شنبه ۶ مرداد
شعر قطعه
|
|
عبور اتفاقیات، به سنگهای محتمل
دقیق پرسه میزنی، تفاهمی کبود را
|
|
|
|
|
ای انسان
نیست قدرت زان که حق ضایع کنی
راه حق رو تا که خود لایق شوی
معرفت را تو بکن در دل
|
|
|
|
|
شاید این آرایهی چشمت مرا دیوانه کرد
استعاره کردم آغوش تو را من به وطن
|
|
|
|
|
سه بُعدیِ کلماتم، به مرزهای جنون
|
|
|
|
|
تو که ناهید سَمائی
هدفم وصفِ تو باشد
|
|
|
|
|
دستِ عالم کوته از بی مهری و هر چه جفا است
|
|
|
|
|
با این که از من دور نیستی
اما دلم هِی تنگ میشه
میبازم این سرباز خشتُ
بیبیِ تو سرهنگ میشه
و..
|
|
|
|
|
من نمیدانستم در مسیر کوچه ای بن بستم ....
|
|
|
|
|
من بَدَم ؛ آری! ولی مولا ، به جانِ مادرم
از تَهِ دل دوستت دارم! بکن باور ، مرا
|
|
|
|
|
خدایا
همون روزی که دیدُم روی ماهش
مونَ پا بند یَه عشق جُنون کُرد
مونِ عاشق بِرَفتم تا که گویُم
|
|
|
|
|
برایت بوسه ای تجویز کردم...
|
|
|
|
|
من حالم و از کوه میپرسم
گوشم چرا از بُغض پُر میشه
این خونه از کی خالی میمونه؟
این سنگ پس کِی ل
|
|
|
|
|
ترسم آن روز پیامت بدهم لیک جوابم ندهی
|
|
|
|
|
پس از مرگم
بسوزانیدم...
آتـش بـر سـراپـای تنـم ریـزیـد...
|
|
|
|
|
ای که چون ماهیِ در تُنگ، گرفتارِ تنی
بِشِکن تُنگِ تنت را که به دریا برسی
|
|
|
|
|
دلتنگ مثل سبزه
در انتظار باران
گاهی به خود بپیچم
|
|
|
|
|
باز قلب پر وصله ما را نشانه گرفته
عادت کرده به این ماهی قرمز فراموش کارش
|
|
|
|
|
شعر مربع
به عشقت خیانت عزیزم نکن
خیانت مکن هیچ جا درجهان
ع
|
|
|
|
|
گر چه زمین گِرد و خطی خمیده است
ره ساده و گِرد که همیشه دَوّار نیست
این دنیا، مهمان سرا و سفری بیش
|
|
|
|
|
وضو با اشک ِ شبهای ِ بدونت
گرفتم مست در محراب ِ رویت
|
|
|
|
|
من به دیدار تو مشتاقم تو اذن ورودم ندهی
یا ابا صالح المهدی (عج) مددی
من ز کرده ام خجل و روسیاهم
|
|
|
|
|
عشق در بهار.اجتماعی
همه نفع خود به خواهیم، که زدیگران جداییم
چو ز خویش ما گذشتیم . دل مان شود وفا
|
|
|
|
|
عالَم هستی .فلسفی
تو نظرکن تمام عالَم را
بین به هرلحظه اش چها باشد
بی هدف نیست زندگی جانا
بین
|
|
|
|
|
کودکی صبح سنگ قبرم را که بوسید
|
|
|
|
|
ای انسان.انسانشناسی..
غم رهاکن زدل به آزادی
تا همهِ عمردل امان باشد
عشق داند که عالم شادی
|
|
|
|
|
زندگی کن ..؟
زندگی کن لخظه هارا باهمه نیک و بدش
عمر کوته ارزش حسرت تراویدن نداشت
ناله دارد ر
|
|
|
|
|
هشدار که آرامشِ ما را نخراشی
|
|
|
|
|
طبیعت نظر است یار را نظربازی
|
|
|
|
|
شود آیا...؟
من از عاقل بودن فیضی نبردم
شود آیا.؛ کمی دیوانه باشم.؟
بشوق یک قدح درباب مستی
گد
|
|
|
|
|
گیر قفس افتاده ام در حسرت دلدادگی 💖💚
|
|
|
|
|
بهترین حالت من این بود که
هر که را آمدهام خوب شوم
،بد شد که
|
|
|
|
|
قلب عاشقان .
قلب فرهاد گر که بشکافی
خون شیرین در عیان بینی
درحقیقت ز قلب هرعاشق
رویشِ خون د
|
|
|
|
|
شعر مربع
ز غمهـا رهـــاکن خودترا دلـــــــا
رهــــاکن کهگرد
|
|
|
|
|
پشیمان میشوی.؟
می روی تو من نگاهت میکنم
میرسد روزی پشیمان میشوی
درد تنهایی خمیرت میکند
از ن
|
|
|
|
|
خوشا موسم نوروز که فرخنده و باقی است
|
|
|
|
|
گر تو خواهی شهرت و جاهو مقام
|
|
|
|
|
کاش بریزید شبی ماه غزل بر زمین...
|
|
|
|
|
گفتمت مطرب بیا سازی بزن غمگـینِ دل
آمدی بـا قـلبِ ویرانه ی من تـمـبک زدی؟!
|
|
|
|
|
نمیدانی که چشمانت چه جنگی با دلم دارد
|
|
|
|
|
هرگز نمی دهم به کس ، این حال ناب را !!
|
|
|
|
|
ای بی تو پر از واژه زخمی شب شعرم
|
|
|
|
|
بـِـه
عشـق
و محبـت
و صِـداقـت
و جن
|
|
|
|
|
پنجره باز و هوا ابری و من چشم انتظار
صبر کن باران که نجوایی به گوشم میرسد
|
|
|
|
|
پس کشیدم پا از این گردونۀ پرزرق وبرق
کز ازل جز حاصل فرسایش عمرم نبود ؟
عده ای درشورمستی عده ا
|
|
|
|
|
شبی را در میان واژههایم
به صبح آور، غزل از خواب برخیز
|
|
|
|
|
من آن عددم که ضرب در تو
امیّد توان رساندنم بود
|
|
|
|
|
بداهه تقدیم به جناب هداوند عزیز
|
|
|
|
|
مردانگی..انسان شناسی
هرکه دارد دردلش مردانگی
پاک باشد از همه آلودگی
از نیازِ مردمان دارد خ
|
|
|
|
|
علی جانِ من ای روح و روانم _دمادم نامِ تو وِردِ زبانم
|
|
|
|
|
وقتی که از تو شعر میگویم...
|
|
|
|
|
مۀ زیبای من
کاش بدانی مۀ زیبای من
آیهٔ چشمان تو با من چه کرد
شهرتنم ولوله آغاز شدم
زلف پریشا
|
|
|
|
|
زندگی عاشق رقاصی غم ها شده است
|
|
|
|
|
رونق بازار
رونق بازار دل است عاشفی
شهدکلام رسل است عاشقی
خوب به تاریخ جهان بنگری .؟
جو
|
|
|
|
|
زندگی ومرگ. فلسفی
مرگ خواهد جان ز تن گردد جدا
جسم می خواهد که تن با جان شود
دائما این جنگ
|
|
|
|
|
کاشکی زنده ای ازاد بودم
از گل سنوبر بودن مامان عروسکی داشتم.
کاشکی طعم تلخ و شیرین زندگی را چشیده
|
|
|
|
|
خیالِ واهی از خود, دُور گردان_وگر نه, در لَجَن اُفتی و مُرداب
|
|
|
|
|
گر که مادر خفته در اعماق خاک
روح او شاد و نگاهش پاک پاک
|
|
|
|
|
در تورق برگهای تاریخ
انسان هست و آرزوهای زیبایش
|
|
|
|
|
ازکنارم یواشکی نگذر
دامنت را به آه من مسپار
اشکهای مرا ندیده مگیر
شانه ات را برای من بگذار
م
|
|
|
مجموع ۱۴۹۲ پست فعال در ۱۹ صفحه |