جمعه ۷ ارديبهشت
|
|
رؤیایم
تکه تکه میشود
وقتی
به من
فـکـر نمی کنی !
|
|
|
|
|
خواب ديدم من شب پيش
كه بمردم با دل ريش
در ميان قبري تاريك
باز شد
|
|
|
|
|
تمنا از که داری یار مجنون/ز این مردم که نان است نان گندم
|
|
|
|
|
نفوذ ارواح در چاکراه های تنم
|
|
|
|
|
این ((سجده)) مپندار که از ترس عذاب است
هــر بندگــی آدم ، پــر اجــر و ثـــواب است
|
|
|
|
|
این آب روان بود که از رود گذر کرد
|
|
|
|
|
خداوندا تو امشب پاک بازم کن
|
|
|
|
|
گفتند نگذر از غرورت کار خوبی نیست...
|
|
|
|
|
با توام
زیبا قناری نغمه خوانم.
این دل را برایت
آب و جارو کرده ام.
|
|
|
|
|
گلدان لبخند را بايد كه آبياري كرد
با خنده بر مردم دنيا
|
|
|
|
|
لطفا توضیحات شعر رو بخونید....
در شعرها گاهی میبینیم از تعابیر و عباراتی استفاده میشه که کمی مغای
|
|
|
|
|
دوستان شرح پریشانی من گوش کنید
داستان غم پنهانی من گوش کنید
قصه بی سر و سامانی من گوش کنید
|
|
|
|
|
چه اصطلاح عجیبیست(باشما )بودن
|
|
|
|
|
بر جای نمانَد ستم و استبداد
|
|
|
|
|
بخوان گذر واژه قلبم را...
|
|
|
|
|
عجب امشب به یادت بی قرارم
ز دوری تو حال گریه دارم
از اول با خودم این عهد بستم
تویی
|
|
|
|
|
ای مرگ بیا، طپانچه ات را بردار
در سینه ی سرد و سنگی این دیوار
یک نقطه ی پر رنگ و پر از خون
|
|
|
|
|
ماه
جایی را
روشن میکند
که نگاهش
آنجاست
|
|
|
|
|
قربان شما! ،شادروان عزراییل...
|
|
|
|
|
پشت دروازه های چشمانم، بوته ی انتظار، گل کرده
روی خاک سیاه تبعیدم، لاله ای بیقرار گل کرده....
|
|
|
|
|
در كنارت هرگز،هوس بستان نيست
با تو بودن چون گل،مشكلي آسان نيست
|
|
|
|
|
شعر در قالب هرم (عربی و فارسی) (دو هرم)
|
|
|
|
|
هستی توی قبـــرت زچــه لـــــــرزان هوگو چاوِز
|
|
|
|
|
دیگر شعری نخواهم سرود الا با سکوت.!!بداهه
|
|
|
|
|
با شایسته ترین تبریکات ، تقدیم به مردم غیورآذربایجان و طرفداران تیم تراکتور سازی تبریز
|
|
|
|
|
مبتلا ی درد
تمام انتظارم را به دست غصه ها دادی
شکوه ن
|
|
|
|
|
من سرگشته
ثانیه هایم سرگردان
صرف می شویم
|
|
|
|
|
قربان سَرَت،بیا مرا دار بزن...
|
|
|
|
|
من یک "ربات"م دیگران من را نمی فهمند/
[این "دیگران" جز توله ی انسان نمی زایند!]
|
|
|
|
|
سیاهه روزگار من
نمیدونی چیکار کردی
با این بی تابی قلبم
تو همامشب یه همدردی
|
|
|
|
|
شبیه هد هدی ، با حال هستی
|
|
|
|
|
ای ناجی خوش سیرت، انتظار تا به کی؟
ای سرچش
|
|
|
|
|
سحرگاهان نوک قله قلبم روم عاشقانه
|
|
|
|
|
هنر میرد آنجا که استاد فن
شود زیردست نوآموزها
|
|
|
|
|
ازفــراق یـار نـالیـدن رواست
ساقیا می ده که آن مارا دو
|
|
|
|
|
خوانندگان شعرهایم روزی
حسودیشان می شود!
|
|
|
|
|
لبهای تو مزه ی رباعی دارند
پیغام ستیزی اجتماعی دارند
چ
|
|
|
|
|
شریعت در شرارت نیست تفسیر..
نپرسیدن بدار است حکم تقلید..
|
|
|
|
|
از بلندای یک شاخه در خود چکیده ام
در انتهای خوابی سرگردانم
گویا از تمامی دریا ها
|
|
|
|
|
گفته ام در مستي،كار دل بر كام است
در برونش ديدم،كين همه
|
|
|
|
|
تپش قلب مرا
با تو بسیار سخن هاست
که خود می دانی
|
|
|
|
|
کـاش !…
بشنـود گـوش دلـش ‼…
|
|
|
|
|
((اگر ایران به جز ویران سرا نیست
من این ویران سرا را دوست دارم))
|
|
|
|
|
تقدیم به عاشقایی که به اجبار از هم جداشدن ...
.اما هنوز یاد و خاطرات عاشقی شون با ارزش ترین و قشن
|
|
|
|
|
سنگینی نگاه دیروزت آنچنان در کوچه پس کوچه های دلم پرسه می زند
|
|
|
|
|
تقدیم به گل باغ اهورا "شبنم"
|
|
|
|
|
با زندگیم چکار باید بکنم؟
کم لابه به روزگار باید بکنم
بعد از تو شرارت از سرم می ریزد
|
|
|
|
|
روي آرامش نمي آيد به خواب
بر من ديوانه ي مست خراب
|
|
|
|
|
ساعت 2 مداد
می نویسم و کار
می کنم و کار
|
|
|
|
|
... چرا هر شبْ ؛ به صبح ِ روشن ِ فردا اُمیدواریم ؟...
|
|
|
|
|
تو چشمای تو من میدیدیم/نمیدونی چیا که من کشیدم/وقتی داشتم یه گوشه میمردم/نمیدونی چیا که من ندیدم
|
|
|
|
|
نیسم تازهی از کوچه باغ نیشابور
وزید حضرت خیام وخوشه
|
|
|
|
|
سرم رو شونه های تو
هنوز گریه میکنم
از این سکوت لعنتی
یه روز سکته میکنم
|
|
|
|
|
پرنده هایت را پرواز بده سرباز
شاعر جایی میان گرگ و میش
پنج انگشتش را
جا گذاشته است
|
|
|
|
|
بین سوهان قم وشهد لبت نسل به نسل
حاج حسین و پسرانش به تم
|
|
|
|
|
اینجا...
آنجا...
فرقی نمیکند
|
|
|
|
|
هر لذتی که بعدش چون زهر مار باشد
|
|
|
مجموع ۱۲۳۶۵۶ پست فعال در ۱۵۴۶ صفحه |