يکشنبه ۲۲ مهر
اشعار دفتر شعرِ جهان شمول شاعر احسان فلاح رمضانی
|
|
|
|
شیری که باز آغل گوساله میدرید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وقتی زمین فضاحتی از تست هوش بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دانشکده اپیدمی جرم میفروخت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دنیا به احترام مقامت سکوت کرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
موشک سفیر مقتدری هست بی گمان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فصل گل است و باغ به هتریک میرسد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
و عکس آینه با خون و غم مقابل هاست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گاهی برای دیدن تو دیر می شود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گندم هنوز پیش شکم ها مقدس است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در بیشه های پرت شغالان بزن ترند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تاریخ را تا مسلخ دیوانگی بردند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بجز نگاه تو از انتخاب بیزارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گذشته وقت طلائی برای سجدهٔ ابلیس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صدای عرعر بد را شکار خر بزند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شکست میخورد آخر طلسم ابلیسی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
و انقلاب کبیرت کف خیابانهاست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در ما بجز شهامت سرپوش ها نبود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عشق در قامت تو درس شهامت میداد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بر سر ما شوق تو آشوب و تاوان ریخته
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تا ابد ما را ز مهرت وامداران کرده اند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو دلربای عزیزی میان دل زده ها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ماه با صیقل آغوش تو برّاق آمد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خواهد گذشت دافعهٔ روزهای سخت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در تار و پود دامن تو تور میشوم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شب از صدای وزوز بال مگس رهاست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نهاده بر طناب ها حکومت تو دارها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می ریزد از نگاه تو دیوارهای شهر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به ذهن ماه و ستاره تصورات تو بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
و چشم های تو اکران سینمای جهان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در مغز فسفریت لغتنامهٔ لاتین
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سقف و طناب زخمی عصیان خودکشی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هزار آتشم از انقلاب و نهضت ها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شیطان خبر نداشت که هستی تو جانشین
|
|
|
|
|
|
|
|
|
موضوع بی بدیل غزل یا قصیده ها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه شعبده که نکردند با تلازم غم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در فتنه های لشکر مویت رها شدم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آسمانی از نازی در شب نجومی ها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لای موهای تو آرامش شبگردی هاست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بهتان ندرد باکرهٔ دامنت ای ناز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو را با چشمه ساران میشناسد گله آهوها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صدای شیهه کجا وُ تب دگرگونی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کعبه دارد عطش زادن دلداری را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه می آید به چشمانت سیاهی ها تفرعن ها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امواج شعر چون تو نیاورده شاعره
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه میدهد نگاه تو بجز بهار دلنواز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پر از حکایت نوری پر از زلالی ها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به نام زندگی قداره آوردید و چاقوها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در عصر بردگان جهان پادشاه باش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سگ را کجا وُ شمِّ رسیدن به لاله ها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حماسه های عجیبی فسانه های غریبی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قلم در دست عیاشان نوشت افزار شیادیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جز از مسیر بوسهٔ تو ره به باغ نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من کیستم همان که تو آزاد کرده ایم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ماه از فروغ روی تو در انشقاق ها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک دم نبود گشت و گذار جهان ما
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پشت طراحی تو دست هنرمند کسیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با نام نان قرار رسیدن به نام هست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می شناسم بهتر از هر کس پریشان تو است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نگاه شهر هنوزم به ارتفاع تو است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اینکه در لای کتابم کرده ام مه روی توست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با سجود بر تو دین کامل شود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من نمی دیدم تو را کی می پرستیدم تورا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میان جنگ کشورها دعا می خواهم و رامش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آرزویی هر که را هست و تو هم آمال من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میپذیری هر که را درمانده آید سمت تو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نگاهت را به رغم تلخی تاریخ می خواهم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هرج و مرج گیسویت سوژهٔ رمانی هاست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رستگارم گر ببینم نرگس جادوی تو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عشقت چه ساده پردهٔ عصمت دریده است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شرب خمر عشاق است چشم های انگوریت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دادگستر می شود سلطانی برهان عشق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ناز چشمان تو در فکر براندازی هاست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در اروپا همه آثار پریشانی هاست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو بیا بر سر یک بوسه تبانی بکنیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جذب گردشگر از آن چشم قشنگت باشد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زیر آوار پریشان تو مدفون شده ام
|
|
|
|
|
| مجموع ۸۱ پست فعال در ۲ صفحه |
سید هادی محمدی
آلاله سرخ(سیده لاله رحیم زاده)
ابراهیم هداوند
احمدی زاده(ملحق)
مرضیه قنواتی نژاد 
منوچهربابایی 
