شنبه ۶ مرداد
|
|
چرخ چرخ به بازی
بپا منو ندازی
|
|
|
|
|
من بر آنم که به عهد دل خود با تو بمانم
|
|
|
|
|
یواش و دُزدکی و زیر چشمی دیدنت بسیار می چسبد
و حتی بی هوا بوسیدنت در خواب هم انگار می چسبد
|
|
|
|
|
حسین را گفت :
لشکر لشکر، صف اندرصف
همه آماده
مگر مرگ را نمی بینی ؟
|
|
|
|
|
بد ت، هیچ درختی به جوانه نرسید
|
|
|
|
|
اونها نمی دونند ،
اونها نمی دونند ،
اونها نمی دونند ...
|
|
|
|
|
من آن کبوتر جلدم که دانه می خواهد
برای آن که بماند بهانه می خواهد
کمی بخند و برو هر کجا که می خو
|
|
|
|
|
زیبارویان همیشه...
کمی آزار هم دارند...!
|
|
|
|
|
بوی باروت می دهم
از جنگ، خسته سر
|
|
|
|
|
ماه از شب های این دیار روی گردانده
کوهستان بر روزهایش سایه افکنده
پرندگانش آواز نمیدانند
چمن های
|
|
|
|
|
زده "پرتو" به شعرِ بیمحابایِ "خیالِ" تو
جهان "یادشبِهخیرِ" شعرِ بیتکرارِ تنهایی
بنفشه_انصاری
|
|
|
|
|
سوار بر آسانسور خواب میشوم
|
|
|
|
|
شهرهٔ مشروب و عَلَف...اما در خلوت!
|
|
|
|
|
کربلا را بعد از این در کربلا معنا مکن
|
|
|
|
|
کیمسه کی جانین طمع له چولقئیر
اوز الیله اوز اوزون پست ایلییر
|
|
|
|
|
تیتر
اول روزنامه ها شده ام!!
وقتی با چمدان بسته ی
خاطراتم...
در جاده ی بی
انتهای خیالت...
|
|
|
|
|
وقتی کُمیت عاشقیام لنگ میشود
|
|
|
|
|
چه شود گر به مرادم نرسم
به تب و آتش داغم نرسم
|
|
|
|
|
خیابان خانه اصلی من شد
تا بی پرده
بی پنجره حرف بزنم
|
|
|
|
|
خوب باشیم. و خوب ببینیم. تا خوب باشند و خوب ببینند.
|
|
|
|
|
جهان ندیده به خود شور و شوکتی را که
"و ما رایتُ جمیلا "ی خواهرت دارد
|
|
|
|
|
هیچ چیز در جهان، جز پل ، زیباترین قرینه ی عشق نیست...
|
|
|
|
|
من از آغوش سست و راکد و سرد می هراسم
|
|
|
|
|
افتاده ام به جلگه ای آبرفتی
هزارتا چاهه اینجا
نگو که به من نگفتی
|
|
|
|
|
ققنوس 3
تمام روزما شب هست وکابوس
همه چشمان مان دنبال فانوس
در این تاریکی و ظلمت بیایید
شویم
|
|
|
|
|
درون مایه اجتماعی
با استفاده از صورخیال وجان بخشی
شعر شرح حال مردی در تاریکی شب که در سطل زباله ب
|
|
|
|
|
✍️Blank verse
m.madhoosh❤️
|
|
|
|
|
یا دشمنانه باش،یا عاشقانه باش
|
|
|
|
|
صبحی که تو باشی خود شعر است
|
|
|
|
|
صدایم ک خداوندا که من از دهر می ترسم
|
|
|
|
|
آن عاشق...
سال هاست چشم به راه است
|
|
|
|
|
وای آندم که لبت ز جام لبم
بس بوسههای عاشقانه گرفت
پس از آن شراب هستیبخش
آتش عشق من زبانه گرف
|
|
|
|
|
ز نیش خرمگسان یک جهان رنجیدند
|
|
|
|
|
روحِ سرگردانم،
در این حوالی پرسه میزند.
منتظرم،،،
پیدایم کند!
|
|
|
|
|
اشتياق من فراوان بود اما راه…دور
چشم هايم بى قرار ديدن درياى نور
او شفيق ناتوانان بود و در
|
|
|
|
|
حس با حاضران فقط باشد
وهم ليکن به غیب ره یابد
|
|
|
|
|
امشب نه میل پیاله دارم
نه ذوق نماز...
|
|
|
|
|
تمام خستگی ام را به سایه بخشیدم
|
|
|
|
|
در قصهی یک نفر خود نور شدیم
|
|
|
|
|
بدجور به چشمهای من زیبایی
|
|
|
|
|
مەردەنیش،
لە کوردەکان کەرخی ناتهباییو ناخۆشی هەیە
یان بە گولۆڵە سۆراغیان دەگڕی
یان لە کەژ و کێ
|
|
|
|
|
نمیدانستم بر من چه میگذردی
نمیامد هر چه میگشتم پی شاعری بیتی، غزلی
خود سرزنش میکردم که تو شاعری!
|
|
|
|
|
لحظه ای رو مگردان عذاب می بینم
|
|
|
|
|
این شعر به حرمت این شب های گرانقدر و در وصف امام حسین عزیزمان نوشته شده است.
|
|
|
|
|
تصور کن که دختر داشتی آن هم سه ساله
به جای خنده هایش می شنیدی آه و ناله
تصور کن به جای شانه بر موی
|
|
|
|
|
سکوت شب و اه ور شرر و های های منی
|
|
|
|
|
چون فال زنم تا که برآید...
|
|
|
|
|
در حجابم همچنان ، با آنکه بیرون از خودم ..
|
|
|
|
|
دگر هرگونه سازی را نوازی
چون عروسی تا ابد رقصد ...
|
|
|
|
|
او جهانش پر توهم ، پر غــرور
پر توانَست جان من پُرتر ز نـور
|
|
|
|
|
مُژه بر هم زدی و مژده به جانم دادی
دولت عشق به آنی تو نشانم دادی
|
|
|
|
|
به خدا گفت دست بسته است
گفت روی خاکِ غم نشسته است
گفت حک کرده نام حسینش
را با دست خستهاش
|
|
|
|
|
ازخودم خسته م
به تو دل بستم
|
|
|
|
|
گر اعتبار،گرآبرویی دارم....
|
|
|
|
|
تقدیم به
حضرت امام سجّاد(ع)🌷
|
|
|
|
|
اگر آن ترک شیرازی بدیت آرد دل مارا
|
|
|
|
|
زمین جای قشنگی نیست راه آسمانت کو ؟
|
|
|
|
|
شهر من شهری تنهاست شهری پر انزوا
|
|
|
|
|
سر زد هلال ماتم سلطان کربلا
|
|
|
|
|
وقتی غزل خوان میروی در زیر باران...
|
|
|
مجموع ۱۲۵۶۱۵ پست فعال در ۱۵۷۱ صفحه |