يکشنبه ۲۷ خرداد
|
|
آینه و پنجره با هم گفتگو میکردند...
|
|
|
|
|
نگاه تو دریا
لبخند تو دریا
پیچش گیسوانت
خم ابروی تو دریا
امواج چشمانت
لرزش دستان تو دریا
|
|
|
|
|
.... تاریخ را از نو بنویسند
|
|
|
|
|
آنگاه ،
آینه پیام آور عروج بنفشه است
در آستان تازه تازه شدن
|
|
|
|
|
عاشقان را جلوه در محراب نیست
|
|
|
|
|
عاشقم عاشق چشمان فریبای تو دوست
چه کنم من شده ام محو تماشای تو دوست
بسته ام دل به تو باشی همه شب
|
|
|
|
|
گغت کبریت هان که این مردم بسی قدر مرا نشناختند
|
|
|
|
|
مگر ثاقب چه می دانست از اقبال این دوران
که بر گیسوی خلق آویخت عصیان چرخ گردون را
|
|
|
|
|
چیست آدم ؟ که حتی درجنگل وحش هم ، جایی ندارد
|
|
|
|
|
تو همان خیالِ شیرینی
که با
قهوه یِ تلخ مینوشَم.
آگرین_یوسفی
|
|
|
|
|
ای کاش
جرعه ای از تو را
می دزدیدم!
|
|
|
|
|
شهری شود دیوانه ات ،محبوب من رفتی کجا
|
|
|
|
|
بسوزد ریشهٔ عشقی که پر پیمانه از درد است
|
|
|
|
|
دارم به حال فشفشه ها غبطه میخورم
یلدا برای شادی خاکسترم بس است
|
|
|
|
|
عین تودیگه واسه من نیست
واسه من که بعد تو نیست
|
|
|
|
|
سیلاب خروشان به صباحی دِه ما بُرد
|
|
|
|
|
رمضان آیی گلیب ماهِ عبادت گلدی
آچیلیب حق قاپیسی عالمه رحمت گلدی
|
|
|
|
|
به نقاشی می نگرم!
همانگونه
که به تو
نگر کرده ام!!
و سپس در خاطرم...
تو را
بر خیالم"
تو را
ب
|
|
|
|
|
اینکه چشمان سیاهت کارشان افسونگریست...
|
|
|
|
|
اگه آخرت نباشه من تورو کجا ببینم
نگوهیچی...رفتنت رو بی سروصدا ببینم
|
|
|
|
|
ارزانی بی حساب و باور نکنی
مسئول دهد جواب و باور نکنی
|
|
|
|
|
نمادعدل مجسمه ای ست ،
با ترازویی و، چشمانِ بسته
|
|
|
|
|
دفتری بر روی میز افتاده در خاک و نَزار
|
|
|
|
|
افزون تر از اعدادیم
ما مردم معمولی
|
|
|
|
|
یک وارثم از نسلِ مظلومیّتِ هابیل
|
|
|
|
|
من از برج خاکستری اندیشه های تلخ...
|
|
|
|
|
غبار وداعِ تلخت طلوعِ فصلِ خزانم
هجوم تیرِ فراغت دلیل چینِ دلم شد
|
|
|
|
|
به روی رخم قطره ای چکّه کرد
دلم را به شوقِ تو صد تکّه کرد
|
|
|
|
|
جان داد و با تمامِ وجودش جهان گرفت
|
|
|
|
|
چه ناباورانه تو را دوست دارم
|
|
|
|
|
کعبه هم با همه خوبیْش، حجر میخواهد
|
|
|
|
|
تزریق کرد تمام دلتنگی هایش را
رفت
|
|
|
|
|
چه فایده ماندنِ دونفر زیر یک سقف؟!
|
|
|
|
|
وقتِ اذان است و،
سجاده دویده زیر پاهام
|
|
|
|
|
نمیرد آنکه با یک جرعه تعمیرِ دلِ ما کرد ..
|
|
|
|
|
آن یار که هر شب پیِ آزار دلم بود
|
|
|
|
|
من در تاریکی
روشنی ازلی را می بینم
|
|
|
|
|
تو که می آیی؛
بهار هم
سراسیمه
|
|
|
|
|
تن خاکی نمی فهمد سروش استجابت را ...
|
|
|
|
|
شب به شب اه کشیدم تو بگو رسید کجا
|
|
|
|
|
ای وای از این دل دیوونه از دست این زمونه حرفای عاشقونه
ای وای تویی که بهارم از اینکه تورو دارم تو ع
|
|
|
|
|
تو فقط حرف بزن! من همه تن گوش شوم
تا ز میخــــــــانهٔ آوای تــــو می نوش شوم
|
|
|
|
|
دور باد آنجا که خالی از صفاست
|
|
|
|
|
ای که عاشق کشی و شیوه لیلا داری
|
|
|
|
|
خداوندا چشم و دلم را باز کن
مرا به سوی یقین راهنمایم کن
از در رحمت در گنج کرامت باز کن
مرا دلی
|
|
|
|
|
دو رباعی از مهدی ملکی الف همراه با عنوان
|
|
|
|
|
♥️ عشق را روزگاری رفیق شدی♥️
♥️دلبرت را نگین عقیق شدی♥️
|
|
|
|
|
من نمیترسم که بی تو بی سر و سامان شوم
|
|
|
|
|
اینک قطار زندگی ما که در راه است
در سیر خود گرم فراری نابدلخواه است
|
|
|
|
|
من زادهِ سرزمینِ بی سامانم
خاکی که گرفته گوشه ی دامانم
|
|
|
|
|
فلسفله درد، همچنان ادامه دارد .. ..
این کنکاش تاریخی …
قدمتی به قدمت کل انسان دارد...
|
|
|
|
|
نگار من برای من دگر لاله نمی چبند
و من در خواب یودم
سخنها ی خوشش را دگر با ره نمی گوید
من بی ت
|
|
|
|
|
رها کن گیسوانت را به روی شانه ها امشب
|
|
|
|
|
درد دوری تو را باده مصفا نکند
|
|
|
|
|
روی آزادیِ سرو
دوقدم مانده به فجر
هدهدی میخوانَد
|
|
|
|
|
همان که در غزلم عاشقانه جا می کرد
برای وزن غزل های من چه ها می کرد
...
|
|
|
|
|
اولین بوسه که در لحظه ی تشویش و قرار
خوف و رجا،بر لب ما نقش گرفت
|
|
|
|
|
مقصد اگر دیدنِ
چشمانِ تو باشد
تیشه به دست
فرهادِ کوه کن میشَوَم.
آگرین_یوسفی
|
|
|
|
|
به رویای تو
آمدم باز
بیسایه و
پوشیده ز اغیار
چه دنیایی
ساکت بود و آبی
دل تو
همچون صندوقچ
|
|
|
مجموع ۱۲۴۷۶۴ پست فعال در ۱۵۶۰ صفحه |