پنجشنبه ۱۷ آذر
شعر غزل
|
|
|
|
ترسم که به وصلت نرسم تا که بمیرم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درهمین حوالی
ابرها گریه می کنند
کنار شومینه
شب های سرد زمستان
حافظ خوانی
کاسه ی بلور پر از
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پزتوی از افتاب و روز روشن می کشم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو کعبه و من مرتد این شهر غریبم
از عشق تو جز غم نشد هیچ نصیبم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای نازنین از لطف سوی من نظر کن
با التفات خود مرا شوریده سر کن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شبگرد سیه پوش شب شعرم و آواز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بینِ من و تو فاصله یک لحظه سلام است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رسیده باز هم فصل جدایی
قرار این دل عاشق کجایی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به زودی برخواهم گشت
از خوابی در ابدیت
بی هیچ معنایی
از مرگی میگویم
از مرگی که می اید
و مثل باد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کاش مادر قصه پایانی نداشت
یاکه میشد بعد تو جانی نداشت... 🖤
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو با منی بوسعت ِتکرار ِ زندگی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جز تحیّرم عکسی، نیست بر در و دیوار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیا بتا به جمال خیش....آن رخ ماهت را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مدتی چند است دیگر چشم ما رویا ندید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در همسفری من و تو جاده به تماشایمان می‌نشست
جنگل مات مانده بود
رود موسیقی شد و در صخرهٔ دریا شکست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من اهل دلم اهل گلم اهل بهارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
طوفان اشک های دو چشمم اثر نداشت...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دست زدم دست تو را، گرم شدم همچو شراب
برق دو چشمت به سرم برد حواس از بدنم!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مانند آهویی که گرفتند بند ها
مغبون شدم به سیطره گاه نژند ها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
محرم راز دل یک دختر
این روزا شده
قلم ،کاغذ ،دفتر
قلم را می فشارم روی کاغذ
نوشتن درد دارد..
سیل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هرکسی ذاتش خراب و صاحب این مسند است
ارزشش کمتر زگاو و قاطر و خوک و دد است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گفتم فدایت باد سر ، ساطور آورده!
گویا تعارف هم ندارد با من این جلّاد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چرخی بزن با واژه‌ها چابک خیال هر شبم..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آنقدرکامده ام سمتِ توبا ذکرِ دعا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غزلی عاشقانه از جواد کشتکار ویزمکی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آمد و کفر خودش را در دلم جا کرد و رفت
این منِ دیوانه را، دیوانه رسوا کرد و رفت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیوانه‌ی چشمان توام همسر خوبم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کیستم حرفی زنم این قول قول صائب است
قهرمان عشق بر گردنفرازان غالب است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سروش های
تالاب نیلوفر آبی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قهر نکن با من دگر افسانه ها خواهند مرد..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چون لبان من نوازش بر بناگوشت کند
اوج گیری تمنای تو مدهوشت کند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه خطا سر زد از ما که نمی دهی جوابی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شاید که باد ولگرد با دست های لرزان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
طعم شب های جوانی به دهانم تلخ است
ظاهراََ خوب،ولی عمقِ روانم تلخ است
شعرِ خوشبختی و اینگونه ارا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بعد عمری معشوقه‌ی رویاهای خود یافتم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سر این زلزله ها عاقبت بم دارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با نگاهی مدهوش گفتم :(که شدم دل داده ی نیکوسرشتی ، با زلف مشکی ونداند ونداند ونداند )
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کعبه علی، صفاست علیّ و منا علی
هم از خدا علی‌ست و هم با خدا علی
او در غدیر، دستِ خودش را گرفته بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عاشقانه شاعرشدم
حواسم پرتِ تو
نصف شعر را ریختم روی زمین
دست و پاچُلفتی شدم
چنان گیج میشوم ازتو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرگ می آید و کنکاش به پایان برسد...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نگاهی متفاوت به غزل حافظ شیرازی .......
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گردونه‌ی عشق است جهان گردش ِ دوران/کین قرعه به نام تو گر افتاد بغل کن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من رافضیم، چادر تو جای دخیل است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آتش زدی دلم را ، ای یار دام گستر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به چمن گشته خزان خنده و گلها ز غبار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چنان افتاده ام از چشم مردم....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این شعر به سرمای هوا در روزهای منتهی به شب یلدا پرداخته است. زمستان را فصلی بی گل دانسته است که ذوق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گفته بودند کریمی و کرامت داری
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیا و عاشقانه در دل من آشیانه کن
شکوفه وار بر درخت زندگی جوانه کن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خیال خیره‌یِ گلدانت مرا چه محو ندیدن کرد
و با طبیعت ممنوعش اسیر دستِ نچیدن کرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باید که عمق باور خود را بیان کنم
تا از نهان، علائق دل را عیان کنم
از هرچه فهمِ مرا به بازی گرفته ت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رفت به باغ دلبرم نوگل دلربای من
دل به ترنم آمد از جلوه جانفزای من
تيغه تيز تركشم كند شد از جفای
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بر شاخه کل غنچه زیبا نیکوست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با+غم برای من غزل می‌خواند
می‌گوید حسن بنویس بر سینه من
نگه می‌دارمش یادگاری
در هزاران سال جلالی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اینکه دوست میدارم ،من تورا، نظم می‌ریزد بهم
کان زیک شب میشوم از غم جدا ،نظم می‌ریزد بهم
کز نگاهت ا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شاید فراموشت کنم شاید بگی چه سنگ دلم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کس ندانست آنچه که بر ما گذشت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شیبه جوجه ای بی سر پریروز رسید از دست مش احمد به دستم
باو گفتم تو مرغی یا کلاغی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حسرت و شوق حرم این دل عاشق را کشت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مهلا من گاهی عصبی گاهی آرامم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مامور نظامت مزن ای غافل مزدور، بپا
این حافظ ناموس تو وجان عزیزت همه جا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شکوفا میکند همبستگی پیوند عالم را
فزاید خُلق خوش همواره سهم رزق آدم را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امشب قرارِ واسَمون
یه مهمونِ جدید بیاد
از دوستایِ باباست و من
نمی‌شناسم اون و زیاد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در دفترم با هر غزل با واژه ها میبوسمت
رویای من در خلوتم بی ادعا میبوسمت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آنکه هر شب کاهد از حجم عذابم بالشم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بتخانه و میخانه چه فرقی میکند
|
|
|
|
|
| مجموع ۳۹۰۳۰ پست فعال در ۴۸۸ صفحه |
عباسعلی استکی(چشمه)
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
ضمن احترام به تمام عزیرانی 
مهدي حسنلو
سید هادی محمدی
میلاد عبیدی 
ابراهیم آروین 
منیژه قشقایی 
طوبی آهنگران 
