چهارشنبه ۱۴ آذر
شعر آزاد
|
|
|
|
مثلِ یه فاحشه رقصیدیم
وسطِ جمعی از مترسک ها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رسیدم برلب رودی که بجای آب درآن ،
خونها روان بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من یک مترسکم
در کشتزار خاک و خس هرزه پروران
از جنس چوب وحشت و ترس و بندگی
لال و خموش و کور و کرم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلیل مرگ باور شد ؛ شکستن های تکراری
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پرسه دیگه خسته شده ز پرسه هام
خلسه دیگه خسته شده ز خلسه هام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فقیری که بر سفره او نشست..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خوشبختیِ زندگیم ،
انگار یه فلاش بک بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو را با تمام دلم خواستم/
تو را دم‌به‌دم، دم‌به‌دم خواستم/
تو را برتر از بیش و کم خواستم...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مثل تپانچه زیر کت مافیای قرن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لطفا نرو...
لطفا نرو...
زنده نمی‌مانی!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عطشانی ام کامل شد
وقتی که شدم من ازسراب سیراب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حامی تیر و تبارش بود مثل جانورع
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درنگاهم دنیا چیزی نیست بجز،
خواستِ خدا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به نام سُجده‌ی تنها، از عاشق به معشوق
به نام معشوق که دل به شریان دگر بست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
او دخترکی بود ،
شدیداً جذّاب
اما به نهایت ،
کذّاب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بـایـد کـه شکوفـا شـود اندیـشـه ی پویـا
تا حق بتراود که عبث خار و خزان است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گفتیم پزشکی آید ،
درمان شود شهر ما
|
|
|
|
|
|
|
|
|
🛸منتظر هستم همی، تا که ببینم من کنون🛸
🛸در تخیل هر چه باشد، جملگیْ علم و فنون🛸
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو که مثل دریا
عمیقی و تنها
بزرگی و زیبا
به وقت تماشا
تو را میشناسم
...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امشب بارانی ست و من ،
غرق طراوت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حساب کتاب ما چه میشود ،
اِی دل ؟
تو که من را فروختی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باب الحوائج نام دیگر مادر است..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک جوانک از میان دِه خرامان میگذشت
خطبه ی ملا ز مسجد تا به بیرون میرسید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ادوار در من تا ابد چرخان
ناچارم این ادوار باطل را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیو ستم گر که بود پایدار
مرد خدا را ببرد پای دار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ازمن ز روح پرسید
گفتم انرژی ایست که ،
چهار دست و پا نداره
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در حصرِ قضایِ روزگاریم همه
خسته ز جفایِ روزگاریم همه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
توچقدر بی چشم و روویی مثل گربه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حرکت میکرد تصویر
درتابلوی ، زیبای آکواریوم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بَـر مَـزار منِ آلوده مگر میکـده برپا بکنید
جامِ می، شعـر و غـزل، ولـولـه برپا بکنید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پرواز تانک با هلی‌کوپتر سوار قرن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آیا میمانَد ، برسر حرفش پَری ؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من از خاندان وفاداری ام..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کارم ز نوه نبیره گذشته
ندیده ای زبین آنهمه هزاره های ،
بیشمارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سرمایه رونق جوانی است کتاب
برنامه و راه زندگانی است کتاب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این دل غنچه وارم ،
هنوز گُل نکرده ،
کامل پژمرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زینهار از گفته های سهو و بیهوده/الحذر ای خسرو از گفتار ناسوده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بازم غروب جمعه
بازم غروبی دلگیر
بازم منِ پیرمرد
پیرمردی ماهیگیر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پاشو دیگر که بابایی نداری..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلم تنهاتر ازآنست که بخواهد ،
درجمع ادامه بدهد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در دیارِ روبهان چون گرگِ بالان دیده باش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یکی را میشناسم ؛ از نعمت آسمانی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دنیا به حین زلزله ،
بندری میرقصید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اگه میخواهی به شادی مبتلا بشی یه کمی تنها بخند
اگه میخواهی زدرد و غم رها بشی یه کمی تنها بخند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در جادهِ تقاطع آغاز داستان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بی تو یه موجی ام که دیوانه وار،
سرش را میزند به سنگ و صخره
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جای مردان میان میدان است..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اینساندا شرف اولسا سوزوندن چیخا بیلمز
اصلیندن آزیب گونده بیر الوان دونا گیرمز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مریـز اشـک ندامـت بعد مرگـم که دیگر جان من، خشکیده برگم
مزن بر سر مکـن شیوه تو جـانا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر که از کِسار بویومه اصبو وُ ونگیره
اُ که چارباغ بالو دِ هگره جورو ونگیره
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیگه ز هر جنگولک بازی خسته م
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اگر از سرمایه عمرت خوب استفاده نکنی همچون پارچه اعلاییست که چیزی از آن ندوخته باشی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برخیز اِی تن !
حضرت جان آمده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرا افسرده می خواهند
و همچون مرده می خواهند
ز جا خیزم زجا خیزم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بنی آدم اعضای یک پیکرند
به دنیا پیِ حذف یکدیگرند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیتاب تر ازآنم ،
تا صبرکنم ، صبر بیاید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بگو ای کاتب اعمال دنیا
به درگاه خدای حیّ و دانا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نباید تو را در خودم گم کنم
به جز تو کسی را تجسم کنم
...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گر نباشد مادر از کردارِ تو راضی پسر
رو تمنایِ بهشت از دل برون کن خیره سر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من آشفته دل را ز خمر نادان مترسان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من ازاین دنیا چه میخواستم ،
چه شد !
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از مرگ می‌کنی به جنایت چرا فرار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صدای کفش پاش میاد ، رهیدن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ترس که ترس نداره
نترسیدن است که خیلی ترس داره
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو ازمن خسته و،
منهم ز دنیا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در کوچه پس کوچه های ذهن شلوغ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روی آئینه ای مرموز،
تصویرم مثل خفاش ،
وارونه افتاد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از دست مادرت پدرت کرده انتحار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زیر باران بنشین،
کوزه ات را بردار.
ابرها بار دگر آبستن عشق شدند،
زاییدند ،همه ی امید را.
کوزه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چقدر عشق عظیمی به قدر اقیانوس
ببین چگونه شدم با حضور آن مأنوس
...
|
|
|
|
|
| مجموع ۱۰۲۹۳ پست فعال در ۱۲۹ صفحه |
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
درود برشما استاد بزرگوارم 
هادی ساور
محمدرضا آزادبخت
علی نظری سرمازه
منوچهربابایی 
