سه شنبه ۴ تير
|
|
|
|
صحبت حافظ ، زِ اسرار خدا آغاز شد
سر بسر در ملك ايران، صحبتش ممتاز شد
تا كتابش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تمام شعر سُریان دچار سیر نزولی؛
تویی که شعر تو دارد همیشه سیر صعودی ...............................
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با خری هم خانه شد روزی سگی
گفت تا کی می کنی دیوانه، کار..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای گوهر گلرنگ ثمین آزادی ای تاج دلارای زمین آزادی
ای ماه ستاره بر جبین آزادی ای ا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گیج و منگم ، خواب می بینم خدایا...وای نه!
حــوری از جنـّت به نـزدم آمـد آیـا؟...وای نه!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خاورمیانه شـد دلـم آشـوب و جنگ است...
بانوی شرقی این جدال آری! قشنگ است؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یارا بیــا دور از جهــان،با دیگـران بیگــانه شو
حتی شده یک امشبی در کلبه ام همخانه شو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روزهــا آمـــد و رفتـنــد ولــی انـگـــاری
حـال و روزم شـده بعد از تـو غمـی تکراری
|
|
|
|
|
|
|
|
|
...........................
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جانا شعرهایمان چگونه باید اثر کند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مستحـقِ بـرد هستم ، بخـت با من یار شد
روی اعصــابِ رقیبــان خنـــده ام آوار شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
راه من در هیچ کیش و قومی نیست
دفترم را باز کردی،اینجا مهمونی نیست
از شعرم خون می ریزد
شاعر بودن ک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای که پرسی از چه رو بر سبکِ هندی راغبم
زان سبب باشد که مستِ شعر هایِ صائبم!!
مهسا_امیریان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مستاجر صاحبانه
منم خالی و عاشقانه تو باز بنویس از نام عارفانه
یکی از رهگذران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دســت بر مـاشـه نبـر ، ای جـان به قربانت کابوی
غربِ وحـــشی طـعمـهء دریــای چشمــانت کابوی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بــی تــو برگـی زرد در فصـــلِ خـــزانـم یا علی
مــاتِ تــزویـــرِ رخِ نـــامـــردمـــانـــم یـ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
همه جا پر شده از بوی ریا ....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کاش می شد خادم کوی ات شوم...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ز دشمن تو گیر پند و اندرز ها
علومی که دارد فرا گیر بجا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر غزل مجموعه ی اندوه شاعر بوده است
نیست تقصیرم اگر اندوه املا میکنم....!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جان از رمق و نَفس،خدایا خالیست!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلِ قمری برای جوجه هایش رفت...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نور زاييده تاريكی‌ست
وتاريكی آبستن نور.....
بلور اشرف
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من درختم
يك تن م
يك زن
مى زنم
چون تبر
ريشه ى
اين تنه ى مرموز را
سال‌هاست نشانه كرده ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آن بلبــــلم که در دل صــحـرای زنـــــدگی دلبســته صـداقـت خاری اسـت خاطـــرم
آســوده از خی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تنهايی
درختی‌ست
كه ريشه در تاريكی و
سر در نور دارد
بلور اشرف
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شعر اندک است
برای مقابله با ارتش چشمانت
سپاهی باید آراست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من دست تو را خونده ام
نام تو
دست هاى مرا سرخ مى كند
بادها پيامبران زمين اند
و مرگ چه شكل سردى
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اين جاده بود
كه كمر پل را خم كرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قهــوهء چشمـانِ تـو خواب از سر من می برد
جامهء غــــم را بیـکبــاره صــدایـت می درد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قربانی اندیشه ای دلربا
دایره ای از من نامیده می شود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه امشب به من نزدیکی
یاد تو اینجاست
و بوی تو را احساس میکنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیوانی ست حنجره ام
سپید
مجموعه ای از ناگفته های جدید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چگونه شاد باشم
وقتی میان سرزمین من و تو فاصله بسیار است
کاش گلبرگی بودم
بر روی آب شناور می شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باران بهار
بهارآمدگل از شاخه برون شد
جوان شدزمين وزمان لاله گون شد
زمين مخمل سبز وباران رحمت
زمي
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زمستان است و برف و سوز و سرما
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روزگار چه می گوید
این دقایق از من چه می خواهند
از که اجازه بگیرم
برای عبور قایقی می خواه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چون بچّه که ازدستِ پدر خورده کتک...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در خانه ی سیلاب نشاید جا کرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به تنهایی نمی‌ارزد ، جهانی اینچنین زیبا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گویی رقاص باله میبینم....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شوریده حال و سرخوش ومستانه و خراب...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو بهترین گل جانی میان بستان ها
نشان بذر تو دارن همه گلستان ها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سیل آمد و سبزی بهاران را برد
شادابی گلهای گلستان را برد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این همه زیبایی وشور و نوا
گوشه ی چشمی زلطف کردگار
س_احمدوند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در گذر از دشت و کوه و در نگاهی ،آزمند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما خود چه کسی خورد ز خون دلمان سخت
کزین بخت بد اختر خویشتن خون به خط آرم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
طـرحِ مانتــوی تــو دلــبـــاز شده ، ای جانم
صــورتی رنـــگ و جـــلوبــاز شده ، ای جانم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
.........................
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دل به دل كردم و دلداده شدم ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شدم ديوانه در ميخانه اي دوست
كجاي خانه باشد جايم اي دوست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میان دلتنگی هایم گم شده ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مَرهَمِ زخمِ تنِ آبادی ام، گم گشته است...
در میانِ همهمه، آزادی ام گم گشته است...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چند روزی روی کوهستان، سراب افتاده است...
بر دلِ هر تخته سنگی، نقشِ آب افتاده است...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر مگــس دور تو پر زد یار و غمخوار تو نیست
مهــربــانم شیطــنت کــردن ســـزاوار تو نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
"راوی" شدن و قصه سرودن خوب است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
همیشـه یــــاد بــــاد آن خـــواستـــگاری
بـــــرای ســــال هــــا شــــد یــادگــــاری
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پر شدم از خاطره
مثل یک صحرا وسیع...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مثـــلِ گنجشکی از این شاخه به آن شاخه پرید
مـــارِ چشمــانش به سمــتِ طعمهء بعــدی خزید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فصل شعری سیاه می بینم
حس و حالی تباه می بینم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بلوط ای، تداعی گرِ بی کسیهای من...
بلوط ای،تو تسکینِ دلواپسیهای من...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کار زشت مقبول درگاه خداوند متعال نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روحِ چنگــیزِ مغــول در اَبـروانـت لانه کرد
که سمــرقنـدِ دلــم را یـک شبــه ویــرانه کرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تاکسی! لطفــا نـگه دار و مـــرا با خــــود ببر
تـا نمـاند دیگـــر از مـــن نه نشـــانی و اثـــر
|
|
|
|
|
| مجموع ۱۲۰۱ پست فعال در ۱۶ صفحه |
در ریاضی مبحثی داریم بنام حدّ یا 
وحید سلیمی بنی
فاطمه غیبی پور 
