سه شنبه ۲۹ مرداد
شعر آزاد
|
|
|
|
باور کن ای دوست!
دست نهاده بر لب یعنی
پای فشرده بر دل ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صدای خوبی که له میشه زیر صدای پوتین
صدای سربازای رومی که رژه میرن با لباسای خونی
صدای دختری که
|
|
|
|
|
|
|
|
|
علي(ع) در حفاظت بر آن دين حق
علي(ع) دست پرورده ي پيغمبر است
علي(ع) در ره
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حس و حالی نیست
پنجره بسته است
انتهای کوچه مسدود است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خانم امروز حالتان خوب است ؟
میزنم زیر گریه روی منو !
مردکِ کافه چی نمیفهمد
همه از دم خَرند ... حت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بيا دانشورا بـشنو ،كه دانش راه باطل نيست
اگر دانش توان جويي، شوي در هر رهي بي
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تا بحال یک باغ عریان گشته و ویروانه را
دیده بودی بهر دستان تبر دیوانه را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بی غصّه با چه رویی میخوابن ؟!
اون بی وجود های تو خونه
وقتی پل هوایی این شهر
تنها پناه دخ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دوّار چون لباس عروسان نوبر است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اين نسل نوزاد بشر،در كار خود حيران4 بُوَد
حيرانيَـش امروزه نيست، از پيشتر دوران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دموکراسی
خیالِ آغوشِ توست.
حتی در
گوانتانامو.
مهدی_برآهویی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من.. تو هستم ، چرا فراموشی..!؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نشسته ام پای گودی چشمهام،
دنبال گذشته ام میگردم.
به گمانم جایی عمیق ترازاین حرفها
غرق شده باشد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ذهنم از حِسِّ ترشح خالیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کاش در یک روزِ زیبا و بزرگ ، حرص را در سینه قربانی کنم.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گذشت عمر بمن درس بیشتری آموخت
برای ثروت دنیا رِهِ ستمگری آموخت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با تو هنوز میشود از او گفت
وقتی هنوز پای دلت گیر است
اورا بکوب سخت به چشمانم
این ضربه های آخر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گر منبع حكومت ما را ، طراز4 بود
دست تمام ملت ايران ، كه باز بود
گ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کتاب عمر نوشتم
واژه پس و پیش کردم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تا زِ معناي حقيقت ، خبري خواهد بود
هركه بر ضد حق است،بي خبري خواهد بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در گیر یک رویا بودم
غرق در این دریا بودم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آشیان پرنده بودند و...
لاشیان ِ برنده بودند و
مثل ما کم نخورده بودند و ...!
تشنه های به خونمان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قلب مرا چو چشمۀ پر آب و تاب کن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آنكه سازنده و خلاق جميع بشر است
دست غيبش همه جا بهربشر جلوه گر است
اجتماعات
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای پسر هرکه تورا پند دهد،دُروگُهر خواهد بود
هـر که پندت بدهد ، پندِ پدر خواهد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به دارَ ش می‌کوبد
جنگل کرم زده
عاقبت دارکوب
اشکان ملک پور
|
|
|
|
|
|
|
|
|
كساني كه مشكل گشايي كنند
بشر را زِ دوزخ رهايي كنند
نظام بشر هر كه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غافل مشو زِ رندان3، راه خطا نـپويند
در هر طريق و طرزي ، راه خدا بـجويند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سکوت
رد پای فراری تکراری
نفس
شکسته در گلو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرشدی دیوانه گر نفرین روا داند ، یقین.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به راه پيروي از حق، در اين زمانه كمند
ولي هزار هزاران ، به همره شكمند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نام او دوشیزه خواندند و درونش یک زنی
خوب میدانم از اینکه خسته از جان و تنی
روزهایت اشکی و چشمانت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خستگی هایم مرا به جنون رسانده اند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو‌میروی ... بعد از تو این متروکه غمگین است
یا حرف هایم مثل دستان تو سنگین است
یا رنگ رویم ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باغ بهشت و جنت رضوان که باهمند
اینها به سود جمله ی اولاد آدمند
ای
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دشمن اگر به دين حُقه4 ، رهبري كند
با آن مجنگ تا نـتواند ، دشمن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روزیکه باران می زند بر صخره ی عریان
وقتیکه سوتک میشود هر شاخه ای در باد
باید برایم زورقی باشی که ب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خستگی هایم را که نه
اما
دلبستگی هایم را چرا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اجتماع آدمان ، با هم هماهنگي كند
بر خشونت رو نيارند ، رو سوي نرمي ك
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هرگز نخور فریب سخن های دیگران__خیلی امین مباش به ظن های دیگران
بد گوید از تو آن که بدِ خلق با ت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بلبل به باغ شاخه گلي ، آشيـان كند
جغدي به هر خرابه ، تواند مكان كند
هرآدمي به
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شهرمان را که زلزله لرزاند
خانه را هم که سیل با خود برد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به گمان من بخشیدن زندگی به دردمندان تنها راه رستگاری است ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نون _الف_ واژگان _کودکی_ الفبای زندگی_ باران_نان_پدر _کلاس اول
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امسال هم دچار زنی مُرده در خودم
با بیست و دوّمین کفنم آشنا شدم...!
محکم به جانِ هفتم سیگار پُک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خواب بودم، ظلمت شب آفتابم را ربود...
صورت زیبای قرص ماهتابم را ربود...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر كه با مردم بدكار ، عنايت2 بكند
به طريقت ، به يقينس كه خيانت بكند
داد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تار و ساز و نی و ضربی طلبیدیم ولی؛
نغمه یِ شور دراین خانه به پا نیست،مزن!
مهسا_امیریان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هیش
گوش کن
میشنوی
صدای ناله درخت را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آن شیرِ ژیانی که میاندارِ جهانَست/
پیوسته درونِ نَفَسِ آرَشیانَست/
کورد و عرب و تُرک و لُر و
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آرامشِ من به وقت پایان باشد .
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دوش آن ابلیس شرقی آمد اندر کوی ما
عشوه و ناز و ادا ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تقدیم به روح ملکوتی حضرت زهرا س
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من از قبیله نورم من از تبار بهارم
طنین دلکش شعرم نوای چنگ و سه تارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تا شدی یک رقم و یک عددی، حرف مزن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چشم هایی مانده بر راه ، دستهایی سرد وُ تنها.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلواپس آن سفره ها هستم که هرشب
در حسرت یک لقمه نان دلشوره دارند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مردمي دين نـشناسند، به دين غوطه ورند
ناشناسند به دين ، وَز1 ره دين بي خبرند
خر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آنان كه راز معنويت ، را شنيده اند
آب زلال3 چشمه ي حق را چشيده اند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چو نيّتـت به خودس، حق نگفته مي ماند
درون قلب تو ، دُري نَـسُفته5 مي ماند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ومن
میان تنهایی هایم پرسه میزنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر كار بدِ خلق ، مرا در نظر آمد
چون بذر بدي بود،كه در كشت و ذر3 آمد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در رفاقت روزها بی معناست ساعت و ثانیه ها بی معناست
دوری و بی خبری بی معناست غربت و غمزد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ابیات به هم بافته یِ شعرِ وجودم .
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کاش امشب می آمدی در خوابم...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اين خشكي2وخودكامگي از امر وفرمان كه شد
خود خواهي و سركندگي، اسباب هر ديوانه شد
ديوان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میدانی؟!
واقعیت این است:
هیچکس من نیست.
یا اینکه من زیادی منم!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سه گلشنی برای آزادمردِ سخن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فیلی ام بی اراده که می ترسد از ابر و ستاره
می افتد بر زمین بی عاج های جاودانه ..
|
|
|
|
|
| مجموع ۴۸۳۴ پست فعال در ۶۱ صفحه |
سید حاج فکری احمدی زاده(ملحق)
ابراهیم حاج محمدی
زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس)
علیرضاوالیزاده
رحمان رامفر(مهدیار) 
فاطمه فقیه زاده(فقیرزاده) 
