يکشنبه ۱۳ خرداد
|
|
مثنوی هفتگی
حکایت پر کردن حوض نقش جهان از آب و تاویل آن
|
|
|
|
|
چه می شود به شهر من عزیز دل سفر کنی؟
|
|
|
|
|
بر گردان :
عروس بهار
بیت اول :
نسیم به پاخیز بیا تماشا کن ...... دختر خورشید زلف گره می
|
|
|
|
|
تابه دریا برسی!
زورقی رابردار
باید از رود گذشت
زورق از رود به دریانرسد
|
|
|
|
|
حس لطیف شعرهایم،چشمهایت!!!
امشب دلم تنگ است انگاری برایت
انگار وقتی نیستی ،احساس گنگ ا
|
|
|
|
|
دلم میگیره از دنیا
یه وقتایی...یه جورایی
یه چیزایی یادم
|
|
|
|
|
تقدیم به شاعران بلوچ شعرناب ومدیرسایت
|
|
|
|
|
نازنین مریم به نازت گر دهم دنیا کم است
ور دهم عقبی ، بمعنیِ عذاب و ماتم است
برگ سبزی دارم
|
|
|
|
|
تا كه بودي نبض دل با بودنت بي تاب مي شد
ديده ام با ديدنِ رويت چنان بي خواب مي شد
|
|
|
|
|
نیستم اندر پی رد و قبول
نیستم از طعنۀ حاسد ملول
|
|
|
|
|
معتاد تو ام گور سزاوار من است
|
|
|
|
|
کسی درون من نشسته، تار می زند
و رو به سوی آسمان، هَوار می زند
رسیده تا دلم به آخرِخط،ای دریغ
|
|
|
|
|
گفتم اى دل بس كن افغان شيخ صنعان رفت رفت
|
|
|
|
|
ميان آتش شعر و ترانه
دلي دارم پر از جور زمانه
|
|
|
|
|
سه رباعی قدیمی از مجموعه ی ِ " حجم رباعی "
|
|
|
|
|
خدا کنه یارانه را به رویم نَبُرن!!!!
|
|
|
|
|
باید قدمی برای خود بردارم
|
|
|
|
|
بچــــــــــــــــــــــــــــــه ها عیـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــدت
|
|
|
|
|
روبرو با کسان پر رو گشتیم نیم رو خوردیم و دو رو گشتیم
|
|
|
|
|
تقديم به دوست خوبم آقاي رضا نظري و همه ي كساني كه دوستش دارند...
|
|
|
|
|
به دست بي پشيزش فكر مي كرد
|
|
|
|
|
ته فنجان قهوه
تعبیر می شود
|
|
|
|
|
1
هر چند که از حادثه دوری داری...
|
|
|
|
|
روزی که درکشاکش دنیا رها شدم
بادرد و رنج و غصه و غم آشن
|
|
|
|
|
گفته ام از دیار چنگیزی ؟ ، نکنـد از تبار بشٌــاری ؟
|
|
|
|
|
دختری میشناسم از فامیل
ماشین لوکس دارد و من نه!
.
.
.
|
|
|
|
|
رخوت را باید کَند..از این اتاق
|
|
|
|
|
اینجا هوای توست که پرواز می کند.........
|
|
|
|
|
ای که گفتی « شعر »
شعر بارانم .
پس ببار ای شعر؛
بر همه شاعر ؛
؛ که ندارد شعر
|
|
|
|
|
چشمانِ سکوتم تیز،
عقابِ اندیشه در اوج؛
|
|
|
|
|
امشب دل مـــا نــــاز فـــراوان دارد
گوهر صنمی که بـو
|
|
|
|
|
هدیه ای تقدیم به بانو صدف عظیمی
|
|
|
|
|
فرق ادعای پارسائی با خود پارسا بودن
|
|
|
|
|
بختیاری مردجنگ وپاکی است
اوزِبی انصافی وشک شاکی است
|
|
|
|
|
من کیم من کیستم؟ من در هوای چیستم؟
این منم من هستمی؟ یا من نه ام من نیستم؟
|
|
|
|
|
باز هم خواب تو را دیدم،افسوس پدر
داغ تو زندگیم سوخت ،محسوس پدر
|
|
|
|
|
میشی چشمانت
دل سنگ را
گرگ می کند
|
|
|
|
|
در دام قفس ها و خيالات پريدن
عمريست نشستيم به اميد رسيدن
|
|
|
|
|
این جا به همه می گویم سلام
|
|
|
|
|
زیـر بـار فلـک نمـی رفتیـم/تاخت بـر مـا و ناگزیر شدیم
|
|
|
|
|
از عشق دلربایم آخر مرا چه چاره ای آسمان بباران بارانی از ستاره
ترسم که زج
|
|
|
|
|
تو در خواب و خیالم هم نبودی چشم بادامی!
|
|
|
|
|
پدر آسمانی ام،ارزانیت باد.چگونه شاهنامه،گرد آوری شد
|
|
|
|
|
"تنهایی" ،
یک نفر بود
که عمری صبحها
توی لباسهایش
بیدار میشد
.
.
.
|
|
|
|
|
دلم از یاد تو خوش حال و هواست
|
|
|
|
|
دوبیتی: واژه بازی با قافیه دوگانه
|
|
|
|
|
صبح سردیست و خورشید هنوز...
|
|
|
|
|
((امروز را غنیمت شمار،چه میدانی فردا برای کیست؟))علی(ع)
|
|
|
|
|
تا سحر من با غمم تنها نمی بینی مرا
کوچه های غم بیا هر شب تو می بینی مرا
|
|
|
|
|
باید مدار راه رفتن را
نه نوع راه رفتنم را عوض کنم
|
|
|
|
|
ما داستان عشقش در کنج دل نشانیم
چون قطره های باران در آسمان نمانیم
|
|
|
|
|
تمامی نگاه را به کسی بدهید که به نگاهت امید بسته است
|
|
|
|
|
بال در بال آسمان !یک نفس !اینجا
بی نفس گشته از دوریت بیا تا ما
تک تک ِ بیت های قصه ی خورشید
|
|
|
|
|
مرا باروح وعطر گل یکی کن وبعداز ان بخوان شعری برایم
گره کور است وقتی که نبستی خطا
|
|
|
|
|
من سالهاست
از یادها رفته ام
به هر حال فرقی هم ندارد...
|
|
|
|
|
اینجا سیاه،تاریک ست خورشید نمی آید
دگر شاهزاده ای با اسب سپید نمی آید
|
|
|
|
|
به یادم هست روزی را
میان واپسین اندوه پاییزی
کمی آنسو ترک شاید...
زمانی را که با هم، دفتر پ
|
|
|
|
|
تشنه ی بوسه ام همه ذره به ذره ی تنم
|
|
|
|
|
شاعر! منم آن راهب دیروز که تسبیح بدستم
|
|
|
|
|
تا نگاهت می کنم از شوقِ چشمم خود به خود
دکمه های بستۀ پیراهنت وا می شود
|
|
|
|
|
بخشی از مثنوی بلندبدون ویرایش
|
|
|
|
|
نگاه من به زندگی شوم می شود وقتی..
که عاشق به قصاص محکوم می شود..
|
|
|
مجموع ۱۲۴۴۸۷ پست فعال در ۱۵۵۷ صفحه |