شنبه ۱۵ ارديبهشت
|
|
دیدنِ خاکسترِ یک کارگر پیگرد دارد
|
|
|
|
|
درمیانِ رقصِ شاخه های ،
ز باد مسحور
|
|
|
|
|
در کوچه باغِ عاشقی سر می برند از یاس ها
|
|
|
|
|
هنوز بوقلمون ها
در تدارک مبالغه ی خطایِ باصره اند
|
|
|
|
|
فصل پاییزی شبهای بلند
برخیز و چشم بگشا
مرثیهام را بشنو
راه خوانده است مرا
فردا خواسته است مرا
|
|
|
|
|
عشق دنیای مرا در هم ریخت
و تو را کنج دل من آویخت
سالیانیست که در این دلمی
تو همون موج لب ساحلمی
|
|
|
|
|
خوشا بحال کلاغان قیل و قال پرست
|
|
|
|
|
منم آن قایقِ تنهایِ سرگردانِ ،دریا که
نبردم لذت آغوش لنگرهای عاشق را...
|
|
|
|
|
دستان پدر پر میشود از خالی خالی
|
|
|
|
|
یک سحر اندیشه کن عمر تباه رفته را
|
|
|
|
|
ای صَنَم یادِ تو امشب عشق بازی میکند
|
|
|
|
|
وقتی تو را دیدم دلم دیوانهتر شد
|
|
|
|
|
خوب من...
محبوب من...
تو را مثل وطن من دوست دارم.
|
|
|
|
|
نوشیدن فنجان چای زعفرانی و هل..............
|
|
|
|
|
خوشنام ترین جای زمینی وطنم
|
|
|
|
|
خشک وتر باهم سوزد
مادامی که باد شعله افروزد
شهر شود دریا
چون موج نعره برمی دارد
نعره های ناگهانی
|
|
|
|
|
آشوب
دیدمت، این دیدنت، در سینه ام آشوب کرد
در نبرد تن به تن قلب مرا مغلوب کرد
ازنگاهش شاد گشتم خ
|
|
|
|
|
ایوان خانه
ماه شب چهارده
سایه ی درخت
|
|
|
|
|
بو بولوتلی گوی لردن
دییردیم قورتولسا یاغیش
|
|
|
|
|
و چشم های تو اکران سینمای جهان
|
|
|
|
|
چونان که دست پریشانم در خواب...
|
|
|
|
|
محو در قله معنا بودم...
نور خورشید به پهنای حقیقت گم شد...
منطق تاریکی...
متن با حاشیه را برهم زد
|
|
|
|
|
در گورستان تنهایی
هیچ سنگی بنای تولد را بهانه ی مرگ نخواهد کرد!
یک درخت خشکیده
در انبوه آشف
|
|
|
|
|
کبوتر گفت :
نیّتِ شومِ سنگ زنیِ توست ،
باعثِ پَرزنی ام
|
|
|
|
|
دلم گَزِ تَدمُر می خواهد و فالوده ی صنعاء
|
|
|
|
|
نه میشه موند، نه میشه رفت وقتی کل مرزها متحدن
|
|
|
|
|
چون سایه در تاریکی شب های تنهایی
از زندگی تا رفتنم از یاد راهی نیست...
|
|
|
|
|
خبری خوش ، قدمی مانده به اعدام فقیران
|
|
|
|
|
بجوش در رگم ....
چون شراب کهنه ی عشق
|
|
|
|
|
میگن که این دنیا یجور سرابه/قیمت ارز و سکه یک حبابه
|
|
|
|
|
من
هوای تازه
ماهی گلی درون حوض
رقص پروانه ها
بوی ناب گل محمدی
آی..
همه چی دست به دست هم داد
|
|
|
|
|
تو همان قصه ی ناگفته ی لب های منی
|
|
|
|
|
تاسر زلف تو دردست نسیم افتاده است
|
|
|
|
|
گرشدی یوسف گذر از عشق دنیا می کنی
از بلورین تن زلیخاچشم پوشی می کنی
|
|
|
|
|
در برج عاج نشستن و
مستِ تفالۀ برتری شدن
با بذلِ لقمه ای به فقیران،
مفتخر، به گداپروری شدن
|
|
|
|
|
میوه ممنوعه خوردن درکنارت….
|
|
|
|
|
و صاریغی که این گونه برای ستاره ها....
متیلِ شب را می شست :
|
|
|
|
|
ای زندگی..عارفانه
تومی خواهی مرا نابود سازی
بدان این دل همیشه مست وبرپاست
تو می خواهی مرا تسل
|
|
|
|
|
افسوس و صد افسوس ،
ز این نفْسِ دوگانه سوز و،
این قلبِ پُرسوز
|
|
|
|
|
صدای نالۀ « فریاد » !! گویا درد دارد
|
|
|
|
|
ویران شدم وقت شکوفایی!
....
|
|
|
|
|
📌ترانه
م.مدهوش♥️
🎤دکلمه : بانو هستی احمدی🌿
|
|
|
|
|
دل تا نظرش دید به یک باره کفن شد!
زیرا ز قفس مژدهی پرواز نیامد!
|
|
|
|
|
سلام ای سرداریل شویل پشتکوه
سلام تیر زنیل ،قیام کردیل نوه
دلنیام نیه ن ،آوردگای سوه
ایل ارکوازی
|
|
|
|
|
در بعد بی اندازه ی دریایی تنهایی
از خود به آغوش خودم پناه میبرم ....
|
|
|
|
|
لب به ذکـر و عمــل گناه باشد
دفتـــرم از گنــه سیـاه باشد
تا ریا در عمل چو من دارم
عمــرِ
|
|
|
|
|
سقف آسمان امشب
چه کوتاهه
این همه
این همه ستاره
بر پشت شب سواره
ماه با لبهای خندان
عکسش روی
|
|
|
|
|
تمام هوا را بلعیده بود
و کوهستانی روی سینه ام در برف...
|
|
|
|
|
پوست کلفت شده اند
زندانی های نازک نارنجی ام
دیگر گریه نمی کنند
|
|
|
|
|
جنگیدم برای تو
برای رویای با تو بودن
|
|
|
|
|
جـهـانِ ســازگــر و نــاســازگــاریـسـت ..
یـکی را نـاز بـخـشیـد وان یـکی تـاخـت
|
|
|
|
|
و چه دروغ بزرگی بود عشق..
سوختن پای ساختنی که به ویرانی رسید
و معصیتی که به نام معصومیت به جان خری
|
|
|
|
|
وقت غروب از پیش من آرام جانم می رود
با رفتنش آرامش روح و روانم می رود
|
|
|
|
|
هر کجا دل ز میلعل تو سرمست گذشت
پای کوبان به سر کوی تو خوش بوی تو بود
سر زلف تو پریشان شدم و م
|
|
|
|
|
ای خدایا روز عید است غمگسار من کجــاست؟
آه یا رب مونس و شب های تار من کجــاست؟
سوختــــم از رفتنش
|
|
|
|
|
دقیقا کجایی و کجا ایستاده ای؟
من الان دقیقا در عصری از روزهای اردیبهشت هستم
همان اردیبهشتی که قول
|
|
|
|
|
چه آسان شیوه ی دل کندن از ما را بلد بودی
|
|
|
|
|
بانوغزل بگویم یا شعر نو برایت
|
|
|
مجموع ۱۲۳۸۲۴ پست فعال در ۱۵۴۸ صفحه |