جمعه ۱۵ اسفند
شعر قطعه
|
|
|
|
تازیانه تکبر را در پشتش
احساس میکرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خورشید را پایین بیاور با خودت لیلا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پيرو حكمت جم باشي كه بتوان به جهان
سكه ي نام خودت ،از ره حكمت بزني
تو كه از
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلم گرفته است
حالم خوب نیست
به هوشیاری حساسیت فصلی دارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خدايا آگهي ، من بد نكردم
زِ بدكاري به من نَبْود نشاني
اگر در كود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مگر نگفته بودمت که حس ناب عشق را
به سوی قلب عاشقان خدا روانه می کند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این شعرها نوشتم ، شاید به غیرت آیی
در مُلک دین و وجدان،تخم عمل بـپاشی
مردا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اي عُمر شاكي به پيشت آمد از دست علي(ع)
گفت اندر كعبه،آن بر من چرا ضربت زدي
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رفیقِ غافلی در جمع یاران
بگفت انگشترِ دستم طلایی است
ره آوردِ نکورویی توانگر
در اوقاتِ عزیزِ آشنا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نعره‌ی شیر پاکتی در بند و منقضی‌شده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اي قادر سبحان ، تو كه آگه زِ من هستي
حاجت زِ تو خواهم،به دعاها به دو دستي
بدب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اين ره همان دو راهيست،در پيش آدم وديو
بحثـش مگر نـخواندي از دوره ي سليمان
دستگاه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شبهای پُر ستاره شده فصل گفتگو...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شاعری ! باشد ! ولی گاهی غذا را سر بزن !
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جای آنکه فکر،زشت و زیبا باشی
باید به خدا داده،پذیرا باشی
....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
كس اَر نيك صولت بُوَد در جهان
كنـد تازه آئيـن پيغمبـران
هر آنكس كه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برای آقا انصاریان که رفتنش حال همه رو بد کرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خُرمس این باغ جهان ، از هنر کارگران
ورنه این باغ شود خشک شجر وبی ثمرس
صاحب با
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جنس اندوه تو از جنس نشاط است حسین
مرگ در مسلخ تو اصل حیات است حسین
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با لبهای تشنه و خشکیده
تیمم هم نخواهم کرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
انقلاب آمد ميان،رهبر بشد بر مسلمين
قاعد اعظم خميني (ره) سيد والا تبار1
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سرما بیا بساز و به گرمی حضور یاب
اینجا حضور خاطره گرما نمی دهد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شعری در مورد انسانیت و نزدیک شدن به ساحت مقدس الهی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مبادا سركشي كردن ، به راه بندگي كردن
نـشايد سركشي كردن ، اگر كرديم گمراهيم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در دام تو افتادن و هرگز نرهیدن
بر عاشقِ مشتاقِ تو مصداقِ رهایی ست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما با خردانيم و خداوند نـبينيم
ناديده عبادت نـكنيمش كه بـبينيم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حافظ از مسند عزّت1، ره توفيق بيافت
ما از آن مسند توفيق ، توان ياد كنيم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای خدا دادم قسم بس من تورا------------ناله هایم می ستایندهی تورا
عاشقی کردم بدانم راه عشق --------
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو آن انتخابه آخرینی.......تو بحبوحه تورا صدا کردم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در اعلا ملك حق، تا مي توان رفت
چرا در خاك اين دنيا بمانيـم
مگر اي
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فيض آن لطف خدا،گر نرسد بر سر من
هرچه كردم بجهان،خونجگر وديده ترم
تا در ولاي حُسن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گردش كند از حكمت حق ، زندگي ما
صد حيف كه ما بي خرد وهوش و حواسيم1
ما بسكه پ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غزل بهانه میشود ، سخن ترانه میشود
در این شبی که باتوام ، چه بیکرانه میشود
تو باشی و بهار و دل ،،
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آثار زُهد و علم شناسیم و معرفت
با معرفت ز حکمت معبود بوده ایم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نمک بودی ندانستی نمک هم
بگندد چون به گندابی درافتد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سنگی ز روی تکبر به شیشه گفت
آیا توهیچ دمی کرده ای درنگ
روزی اگربه تنت ضربه ای زنم
طعمِ حیات به ک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کوله بر درد میشکد در جای بار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دارم هی بنگ ایکنم ،سی جات که منده ای گلم
ری دلم ترد ایزنه ،جون بم نمنده ای گلم
اسبته زین کردیو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اگر نخل صوابي1 را بـكشتم
ثواب2 آن سوفالي3 شد به چشمم
فشاري آنچنان بر چش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وستومه یاد روزگاری که
یاد حوض و همو حصاری که
تش تنیری دوواره ور کردی
تش ناهادی به هیمه هایی که
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بى مى و مقصد و مقصود تو انسان نشوم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از بس كه ضربه خوردم از بهر خرده نان
ترسم ديگر كه آبي و نان، در دهن كنم
صد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چون شعر می نگارمت اما ندارمت....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اخمِ تند و قهرِ تلخ از نازنینی بانمک
طعم نابی، حیف از آن شیرینی لبخند نیست؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در نظر بازي من ، اهل جهان حيراننـد
خود كه حيران نَـبُوم ،من به يقين با بصرم1
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خواستند آن چه بود در سرشان
تحت قانون بیاورندش نیز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای غصه ی نهفته لای روزمرگی
زیبای منزوی ، مرا با خودت ببر
گنجشکِ پر شکسته ی در لانه ی نمور
این جوج
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این دلنوشته را نه بعنوان غزل که قافیه را باخته
بلکه به عنوان درد دلی در حد سپید تقدیم میکنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آن یار خوش الهام من، از من چه طلب کرد
عمری است که من در طلب طاعت یارم
تصمیم گرفت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شعری میان خون
شعری میان دود
لب های سرخِ تو
خواب از سرم ربود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یخ کرد از شرم نگاهم چای لب سوزم.......
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چرا ديگر نـمي باشد ، حلاوتهاي روحاني
دلم از غصه پُرخون شد،بسا من خون دل خوردم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از مرز قناعت نگذشتم كه من از خود
آلايـش1 دنيـا و تجمّـل2 نـپرستم
ميلم نَـ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عبوری باید
از فصل سرد
تا لمس بهار ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بد بخت تريـن مردم ، منـم امروز
هر كار كه كردم نشدم فاتح2و فيروز
اطراف من ا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هربار که با یاد تو از درد سرودم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اي بيخبران ،يك خبري بشنو زِ دختر
دختر كه عروسيش شده از ديگران سر
هركس كه به دنيا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این جوانــی سوخـت در زنــدان غم
پـیر دیــروزم دگــر فـــردا کجـــــا
جسم و روحــم خالی از سودا و
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پاره پوتینم به فریاد آمده
پوستم از سوزها باد آمده
پست های بی امانِ روز و شب
مثل کوهی که به فرهاد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خوشا كـردار آن پاكان دينـدار
كه دين را رد نكردن تا سـرِ دار
مس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چنان مرگ تلخ است و غم دوران چو بد
که گویا ب سنــــــــــگینی کوه و سنگ لحد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جان من دقت به كار خويش بنما، لازم است
كار بي دقت يهودا كرد و يوسف(ع) را نديد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دریا نشسته در بغل چشمهای تو...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گفتگويي زِ خدا باشد و توحيد بشر
آن كه بود است همين گفته ي ثابت نشنيد
راه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هرلحظه ی چشم من ابری زخیال توست
سیلاب شده دامن از فاصله گریانم
هر روز و شب عمرم با یاد تو طی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مسلمان ها به هم باشند برادر
چرا بر گمرهان در جستجوئيد
طنابِ چاه م
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بارشِ باران، من و پاییزِ خیس
بغض کردم، گفتم ای دیوانه هیس!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آدمی بر حولِ لولای گُمان - چرخِ عَقلَش را چرا اهرم کند؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خدا گر سرپرست ماست، خداي فرد بي همتا
تفضل كي به نيكان كرد،چرا محرومن از هر سود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رنگ رخسار بهارم می رود
هر چه از زردی بگویی زردتر
مانده بر جا خاطراتِ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زندگانی فقط این خاطره هاست
گوشه ای دنج نشینی و مروری بکنی
بر همه غصه ی دیروز بخندی و از آن
غمِ پن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می نشیند این همه دیو و دغل...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
كس اَر نصرت و فتح1 ميدان بخواست
نـبايد كه در درس ، تنبل بُوَد
كس اَر
|
|
|
|
|
| مجموع ۹۸۳ پست فعال در ۱۳ صفحه |
وحید سلیمی بنی
عليرضا حكيم
مهدی بدری ماشمیانی(دلسوز) 
مجتبی شهنی 
