يکشنبه ۲۸ مهر
شعر غزل
|
|
|
|
یارب این زخمی که بر دل مانده درمانش چه بود؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غزل شماره 14 من از امروز خودم را به نفهمي نزنم ميميرم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دل به دریا میزنم اما به صحرا بیشتر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ظاهرت آراسته بنما.باطنت راپاک کن
هرچه جزمهرومحبت .دردل است را خاک کن
بغض وکینه .دور بندازدشمنی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سرباز رهت مهدی شیران بلوچستان
مردان یل مشهد شیراز و قم و گرگان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اشعارِ پروانه‌ای در کتاب آوای احساس،
بخش یک.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بانگ انالحق
آوارگی از عشق توبسیار کشیدم
از دوری تو در همه جا جار کشیدم
از بانگ انالحّق نشدی ع
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بر مزارت آمدم زار و پریشانم حسین
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زیبایی ات مالِ من است، رُخ به دیگری ندهی
از شدت زیباییِ یار، جان به لب رسیدن یعنی عشق
چه کنم؟ تو ب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از یک مسیر دور آمد تکسواری زرد
انداخته بر روی دوشش کوله باری زرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
الهی نامه و توصیف حضرت قائم(عج)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رفتم از یادِ تو و یادِ تو از یاد نرفت
زنده بادا غم عشقِ تو که برباد نرفت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من خواستم عاشق شوم اما نشد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پارادوکس غریبی است اشک و لبخند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گیسُوانِ نخل خرمایِ تورا،شانه زنم
خوشه خوشه هم،رطب چینم درآن لانه زنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیا به باغ آرزو
و یا بگو خودت محل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من که حرفی نزدم این همه نیرنگ چرا ؟
اینهمه گوشه –کنایه ، زسر جنگ چرا ؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وقت آن شد که به گلذار گذاری بکنیم
زندگی با صنم لاله عذاری بکنیم
شد قراراز کف امروزبود نوبت آ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
توراصدنازیکجاآفریدند
یقین بهردل ما آفریدند
چنین حسن وجمالی که تو داری
بدان بهرتماشاآفریدند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غزل شماره 13مجلس ختم مرا در سحري با فقرا ساده بگيريد،جاي قرآن به صف عارف و مجنون قدحي باده بگيريد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ناله کردم بهر این حال بَدَم بر مردمان
هر کسی بِشْنید حالم ، ناله ام حاشا کُند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از التماس عاشق دامنکشان گذشتی...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بی تو هر لحظه مرا غصهء این فاصله ها ریخت بهم
مثلِ شهری که پس از خاتمهء زلزله ها ریخت بهم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وقت رفتن دل خون توشه راهت کردم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سلام خدایا
خدایا مرا فدای خودت کن
تکه تکه
فدای ستایشت
دوستت دارم
ذره ذره ام کن
در آسمان غوطه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بر درد ِ ما ، درمان تویی
ای جان من جانان تویی
ما راهمان گم کر ده ایم
فانوسِ دریامان ، تویی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
انار
لبت قرمز همانند انار است
نگاهت چون شراب خوشگوار است
تو را خالق پر از ناز آفریده
نگر این ق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یا علی جان مقتدای قلب ها، عشق همه
صحن چشمان ترت کعبه ی آمال همه
☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️
آفتاب نظرت در دل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرا غرق تمنا کن ، بسوزان ، شور بر پاکن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هرکه تنهایی را قدم نزده است
بردل از عشق نم نزده است
او چه داند که چیست حالت چشمانت
که بر او لبخند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به گیسوان سیاهت شیدا نمی گویم
به ناله های بلندت رسوا نمی گویم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خبر آمد که خیردر خانه شبانه زد ورفت چند صباحی بگریست که چرا آمد و رفت
خیرگفت نیازم به توست دریاب مر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جوانی رابپایت دادم ای یار
شدم درپای عشق توگرفتار
چنان سرگرم عشق وعشقبازی
که دنیاراندیدم جز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
محنت دوری زه قند وصل گاهی بهتر است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جانا که مستِ مستم ، از باده ی، الستم،
من گرچه پست پستم چون زاده ی شبستم
می نوش و می فروشم درکوچ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
" کهن راز "
شبی از عشق لرزان شد دل من
تو گویی لاله گون شد ، محفل من
رخی تابید ،
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر قدم می آیم و آقا سلامت می کنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلتنگی شق القمر نیست
همین که توی اتاقت باشی و خاطره یه خیابان خیس از ذهنت بگذره یعنی دلتنگی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
توازحال من خسته چه دانی؟
از آن که دل به تو بسته چه دانی
زانفاسی که در سینه نگنجد
رود گه تند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روزگار بود که آبمان داد و تابمان داد
مستمان کرد پستمان کرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ در شکــوه شب نشستم تا ببینم چشم تو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تشنه ی باده ی جانانه ی چشمان توام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ساقی کُجایی؟ پس چه شد؟ آن تلخِ شیرین دانه ام
آتش به جان خواهم زَنَم پُر کُن ز مِی پیمانه ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مخزن اسرار
یک اربعین بهانه ی دیدار می رسد
صد کاروان ترانه ی تبدار می رسد
از انتهای کوچه و باز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ازدوری ات عزیزم تب وتوان ندارم
ترسم که آخرکارازغصه جان سپارم
هرشب خیال خودراتابسترت فرستم
س
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از پس او بر زمین تا هست، باران میرسد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرد باش و بر رفیقت ، انگِ نامردی نزن
بی وفایی میکُنی!؟پس لافِ همدردی نزن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این جا برای نوشتن از تو قلم کم است
جهان برای به عشق نوشتن تو را کم است
محبوب من نه اینکه مرا عشق ت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در مجلس رندانه ی ما جای ریا نیست
گر بت شکنی طاعت میخانه حلالت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای یار پری پیکر آرام دل و دینم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
happiness
Holy! holy! ,brightness
...I am in two ? cry ! less
2019
seyedehmaryamjafari
bahagi
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بر نمی گردم دگر از کیش و از آئین تو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خنده ام تلخ ترین،حالت ویران شدن است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فاش بگویم که جهان است تهی
سرای آزمون بد است و بهی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میخواستم باهات حرف بزنم ،نبودی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در یاد قدم های تو بودم که رسیدی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گاهی حضرت وجودی هرکسی میتواند در ...باشد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر دم که می نگارم رخ ماه را - دیوانه نگاری پس ستاره ای میکشم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غزل شماره 12 بي وفا رفتي نگفتي اين دل ديوانه تنها ميشود ، در غمت اين دل اسير ماتم و اندوه غمها ميشود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حریر
حلقه به در زنم اگر دری توواکنی خوش است
بوسه ز یاقوت لبت به من عطا کنی خوش است
لحظه ی د
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای مه لقا از عشق تو کامی ندیده ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من تو را میکنم پیدا هرجای جهان هم باشی
من گر تو را کنم پیدا
به نمایشی زنده ز لبخندت میرسم
به زیار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درعشق تو ای دلبرمحبوب اسیرم
کی دست توان دادکه کام تو بگیرم
توکعبه ی حاجاتی و من بنده ی عاصی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از روز ازل حرف فقط حرف تو عشقه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بوی پاکی میدهد این مشکی آرام عشق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به سینمای این خزان ، به پرده پرده ماه آن
معین ببین نمایش ، دو روز عمر رفته رفته را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چو دید نبض نگاهم اسیر خنده ی اوست
گشود بند اسارت و رست و راهی شد
صدای خواهش قلبم شنید وقت عبور
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روحم را شکنجه میکند
سوالی که جوابش خواموشیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از وقتي تو رفتي آسمانِ دلم ابريست..
|
|
|
|
|
| مجموع ۲۴۱۶۸ پست فعال در ۳۰۳ صفحه |
محمد علی سلیمانی مقدم
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
زیباوبااحساسبازبانی صمیمی 
سپاس از دعوتتون برای خ
مجتبی شفیعی (شاهرخ)
کبری یوسفی 
