سه شنبه ۲۵ ارديبهشت
|
|
|
|
کوچِ چلچله...
با چلچله کوچیدی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آری،خدا را دیده ای ما را نمیبینی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلم خون شد از این هجران ، بیا ای وارث حیدر...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما در ره توحيد به اميـد ظهـوريـم
بر آمدن حضرت حجت(عج)پي نوريـم
ما منتظر حجت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نازنینم جرعه ای عشق مرا نوشم ده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو را خط زدم آنچنان که گویی هیچ وقت نبودی
تو را و خیال باطلت را
خیالی باطل که نامت را در گوشه ذهن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تاج گذاری امام زمان
بدمید در سور که عید غدیر ثانی ست
عیدآمدن شهنشاه وسفیر مهر بانی ست
مژد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بهترینم تو مرا یاد نداری اما
رد احساس مرا خاطره ها هم دیدند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من به یاد لب و چشمان تو شب بیدارم...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سـر کـوچـه بـه دیـوار کـاهـگـلـی تـکـیه داده ام
و همـچنـان بـه انـتـظـار آمـدنـت ایـستـاده ام.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رباعی
از ارض و سما نور هدایت آید
هم حجت هم جشن ولایت آید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هزار دل به یکی عشوه گر به دست آری
چه سود ! چون نتوانی یکی نگه داری
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای دوستان ای همرهان ، این راه ، راهِ محنت است
دل های اهل کاروان ، افسرده و بی حرمت است
من مانده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کمی با من مدارا کن...
جهان بر شانه های من...
نوازش های دست کوچکت را...
غریبانه بدهکار است...
کمی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چشمم همه ایام به در ماند و نیامد
مهمان به سرای من ودلشاد شدن را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آمدی پای تو کَرنا میزند ، نغمه ای از شورِ خارا میزند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
او بر نگشت و ماند قصه نا تمام
یک دختری در عشق مردی رهگذر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من بودم و زندانیِ افکارِ خراب...
جهلِ خودمحوری و تشنه آب...
با نگاهِ تو به خود آمده ام...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ندید روی تو را و مرا ملامت کرد
همان که گفت: قضاوت نکن... قضاوت کرد
سیاهراه پر از پیچ و تاب زلف ت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلتنگ یعنی من که در خود جان سپردم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیگر از ظاهر پرستان خسته ام
از سجود بت پرستان خسته ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک نفرشعرِمرامی فهمد...
اوکسی نیست ،بجزسایهٔ سرگردانم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه خوش است صبح وسحر، مستی وخواب..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بگو تا چند موج دیگر، باید اوج بگیرد، سرکوبیِ ساحلِ احساسم؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ساعت سه ی ظهر است عمو برق چرا رفت؟
مردک ز حرارت به ابالفضل پزیدیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قلبم ترک خورد
شعرم پخش زمین شد
به کمای بی برگشت رفتم...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نیا باران نیا اینجا زمین است
به جای گل تو باغچه بمب و مین است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ساز زنبوری و آن صدای نابش
لیو لیو ... لَ لَ ... لیو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سرزمین خیالم
انتهای قصه ی سپیدِ
عشقی ست ماندگار
آنجا که دلدادگیِ نسیم و رقصِ پروانه های مست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اي بشر خيره سر2 ،خيره سري تا به كي
كبر و غرور و دغل ، كينه وري تا به كي
در
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مکتب عشق
*******
در مکتب تو ما همه شاگردانیم
خورشید توئی دور تو در گردانیم
تو رخ بنما و چهره م
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کو به کو زِ کوی یاران خسته ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روز هایی که ابد گونه می‌گذرند.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کی گفته بود آرام باش و درد را دریاب؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ازترس هوسبازان این شهر
او مردانه لباس، پوشیده است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من همان
زنی هستم
شاعر
که ایستاده برای شعرهایم می میرم...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هرچند با ستاره ها نیز همنشین بودم جویای حال زنده ها هم در زمین بودم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من نمی دانم کجا مسکن گزیدی مولا؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دستم به نوشتن باز رفت
لحظه ای ناخودآگاه یاد زمانه رفت...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از جوانی ام بیش تر از جوانی
زخم خورده ام
...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شبهِ زیباییِ تن سانِ تو سیمای خداست
با کمی درک حضورت به فداه آمده ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چون نت های فالش
واز ردیف خارج شده
وسر گردان یک آهنگساز بی پروا
که کارش این گونه نواختن است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کاش دل، به مهر وفا بود
زندگی پر ز مهر صفا بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شهادت امام حسن عسکری علیه السلام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این هوایی شدن
میبرد مرا به قتلگاه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روزگار
بابَتِ دادن هر چیزی...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با آنکه بالای سرم، در قفل داشت
وپله
نمی ترسیدم که خیابانی...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پاییزم
مثه یه پاییز خیـــــــــــلی زرد
همین موقعه ها که میــــــشه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قدری ببین شب زنده دارم کرده‌ای امشب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تانیمه‌شب به یادتوبیدارمانده‌ام
باور نمی کنی توبه‌ساعت‌نگاه‌کن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رفیق لاله داغ است این دل
سرای اشک و آه گرم دارم
ببارم در دیار لاله ی عشق
بدشتِ دیده ابر نرم دارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درد آشنا
در کوی تو امشب ببین با پای بی جان آمدم
با یک دل پر حسرت و با اشک دامان آمدم
گشتم خما
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شهلای من بی خواب بود
هم صحبتم همراز شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرا گدائى ِ تو. ، افتخار مى باشد
دل از جدائى ِ تو ، بيقرار مى باشد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در خواب تو را دیدم و چون غنچه شکفتم!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با طناب پوسیده ی عدالت
داروغه ی اختلاص گر را
به دار آویختند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از همون روزی
که با تو
از غم دنیا گفتم
گفت و گوی ساده بود
اما
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بجو راهی به ایرادت ز چاره
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گاهی فراموش می کنم
که جاذبه را دکارت کشف کرد
یا هایدن !
گاهی نمی دانم که
دیشب خوابیده ام یا نه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
همرهی
نازم به غمزه ایکه تو سرو سهی کنی
دل را ز هر چه رنج و مرارت تهی کنی
چندی خبر نمی دهی از فص
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چشمانت
دریایی است شورانگیز
که من در آن غرق می شوم..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یاد استاد
(منظومه کامل نغمه سیاوش)
****
"به نام خداوند جان و خرد
کزین برتر اندیشه بر نگذرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زندگی خم شده در یازه ی بی حوصلگی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پاراگراف هایی از کتاب صدای پای احساس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میزند نبض ضعیفی وطنم که چه آرام به حال مردن است
خاک ، این در کهن را مفروش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دین یولندا جان قویان سردار اسلامه سلام
|
|
|
|
|
| مجموع ۱۲۴۰۸۷ پست فعال در ۱۵۵۲ صفحه |
ودرودمجدد برشما استاد عزیز
وحید سلیمی بنی
محمد رضا خوشرو (مریخ)
بهروز عسکرزاده
شاهزاده خانوم 
مهدی عبدلی حسین آبادی 
راحله حصارکی (راحیل) 
