يکشنبه ۲۵ آبان
اشعار دفتر شعرِ آتش احساس شاعر فریباایازی روزبهانی
|
|
|
|
هوای مرغ آمین دارد این دل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برشانه هایت آیتی از ردّ باران نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نقش دیبایی که ما با رشته ی جان بافتیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای داد "از این در وطن خویش "که داری و نداری
|
|
|
|
|
|
|
|
|
همرنگ با پاییز شو دیگر بهارت نیستم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گاهی شود آیا که عقب گرد کنی دل؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ناز پنهان غزل پای چمن پیدا بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هرکس به خودش وعده دیدار تو داده است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خورشید سردار حسین بن علی است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با من فریبا می شوی سرمست و حیران می شوی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زخم دارد شانه هایت پارهٔ تن ای وطن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باغبان ! هر آنچه دیدی در چمن، حاشا مکن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نپرس از او از این وادی رسد آیا به جانانش؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باز باران می زند ؛اما بهارم! نیستی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دور از تو دلم تنک است ....
با شعر و غزل قهرم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیا به خلوت دلم گناه می خواهم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیدار تو پایان قمارمن و توست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با هفت قلم سین نشود ؛سفره بهاری
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سفره روزی مردم از «تهی سرشار» شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلهای همچون آفتاب از چهره ها پیداست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ناترازی ست که بر گردن مردم زده یوغ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عشق جاری در هوای خاطرم شد موج نو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هوای بغض دارد آسمان چشم بارانی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چشم کم سوی تو هم سوی شبی تار ولی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قعر دریای توهم برج عاجش خالی ست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
"فریبا "عشق رویایی نهفته در شکیبایی ست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو همچون هُرم پاییزی بتاب از برج شیدایی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یار دیرین غزل های شبانه مادرم!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برای آنکه می داند ...ابری که باد و بارانش در تصرف خاطره هاست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چلّه کشی ،قاب دل نحله فکرت مدام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دخترکان کویرتاب از کف دادند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تا حشر فرات از عرق شرم که جاریست
در حسرت دیدار حسین بن علی است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
معجزتی باید چونان تنفّس صبح
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باد و باران و شکست شاخه هایش را
ما تحمل آورده بودیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کلامم امتداد می یابد در واژه ای که مثل سابق نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به راه معرفت می غیژ و می رو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درهیاهوی زمان با دل رسوا چه کنم
دل تنهای زمین خورده خود را چه کنم
دل خریدار کمی شبنم غم آلوده ست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
"اما" های ما بسیار و" برای"های آنها خیلی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تا به خود آمدیم
بوی پاییز از گنجه مادربزرگ پرید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کنارت دل ،چه طوفانی شد امشب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باد را گفتند:از حرکت بایست!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شِکوه ای نیست شکستی دل لیلا، چه کنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گل من ز من جدایی ،چه کنم که بی وفایی!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رنج نامه ست آنچه را پیگیر کردیم و نشد
|
|
|
|
|
| مجموع ۱۰۹ پست فعال در ۲ صفحه |
محمد رضا خوشرو (مریخ)
مسعود مدهوش( یامور)
مهرداد عزیزیان
میکائیل نجفی(سراب ) 
فرشید به گزین 
مجتبی رنجبری احمد آبادی 
شاهزاده خانوم 
