گل بهشت .........

به هوای عطر زلفت دل من بهار دارد
نه هراسد از خزانی که ترا نگار دارد
همه عاشقان چشمت به تو دل سپرده اند باز
که دو جام چشم مستت نشه  و خمار دارد
به کدام در در آیم که ترا شبانه بینم
به کنار ساقی آیا دل ما قرار دارد
تو فرشته ی زمینی تو گل بهشت و حوری
به خدا رسیده آنکس که ترا کنار دارد
به تو از دلم نگفتم که چه درد و غم کشیده
همه کس شنیده دردم دل بیقرار دارد