نیمه شب

فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن
نیمه شب لولید زالویی تنم، جستم ز ِ جا
کرد دندانش فرو، گفتا که خون انگار نیست

گفتمش: دانی کسی این وقتِ شب بیدار نیست
گفت: من جایی روم کانجا، کسی هشیار نیست

گفتمش: در من نباشد، بهرِ خونخواران غذا
گفت: چسبیدم گلو، آنگه مرا افسار نیست

گفتمش: کاری بکن، با آبرو همسان شود
گفت: در دنیای ما بیعار بودن عار نیست

گفتمش: فهمت نباشد این چنین بد کاره ای
گفت: خون آشام را، کردار در پندار نیست

گفتمش: خود را به هر رنگی ملوّن می کنی
گفت: این واجب بُوَد، اقرار را انکار نیست

گفتمش: آئین ِ ما، باشد مدارا با عَدو
گفت: در قاموسِ ما، این کارها هنجار نیست

گفتمش: اندازه خور از خونِ من، دیگر بس است
گفت: می دانی معاشم، غیر از این امرار نیست؟

گفتمش: فریاد گردم، می رسد فریاد رس
گفت: استهزا نکن فریادِ تک، اخطار نیست

گفتمش: اکنون سَحَر، آید تو را من لِه کنم
گفت: بر خورشید گو، دیگر تو را دیدار نیست
م.اسکندری