شنبه ۶ مرداد
اشعار دفتر شعرِ پرواز شاعر علی باقری خورآبادی
|
|
|
|
مَرامش بخشش و احسان ،دلیل و منطقش قرآن
هجومش تندر و توفان، شدید و سخت و رعد آسا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به پایش می زند بوسه
گل و خار و شن و بوته
ثنایش می‌کند بلبل
سلامش می دهد صحرا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لحظه ای رو مگردان عذاب می بینم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عاشقم کردی یکی شد عقل و دل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نوشته رویِ سینه ام به خطِّ عشق جانِ من
فدای مرتضی علی فدای مرتضی علی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عقل می پرسید ای دل کیستم؟
عشق می پرسید ای دل چیستم؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در نگاهت گُلِ من حسِّ خوشایندی است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رها گشته بغض و سپس سیل اشک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هشدار که آرامشِ ما را نخراشی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلم صفا گرفته از صفایِ مرتضی علی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خواب دیدم پول پارو می کنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وقتی تبسّم می کنی
در خود مرا گم میکنی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میلادِ علی عالیِ اعلی ست مبارک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای سلیمان رو نمایان کن که مُلک
باز جولانگاه شیطان ها شده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لحظه ای رو مگردان عذاب می بینم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کنارِ توست ای بنده خدایِ مهربان امشب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جولان مَده در عرصه یِ سیمرغ که ناگاه
پَرپَر شوی از بادِ پرَش جوجه یِ ناشی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می رود زوزه کِشان کفتار ، چون
شیر غرّان واردِ صحرا شده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آن چهره ی دل ربای چون حور
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عشقِ من این تویی یا که خواب می بینم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آزمایشگاه دنیا را ببین
مدّعی در این میان رسوا شده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نسیمِ مهر وزید و دل آسمانی شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لحظه ای رو مگردان عذاب می بینم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نیمه شب که می درخشد اختر و ماه قشنگ
در شکوه روح بخش کهکشان می بینمت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
موجِ سنگینِ بلا می آید از هر سمت سو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می خوانَمت همیشه اگر چه نخوانیَم
تنها تویی امید من و زندگانیَم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خواب دیدم پول پارو می کنم
می شمارم یک به یک بو می کنم
|
|
|
|
|
محمد شریف صادقی
آلاله سرخ(سیده لاله رحیم زاده)
عليرضا حكيم
مهرداد مانا
محمد اکرمی (خسرو) 
یعقوب پایمرد 
مهتاب ایزدسرشت (مه) 
