دوشنبه ۱۰ ارديبهشت
|
|
به دیدارم بیا شاید غمی باشد
میان این غم ، شاید که آدمی باشد
|
|
|
|
|
از رود ارس تا دریای ارومیه
عشقِ وطن میکُند سَیلان
|
|
|
|
|
وقتی سکوت فاصله بال و پرم شکست
|
|
|
|
|
دور مشو ز شهر ما ،شهر که هیچ کوچه مرو
صف به صف آیند و دگر دید زنند قطار قطار
|
|
|
|
|
پاییز می شود همه سالم بدون تو
|
|
|
|
|
در شهر قم مراد ز نعمت کریمه است
از نسل مجتبی است کرامت کریمه است
|
|
|
|
|
با دلم راه بیا
تا به پایان برسد این پاییز...
|
|
|
|
|
سفر به درازا وخطر بدون تو وسفارتت
|
|
|
|
|
حیف که دغدغه ی انسانِ کامل ،
درمیان اینهمه روزمره گی ،
همچون یه کبوترِ قشنگ ،
ز بین مان پرید و رف
|
|
|
|
|
با چنین حسنی که ماهم بی نقاب آید برون
|
|
|
|
|
قلم در دست عیاشان نوشت افزار شیادیست
|
|
|
|
|
به دلم افتاده امروز می آیی
|
|
|
|
|
خوراك وخواب اين دنيا به ما صحت نمي آرد
به جاي سالمي بر ما ، فراوان درد مي آرد
به آدم
|
|
|
|
|
چند روزی است خیابان شده دلتنگ عبور
برندارند قدمی پرسه بتازند گاهی
|
|
|
|
|
زده سرمای زمستان به دلم یخ زده جان
|
|
|
|
|
الا یا ایها الساقی
ببین با ما چهها کردی
یکی شاد و یکی غمگین
ببین غوغا به پا کردی
یکی خاموش خامو
|
|
|
|
|
«عاشقانه های زیر نورماه»
زیر نورماه
بالای پشت بام
سرشار زعشق تو
گرم است و آتشین
چشمان مست تو
|
|
|
|
|
ای گونه اوخشار مارالوم گل گینن
|
|
|
|
|
رُختان سرخ، سرخ
تنتان سبز، سبز
دلتان گرم، گرم
|
|
|
|
|
ای مهرَبان گلم مرغزار ِسرخ من
کارون اگر تویی، زاینده میشوم
|
|
|
|
|
دلِ شیـدایِ من بَس ماجراجـوست - سکوتِ با تو بودن خود هیاهوست
|
|
|
|
|
شعرهایم را،،،
در آتش انداختم!
تو اما؛
از آتش و دود-
--برخواستی!
لیلا_طیبی (رها)
|
|
|
|
|
دوست دارم نگاهم را به راهت بسپرم
دوست دارم بنشینم روی ماهت بنگرم
دوست دارم بنشینم و صدایت بشنوم
|
|
|
|
|
با گناه خود حجاب شرممان را می دریم
دست می یازیم بر شرم حجاب دیگران
|
|
|
|
|
حالم گرفته صبری نمونده
غم زمونه قلبم سوزونده
|
|
|
|
|
با تو هستم که روبروی منی قسمت و سهم آرزوی منی
|
|
|
|
|
یادت باشد ای پرنده یِ زیبا
در سرزمینِ من
همه یِ بالها شکسته است
اینجا کسی به آرزوهایش
نخواهد رسی
|
|
|
|
|
نشنیده جز تو راز دل خسته ی مرا
گوش عدم کَر است ازین هوی و های من
|
|
|
|
|
نه به آنان که میدانند می گویم
کمند صید بهرامی بیفکن جام جم بر دار
که من پیمودم این صحرا نه رسولی ا
|
|
|
|
|
با گێڵۆوە یار
هۆرزە با بلمێ ڕوو بە هەورامان
یاگێ نشینگای بەرزای عەوداڵان
کەش و کۆ وەش ڕە
|
|
|
|
|
مرا دریاب وقتی ابرِ بارانی نمیخواهم
|
|
|
|
|
می شود باز به یک بوسه به من جان بدهی
وضع آشفته دل را سر و سامان بدهی
|
|
|
|
|
زمانی می گشاید هم به رویم عشق آغوشی
|
|
|
|
|
هر روز بَعد پگاه
در سوزِ بُعد تازه ای می سوخت ، جان
وقتی به حصار می آمدی
در هر پدیده ای
|
|
|
|
|
گر به دور از حب سلطانی نمازت را بنه چون
در فرادی میکند شیطان نمازت را جماعت
|
|
|
|
|
ای شمع فروزنده؛ نسوزانذ پرد و بالم
با بوی دل انگیز تنت ،خوش شده حالم
|
|
|
|
|
نیست این چهره ی شهری که چنین گشت خراب
|
|
|
|
|
پیله،مجنون،امشب ، عشوه ، مست ، قلب ، جنونآمیز،
|
|
|
|
|
یادت نیست
از دوش دیشب هنوز خیس خونم...
|
|
|
|
|
بزند شب بد آوا به نوای نارواها
|
|
|
|
|
گفت سعدی به عمل کار برآید و نگفت
در ترازوی عمل واحد مقدار علیست
|
|
|
|
|
بادی وَزید
دَری رو به کوچه باز شد
صدایِ جارویِ چوبیِ پیرِمَردی
به گوش میرِسَد
امان از برگهایِ پا
|
|
|
|
|
آسمان ها را بدان ذره ای از کهکشان
آنچه بینی در زمین باشد از یک آسمان
|
|
|
|
|
ما از این مصلوب مریم ها فراوان دیده ایم!
|
|
|
|
|
جان نباشد قابل اندر راهِ دوست - جان فدای آنکه هستی ام از اوست
|
|
|
|
|
این چه حالی بود که برمن بروز کرد ؟
|
|
|
|
|
حقي كه خودبسازي جزرأي خودسري نيست
اهل خودت پسندندبي جذب مشتري نيست
حرفي كه خود بسازي بر
|
|
|
|
|
رشته افکار ما گوشه ای از شال تو
|
|
|
|
|
عرش از غم مرتضی سیه پوش شده
|
|
|
|
|
کلمات درد آورد چه زیبا شعر میشوند...
|
|
|
|
|
زفراقش تمام روز را درآینه گریه کردم
حضورش را دوست دارمو
دردیست نهفته در قلبم
بین ما فرسنگهاست فا
|
|
|
|
|
جانِ جانان من انگار که از راه رسیــد
نفس این مُردهدل از طرف ماه رسید
|
|
|
|
|
رها ازهمه عالم تویی بند و گرفتار منم
شاد و خرامان تویی رانده زگلستان منم
نرگس مستان تویی مطرب
|
|
|
|
|
ای خدا خوب کردههای رفته بر چرخ الله
از شما میپرسم آیا رفتهاند
تا سینه چاک یک بلا
|
|
|
|
|
ایران خانم وقت تو نرسیده است
|
|
|
|
|
صدای سمفونی باد و خش خش برگ و..........
|
|
|
|
|
عاقبت را اخر مطلب شنو اندیشه کوش
دو لجوج قوتی شدن مُثله,در جمع موش
|
|
|
|
|
"مهرِ" بی مهر ومحبت دیده ای؟
|
|
|
مجموع ۱۲۳۷۴۴ پست فعال در ۱۵۴۷ صفحه |