه کبوترچاهی و اینهمه غرور؟
زندگی ام نه سر داره و نه تَه
افسوس که از حالِ خودت بی خبری
گفت باید تخمِ بد را از همان اول شکست
نسل بد نیکو نگردد زانکه بنیادش بد است
میان این همه غوغا کمی مدارا کن
برای ذهن شلوغم سکوت پیدا کن
صبور بوده ای اما در این هجوم درد
بم
دلـخـوش دگر کـسی نـیستـش ز تـو !!
مـانـدم ؛ بــرای چـه مـانـده‌ای ؛ سـتــم
بِکِش درونِ سرنگ این تبِ هیاهو را ...
ما بقی فرع است ،اصل خود هستی تمام +++
اصل بودنت برحق است وسلام
جامِ... زنانِ... هیکلیِ... وزنه‌بر... مدال
وطن آرام در آغوش حماقت می سوخت
من همان حکایت همیشگی
خط و منحنی و سازه های شاعرانه ام
برایم بگو؛
از شالی ها
تا دشت هایش،
میخواستم بَرنده باشم ،
دل را باختم
بهر اینکه مست شوم ،
پیاله ای شراب ، زعشق ترا ، سرمیکشم
تو بباف هر دم کلاف خسته تنهایی ام
رج به رج
آجر به آجر
تا ثریا گم شود در پشت دیوار سکوت و خلوت
مگرمیتوان ترانه بود اما ،
تو را نسرود ؟
"جمعه بازار است
سفره ها چشمِ به نانِ گذرآلودِ زمان، گسترده
چشمه ی حنجره ها در طلب آب روان، تب کرده
اسیرم کرده ای در شهر غربت
زه بس که کرده ایی با من محبت
مرگ رقم خواهد زد حیاتی دوباره را
منقار کلاغان این حوالی پاک است..
تنهاتر از من بود/
بی‌تاب رفتن بود
...
در کوهپایه جیپ دو دف... دنده کمک
برخی، خورشید را می‌پرستند...
گیرم که چشم پنجره را بیدار کردم...
درِ خانه ای که حیات/حیاط ندارد
به کجا باز می شود
بزن باران کویری تشنه ام خشک و ترک خورده
کویری تشنه ام در سرزمینی ابری و بارانی ، افسرده
پرم از هق
جــوهــرِ کــج فــهــم را بـشـنـاس پـایِ گـفـتـگـو :
او تـفنـگ برداشت نماید ، دَم ز مـوشـک مـی‌زنـم
قارچ‌های پنبه‌ای جوانه خواهند زد
وقتیکه او که براش میمردم مُرد
یکی گفت : مگه دوستش داشتی ؟
قدم در جاده سپیده می گذارم..
از تباهی تیره می گردد نظرها بیشتر..
فرزند بهمن ماهم و فرزند سرما...
اسکندر گفت :
دستمو ازکفن بذارید بیرون ،
تا مردمان بدانند ،
چیزی با خود نبردم
خیابان که خروشید! هنوز در قاموس شب مانده بود، جرگه ی جویبار!
تو کیستی در آیِنه‌ام در تجسمی/
پیداترین شدی که نگویم چرا گمی
مجموع ۱۰۵۰۸ پست فعال در ۱۳۲ صفحه
محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
سید هادی محمدی
به نام خدا 
مهرداد مانا
مسعود مدهوش( یامور)
زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس)
ابراهیم کریمی (ایبو) 
عباسعلی استکی(چشمه) 
