شنبه ۱۳ ارديبهشت
اشعار دفتر شعرِ نازنین شاعر محمد_نوروزی
|
|
|
|
رفتن از کوچه ای تو ......
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سخت بیزارم از این فاصله ها ..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای که هرگز نامه هایم را نخواندی ........
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دل و دیده به تو دادم .....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه میبینم دراین غربت ......
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کجا شدی کــــه تــــــرا .........
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وقت سحر که چشم سیاه ..........
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گفتم به دلبرم که مسلمان .........
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آمدی لحظه های درد و سکوت ....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گر کسی نیست ترا یار .....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دل من مال تو تنهاست .......
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لحظه ی بنشین کنارم ......
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وقتی که آمــــــدی ......
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مخمس بر غزل قاصدک خواهرم سمانه هروی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من ندانم بخدا باز بهاری .......
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عمریست که چون ستاره ی .......
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نمی شود که بیائی دلم بهار کنی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیگر کسی به درد دلم آشنا نبود
شادم به بیکسی که کسی با وفا نبود
در گوشه های غربت و تنهائی دلم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اشک غم ریزد همیش از دیده ی نمناک ما
بوی عشق آید هنوز از سینه های چاک ما
سوختم از گردش چشمی نم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عمر ها شادی ندیدم با غم دنیا خوشم
بسته ی زلف تو ام با ظلمت شبها خوشم
لاله ی داغدیده ام اما نه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
افسوس دلت منزل و ماوای دگــــــر بود
آن سینه ی یخ بسته ی تو جای دگر بود
افسوس فریب خوردم و دلب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عاشقم گوشه ی چشم تو شده خانه ی ما
زمزم لعل لب توست به پیمانه ی مـــــــــــا
مست مستیم و نداری
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بشکسته ام کوزه ی مینا به پشت پــا
سنگ سیاه و غصه ی دنیا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در این خلوت سرای دل هوای عاشقان باقیست
گل شببو گل مریـــــم صفای بوستان باقیست
نمی دانم چه مو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هرگز آرزو نداشتم
یکشبی ز آسمان آبیت
جدا شوم
یا رها کنم ترا
به غصه ها به درد ها
به دی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه روزهای
غزل چشمان سیاه ترا
سطر سطر در مژه های نازنینت
میخواندم
و از سرود ترانه های ن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نفسی به دامن دل ز هوای یار داریم
به خزان عمر ننالم که ترا بهار داریم
ز دو چشم مست و نازت چه ص
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امروز چه غوغاست که شهر از تو سخن داشت
عطر بدنت لالــــــــــه و ریحان و سمن داشت
د
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نمیدانم دیشب
کدامین جنگل سبز
عطر نفسهایت را
به باد هدیه کرده بود
که نوازش دریا ها
ک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خدایا ای دل مسکین تو امشب باز تنهائی
نگیرد کس سراغ تو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از شهر بیگانه ی که
چشمان عشاقش را
ظالمانه سنگ فرش کوچه ها میکنند
بال پرواز میخواهم
و پر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صفا نبود به باغ و گل و جوانه ی ما
نبود بیدلی آخر به کنج خانه ی ما
هوا گرفت و دل ما به گریه گری
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیریست که میخانه ی شهر خانه ی ما است
لعل لب ساقیست که پ
|
|
|
|
|
| مجموع ۱۴۷ پست فعال در ۲ صفحه |
سیاوش آزاد
به نام یگانه خدای هستی‌بخش
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
ودرود بر
محمدرضا آزادبخت
سیده نسترن طالب زاده
شاهزاده خانوم
رامین منصورخانی قراخانلو (دیبا) 
