يکشنبه ۱۶ ارديبهشت
|
|
|
|
به دار آویخته شد لبان عاشق...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من از این سال ، از این ثانیه ها بیزارم
دیرگاهی است که شب تا به سحر هوشیارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
همش فكر ميكنم اگر تو بودي تمام زندگيم انگيزه مي شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بازِ دلم باز هوایی شده
عاشق یک کفتر چاهی شده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تورا که داشته باشم، دگرنمی ترسم.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به دیدارت نگاهم کرده عادت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میدانی
آنقدر محو توام
گاهی فراموشم میشود
زندگی ام سر به سر
خیالات است و بس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر وقت می تابم به من ایراد می گیری
تاریک باشم حفره هایت را نمی بینی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای سر نهاده بر سینه ظلمت تر دیدها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زبان حال یک کارگر - داستانی گرفته شده از بعضی سایت های اینترنتی با تغییرات
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روح تو شاد ای دلاور صمیمی ای شهید
بمیرم برای عشقت که دی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این همه گفتی و من گویم تو را بیجاست این
این نه شعر است جان من، بل دفتر انشاست این
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گفتم:
جانان! نرو که می شکنیم...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آن چه وجدی که طرب از نفَس ِ مستان رفت ؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لف ونشري از سكوتت غنچه ها را وا كند
در بهار چشم نازت ، كنج ايجاز وطن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سلام به همگی من شاعر نیستم ولی عاشقم. دلنوشته های یک عاشق کمتر از شعر نیست یک عاشق تنها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیدم یه شب اسیری /میرد به روی سینی/گفتم چرا اسیری/گفتا دارم عزیزی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نازنین شرمنده هستم نازنین
آه آزردی زدستــــــم نازنین...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غم ها برون دار که از گل خندان این دنیا شود قندان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دارم از تو می نویسم،از تو که ازم بریدی
از تو که گذشتی از من،تو هراسمو ندیدی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دستام منم بود که تیمارت می داد
با زخم زبان شانه تیمار شدی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در میکده عشق زنم بوسه به جامی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باردیگر خنده را از سر کنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چرا اینگونه شد ؟؟؟؟؟
همه چیز وارونه شد!!!!
جورابهایم را به سر کردند.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اجاز ه بده بسوزند
خاطراتی که نشانه ی اندوهند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من بودم و تو بودی و ..............
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دوباره اینجا با خاطراتت رونیمکت پارک هستم کنارت
دوباره باتو تنها نشستم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جز تو با هر کس نگویم چون تو هستی سِرّ و راز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلم ميخواد گذشته رو
يه جوري زير و رو كنم
يه عالم تازه تر رو
تو سينه جستجو كنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هرشب که من تو فکرتم چشماتو رو هم میذاری
سوختنمو تا خود صبح باور نداری انگاری
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من همان مست و خراب و واله ای هستم که بودم
بنده ی عشقم ، ز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ماه شد و سال رفت کودکی از یاد رفت عمر گرانمایه بود حیف که چون باد رفت
بعد جوانتر شوی ف
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گلبرگ آرزویم یخ کرده تا قیامت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دو پنجره میان زمان باز می شود گاهیـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من برای چمدان گل سرخ
در سحرگاه صدایی که به پرچین خدا نزدیک است
بوی نمناکی یک دسته علف می چ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به حق آیه آیات زلالت
نجاتم ده مرا از این ضلالت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو چرا اینگونه هستی دل من
هر غمی دید ی شکستی دل من
قصه ی درد تو از درمان گذشت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در تلاشم آموختن را بياموزم...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای بهار زندگی
غنچه های گلت با ترس و لرز باز میشن
با گریه بر جان به دنبال جان میشن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هفته های بی کسیت، مگه تمومی نداره * هر بهاری که بیاد ، مگه خزونی نداره
همدم شونه ی من ، یکی یکدو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو در احاطه صدها هزار و من تنها
به فکر حمله آخر به کندوی عسلم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خدایا یاریم کن بار دیگر
که عشق نازنین را گیرم ازسر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اسلحه گذاشته‌ای
روی شقیقه‌ی احساسم
بی انصاف ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شـــــــب دراز اســـــت و قلـــــندر مایـــــــیم
خوابمان نمیبرد حتی اگر می خواهیم
ساعت بر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غزل بانو! چه رازی هست در عرفان چشمانت؟
بگو،بامعرفت! دست من و دامان چشمانت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گــرفتـــه اســـت جـــان حبـــاب از آب شاعرانه تر
چنـــان کـــه مــن چشیـــده ام عـــذاب شاعرانه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تا سیب سر شاخ تو لرزید و غـزل گفت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تاب می خورم
آویخته بر پرند ِ صبح آرزوها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میخوام از بهار لبهات ،بچینم بغل بغل گل
تا در خونه ی عشقت ،بکشم رو درّه ها پل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پشیمانی
یک روز می¬آیی به دیدارم، با کوله¬باری از پشیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میشه دنیا رو قشنگ دید؛ شـاد و رنگی مثله رویا...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عذابم میدی و میری ، نه دلداری، نه همدردی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه میبینم دراین غربت ......
|
|
|
|
|
|
|
|
|
منم آن درخت کهنسال پیر
شنو از من اینرا نصیحت پذیر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بی اختیار جوهرت از دست می رود
دلتنگ می شوی پرت از دست می رود
زل می زنی به گیس سیاه شبی بلند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه بلند همت اویی ، که هوا نهد به سویی همه عالمش ببخشند ، نریزد آبرویی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ناله و سوز من و دست به دامان خدا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غمش خاک دوعالم بر سرم کرد/شراب سرخ نذر دلبرم کرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سر وجودي و كماكان تويي
نيستي اما كه نمايان تويي
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ریاکاری داستانی است در روح بعضی از انسانهاست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روزگارغریبی است
مردم ترا ،به جیبت می شناسند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای دل بیچاره ی من دگر تو عاشق نشو
|
|
|
|
|
| مجموع ۱۲۳۸۵۱ پست فعال در ۱۵۴۹ صفحه |
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
ودرودبرجناب آزادبخت عزیز 
سید هادی محمدی
شاهزاده خانوم
مدیر گرداننده سایت
ساسان نجفی(سراب) 
سید حامد حسینی(حامی) 
