شنبه ۳۱ شهريور
|
|
|
|
باد و باران و شکست شاخه هایش را
ما تحمل آورده بودیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شعر کودکانه ولادت امام هادی (ع)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سنی تاپمام اورگیمده نه گیتی ده نه عالمده
هایاندا آختاریم آخر کی حیران اولمیشام منده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در سَرَم نیست به جز نام تو نام دِگری
ای که در من نَبُوَد جز تو نشان و اثری
همه ی هستی من بَندِ وجو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روز میلاد گلی از گلشن طاها است
در زمین و آسمان ها شادی و غوغاست
یار ناز من ، دلنواز من
ای گ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آخر تو کی مرا خواهی خواند ، ای تو زیبا روی رویایی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سر نشد بی تو شبی سر کنم و سر نروم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای سفرکرده! از چه دلگیری؟
ای که گاهی غزال و گه شیری
بی گمان، در مدارِ این چرخش
غافل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من هنوز هم با نبودن ها بهتر از تمام بودن ها کنار می آیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو باطراوت صبح برای بوییدنم امدی
تا با نامت بنویسم و به خیال وصلم کنی تا
احساسم گل کرد و پراکنده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ببار
ای ابر
زمین از خشکسالی سیراب است
و ما از بهار
سالهاست بیخبریم
مهربانی، معرفت و عشق
ا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با اجازهٔ خودت...
یک مهره جلو میفرستم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در دل آن شب انگار روز عاشورا بود
به دل پروریده آرزویی و شب آرزوها بود
آنشب لشکرِکفر وتباهی آتشی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چون کوچه های جمعه ، بدجوری غریبم من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آیا به انقراض یوزهای ایرانی،
--اندیشیده‌ای؟!.
به انقراضِ انسانیت
چطور؟!
لیلا_طیبی (صحرا)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلتنگتم
دلتنگ توم
ای سنگ صبور دلم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میل دیدارت فزون‌گشته چرا این روزها
دل زخود رو کرده و رَسته چرا این روزها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قرارمان نشود؟!
دنج همان "خانه ی دلتنگی"
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ببار حضرت باران که دیر خواهد شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مسخ شده‌ام به نوری
که از شیاری خاک‌آلوده، گاهی
به این پستوی از یاد رفته
و بر این پیکر هزار پاره
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درمیان موجهای نسیم ،
پرمیزنم بسوی آرامش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فردا که روزی قربانیست جان من قربانت
گوشی مرا نکن آب کـــــه سوختم از بریانت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به یک بوسه عشق معتبر میشود
به کویت دلی مفتخر میشود
همانیکه از وصف حالش سرود
که از غربت اش با خبر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو را در باد میبوسم ، پنهانْ عشق میورزم/ از این ترسی که میگویی هرگز نه نمیترسم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مثل چنگیز شدی دلهره‌ی هر روزم!
آتش محو تمدّن به دل انداخته‌ای!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صبح است و باز صحبت جانانم آرزو است..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برقی که بر آمد از محبت
تابید ز مطلع مشیت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ولی سرکش تر از آنم برای بردگی کردن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عید غدیر خم بر همه مبارک باشه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نام شعر: سردرگمی
شاعر:جوادجهانی فرح آبادی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
انگار هر روز خدا، غم را به قلبم داده ای
اما به ظاهر عاشق و، دیوانه و دلداده ای
باشد قبولش میکنم، ا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گذر عقل به جیب ما خطاست...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مثل سیگاری که با بوسه ز من جان می‌گرفت
هم به من جان داد، هم جان عزیزم را گرفت
احمدصیفوری
|
|
|
|
|
|
|
|
|
راوی اینبار زبان را به دهن باز گشود
و برایم می خواند،قصه ی باران را
قصه ی تلخی ها
قصه اش دریا بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بعد باران همه جا نم دارد
مثل چشم تو که شبنم دارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درختی بی ثمر در روزگارم
بدور از باغ و...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نیاز دارم برای او تعریف کنم
هر آنچه از
این تکه نان خشکیده مانده است
از این واپس ماندگی
پشت چهره
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شاعر بی الف
خمیده قامت و ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تهوع شدید...
در یک لحظه ایِ بالا آوردن!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
✍️تصنیف
م.مدهوش❤️🔥
🎤خواننده: بانو روشنان🌟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نوزاد غنچه رفت ،
تا به اوجِ بلوغ گل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
منم افسانه ای سرکش
بیا با وعده خامم کن!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عقل می پرسید ای دل کیستم؟
عشق می پرسید ای دل چیستم؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کۆساڵان بەفر دەباڕیدو
ئەمن لە قۆچان ساردم دەبێ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دوبیتی مرده شوی
قدرت الله حاجی پور خوشابی
الا ای مرده شوی آرامتر شوی
مدارا کن به جسمم چ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خسته ام از ابر و باران خسته ام از صاعقه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دهکدۀ ما
دردهکدۀ ما که خدا راه ندادند
معمار جهانرا ره درگاه ندادند
بی نام و نشانها که برادر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کاری از دستم برنمی آمد
کبوتر زخمی مرد
و در شعرهایم
تنها
چند لکه خون به جا گذاشت.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به باور نگاه
از پشت پلک اشیاء
حادث ای مکررم...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ماهی در آب تشنه مانده و
سیل از غبارِ قدم‌های تو به من رسید
سال‌ها بعد که رفتیُ
و...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امشب هوای دلبری آید کنارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عکسهای قدیمی توچون قاب گرفتم
تصویرتوازرونق مهتاب گرفتم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نان و آب و بیت و شورِ‌خنده‌های من تویی
با تو دیگر فکر آب و غصه‌ی نان نیستم
با تو چای و پرسه در ب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هم اکنون...
فرزندت را به دنیا می آورم!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
راهی شدم این بار کجا ؟ هیچ ندانم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دریا مرا با خود برد ،
به سرزمینی مشکوک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من دیوانه به پا
تشنه یک برگ مهر روان
من افتاده به سراب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خالق ام عضوی به انسان داد نام اش شد زبان
گوشتی جنبنده را بِنْهاد در بین دهان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما زنده ایم با غم دوران و درد بیش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ماه را که چیدم،
آسمان /
سگرمه‌هایش در هم رفت...
آه...
--چقدر خود خواهم!
لیلا_طیبی (صح
|
|
|
|
|
| مجموع ۱۲۶۷۶۶ پست فعال در ۱۵۸۵ صفحه |
زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس)
رحیم فخوری
سید هادی محمدی
محمد شریف صادقی
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
مهدی انصاریان نصما 
