پنجشنبه ۲۷ دی
|
|
|
|
وطن یعنی پسر در آرزوی زندگی شد پیر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سرکیسه میکنندم ،
آنها که رفته اند به ،
زیر نقاب تقوا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رهایی از منیت.خودشناسی
زن لاف توازمن ومن، هربار مى گويی سخن
اندر مقام من و من، درخواب شودرخواب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به خاک گفتم در سینه چه داری گرفتی کینه بر من
بگفت رد باران بگیری به گوهر میرسی در دام بر من
بگفت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آن آیه های مهر تو بر ما هویدا می شود
آن رنج راهی بس گران بر ما مهیا می شود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روبَه از جان خودش روبِه دیار گرگان...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من و تو به درد هم نمی خوریم نگو به عقوبت کدوم گناه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پس فقط بر آنچه در اراده ی تو است ، تمرکز کن،
با آرامش بخشیدن،
به آرامش و سبک بالی برس.
با قدرت،
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای قبله رنج های بی پایان.. کعبه اشک ها و آه ها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ویرانگر است جاذبه ساحران عشق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عشق علی را به کف آورده ایم
تربت پاک از نجف آورده ایم
محض رضای دل ِ زوّار او
موکبیان را به صف آورد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای پدر جان! سخت دلتنگ توام
عاشق لحن خوشآهنگ توام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
¸„.-•~¹°”ˆ˜¨ جانمممممممم پـבر ¨˜ˆ”°¹~•-.„¸
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من از آتش آتش از من زاده ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زهیِ دل بُریده شد و کرد گریز…
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تازهتر کن زخم کهنهات را؛
پنجره بگشایی
شب نیز گمراه میشود.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پدر
تکیه گاهی پر صلابت
به بلندای دماوند و سهند
هر کلامش گوهری
بر هر پندی دارد نشان برتری
میان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جان قلم و شعر منم رو به خزان است
موجودی من صفر شده، عشق زیان است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پدر دریای پاکی مرد ایمان
نگاهش پر ز مهری خفته پنهان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گاهی چشمان آدمی به دوردست ها می چرخد..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زیبا و دل انگیز نگاهی داری
بر دیدۀ خود هلال ماهی داری
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پدر جلو ه ای از نور خدایی است
پدر نمادی از آسمان آبی است
پدر اسطوره رحمت در جهان است
پدر معنای
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو گذشتی از من اما نگذشت یاد تو از محضرما
قصه عشق تو آخر شده هرگز نشده باور ما
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ساقیا می ده که شد ماه رجب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیا به رنگ بلوطی همین خاک خانه ای بسازیم ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
الا ای اهل آبادی
که از اندوه آزادی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آهنگ قلب مادر بیمار لای سل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پــر می زنــد کبوتــر دل در هــوای عشــق
پــرواز مــی کنــد همــه جــا پــا بــه پــای عشــق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آنا مثل ماهی
از بس دل ربایی
دور و ورم میتابی
مثل آفتابی
آنا سریالی ، تمومی نداری
میبینمت تو رو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلم به دیدنت بی تابه
گرفتاره گرفتاراون چشماته
دست از دیدنت چشمام بر نمی داره
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیگه جونی به تنم نیست
یه کویر خشک و خالی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پدر، کوه قاف، پدر آفتاب
فرو افتاده از سپهر تابناک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گفتم ای عقل بیا قصد قماری دارم
نقدِ جان را بقمار ار تو کم آری دارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حبیب من کمی درد دل کنم که دلگیرم
آری از خودم شکوه کنم که دل سیرم
تا بحال نبوده این چنین خودم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
راحت جان باشد آن غم که از اوست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جواب نیک و بد با کائنات است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گرچه با فنجان شعری دلخوشم...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میرسد آرامشی با لمس ناب بوسهات
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مثل مومی می شود در دست فرزندان خود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بلبل شده سر مست و کُند مدح و ثنایش
گُل در چمن و باغ به رقص و طرَب آمد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای فراتر زخیال
محض در جانو دل و اندیشه
به حریم دل و جان چون حرمی
پر از حس خلوص
خلوت و عِطر وپر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من ازاین روزهای خوب ،
خاطره ها داشتم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فرش میکنم جانماز پیش رویِ خانهات
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ققنوس سان برخیزی از خاکستر گیسوی او
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پرسشی دارم من از
عالی تباران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
*$توی سینه های ما$*(۳)
""""""""""""""""""""""
خدا...هی... یه کمی شانسی بده...
همه چیزا ....خوب می
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بوک تو چنان خمارم کرده که مرا حزم نیس
بیدار شدن از بند خیال تو امکانم نیس...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گره زده ام تارو پود نیازم را
به ریسمان نگاهت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نامت،،،
شیرینتر از کندوست.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هەزم دەکەرد شیعریک بۆ ئەڤین هڵبەستەکەم
نیشتمان لەناوی دیار بۆ.
نازانەم بۆچی ئەم رۆژانە
نامی نیش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باد و
پیادهرو و
خش خش!
برپاست سمفونی برگها.
رها_فلاحی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
علی ای کرم هُماسی تارینین گوزل نشانی
او هُماکی کولگه سیله بورویوبدی ماسوانی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
همسانساز
هرروز همسان می شود ؛ البته مشکلهای مان
تبدیل رویا می شود آرامش فردای مان
بی وقفهجول
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می شود آیا
پلنگ ات بشوم ای ماه ؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من چراغ قرمزی هستم که
هرکس به او نزدیک می شود
برای دورتر شدن آمده است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
⛈️من همچو خاک تشنه ام، مرداب نخواهم شد⛈️
⛈️از طعم خوش باران، سیراب نخواهم شد⛈️
|
|
|
|
|
|
|
|
|
انتظار.....
در این برگ ریزان انبوه،
از این پاییز دلتنگی،
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای ماندنی ترین دلم رفتنی شدی
نفرین به قسمتم تو هم آخر نداشتی...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پرتُو نور رویت
مرا کِشد به سویت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بعد از مرگ سهراب
نوش دارو
کلام خدا باشد
بر لب حرام است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امروز میلاد امیرالمومنین(ع) است
روز گریز کفر از ایمان و یقین است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پدر سرپرستی ست که بهر تو نان اورد
ولی مادر آن است که جا نش نثار آورد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هوا بیاندازم
بگویم
این هم حلوی من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو را کنار رقیبان به من نشان دادند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه دانستم که کفر ایمان من بی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آتش عشقی که افتاده به جانم ،
مرا میبَرَد به جایگاه ققنوس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این منم، شاعرِ یک نسلِ پلاسیده و زرد
حاصلِ واکنشِ تجربه با عنصرِ درد
|
|
|
|
|
| مجموع ۱۲۹۱۴۳ پست فعال در ۱۶۱۵ صفحه |
بانام ویاد خدا 
ابراهیم هداوند
کوچک
سید هادی محمدی
مجتبی رحیمی