پنجشنبه ۲۰ بهمن
اشعار دفتر شعرِ چامک شاعر مرتضی نعمتی ( اخگر کرفکوهی )
|
|
قاراقار
چشمِ تو
کلاغ من است
|
|
|
|
|
چه پر برکت
دستان خالی
در جیب زمستان
|
|
|
|
|
صبح
یخبندانِ مناید
در تمنای ردپا
آه
ای قاصدکان دمبریده
ای برفکان بادآورده
اخگرکرفکوهی
|
|
|
|
|
خبر اینکه ؛
قاصدک
سرتیتر باد است
و سرتیتر خوابهایم
بیخبر نمیرفت
|
|
|
|
|
هر دقیقه، سورهی دق و
هر ثانیه، آیهی دقت
آه
دیگر چه حرفی داری
ای پیامبر سکوت
|
|
|
|
|
در آینه
دو قرنیهی سیاه
آه
ای مردمک پنهان
ای رنگینهی غلطانداز
|
|
|
|
|
نهشکستهای و
شکسته نشانم میدهی
آه
ای آینهی دو رو
|
|
|
|
|
قیماقیمه
تنی
به عزا بزنند و
دلی
از عزا در بیارند
|
|
|
|
|
به سیلِانتظار
جانگرفتهست باران
به انتظارِسیل
چهکسی پنجره بود؟
|
|
|
|
|
روسری سر کن
آتشبس شود
میان من و باد
|
|
|
|
|
چه بیفروغ عمر
شبنمی روی برگ
لیز میخورد
|
|
|
|
|
که عاصیام و
چه میفهمند
“عقربههای مدور گیج”
|
|
|
|
|
اُفتاده از تُنگ تن
بالبال میزند
ماهیِ کوچکِ قرمزی
آه
قلب من
|
|
|
|
|
آه..
یک پرده نیامد و
پاره شد
چشمِ پنجره
|
|
|
|
|
به خودم
سنگین است حرفهایم
ترک دارد سکوتِ آینه
|
|
|
|
|
بارابار
بهدوشم
آه
ای بغض پوستکلفت
ای زخم خوشنمک
|
|
|
|
|
سرمای سختی در پیش است
جیبم دیگر
گرمت نخواهد کرد
|
|
|
|
|
روزاروز
به کسرِ فزون
آه
ای عمرِ دورو
|
|
|
|
|
وای از این جنگ
که گلولهها را هم
سر میبُرد
|
|
|
|
|
تاب میآورم
اما
باد برده را دیگر
نمیآورد باد
|
|
|
|
|
حیرانم
سینهکش
پیچاپیچِ رفتن
|
|
|
|
|
چه فروتن
اندیشههای خُفته
در خاکِ کتابخانه
|
|
|
|
|
همه مناند
و من
همه !
آینده در گذشته
و حال
تناسخ فاصلههاست
|
|
|