پنجشنبه ۳ تير
شعر قطعه
|
|
|
|
من متعهد ام که چون تو به زخم زحمتکشان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شفای امراض معراجمان
تنها با اشک حلقه خانقاه التیام می‌یابند.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو تنها واژه عشقی که در عمق نفسهامی بدون اینو عزیز من که من بیتاب بیتابم
نه شب خاموش نه روزی خوش نه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
منم آن قایق بی بادبانی
که بر موج دو ابرویت سوارم
به دنبال دو فانوس نگاهت
دمی آرام دما دم بی قرار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اگر او رفته با میلش ، رهایش کن...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
توکه همراه ما بودی چگونه
به نامردی دل ما را شکستی
زدی آتش به قصر آرزو ها
پ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای شاعران قلمتان پراز احساس عاشقانه
احساستان پراز نوشته های شاعرانه
دلتان سرشاراز عاطفه های دلبران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گفتند که دلدار چنین است و چنان است
ما جز غم و اندوه ز دلدار ندیدیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من حال دلم محتضرانه است مگر صبح بگردد
چشمان فرشته به یقین معجزه ساز است..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تصمیم میگیرم که کبرای شما باشم
تا جا بماند شعرهایم زیر بارانت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جای پای اولین خاطره در یادت هست؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میانِ جمع چشمم دزدکی سوی تو میچرخد...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اگر از گریه می نویسی ، مراقب اطرافت باش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه کسی می‌داند عرق شرم چه مزّه‌ای دارد؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
طعم لب های تو را بس که تجسم کردم
شعرهایم همه از دم شکلاتی شده است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چشمان پلنگ خیره را می بستی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای منزوی ترین و دورترین
خانقاه شاهدانه !!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خب، چرا تو رئیس دیوانه‌ها بودی ؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سفیدِ کاشی حمام تشنه ی خون است ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فضــله ای رفت به دیــدار پنیر ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باید پدر باشی ..بفهمی در بابا را ..
شمشیر زخمی نیست مولا را بگریاند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گوزلیم همشه کاش سن منی یاد ایلیسن
نه کی شارژین قوتاراندا منی دنگ ایلیسن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یـکـی ســرمـایـه‌دار ده ریـالــیســت :
هــزار مـثقـالـیِ نـیـم مـَن فـروشـست
یـکـی بـی‌خـانـمـان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کرونا آمد و دزدانه در جان بشر افتاد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای یار تو با چشمه غمدیده بیمار چه کردی ؟؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
«صد بار گفتم باز یادت رفت»
|
|
|
|
|
|
|
|
|
طعمی به جز تلخی برایم زندگی نداشت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حرکات موزون و تکراری
کمرِگاه خواهرانِ سماعِ مرا
رصد می کردی ؟؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مـا را چـو نـیاز حـاجـت نامـرد نـیست
مرد آنست که بی‌نام و نشان بخشیده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غرور و جهل
غرور و جهل اگر ممزوج گردد
شود دردی که درمانش نباشد
اگر با احمق جاهل نشینی
کشی رنجی که
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هوای عاشقی ابریست
بِبار دیگر تو ای باران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دل به مهتاب سپردند خطاست
ولی بی خبرند..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شب , سرآغاز غم دیرینه است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دوره گردی روز از ره میگذشت
چشم روشن کرد ،آب و کوه و دشت
خانه ی پیری شبی مأمن گزید
مهربلنی کرد با
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما نابینایان قبیله روشنایی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گر خانه تو شهر بدان است، عجب نیست
این خانه و زندان جهان است که خوار است
گر ما به تو گوییم که ج
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می‌شود همراه با مژگانِ او، خنجرِ ابروی او جلّادتر!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عقل در کار من نمی آید
روی این تحفه هم قلم زده ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وه‌قتی گلونی بسی
یا که خه‌لخال وه دسی
وه ئو خه‌نینه مه‌سی
دنیای روژن کیده سی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بهار خجسته باد
خبر سبزه چو در باغ و گلستان آمد
پر کشان بلبل عاشق سر بستان آمد
مطربان بزم طرب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من به تو دادم همه دل،همه جان را
زمانیکه سر و دست و پا و زبان همه فانیست
دادم به تو آنچه بخشید به م
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ادعاها فراوون
ما خدا رو دوست داریم
امّا فقط این وسط
حجابو دوست نداریم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تازیانه تکبر را در پشتش
احساس میکرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خورشید را پایین بیاور با خودت لیلا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پيرو حكمت جم باشي كه بتوان به جهان
سكه ي نام خودت ،از ره حكمت بزني
تو كه از
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلم گرفته است
حالم خوب نیست
به هوشیاری حساسیت فصلی دارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خدايا آگهي ، من بد نكردم
زِ بدكاري به من نَبْود نشاني
اگر در كود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مگر نگفته بودمت که حس ناب عشق را
به سوی قلب عاشقان خدا روانه می کند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این شعرها نوشتم ، شاید به غیرت آیی
در مُلک دین و وجدان،تخم عمل بـپاشی
مردا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اي عُمر شاكي به پيشت آمد از دست علي(ع)
گفت اندر كعبه،آن بر من چرا ضربت زدي
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رفیقِ غافلی در جمع یاران
بگفت انگشترِ دستم طلایی است
ره آوردِ نکورویی توانگر
در اوقاتِ عزیزِ آشنا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نعره‌ی شیر پاکتی در بند و منقضی‌شده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اي قادر سبحان ، تو كه آگه زِ من هستي
حاجت زِ تو خواهم،به دعاها به دو دستي
بدب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اين ره همان دو راهيست،در پيش آدم وديو
بحثـش مگر نـخواندي از دوره ي سليمان
دستگاه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شبهای پُر ستاره شده فصل گفتگو...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شاعری ! باشد ! ولی گاهی غذا را سر بزن !
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جای آنکه فکر،زشت و زیبا باشی
باید به خدا داده،پذیرا باشی
....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
كس اَر نيك صولت بُوَد در جهان
كنـد تازه آئيـن پيغمبـران
هر آنكس كه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برای آقا انصاریان که رفتنش حال همه رو بد کرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خُرمس این باغ جهان ، از هنر کارگران
ورنه این باغ شود خشک شجر وبی ثمرس
صاحب با
|
|
|
|
|
| مجموع ۱۰۴۳ پست فعال در ۱۴ صفحه |
محمد قنبرپور(مازیار)
اميرحسين علاميان(اعتراض)
زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس)
سپاس از اشتراک 
وحید سلیمی بنی
مهدی محمدی
ابراهیم آروین 
بهروز عسکرزاده 
