جمعه ۱۵ اسفند
شعر غزل
|
|
|
|
من مست و خراب امده ام بهر وصالت
تو در بر من هستی و من کنج خیالت
در گوشه ذهنت به منی همچو یک مجنو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با صدایِ بالِ کفتر یاکریمی خواب رفت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بنا دارم به جان عشقی خریدن قرین زندگی یاری گزیدن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو بهترین گناهی،امشب به وقتِ بوسه/
یادم تو را فراموش، ای اولین سؤالم /
سارایِ کودکیها، شیرینترین م
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نمی دانم که هستی یا کجایی؟
ولی یک ذره ای از این وجودم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جان من..562عارفانه .عاشقانه
از چه روی ز یاد من، ای که تویی جهان من
هر نفسم به یاد توست، ای که
|
|
|
|
|
|
|
|
|
❤💛 قلبم ازعشق پرو جام امیدم خالی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من همره مه شدم که در سوی تو می رود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما هم به شعر نقش فراوان کشیده ایم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تویی ان عطر خوش بویی ک دل را میبری هر دم ....تو خورشیدی و گرما بخش نباشی خشکم و سردم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
" سر رفتن این حوصله ها دست خودم نیست "
دور از توام این فاصله ها دست خودم نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دل دل مکن دل درگذر باش و دلاور!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من آن درخت خزان زده ام که برگ و بارم نیست
میان گلشن و باغ ،چون گذشته اعتبارم نیست
...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به سر زده بنویسم،نگار سیری چند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شانه‌ی موی مرا دستِ تو می‌ساخت ولی
سختیِ این همه دوریت که آسان نشود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در بیان دلتنگی نسبت به امام زمان و در مدح ایشان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کاش می‌شد که بیایی و کنارم باشی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بارِ کج گاهی به مقصد می رسد .
گاهی از بیراهه برکت می رسد .
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای دست روزگار چه کردی تو با دلم
دادم جوانی ام به تو اما چه حاصلم؟
گفتی که هر چه بوده ز تقدیر بو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به اعتیاد تو افتادم و توام رفتی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای پاکبازان از چه رو مسجد به رویم بسته اید؟!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما در مسیر مرگ و خطر ایستاده ایم
رو در روی تمـامـت شــر ایستاده ایم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هنوز اون لحظه برای من اتفاق نیافتاده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هـم از نـیــش عقـــرب رنـجــیـدیــم
هــم از زهـــــر دوســــتـی آزردیــــم
لاکــردار ، نــامـــ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بی تو این چتر و من و نم نم باران، چه کنم؟
بی تو با خاطره خیس خیابان چه کنم؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درمثال است؟
تونیکی میکن و دردجله انداز
که ایزد دربیابانت دهدباز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یاد اون روزا بخیر ک عاشقی واقعی بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این گردش شبانه مرا برد تا کجا
تا می رسم دم میخانه، آتش گرفته بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دل دل دل چون صدف گیر کرده به ساحل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آن روز که مهر ماه تو به دریای چشمانم افتاد
که یاغوت لبلعلت تنور داغم افتاد
چو ماهی. به در یای وجو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شکر درگاهت که آید زین دلم آهی هنوز!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از پس سرمای سخت،میرسد اینک بهار
زد شکوفه بر سر،هر درخت و شاخسار
مادر سرما برفت،از دیار ما کنون
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پروانه بودن بد ترین تقدیر دنیاست...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در فراموشخانۀ توَهّم خویش
از بهار بیزارم .
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تصویر تو و دشمن من در یک قاب
حال من ماندم و این لبخند نقاب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دوست دارم که تو را سخت در آغوش کشم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گفتی که پای عشق من هستی و میمانی ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نوروز می رسد با میر پنج روز
برخیز و شاد زی بر رفته دل مسوز...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می کنم از خدا طلب هر روز
در مناجات صبح هر سحرم
صحت و عافیت برای شما
سرور نامی نکواثرم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عشق در رویای من پرورده شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مدح امیر المومنین علی علیه السلام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بر گورِ خویش فاتحه خواندم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شبی در این خیابان سرد
به دنبال دِلی اَبری بودم
گشتم و گشتم ولی پیدا نشد
چون آن دل ابری،خود بودم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شد گلستان از نگاهت دشت احساس دلم
صد بغل یاس محبت گشت از تو حاصلم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به گنجه خیال من هزار و یک خیال توست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تندیس عشق از برکات تو جان گرفت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دل کجا و عاقلی های سراسر جهل و جور!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در خانه فراوان شد غم ها چه معمایی !
ای غم تو چه می خواهی از گنبد مینایی؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
كو عذابى بهر شيطان؟ وعده ى يزدان دروغ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حریر دامن سبزت مسیر بوی شب بوهاست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از عشق تو دیوانگیم ، نوش و گواراست
از عشق تو دیوانگیم ، نوش و گواراست
یاد تو مرا کهنه شرابیست ک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کی گفت: درخت صف به صف سبز شدست؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تنها تو تکیه گاه غزلهای من شدی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیگر گلایه از غم هجران نمی کنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میرقصی ومیرقصی این بار به ساز من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نور حق را چون گرفتم ژاله را پنهان مکن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلم آغوش می خواهد...
اولین تجربه غزل نویسی من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شب چه بی حوصله میرفت به پایان برسد
نوبهار دل ما رفت به آبان برسد
خانه بعد از تو فروریخت و این وی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می‌روی تا قلمم بی تو غم انگیز شود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیخود آوار شدم بر سر خود
ناتوان است همه افکارم
هرچه رخ میکشم از بیداری
می پرد خوابم و من بیدارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شبی دگر شد و با چشم خیس وکاغذ شعر
به خاطـــرات فـــراوان ســلام مـی گـفتم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما سبز می شویم باز ،به سر خاکتان کنید
فکری به حال این خس و خاشاکتان کنید
شرمنده !!خوابهای پریشان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جوهر یاسین
ای برده به تاراج دل و دین به کجایی
وی داده به غارت ره و آئین به کجایی
از دست جهان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای فراموشی کجا پنهان شدی اندر سرم؟!
|
|
|
|
|
| مجموع ۳۱۶۳۹ پست فعال در ۳۹۶ صفحه |
وحید سلیمی بنی
عليرضا حكيم
چون می‌خواهی
محمد حسین اخباری
محمد رضا خوشرو 
