محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
جمعه 28 ارديبهشت 1403
روز بزرگداشت حكيم عمر خيام 10 ذو القعدة 1445
Friday 17 May 2024
به سکوی پرتاب شهرت و افتخار ،نجابت و اقتدار ... سایت ادبی شعرناب خوش آمدید مقدمتان گلباران🌹🌹
جمعه ۲۸ ارديبهشت
گوشهء باغچه ام کاشته ام یک گل مریم
افسوس که درتا ریکی متروک غا رها یشا ن
هنوز درجستجوی حق
(گزیده:)
...کاش! و ای کاش! جنبش‌ها، همهْ من بودم،
سرودها، فریادها...
دكتر مرا چوديد سر نسخه اش نوشت
قرص لطيف قافيه هايت جويدني است
" ساحل آکیلوس " - برای استاد فکری احمدی زاده
طبیب آمد به بالین من و نبضم گرفت و گفت: / ز هذیانهای بیمار خیالی سخت می ترسم
آنجا که نگردد به خِرد باز گره
سرمست می ناب جنون باید شد
سرزمینی را به نام عاشقی
فتح کردم، ساختم جوری دگر
از سنگدلی پری رخان در مثلند
بی مهر و محبّتند و پیمان گُسَلند
غزل در بحر رمل مثمن محذوف
فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن
توتصاحت دل تو قلب من خیلی حریصه
خیلی وقته دیگه دستم شعرشاد نمی نویس
اشک چشمم با کلامم این روزا خ
1- بریز بر شانه ام
شعر بلند گیسویت
کوتاه می آیم
میان بازویت
*****************
2- بی تو این
میتوان یک غزل از پیچک بی تاب سرود
میتوان یک غزل تازهء کمیاب سرود
تنهایی/مشغول قدم زدن باجنینی است/که در رحم اتاق گیر کرد
هر آن کس جز تو تصویری به قاب دل نمی بیند
ندیدن جز تو را آن قدرها مشکل نمی بیند
اگه
اسمون دلت
ابریه
با چتر امید
به امر حضرت حق ما نماز می خوانیم/
شبیه برکه ای از نور ،غرق بارانیم/
نه پیروان مسیحیتی پر از تحری
لزوم اطاعت در جـوانی بایـد کرد
غرق غیبت باد و عبادت باید کرد
بسان کمان بی زهی، ماه شب فراق من...
«تنهاترين خورشيد!»
گاه، تنهایی خورشید،
از روی بی‌همت
نصيحت بزرگ پدر
در بستر خاك آرميده ام
در جاده هاي قهوه اي
نامرداني از كنارم عبور ميكردند
در جاده
دلم خوش بود برگردی به خانه
که باز آید سرم شوق ترانه
بروید گندم احساسمان باز
زند از رد پاها
بدر ماه آسمان خورشيد رخشان ديده است
همچو عاشق شادمان بر كوي دلدار آمده
من گنه کردم ودرپای خزان خواهم بست
کفاره ی آن توبه که هرگز نشکست
پای کوچک پرنده سبز روزهای گرم را
با نخی به ضخامت مو و استحکام علف
چنان بستم که ناله کرد و چین
پشت محراب دو چشم تو گرفتارانند
چتر را در زیر باران آسمان انگاشتیم ..
دختر کورد بیا پیش ، بیا دف بزنیم ...
تصوير تو مي افتد ؛ در فال قهوه هر روزم
تا ميفهمم ؛ چه رسوا شده اي هستم
شبها همه در ذهنم ؛ تصوير
دیوار
از خجالت آب شد
...
علی رفیعی
ای که در دولت دل موی تو را بنیاد است
چاره اندیش که در کشور ما بیداد است...
درخت پیر / خروپف می کرد ....
وقتی نبود طوفان دلداه ناخدا بود
تنپوش پر ستاره نازش به آن ردا بود
تا بادبان فغا
نمی گویم همش زاری کن ای گل
زچشمت اشک غم جاری کن ای گل
بخند وشاد باش و پیش مردم
کمی هم آبرودار
من شمع فروزانم ؛ از باد نمیترسم
روشنگر ایوانم ؛ از باد نمیترسم
ازسرمهرورأفتی گرکه هنوزبامنت
(گرامی باد یاد همۀ «قربانیان تجاوز» در سر تا سر سرای جها
لبت بهتر ز انگور است بانو
دلت از این دلم دور است بانو
میلاد امید مستضعفان، با هر نامی که خوانندش مبارکـــــباد!
آن خوشه های بافته اش هرچه ریز تر / ....
حال‌چشمانِ‌تَری‌مانده‌ویک‌قلبِ‌کباب
نگــــران ٬ منتظــرم بهرِ دعــایت ٬ مادر
ببین حال و هوای خسته جان را
ببین ویرانه گشته کاخ، خان را
بیا و همدمی باش بر دل و جان
نشاید این چ
گلایه کردن از یار بخطر اینکه چرا با وجود این همه خوبی که در حقش کردم ، اینطور ناجوانمردانه تنهاش گذ
شب بی انتها
گل میشکفت در شب و من در غم فراق گل میدرید جامه و من بیستون رواق
گوینـــــدپس ازصبر، اُمیــدِ ظفـری هست......
چه کنم داغ جدایی؟غم بی برگ و نوایی؟ / به رخم گر نگشایی ، زمحبت در خود را .....
کاوس کی همره شاه یمن
رفت مهمانی به سور و انجمن
دستاتو تو موهات وقتی میبری یعنی
سرباز داره تو تفنگش تیر میذاره
حتی قدم هایی که تو این کوچه میذاری
ای کاش اشک دست مرا رو نکرده بود ....
اندوهِ جهان ثمر ندارد ای دل
وین غصّه و غم اثر ندارد ای دل
به هوش بودم.
ناگه صدای خندهء دخترکی
هواسم را پرت کرد.
ومن
چه دیر فهمید
«به جرم خورشيد بودن!!!»
روز سیَهی که ...ران
هجوم آوردند به آشیانم
نزدیک بود یکی از میوه‌های دلم
اگر باور کنی تنها همین الله و الا را
باید دوید و همره باد بهار شد
باید مطیع امر دل بیقرار شد
باید مسیر شرق گرفت و سراغ صبح
همراه کوچ
رسم ،شکستن عهد نبود،که شکست
بر نقض بیعت، راه جز فنا چه داری
کاش هجرانَ ش،طولانی نمی شد
بر وصف ناد
گمان میکردم...
که عشق...
حقیقتی ست...
در خانه ی خود غذا خدایی داریم
هر روز پنیر و نان و چایی داریم
دریا حدیث قطره ی باران به یاد دار
روزی کویر بستر موجی مهیب بود
به تمام ذوق مستی به همه جمال هستی
شده آن طریق صالح همه شوق حق پرستی
گرگ ها دسته جمعی حمله میکنند
گروهی میجنگند
گلگی شادی میکنند
ولی همیشه
تنهای تنها
«هراس مرگ!!»
آن‌چنان شیر بود بر بالای دار
که انگار،
مرگ بود که می‌هراسید از دار!!!
دل بر نتوان گرفت از این یک دلبر
خاک کف خانه ................................
چرا اینگونه من خام تو گشتم
و مست باده و جام تو گشتم
مثل طفلی که به دست تو به راه افتادم
آمدی ، توبه شکستم ، به گناه افتادم
آه ای سکوت
ای نوای مسبوط گرد اندود چهار ضرب
در ضربان خونریز تپش
از سنفونی تازیانه
وآهنگ درد
شاخۀ خشک زاو میوۀ شیرین بدهد
من هزاران هزاره از تو دل نمی کَنم ،بیا...
بگذار بگویند و بخوانند که سنگی / بگذار بگوییم و بخوانیم : صبوری ....
مجموع ۱۲۴۱۴۲ پست فعال در ۱۵۵۲ صفحه
محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
نرگس زند (آرامش)
ودرودمجدد برشما استاد عزیز
سید هادی محمدی
وحید سلیمی بنی
محمد رضا خوشرو (مریخ)
سمیرا عاشوری 
