يکشنبه ۲۴ آذر
شعر آزاد
|
|
|
|
نمیدانی که این دل ، وقتی می بیند تورا ،
چه سخت میگریَد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رنج ریشه دارِ دیارم را...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غم تنهايـي ام ، در انتظارس
همان مرگس،كه بر دوشم سوارس
زِ كار خود ديگر دستم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آلودگی دارد سیگارِ آلبالو
به ذهنِ مردم تاب خورده
به پنیر های بیات
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من صدایم را به گوش دل رسانم ،
این برای من بس است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
انفاس حقگو دشمنس،آنجا که حق درکارنیست
صحبت زِحق نتوان کنن،هرجا زِحق پرگارنیست
معیارحق هرج
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای که نان را میخوری بانرخ روز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گاهی دلم برای خودم تنگ می شود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو نديدي سهراب!
هيچ بيدي
سايه اش را بفروشد به زمين
من ولي مادري را ديدم
شير را نسيه نمي
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دست كلاغها
كه ضامن زمستان را كشيد
سروها...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من به یادم نیست یکبارهم شده ،
شٍکوِه کرده باشی ازاین روزگار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بهار که بیاید دیگر تو را نخواهم دید.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هميشه هر كه نكو كشت، كار آن سختس
زِ سود و لذت دنيا ، هميشه بدبختس
شهي5 كه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دنیای ما نمایش است انگار،
یک نمایش بالماسکه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از غم سیراب نشدن از باران
در شب مهتاب
می سوزند ومیسازند
با همان شبنم
تراوش شده در مهتاب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سینه ریزِ دفتر نقاشی.....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بسا بودن از این مردم ، غلطها سر زد از آنها
که دایم در غلط بودن ، زمانهایی و دو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زخوابی بس عمیق برخاستم دیدم
درون شب چقدر محوم ، خودم را هم نمی دیدم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به آسمان نگریستم و جمال خود دیدم
گویی که قاب عکس خود به دیوار آویختم
قاب مزیین به نور مهتابی
فخر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خسته ام از دروغ و از یغما
با خودم با زمانه درگیرم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
همین چند ماه قبل پارسال بود..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پدرم!از دل تاریخ،درم میدانی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غوره نشده مویز را فهمیدم
غمگینیِ برگریز را فهمیدم
محکوم به زنده بودن اجباری
ره رفتن سینه خیز را ف
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شاید بگویی که دیوانه شده ام
ولی من دشمن خود را ز دوست ، دوست تر میدارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
واژه ها سوخته در آتش ناي من و تو...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تا دین در ارتباطـس ، دینـدار را حیاتـس
دین سود این جهان نیست،سودش پس ازمماتس
ت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زه کمان گر رها شد تیری برفت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دعوا چیز خوبی نیست در زندگی
ولی کل کل های آندو پت و مت ،
خیلی جالب بود برایم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شیطان اگر بر خلق من ، یکبار گشتی رهنما
همراه آن خواهن روند ،ناین5 دیگر در راه ما
|
|
|
|
|
|
|
|
|
منم آن سیاه و سفیدی که رنگ می سازد
همان که در کنارِسفیدیِ خود ، رنگ می بازد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ره گمراهی است جهل و تباهی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر کسی بخشی از مرا پر کرد
نشد اما حریفِ تنهایی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
منعِ ما هرگز مکن از کج روی هایِ مدام
فیلِ ما،در جبرِ شطرنج اینچنین کج میرود!
مهسا_امیریان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر که از فيض حق بی نصیبـس1
در برِ قوم و خویشان غریبـس
فیض2 حق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سه سپید کوتاه + یک تک بیت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سالهای سال دلِ وامانده ام ،
دنبال عشقت گشت ، ولی چیزی نیافت
تندیسی قشنگ یافت ، دگر چیزی نیافت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گويند كتاب فضل وِرا1 يك پياله اس
كآن يك پياله شربت آن، صد پياله اس
فصل بهار و هر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیست سالست که واژه ی سرد و غم آلوده ی جدایی را،
حس کرده‌ام ، معنی اش را چه خوب میدانم
دنیا را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اندر دیار يار ، مرا جای کار هست
جای تمام جامعه ، در آن دیار هست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اعتماد چو کاغذی ست شفاف
گر مچاله شود هرگز نشود صاف
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با یک تکان, برگهای درختان را می‌ریزند
بر سینه جاده،
اکنون خورشید میپرسد از جاده
کی تورا بی هویت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آنان که خورشید را
در پس چشمان تاریکت
پنهان کرده اند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خدا یاری نمی خواهد ، خدا در فوق استغناس
زِ هَر یار و زِ هر دشمن خدا داناتر و
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من بیابانم ...
یک شبی من در میان یک کویر ، تنهائی بودم ،
خوابم هم نمی برد ، حوصلم سر رفته بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در خانه ی ما زندگی ناب،حرام است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سری دارم که پای دارش آروم و قرارش نیست
بذاریدش بره بر باد موندن توی کارش نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ایران در گوشه ای اعدام شد
به جرم عشق
و پریشانی گیسو ی ژولیده اش
به جرم اعتراضات از سر گرسنگی اش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گر به ذکر خدا ، زبانت هست
از خدا بر تو یک نشانت هست
ذکر حق را چرا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کودکی یادش بخیر، خاطراته ظاهراً بی مغز آن ایام را ،
من چقدر دوست داشتم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کاش یک هوای پاک ، در این شهرِ داغ بود.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
افسردگی و خمودگی چالش امروز جامعه که ضمن به مشکلات روحی و روانی قدرت تفکر را نیز از انسان می گیرد و
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آخر چرا هر وعده پوشالی است...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آنكس كه تكيه كرد ، به دنياي حيله باز
كوته بُد آستينـش ، دستـش بُدي دراز
صح
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برای زندگی ام ، بهترین طرح لبخندی
برای لبهای پُر ز لبخندت ، که زندگی ام را ساخت ازتو ممنونم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در منطق اركان جهان ، نطق خدا هست
اين نطق ببين منطقي است درهمه جا هست
در منطق ا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خونه یِ همه از شیشه
نه آجره ، نه سنگه
خونه ها دیوار نداره
همسایه معنا نداره
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اَلّلھُـمَ؏َـجِّـلْ لِوَلیِڪَ ألْـفَـرَج
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما وارثان بُغضیم با آیه های تَحریف
دَردا ازین دیانت ....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گفتن بلند پایه ی تو را همتی از اوست
آثار علم آن ، تو عمل گر کنـی ن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روحم بمانند قلب لعنتی ام ، ضربانی دارد که سینوسی ست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با کوله بارِ انسان ...در یک ترن تا ابد...یا می رسیم به مقصد...یا واژگونه از سر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چرا ما مردمان با یکدگر بی ساز میرقصیم
چرا از محو تب از این تن بیمار میترسیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلواژه های عشق را مرور می نمودم ، ز سکون یاد نبود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صبح بيدار شدند... و نديدند نشاني از عشق!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
كودكانم! اي غزلهاي قشنگ مهرباني...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حالا که سر به دارِ توام بگذار
خونم حلالِ حقِّ سخن باشد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اي ديده ي روشن،تو بكن دور جهان سير
همّت بـگمار و مطلب نانـي از آن غير
بيدار شو
|
|
|
|
|
| مجموع ۵۱۲۸ پست فعال در ۶۵ صفحه |
چقدر زیبا و مصوّر 
سید حاج فکری احمدی زاده(ملحق)
وهب رنجبرکلیبی 
