جمعه ۲۳ شهريور
اشعار دفتر شعرِ شعرهای ناتمام(ب.شادزی) شاعر بهاره فرزان پور
|
|
|
|
اصلا بگو که راه من از راه تو جداست
چیزی عوض نمی شود این گفته نارواست
...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باش تا شعر تو تحریر شود، بعد برو
عشق با چشم تو تکثیر شود، بعد برو
...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو عاشقانه ترین فصل قصّه های منی
تویی بهانه ی بودن ، تو آشنای منی
...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درون کوچه ی خلوت شدم گریان، به یاد تو
چه بی تابانه پرسه می زنم این سان ، به یاد تو
...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عشق یعنی تو فقط ، گرچه نظر بسیار است
از دل ما نگذر ، گرچه خطر بسیار است
...
☆غزلیات بهار
به
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک لحظه بیا روان شناست باشم
با حس جدا، روان شناست باشم
...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نهال عشق در دستان سبز تو به بار آمد
تو بودی که به من گفتی *بهار آمد ، بهار آمد
...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک کمی از خلوتت بیرون بیایی بهتر است
مدتی است این چشم عاشق، خیره مانده بر در است
...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من عشق و یادت را برای خویش می خواهم
هر حس شادت را برای خویش می خواهم
...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
همان که در غزلم عاشقانه جا می کرد
برای وزن غزل های من چه ها می کرد
...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لب ایوان غزل بودن و با حسرت خاص
...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تمام لحظه ی من پر شد از خیال تو دوست
...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سپرده ام به تو قلبی که آشیانه ی توست
همین خرابه ی ویرانه نیز،خانه ی توست
کبوتری که به دست تو رام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گفتی که تو با بهانه ها جوری تو
بین همه ی ستاره مشهوری تو
...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من با تو تمام روزگارم عالی است
پاییز و زمستان و بهارم عالی است
..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو صاحب خانه ی قلبی تو را مهمان نمی بینم
تو را ای بیکرانِ عشق بی پایان نمی بینم
تو با صد وسوسه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کاش ! آینه نمی گفت که زیبایی تو
نازنین! وسعت زیبایی دنیایی تو
وسعت یاد تو یک خاطره ی بی پایان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در حرمت چشمان تو تفسیر شدم
در برکه ی لبخند تو تطهیر شدم
...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رفتی و این دل شوریده به سامان نرسید
حیف شد قصه ی این عشق به پایان نرسید
مثل پروانه پُر از خواهش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای دلهره های بی درک من !
ای افسوس های بی مرز من !
در قدمگاه حسرت سوختی...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گهی بادم،گهی آتش، گهی آب
گهی پنهان،گهی حاضر، گهی خواب
...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قاصدک چشم هایت
نوید یک بهار دیگر را می دهد
زیر تلالو نور آفتاب ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گفته بودم که بمان، می روی اصراری نیست
گرچه دلتنگ توام ماندنت اجباری نیست
به دو چشمان سیاه تو قسم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در وسعت تو کران دریا پیدا ست
در خنده ی تو شکوه رویا پیدا ست
...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در وسعت زیبایی تو ذوب شدم
در باور رویایی تو ذوب شدم
...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چشمان تو دروازه های یک شب یلدا
شعر نگاهت تازه های یک شب یلدا
در امتداد گیسوانت شب تبلور یافت...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
انگار هوای چشم تو بارانی ست
دریای عمیق چشم تو طوفانی ست
...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شاعر چشم توام ، این مگر امکان دارد؟
ابر من ! تشنه تو میل به باران دارد
کاش ! آرامش چشمان تو پایان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غروب !
از سر ما گذشت .
راستی !
از کناردلمان هم رد شد ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آهسته تر قدم بگذار
تا قلبم فرو نریزد.
هر قدمت، آوای بلند ویرانی است ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دست از عذر خواهی بردار بانو !
دل بکش از دلواپسی های کف آرزو
از جاده زمان رد شو...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گرداب !
مرا ویران کردی، چه سود؟
چله عمر گرفتی ، چه سود ؟
...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خاتون من !
خاتون گیسو کمند من !
مرا ببوس از دریچه احساس ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رفتی ومن ماندم وآه حزین کاری نکرد
رفتی واین اشک های آخرین کاری نکرد...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مگر می شود عاشق باشی وشعر نخوانی
مگر می شود در غم فراق یار باشی و شعر نخوانی
...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قلب زنانه من
در آتش عشق تو
زبانه می کشد ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گاهی ذهن بی رمق
در خیابان بن بست فردا
پرسه زنان قدم می زند .....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چگونه از تو سخن بگویم؟
وقتی تو درامواج متلاطم خیالم
همچون ابر سپیدی!
...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
طلوع آفتاب
برصحرای کربلا
بال های بارانی
پروانه ای در آتش را
به انتظار پرواز
در پهنه سوگواران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ارغوان!
سایه امروز پر کشید
و رفت...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در خلوت شب های مالامال از احساس
حقیقتی در آیینه حجاب برداشت
در دوراهی حراج بین بودن ونبودن
سایه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در سیلاب چشمان این دنیا
تلواسه های ثقیل واژه ها
در سیطره غمبادهای نفس گیر
سینه دنیا را در چمبره
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه زیباست!
در میان دستانم طلوع می کنی
و من ذره ذره وجودم را درتو می نوازم
...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سراسیمه از راه رسیدی
لبریز تر از عشق و شور
فصل ، فصل بهار است و
وقت ، وقت اردیبهشت
...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حضرت پاییز، سلام
دیشب در پس کوچه های برگ ریزان، مهمانی برپا بود
حضرت پاییز
شنیده ام ملکه فصل ها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صدای آب فرات
از دل نینوا،می آید به گوش
خیمه های سپید ،درمیان دشت های آرزو ایستاده است...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در سکوت خاطرات،مچاله شده بودم
ودر تنگنای تاریکی زمان، فرو رفته بودم
هوا بس دلگیر بود وزمان سنگین
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای پری قلبم
صدای این قلب را زمزمه کن
چه عاشقانه برایت می زند.
|
|
|
|
|
احمدی زاده(ملحق)
محمدرضا آزادبخت
زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس)
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
بانام ویادخدا ودرودبرشما جناب فریادی عز
سید هادی محمدی
دانیال فریادی 
آلاله سرخ(سیده لاله رحیم زاده)
حسن لطفی 
محمد رضا خوشرو (مریخ) 
علی مزینانی عسکری 
یاسر کریمی 
